NIE ZAMYKAJ OCZU – RAZEM PRZECIWKO KRZYWDZENIU DZIECI POMOC PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA UDZIELANA DZIECIOM KRZYWDZONYM NA TERENIE SZKOŁY KONFERENCJA – 15 min. NIE ZAMYKAJ OCZU – RAZEM PRZECIWKO KRZYWDZENIU DZIECI Na dzisiejszej konferencji spotkaliśmy się jako przedstawiciele różnych instytucji , służb i organizacji, aby doskonalić system pomocy dzieciom krzywdzonym. Moim zadaniem jest przedstawienie udziału nauczycieli w pomocy uczniom, którzy są ofiarami przemocy. Pan Kurator przywołał wszystkie akty prawne stanowiące podstawę działań pomocowych szkoły, ja skoncentruję się na Rozporządzeniu MEN z dnia 17.11.2010 r. Dorota Maciejewska

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 17 listopada 2010 w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach Jest to dokument określający zasady i sposoby organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolach, szkołach i placówkach oświatowych. A zatem mówi również o tym jak należy zorganizować pomoc dziecku krzywdzonemu. Ta nowa koncepcja pomocy psychologiczno-pedagogicznej obecnie jest realizowana w przedszkolach, gimnazjach i szkołach specjalnych a w przyszłym roku szkolnym obejmie także szkoły podstawowe i ponadgimnazjalne. Szkoła to miejsce ważne dla dziecka krzywdzonego z dwóch powodów: To tu często nauczyciel jako pierwszy dostrzeże niepokojące objawy u dziecka – ofiary przemocy To tu zostanie mu udzielona pomoc pedagogiczna i psychologiczna

W praktyce szkolnej oznacza to trzy rzeczy: 1) Konieczność indywidualnego rozpoznania potrzeb i możliwości ucznia. 2) Zapewnienie pomocy wszystkim dzieciom, które jej potrzebują, jak najbliżej ucznia czyli środowisku nauczania i wychowania – na terenie szkoły. 3) Zespołową formułę pracy nauczycieli, pedagogów, wychowawców i specjalistów. Działanie tego Rozporzadzenia W praktyce szkolnej oznacza to trzy rzeczy: Konieczność indywidualnego rozpoznania potrzeb i możliwości ucznia. Zapewnienie pomocy wszystkim, którzy jej potrzebują, jak najbliżej ucznia czyli środowisku nauczania i wychowania – na terenie szkoły. Zespołową formułę pracy nauczycieli, pedagogów, wychowawców i specjalistów. Oznacza to, iż każde dziecko krzywdzone będzie miało udzieloną pomoc psychologiczno-pedagogiczna na terenie szkoły czy przedszkola do którego uczęszcza. Będzie potraktowane jako indywidualny przypadek a pomoc zorganizowana tak aby uwzględnić potrzeby dziecka będącego ofiarą przemocy. Wymagania edukacyjne dostosowane do jego możliwości tak by pomimo problemów emocjonalnych mogło się uczyć. Pomoc będzie udzielana na terenie szkoły a wszyscy ci którzy mogą pomóc spotkają się w zespole, który zaplanuje i będzie koordynował działania. Model udzielania pomocy uczniom na terenie szkoły 3 3

Wśród uczniów mogą znaleźć się dzieci posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, orzeczenia innego typu lub opinie wydane przez PPPP. Mogą znaleźć się też uczniowie, u których nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem widzą trudności z nauką lub inne problemy, chociaż uczniowie ci nie posiadają żadnego dokumentu na potwierdzenie takiego stanu rzeczy. 4

W skład Zespołu wchodzą osoby: 5

W modelu pracy z uczniem potrzebującym pomocy wyróżnione zostały trzy poziomy: poziom diagnostyczny, programowy i praktyczny. Zespół zostanie powołany bez względu na to czy uczeń ma orzeczenie czy opinię z PPPP czy po prostu potrzebuje pomocy Zespół opracuje program pomocy w postaci IPETu lub Planu działań wspierających. Będzie monitorował jego realizację. 6

1 – POZIOM DIAGNOSTYCZNY Praca zespołu prowadzi do C. dostosowania otoczenia, rodzaju pomocy i wsparcia przez inne osoby (np. specjalistów) oznaczana jest na schematach literą C. 1 – POZIOM DIAGNOSTYCZNY 7

Dziękuję za uwagę! W przypadku ucznia, który doświadcza przemocy w rodzinie, funkcjonowanie zespołu nauczycieli i specjalistów na terenie szkoły jest dużą szansą na: wczesne rozpoznanie problemu, uruchomienie procedury Niebieskiej karty oraz przygotowanie i realizację planu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Zamykając dzisiejsze wystąpienie powiem, coś o czym wszyscy wiemy: że pomaganie takim dzieciom nie jest łatwe, bo są one poranione nie tylko fizycznie. że jest też ,tym trudniejsze im mniej możemy liczyć na współpracę z rodziną dziecka. Wiemy również to jak dorośli zawiedli a mieli opiekować i wychowywać czyli w myśl najkrótszej definicji wychowania Kochać i dawać dobry przykład. 8 8