Organizacja wirtualna

Organizacja wirtualna Często w potocznych rozmowach mówi się, że organizacja wirtualna to taka, która jest i zarazem jej nie ma, że jest rzeczywista i nierzeczywista.

Organizacja wirtualna Najlepszym przykładem oddającym istotę organizacji wirtualnej jest telefon. To właśnie to urządzenie łączy ze sobą ludzi oddalonych o tysiące kilometrów. Obecna technika elektroniczna zapewnia ponadto komunikację asynchroniczną, dzięki czemu rozmówcy nie muszą być obecni przy swoich urządzeniach w tym samym czasie.

Organizacja wirtualna Informatycy są zwykle skorzy zawężać, czy też wiązać pojęcie organizacji wirtualnej z stopniem złożoności układu informatycznego, w którym występuje wymiana informacji pomiędzy uczestnikami pracy sieciowej.

Organizacja wirtualna Stąd też systemem (organizacją) wirtualnym staje się już połączony z siecią komputer osobisty; mówi się wtedy o tzw. pierwszym stopniu wirtualności, czy też wyizolowanym systemie informacyjnym. Może to być połączenie z dowolnym rozwiązaniem sieciowym, takim jak: Internet, Intranet i Extranet.

Organizacja wirtualna W każdej tradycyjnej skonstruowanej organizacji, o ile jej pracownicy mają dostęp do którejś z wymienionych form komunikacji sieciowej, ma się do czynienia z nakładaniem się na nią organizacji wirtualnej. Również jednoosobowy przedsiębiorca, o ile realizuje swe zadania za pośrednictwem internetu (telepraca), też już stanowi organizację wirtualną.

Organizacja wirtualna Kolejny stopień rozwoju organizacji wirtualnej uzyskuje się w wyniku oparcia pracy sieciowej o zintegrowane systemy informatyczne na potrzeby zarządzania, w których następuje łączenie wielu funkcji zarządzania i obszarów działalności organizacji. W przypadku przedsiębiorstw przemysłowych będą to kompleksowe systemy zarządzania sprzedażą, produkcją, finansami, logistyką, kadrami itd., o ograniczonym stopniu otwartości wymiany informacji (komunikacji) z otoczeniem organizacji.

Organizacja wirtualna Jeśli następuje pełne (lub prawie pełne) związanie procesów działalności danej organizacji z zewnętrznymi źródłami informacyjnymi i rzeczowymi, czyli, gdy na przykład przedsiębiorstwo produkcyjno-handlowe komunikuje się z klientami i dostawcami przez Internet, a produkt wytwarza i dostarcza odbiorcy wykorzystując w pełni outsourcing, tak samo zresztą realizując poszczególne funkcje zarządzania - wówczas ma się do organizacją wirtualną otwartą.

Organizacja wirtualna Odmienne podejście: z organizacją wirtualną ma się do czynienia wówczas, gdy organizacja zaczyna w decydującym stopniu kreować wartości nie w fragmencie rzeczywistości społeczno-gospodarczej określanej mianem fizycznej przestrzeni rynkowej (materialnej), a informacyjnej przestrzeni rynkowej (niematerialnej).

Organizacja wirtualna Pojawia się tu problem uchwycenia poszczególnych wartości wytwarzanych w organizacji. Na potrzeby oceny wartości powstających w trakcie realizacji procesów w sferze materialnej dysponujemy dość precyzyjnymi instrumentami, od analiz wskaźników do metod kompleksowych, opartych o tzw. łańcuch wartości (fizyczny).

Wartość w tym ujęciu jest określana jako suma przychodów przedsiębiorstwa, która jest iloczynem ceny jednostkowej oferowanego produktu i ilości sprzedaży, a pozycja konkurencyjna przedsiębiorstwa jest tym lepsza, im wartość ta przewyższa koszty wytworzenia wyrobu. Jednocześnie koszt uzależniony jest nie od sprawności funkcjonowania przedsiębiorstwa jako całości, lecz sprawności poszczególnych działań tej organizacji, tworzących łańcuch wartości.

Organizacja wirtualna Ocena wartości kreowanych w sferze informacyjnej nastręcza więcej trudności, zwłaszcza, jeśli dąży się do ich uchwycenia w wymiarze ilościowym; dotyczy to także charakteru relacji, a głównie ich znaczenia dla uzyskania efektu łącznego.

Organizacja wirtualna Wykształcanie się organizacji wirtualnej następuje w procesie równoległej transformacji fizycznego łańcucha wartości w konstelację niematerialnych łańcuchów wartości.

Organizacja wirtualna W przypadku organizacji gospodarczych, których celem głównym jest generowanie zysku, sprawa wydaje się być nieźle rozpoznana. Zwykle w łańcuchu tych wyróżnia się takie składowe, jak: identyfikacja wartości klientów; porównanie wartości respektowanych przez przedsiębiorstwo z tymi, które są właściwe klientom; kreowanie oraz komunikowanie wartości w przestrzeni wirtualnej.

Organizacja wirtualna Gdy organizacja jest systemem otwartym, każda wymiana informacji stanowi transakcję na specyficznym rynku, który można by nazwać przestrzenią (rynkiem) komunikacji społecznej. Uczestnikami transakcji informacyjnych są dostawcy i odbiorcy, czyli klienci.

Organizacja wirtualna Które wartości są decydujące dla uczestników przestrzeni komunikacji społecznej?

Organizacja wirtualna W przypadku organizacji gospodarczych wartością niematerialną, łączącą uczestników przestrzeni rynkowej są współcześnie czy też mogą być: unikalna wiedza, która umożliwia wytworzenie specyficznych produktów lub usług zapewniających zdolność do zmiany pozycji rynkowej. Kluczowe kompetencje (core competence). Przedsiębiorstwo uzyskuje te kompetencje w wyniku odpowiedniego skonsolidowania technologii i umiejętności w obrębie całej organizacji.

Organizacja wirtualna Efektywność funkcjonowania organizacji staje się zależna nie od układu hierarchicznego, lecz zdolności uchwycenia i integrowania kompetencji potrzebnych dla realizacji zamówienia.

Organizacja wirtualna W tradycyjnym przedsiębiorstwie przedmiotem troski zarządzających jest wykorzystanie zdolności produkcyjnych, czyli pozyskiwanie takich ilości zamówień, by jak najpełniej wykorzystać istniejący potencjał maszynowy i ludzki. W organizacji wirtualnej decydujące znaczenie ma pozyskanie zamówienia.

Organizacja wirtualna Pozyskanie zamówienia wyznacza zaś zapotrzebowanie na zasoby materialne. Informacja o czyjeś potrzebie (wartości klienta) uruchamia zatem proces uzgadniania wzajemnych wartości, dając punkt wyjścia do budowy organizacji wirtualnej, a tym samym tworzenia stosownych relacji między przestrzenią informacyjną a fizyczną.

Organizacja wirtualna Do każdego pojawiającego się w sieci zamówienia zgłasza się odpowiednia osoba lub przedsiębiorstwo, które się podejmie jego realizacji. Jeśli nastąpi consensus w sprawie wartości, wykształca się w przestrzeni rynkowej organizacja wirtualna. Gdy skala zamówienia przekracza możliwości jednej organizacji, czy też grona osób - generują się bardziej złożone organizacje wirtualne, na przykład sieci przedsiębiorstw wirtualnych.

Organizacja wirtualna Efektywne funkcjonowanie organizacji wirtualnej warunkuje: Spójność Potencjał kombinacyjny

Organizacja wirtualna Spójność - zapewnienia takiej wymiany informacji między wykonawcami zamówienia, by możliwe stało się efektywne wykorzystanie ich kluczowych kompetencji.

Organizacja wirtualna Kluczowe znaczenie dla zapewnienia spójności ma umiejętne stosowanie przez organ sterujący pracą organizacji wirtualnej (kierownik organizacji, kierownik projektu itp.), stosownie dobranych testów zgodności celów głównych i cząstkowych.

Organizacja wirtualna Ze względu na to, że „tkankę” sieciową tworzą de facto potencjalni wykonawcy zamówienia w ilości tylko względnie ograniczonej i że mogą się oni dowolnie aktywizować, uzyskuje się w praktyce wysoki potencjał kombinacyjny sieci.

Organizacja wirtualna W jaki sposób skutecznie wykorzystać potencjał kombinacyjny? Poprzez zapewnienia efektywnego komunikowania się w ramach organizacji wirtualnej.

Organizacja wirtualna Efektywne komunikowanie się w ramach organizacji wirtualnej: Wymiar techniczny – przepustowość projektowanych dla realizacji zamówienia kanałów komunikacyjnych teletransmisji danych;

Organizacja wirtualna Efektywne komunikowanie się w ramach organizacji wirtualnej /c.d./: Wymiar społeczny - skuteczność w zakresie pojęcia treści i zgodności treści. Treść, to myśl, którą pragnie przekazać osoba nawiązująca komunikację. W skutecznym komunikowaniu się treść musi być przekazywana tak, by osoba odbierająca przekaz rozumiała go.

Organizacja wirtualna Organizacje wirtualne działające w sferze gospodarczej angażują się przede wszystkim w nadanie nowej jakości relacjom między uczestnikami przestrzeni rynkowej, w szczególności kontaktom pomiędzy: partnerami w interesach (B2B - Business To Business); biznesem a klientem indywidualnym (B2C - Business To Customer); pracownikami organizacji (B2E - Business To Employee); Klientami indywidualnymi(C2C - Consumer to Consumer)

Organizacja wirtualna B2B obejmuje: przygotowanie ofert przygotowanie zamówień potwierdzania zamówień płatności realizację transakcji wystawianie dokumentów związanych z realizacją transakcji marketing

Organizacja wirtualna B2C to wykorzystanie środków elektronicznych do zawierania transakcji z klientami indywidualnymi. Rozwiązania B2C obejmują m.in.: dostarczanie informacji o produktach i usługach, marketing, sprzedaż, płatności, dostawę, serwis. W Internecie pojawiają się najczęściej postaci sklepów elektronicznych i witryn aukcyjnych.

Organizacja wirtualna Portale B2E (firma-pracownik) są witrynami firmowymi dostępnymi dla wszystkich pracowników danego przedsiębiorstwa. Ich podstawowym zadaniem jest usprawnienie pracy działów personalnych - dostarczanie informacji pracownikom oraz zapewnienie kanału komunikacyjnego, za pomocą którego mogą oni kontaktować się z firmą w ważnych dla siebie sprawach.

Organizacja wirtualna C2C (ang. Consumer to Consumer) - określenie internetowych stref działalności gospodarczych zajmujących się handlem i gospodarką rynkową od strony prywatnych użytkowników. Przykładem tego typu interakcji mogą być aukcje internetowe.

Organizacja wirtualna W Internecie można pojawić się i zdobyć rynek niemal w ciągu jednej nocy. Wystarczy stworzyć wirtualną spółkę, a nawet tylko zarejestrować działalność gospodarczą, dysponując minimalnymi środkami trwałymi i kapitałem obrotowym, by móc przedstawić w sieci jakąś ofertę. Rzecz jednak w tym, że wprowadzenie oferty do sieci nie tworzy jeszcze e-handlu. Musi się pojawić zamówienie na oferowany produkt, nastąpić transakcja, dostawa i zapłata.

Organizacja wirtualna O ile w pierwszych fazach wykształcania się organizacji wirtualnej w sferze e-handlu nie trzeba dysponować własnym materialnym łańcuchem dostaw towarów, i można dokonywać transakcji opierając się strukturę wytwórczą i logistyczną innych uczestników przestrzeni rynkowej, to już w krótkim czasie okazuje się, że rozwój organizacji zależeć zaczyna od tego, czy ma ona odpowiednią, własną infrastrukturą techniczno-organizacyjną!

Organizacja wirtualna Nie uwzględnianie potrzeby tworzenia odpowiednich relacji między przestrzenią rynkową i informacyjną, stymulujących równoległą ich transformację - jest więc przyczyną nie tylko ograniczeń rozwoju organizacji wirtualnych, ale przede wszystkim głównym powodem ich upadku, lub niezadowalającej rentowności.

Organizacja wirtualna Głównym problemem jest logistyka, na której większość sprzedawców on-line po prostu się nie zna. Klienci, przyzwyczajeni do wysokiego poziomu obsługi w tradycyjnych strukturach nie są w stanie pogodzić się z utratą komfortu zakupów. Dotkliwie odczuwają też w systemie sprzedaży internetowej ograniczone możliwości zwrotu towaru, obsługi posprzedażnej itd.

Organizacja wirtualna Stąd też coraz częściej uważa się, że lepsze perspektywy mają przedsiębiorstwa tradycyjne, które mają już swoje sklepy w realnym świecie, wypracowaną markę i są same zdolne wówczas stworzyć własną internetową infrastrukturę. Niekiedy korzystne staje się nabycie młodej firmy internetowej po niskim kursie. Szczególnie wyraźnie widać to na przykładzie rynku usług finansowych, w tym tzw. banków internetowych.