Transakcje transgraniczne Podlaski Urząd Skarbowy w Białymstoku Transakcje transgraniczne 2013 ul. Młynowa 21A 15-404 Białystok tel.: 85 878 87 03 fax : 85 878 87 02 www.pus.biaman.pl

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów Przedmiotowe zmiany zostały wprowadzone tzw. „ustawą deregulacyjną”, czyli ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. poz. 1342).

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów c.d. Zmiana wprowadzona została w związku z implementacją przepisów wspólnotowych w tym zakresie w celu zapewnienia terminowości wykazywania oraz jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących Właśnie z przyjętej przez Wspólnotę zasady zachowania symetrii pomiędzy dostawami dokonywanymi i deklarowanymi przez podatnika podatku od wartości dodanej w jednym państwie członkowskim a nabyciami dokonywanymi i deklarowanymi przez podatnika w innym państwie wynika m.in. obowiązek wyjaśniania przez nas różnic pomiędzy transakcjami dokonywanymi przez nasze podmioty a ich unijnych kontrahentów. Wszelkie różnice bowiem są widoczne w systemie VIES.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów c.d. Art. 20 ust. 1 w obecnym brzmieniu stanowi, że w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a. Tak naprawdę dotychczasowa treść artykułu 20 ust. 1 i 2 skomasowano w ust. 1, co siłą rzeczy spowodowało usunięcie ust. 2.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów c.d. Uchylono ust. 3, który stanowił, że jeżeli przed dokonaniem dostawy, o której mowa w ust. 1, otrzymano całość lub część ceny, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie całości lub części ceny.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów c.d. Co z fakturami zaliczkowymi? Od 1 stycznia 2013 r. otrzymanie całości lub części zapłaty nie powoduje powstania obowiązku podatkowego; dla otrzymywanych zapłat nie powinny już być wystawiane faktury. Państwo już wiedzą, że na zaliczkę w WDT faktury nie należy wystawiać. Co jednak w sytuacji, kiedy otrzymamy taką fakturę zaliczkową wystawioną przez unijnego kontrahenta w ramach dokonanego WNT? Biorąc pod uwagę, że te zmiany miały na celu ujednolicenie opodatkowania transakcji wewnątrz całej wspólnoty, należałoby uznać, że obowiązek podatkowy w tym wypadku nie powstanie. W niektórych komentarzach można spotkać się ze stanowiskiem, że przecież faktura zaliczkowa jest fakturą, a przepis mówi wyraźnie: obowiązek podatkowy „powstaje z chwilą wystawienia faktury”, jednak wydaje się, że zamiarem ustawodawcy było to, by w żadnym wypadku zaliczka, nawet ta potwierdzona fakturą, nie powodowała powstania obowiązku podatkowego.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów c.d. Rozbieżność pomiędzy przepisami dotyczącymi dostaw wspólnotowych a krajowych. O ile bowiem przy dostawie krajowej, zgodnie z art. 19 ust. 11, otrzymanie części należności przed wydaniem towaru rodzi zawsze obowiązek podatkowy, o tyle w WDT otrzymanie zapłaty przed dokonaniem dostawy nie skutkuje wcześniejszym powstaniem obowiązku podatkowego.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów c.d. Artykuł 20 ust. 4 pozostał bez zmian: „w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 5, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustania okoliczności, o którym mowa w art. 13 ust. 4”. Tak więc, jak dotąd, obowiązek podatkowy z tytułu WDT powstaje również w przypadku ustania okoliczności powodujących, że przemieszczenia towarów nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i nie ma tu znaczenia moment wystawienia faktury ani też upływ czasu od ustania tych okoliczności.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – dostawy ciągłe Do art. 20 dodano ust. 1a w brzmieniu: „W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc uważa się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów”.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – dostawy ciągłe c.d. Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy dostarczane na podstawie jednej dostawy (jednej umowy) towary są wysyłane partiami i cały proces trwa ponad miesiąc. Przepis ten nie reguluje kwestii „dostawa towaru w wystawienie faktury”, jednak dostawę taką należałoby uznać za dokonaną z upływem każdego miesiąca aż do zakończenia wysyłek. Z treści omawianego przepisu można wywnioskować, że obowiązek podatkowy powstanie 15 dnia każdego miesiąca następnego bądź z chwilą wystawienia faktury (jeśli faktura dla danej partii dostaw zostanie wystawiona przed tą datą). Dlaczego takie stanowisko wydaje się słuszne: przepis mówi: „dostawy wykonywane w sposób ciągły”; tylko w odniesieniu do nich można uznać dostawę za wykonaną. Jak to można rozumieć: na podstawie kontraktu zawartego z kontrahentem unijnym mamy otrzymać w określonych ramach czasowych określoną ilość towaru, wysyłaną partiami. Czyli co do każdej partii otrzymanej w danym okresie rozliczeniowym obowiązek podatkowy powstanie najpóźniej 15. dnia miesiąca następnego, chyba że kontrahent przed tą datę wystawi fakturę.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Uchylono ust. 6 i 7 oraz przeredagowano ust. 5, analogicznie jak w przypadku WDT, oraz uzupełniono o regulację dotyczącą nabywania towarów w ramach dostawy ciągłej.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów c.d. W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów: obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez „unijnego podatnika VAT”, zaś w razie niewystawienia faktury 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT, zapłacenie części lub całości zaliczki nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwila ustania okoliczności powodujących, że przemieszczenia towarów nie uznaje się za WNT.

WDT i WNT przepis przejściowy Ze względu na fakt, że od początku 2013 r. zaliczki nie rodzą już obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, wprowadzono przepis przejściowy. W przypadku WDT i WNT, w stosunku do których przed dniem 1.01.2013 r. uiszczono zaliczkę udokumentowaną fakturą, do podstawy opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych nie wlicza się kwoty tej zaliczki, która przed wejściem w życie zmienionych regulacji spowodowała powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Miejsce świadczenia usług wynajmu środków transportu (art. 28j) Dotychczas w przepisie art. 28j ustawy o VAT uregulowane były wyłącznie sytuacje krótkoterminowego wynajmu środków transportu (przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – nieprzekraczający 90 dni). Miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym środki te są faktycznie oddane do dyspozycji usługobiorcy. Dodano ust. 3 i 4: od początku 2013 r. w przypadku usług wynajmu środków transportu, innych niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami – miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Miejsce świadczenia usług wynajmu środków transportu (art. 28j) Miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie statku rekreacyjnego, innego niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem – jest miejsce, w którym statek rekreacyjny jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy, pod warunkiem że usługodawca faktycznie świadczy tę usługę ze swojej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, znajdujących się w miejscu tego oddania (art. 28b ust. 1 ustawy o VAT).

Przeliczanie kwot w walutach obcych na złote (art. 31a) Dotychczas, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania były określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonywało się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; Od dnia 1 stycznia 2013 r. zamiast zastosowania powyższego kursu podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro). Jak wyjaśniło MF na swojej stronie internetowej, w przypadkach, kiedy jednego dnia ma miejsce kilka transakcji, dopuszczalne jest, aby kwoty z jednej transakcji przeliczyć wg kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP, zaś do innej transakcji zastosować kurs wymiany opublikowany przez EBC na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro. Takie rozwiązanie jest dopuszczalne, gdyż każdą transakcję podatnik rozlicza oddzielnie.

Przeliczanie kwot w walutach obcych na złote (art. 31a) c.d. W sytuacji gdy podatnik wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, zastosowanie znajdzie zasada przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (i odpowiednio ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury).

Dziękuję za uwagę