SSAKI CHRONIONE W POLSCE PREZENTACJĘ OPRACOWAŁA: Agnieszka Mielnik - Chudzia

WSTĘP Ssaki to zwierzęta należące do kręgowców. Charakteryzują się: występowaniem gruczołów mlekowych u samic, obecnością owłosienia (włosy lub futro), stałocieplnością (potocznie "ciepłokrwistość").

Na terenie Polski żyje około 100 gatunków ssaków. Większość z nich znajduje się na liście gatunków prawnie chronionych przede wszystkim ze względu na rzadkość ich występowania bądź zagrożenie wyginięciem. Niektóre gatunki, choć występują pospolicie, są objęte ochroną z powodu ich pożytecznej roli. To ogromna grupa zwierząt bardzo różnych pod względem budowy, trybu życia i sposobu odżywiania. Żyją w różnych środowiskach. Jedne prowadzą lądowy tryb życia inne przebywają w wodzie. Niektóre kryją się w poszyciu lasu i norach lub wspinają się na drzewa

Podział ssaków: ssaki lądowe, ssaki wodno – lądowe, ssaki wodne.

KRET Długość ciała do 17 cm, ciężar ciała do 120 g. Ubarwienie sierści czarne, oczy nieduże, bardzo silnie rozwinięte kończyny przednie, o szerokich dłoniach, ułatwiają kopanie podziemnych tuneli. Buduje podziemne gniazdo z mchu i trawy. Pożywienie stanowią dżdżownice, larwy owadów, czasem drobne kręgowce. Samica rodzi 2-7 młodych. W Polsce chroniony

JEŻ EUROPEJSKI Jeże to zwierzęta aktywne o zmierzchu i w nocy. W dzień śpią ukryte pod liśćmi, w rozpadlinach ziemnych i jamkach. O zmierzchu wychodzą z ukrycia i pracowicie drepcząc poszukują jedzenia. Mają dobry słuch i węch. Przerażony nie ucieka, ale natychmiast zwija się w kolczastą kulę i, pewny swojej zbroi, długo pozostaje w tej pozycji. Próba rozwinięcia go zazwyczaj się nie udaje.

ŻUBR Żubr jest największym europejskim ssakiem. Ciężar największego osobnika może dochodzić do 1000 kg. Posiada masywną budowę ciała, stosunkowo krótkie nogi, zakrzywione rogi, brunatną sierść. Zamieszkuje lasy mieszane, zawsze w pobliżu bagien i rzek. Zwierzę aktywne w dzień, żyje w stadach złożonych z dorosłego samca, kilku samic i młodych. Żywi się trawą, korą drzew, mchami.

BÓBR EUROPEJSKI Zamieszkuje zalesione brzegi rzek i jezior. W brzegach wykopuje mieszkalne nory, otwór wejściowy znajduje się pod wodą. Ze ściętych zębami drzew buduje tamy, które uszczelniane są mułem, gliną oraz roślinnością. W ten sposób bobry powodują spiętrzenie wody tak aby wejście do wykopanej podziemnej nory było zawsze ukryte pod wodą. Na wodzie budowane są tzw. "żeremia" zbudowane z mułu, gałęzi i liści, tutaj znajduje się komora mieszkalna. Bóbr jest gryzoniem, posiada palce spięte błoną pławną, szeroki spłaszczony i pokryty łuskami ogon, gęste brunatnoczarne futro. Długość ciała od 100cm ciężar do 30 kg. Jest to zwierze aktywnie głównie w ciągu dnia i o zmierzchu. Bobry na lądzie są powolne i niezdarne, w wodzie poruszają się bardzo zwinnie. Pożywienie stanowi roślinność, zimą kora drzew, łyko.

WYDRA Wydra jako zwierzę sprawnie poruszające się pod wodą posiada opływowy kształt ciała. Długość od 60 cm do 1 m, ciężar ciała dochodzi do 15 kg. Jej sierść jest brązowa, przylegająca do ciała, palce spięte błoną pławną z pazurami, silnie umięśniony ogon. Sierść razem z puchową podściółką stanowi nieprzemakalną okrywę. Poluje w wodzie na ryby, ssaki, mięczaki, płazy. Drobną zdobycz zjada w wodzie, większą wynosi na brzeg.

FOKA SZARA Znakomicie pływa i nurkuje. Długość ciała samców około 3,5 m, samic 2,5 m ciężar samców do 315 kg, samic do 200 kg. Głównym składnikiem jej pożywienia są ryby. Foka posiada opływowy kształt ciała, zredukowaną małżowinę uszną, która chroni przed dostawaniem się wody do uszu, tylne nogi tworzą płetwę ogonową służąca do sprawnego poruszania się w wodzie. Sierść foki jest krótka szarobrunatna z charakterystycznymi plamami. Duże oczy z płaską rogówką pozwalają jej dobrze widzieć nawet w ciemnej wodzie. Doskonały zmysł słuchu i węchu przydatne w czasie polowania.

MORŚWINY                                                               Morświn występuje w płytkich, chłodnych wodach przybrzeżnych, (m.in. wody Bałtyku). Żyją samotnie lub w małych grupach. Nie mają dzioba jak delfiny, ich pysk jest krótko ścięty, zęby są dłutowate. Płetwa grzbietowa osadzona jest bliżej ogona niż u delfinów, oraz jest krótsza. Płetwy piersiowe są krótkie i trójkątne. Ubarwienie tego gatunku podobne jest do rybiego. Kolory po bokach ciała z czerni grzbietu przechodzą w biel brzucha odcieniami, a nie całymi kolorami. Morświny żywią się śledziami, makrelami, sardelami oraz przydennymi bezkręgowcami.

KONIEC PREZENTACJI