Konferencja szkoleniowa Państwowych Powiatowych Inspektorów Sanitarnych woj. małopolskiego

2 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia

3 W dniu 25 sierpnia 2006 r. Sejm RP uchwalił ustawę o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Ustawę opublikowano w Dzienniku Ustaw Nr 171 poz Ustawa wejdzie w życie 30 dni po ogłoszeniu tj

4 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Ustawa: określa wymagania niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i żywienia w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniami wspólnotowymi określa wymagania niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności i żywienia w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniami wspólnotowymi umożliwia właściwe stosowanie regulacji zawartych w rozporządzeniach wspólnotowych poprzez wprowadzone przepisy kompetencyjne umożliwia właściwe stosowanie regulacji zawartych w rozporządzeniach wspólnotowych poprzez wprowadzone przepisy kompetencyjne wdraża regulacje zawarte w dyrektywach organów Unii Europejskiej wdraża regulacje zawarte w dyrektywach organów Unii Europejskiej

5 Układ ustawy I. Przepisy ogólne i objaśnienia określeń, II. Wymagania zdrowotne i znakowanie żywności, III. Materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, IV. Wymagania higieniczne, V. Urzędowe kontrole żywności, VI. Właściwość organów oraz współpraca w zakresie bezpieczeństwa żywności, VII. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez środki spożywcze VIII. Przepisy karne i kary pieniężne.

6 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Ustawa: wprowadza szereg definicji z obszaru bezpieczeństwa żywności w tym najważniejsze definicje żywności, bezpieczeństwa żywności, przedsiębiorcy, produkcji środków spożywczych (art. 3), wprowadza szereg definicji z obszaru bezpieczeństwa żywności w tym najważniejsze definicje żywności, bezpieczeństwa żywności, przedsiębiorcy, produkcji środków spożywczych (art. 3), określa, ze żywność niespełniająca wymagań zdrowotnych nie może być wprowadzana do obrotu ani stosowana do produkcji innych środków spożywczych określa, ze żywność niespełniająca wymagań zdrowotnych nie może być wprowadzana do obrotu ani stosowana do produkcji innych środków spożywczych bezpieczeństwo żywności - ogół warunków, które muszą być spełniane, dotyczących w szczególności stosowanych substancji dodatkowych i aromatów, poziomów substancji zanieczyszczających, pozostałości pestycydów, warunków napromieniania żywności, cech organoleptycznych, i działań, które muszą być podejmowane na wszystkich etapach produkcji lub obrotu żywnością w celu zapewnienia zdrowia i życia człowieka bezpieczeństwo żywności - ogół warunków, które muszą być spełniane, dotyczących w szczególności stosowanych substancji dodatkowych i aromatów, poziomów substancji zanieczyszczających, pozostałości pestycydów, warunków napromieniania żywności, cech organoleptycznych, i działań, które muszą być podejmowane na wszystkich etapach produkcji lub obrotu żywnością w celu zapewnienia zdrowia i życia człowieka

7 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Ustawa określa, że: środki spożywcze niespełniające wymagań zdrowotnych są środkami spożywczymi niebezpiecznymi w rozumieniu art. 14 rozporządzenia nr 178/2002 środki spożywcze niespełniające wymagań zdrowotnych są środkami spożywczymi niebezpiecznymi w rozumieniu art. 14 rozporządzenia nr 178/2002 środki spożywcze niespełniające wymagań zdrowotnych nie mogą być wprowadzane do obrotu lub stosowane do produkcji innych środków spożywczych środki spożywcze niespełniające wymagań zdrowotnych nie mogą być wprowadzane do obrotu lub stosowane do produkcji innych środków spożywczych Podejmowanie decyzji – art. 14 rozporządzenia 178/2002 Podejmowanie decyzji – art. 14 rozporządzenia 178/2002

8 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Ustawa: Ustawa: wprowadza zasadę klauzuli bezpieczeństwa wprowadza zasadę klauzuli bezpieczeństwa - możliwość zawieszenia lub ograniczenia (w drodze rozporządzenia Ministra Zdrowia) obrotu żywnością nie spełniającą wymagań, a już będącą w obrocie, po uzyskaniu informacji, że żywność ta może zagrażać zdrowiu lub życiu ludzi - rozporządzenie to minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje niezwłocznie, wraz z uzasadnieniem, innym państwom członkowskim Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej - rozporządzenie jest uchylane z chwilą wejścia w życie odpowiednich przepisów Unii Europejskiej mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności lub z chwilą odmowy przyjęcia przez organy Unii Europejskiej takich przepisów

9 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 2 - substancje dodatkowe Ustawa: Ustawa: wprowadza klauzulę bezpieczeństwa dot. stosowania substancji dodatkowych wprowadza klauzulę bezpieczeństwa dot. stosowania substancji dodatkowych wprowadza delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia, w drodze rozporządzenia, m.in. dopuszczalnych celów stosowania w żywności substancji dodatkowych, ich funkcji technologicznych, wykazu dozwolonych substancji dodatkowych które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane w żywności oraz szczegółowe warunki ich stosowania (art. 10) wprowadza delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia, w drodze rozporządzenia, m.in. dopuszczalnych celów stosowania w żywności substancji dodatkowych, ich funkcji technologicznych, wykazu dozwolonych substancji dodatkowych które mogą być wprowadzane do obrotu i stosowane w żywności oraz szczegółowe warunki ich stosowania (art. 10)

10 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 2 - substancje dodatkowe umożliwia stosowanie w produkcji żywności na terytorium Polski substancji dodatkowej, która nie została zamieszczona w wykazie dozwolonych substancji dodatkowych (art. 11) umożliwia stosowanie w produkcji żywności na terytorium Polski substancji dodatkowej, która nie została zamieszczona w wykazie dozwolonych substancji dodatkowych (art. 11) - minister właściwy do spraw zdrowia wydaje rozporządzenie zezwalające na stosowanie tej substancji i w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie przekazuje je Komisji Europejskiej i pozostałym państwom członkowskim Unii Europejskiej - po wydaniu rozporządzenia Minister występuje do Komisji Europejskiej z wnioskiem o dopuszczenie takiej substancji dodatkowej do stosowania w produkcji żywności na terytorium całej Wspólnoty

11 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 2 - substancje dodatkowe Jeżeli w odniesieniu do substancji dodatkowej objętej rozporządzeniem Ministra Zdrowia 1) Komisja Europejska w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie rozporządzenia, zezwalającego na wprowadzanie do obrotu i stosowanie w żywności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej substancji dodatkowej, nie przedstawi propozycji dopuszczenia tej substancji dodatkowej do obrotu i stosowania w żywności na terytorium Wspólnoty Europejskiej, lub 2) Rada Unii Europejskiej w terminie 18 miesięcy od dnia przedstawienia propozycji przez Komisję Europejską nie przyjmie odpowiednich środków, lub 3) zezwolenie wydane przez właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na wprowadzanie do obrotu i stosowanie w żywności na terytorium tego państwa tej samej substancji dodatkowej zostało następnie uchylone przez ten organ z powodu niepodjęcia przez Komisję Europejską lub Radę Unii Europejskiej działań, – minister zdrowia niezwłocznie dokonuje zmiany w tym rozporządzeniu w odpowiednim zakresie.

12 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 3 - aromaty i rozpuszczalniki Ustawa: określa, że aromaty i rozpuszczalniki używane lub stosowane w produkcji żywności nie mogą zawierać pierwiastków i substancji chemicznych w ilościach szkodliwych dla zdrowia człowieka, określa, że aromaty i rozpuszczalniki używane lub stosowane w produkcji żywności nie mogą zawierać pierwiastków i substancji chemicznych w ilościach szkodliwych dla zdrowia człowieka, - stosowanie aromatów i innych składników żywności o właściwościach aromatyzujących powinno być uzasadnione technologicznie i nie może prowadzić do występowania w żywności substancji aktywnych pochodzących z aromatów w ilościach mogących niekorzystnie oddziaływać na zdrowie człowieka stanowi, że stosowanie rozpuszczalników ekstrakcyjnych w produkcji żywności lub składników żywności powinno być uzasadnione technologicznie i nie może powodować występowania w żywności lub jej składnikach pozostałości w ilościach mogących niekorzystnie oddziaływać na zdrowie człowieka stanowi, że stosowanie rozpuszczalników ekstrakcyjnych w produkcji żywności lub składników żywności powinno być uzasadnione technologicznie i nie może powodować występowania w żywności lub jej składnikach pozostałości w ilościach mogących niekorzystnie oddziaływać na zdrowie człowieka

13 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 3 - aromaty i rozpuszczalniki wprowadza delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia, w drodze rozporządzenia: wprowadza delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia, w drodze rozporządzenia: 1) warunki stosowania oraz znakowania aromatów, 2) maksymalne dopuszczalne poziomy zawartości w rozpuszczalnikach ekstrakcyjnych pierwiastków szkodliwych dla zdrowia, wykaz substancji i materiałów dopuszczonych do stosowania jako rozpuszczalniki ekstrakcyjne oraz znakowanie rozpuszczalników.

14 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 4 - zanieczyszczenia żywności Ustawa: zawiera delegacje dla Ministra właściwego do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw rolnictwa do określenia, w drodze rozporządzenia: zawiera delegacje dla Ministra właściwego do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw rolnictwa do określenia, w drodze rozporządzenia: - najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów, które mogą znajdować się w środkach spożywczych lub na ich powierzchni, - sposobu i procedur stosowanych przy pobieraniu próbek oraz kryteriów dla metod analitycznych do celów urzędowej kontroli żywności i monitoringu dla oznaczania poziomów: - pozostałości pestycydów, - zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych, w tym dioksyn i polichlorowanych bifenyli o właściwościach podobnych do dioksyn zawiera delegację fakultatywną do wydania we współpracy Minister Zdrowia – Minister Rolnictwa maksymalnych poziomów substancji zanieczyszczających innych niż określone w przepisach rozporządzenia Komisji (WE) nr 466/2001 zawiera delegację fakultatywną do wydania we współpracy Minister Zdrowia – Minister Rolnictwa maksymalnych poziomów substancji zanieczyszczających innych niż określone w przepisach rozporządzenia Komisji (WE) nr 466/2001

15 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 5 - napromienianie żywności Ustawa określa, że: napromienianie żywności jest dopuszczalne wyłącznie jeżeli nie stanowi zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka oraz jest uzasadnione technologicznie napromienianie żywności jest dopuszczalne wyłącznie jeżeli nie stanowi zagrożenia dla zdrowia lub życia człowieka oraz jest uzasadnione technologicznie - napromienianie żywności może być wykonywane przez zakłady, które uzyskały zgodę, w drodze decyzji, Głównego Inspektora Sanitarnego - zakładowi nadaje się numer identyfikacyjny - decyzja wydawana jest na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy - decyzja wydawana jest na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy - Główny Inspektor Sanitarny zawiesza lub cofa ww. zgodę w przypadku stwierdzenia, że zakład dokonuje napromieniania żywności w sposób niezgodny z przepisami ustawy lub z warunkami określonymi w decyzji

16 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 6 - środki spożywcze specjalnego żywieniowego przeznaczenia Ustawa: zawiera delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia m.in.: zawiera delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia m.in.: - przeznaczenia środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, - szczegółowych wymagań, jakie powinny spełniać te produkty, w szczególności w zakresie ich składu, - wykazu substancji chemicznych dodawanych do nich ze względu na konieczność zaspokajania przez nie specjalnych potrzeb żywieniowych

17 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 7 – suplementy diety oraz wzbogacanie żywności Ustawa: zmieniona została definicja suplementu diety – rozszerzona o zapis, iż suplementami diety nie są produkty posiadające właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego, zmieniona została definicja suplementu diety – rozszerzona o zapis, iż suplementami diety nie są produkty posiadające właściwości produktu leczniczego w rozumieniu przepisów prawa farmaceutycznego, zawiera delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia: zawiera delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia: - wykazu witamin i składników mineralnych, oraz ich form chemicznych, które mogą być stosowane w produkcji suplementów diety - szczególne wymagania w zakresie oznakowania suplementów diety

18 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 7 – suplementy diety oraz wzbogacanie żywności Ustawa: dopuszcza wzbogacanie żywności witaminami lub składnikami ze względu na zapobieganie niedoborom lub korygowanie niedoborów jednego lub kilku składników odżywczych w żywności dopuszcza wzbogacanie żywności witaminami lub składnikami ze względu na zapobieganie niedoborom lub korygowanie niedoborów jednego lub kilku składników odżywczych w żywności - związki chemiczne dodawane do żywności jako źródło witamin i składników mineralnych muszą być bioprzyswajalne i nie mogą powodować zagrożenia życia lub zdrowia człowieka zawiera delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia: zawiera delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia: - warunków stosowania substancji wzbogacających dodawanych do żywności, - szczególne wymagania dotyczące znakowania żywności wzbogacanej, - wykazy środków spożywczych, które mogą być wzbogacane oraz witamin i składników mineralnych oraz ich form chemicznych, które mogą być stosowane do wzbogacania żywności

19 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 8 – żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu Ustawa: doprecyzowuje przepisy dotyczące wprowadzania po raz pierwszy do obrotu środków specjalnego przeznaczenia żywieniowego, suplementów diety oraz środków spożywczych wzbogacanych, które znajdują się w obrocie w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej doprecyzowuje przepisy dotyczące wprowadzania po raz pierwszy do obrotu środków specjalnego przeznaczenia żywieniowego, suplementów diety oraz środków spożywczych wzbogacanych, które znajdują się w obrocie w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej - przedsiębiorca będzie obowiązany do powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego o ich wprowadzaniu do obrotu, wskazania nazwy środka spożywczego i jego producenta oraz przedłożenia dokumentu potwierdzającego powiadomienie właściwego organu tego państwa członkowskiego, w którym nastąpiło wprowadzenie danego produktu po raz pierwszy do obrotu

20 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 8 – żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu Ustawa: ogranicza czas trwania postępowania wyjaśniającego dotyczącego wprowadzanych po raz pierwszy do obrotu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, suplementów diety i środków spożywczych wzbogacanych do 60 dni roboczych i wprowadza obowiązek każdorazowo informowania przedsiębiorcy na piśmie o wynikach przeprowadzonego postępowania (art. 30 ), ogranicza czas trwania postępowania wyjaśniającego dotyczącego wprowadzanych po raz pierwszy do obrotu środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, suplementów diety i środków spożywczych wzbogacanych do 60 dni roboczych i wprowadza obowiązek każdorazowo informowania przedsiębiorcy na piśmie o wynikach przeprowadzonego postępowania (art. 30 ), umożliwia przedsiębiorcy przedłożenie opinii o produkcie wprowadzanym po raz pierwszy do obrotu wydanej przez jednostkę naukową państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli w trakcie postępowania wyjaśniającego przedsiębiorca zostanie zobowiązany do tego przez Głównego Inspektora Sanitarnego (art. 31) umożliwia przedsiębiorcy przedłożenie opinii o produkcie wprowadzanym po raz pierwszy do obrotu wydanej przez jednostkę naukową państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli w trakcie postępowania wyjaśniającego przedsiębiorca zostanie zobowiązany do tego przez Głównego Inspektora Sanitarnego (art. 31) - obecnie przedsiębiorca dostarcza opinię jedynie polskiej jednostki naukowej, - koszty wydania takich opinii będą ponosić przedsiębiorcy

21 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 8 – żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu W trakcie prowadzenia postępowania wyjaśniającego GIS może zobowiązać przedsiębiorcę do przedłożenia opinii Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, że środek spożywczy objęty powiadomieniem nie spełnia wymagań produktu leczniczego, określonego przepisami prawa farmaceutycznego. W trakcie prowadzenia postępowania wyjaśniającego GIS może zobowiązać przedsiębiorcę do przedłożenia opinii Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, że środek spożywczy objęty powiadomieniem nie spełnia wymagań produktu leczniczego, określonego przepisami prawa farmaceutycznego.

22 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 8 – żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu Ustawa: Zawiera delegację dla Ministra Zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia: Zawiera delegację dla Ministra Zdrowia do określenia w drodze rozporządzenia: - wzór powiadomienia, - dane zawarte w rejestrze produktów objętych powiadomieniem - wykaz krajowych jednostek oraz metody obliczania kosztów przez te jednostki za wydanie opinii naukowej, - - wysokość opłaty pobieranej przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

23 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 8 – żywność wprowadzana po raz pierwszy do obrotu Ustawa: wprowadza możliwość wydania przez Głównego Inspektora Sanitarnego decyzji o niedopuszczeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako środka spożywczego, produktu objętego powiadomieniem, jeżeli ze względu na właściwości farmakologiczne lub ryzyko dla zdrowia konieczne jest zakwalifikowanie tego produktu jako produkt leczniczy (art. 32), wprowadza możliwość wydania przez Głównego Inspektora Sanitarnego decyzji o niedopuszczeniu do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako środka spożywczego, produktu objętego powiadomieniem, jeżeli ze względu na właściwości farmakologiczne lub ryzyko dla zdrowia konieczne jest zakwalifikowanie tego produktu jako produkt leczniczy (art. 32), - o ww. decyzji Główny Inspektor Sanitarny powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję Europejską - w przypadku stwierdzenia, że taki środek spożywczy znajduje się w obrocie, właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny podejmuje decyzję o czasowym wstrzymaniu wprowadzania tego środka spożywczego do obrotu lub wycofaniu z obrotu, do czasu wyjaśnienia sprawy

24 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 9 – naturalne wody mineralne, naturalne wody źródlane i wody stołowe Ustawa: stanowi, że naturalne wody mineralne wprowadzane do obrotu w Polsce muszą być uznane jako naturalne wody mineralne przez: stanowi, że naturalne wody mineralne wprowadzane do obrotu w Polsce muszą być uznane jako naturalne wody mineralne przez: - Głównego Inspektora Sanitarnego, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; - właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium tego państwa lub - Głównego Inspektora Sanitarnego albo właściwy organ innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli woda wydobywana jest z otworu znajdującego się na terytorium państwa trzeciego wykaz wód uznanych za naturalne wody mineralne jest publikowany w drodze obwieszczenia w dzienniku urzędowym Ministra właściwego do spraw zdrowia (art. 36). wykaz wód uznanych za naturalne wody mineralne jest publikowany w drodze obwieszczenia w dzienniku urzędowym Ministra właściwego do spraw zdrowia (art. 36).

25 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 9 – naturalne wody mineralne, naturalne wody źródlane i wody stołowe uznanie wody, w drodze decyzji, przez Głównego Inspektora Sanitarnego jako naturalnej wody mineralnej dokonywane jest na wniosek przedsiębiorcy zawierający m.in. ocenę i kwalifikację rodzajową wody uznanie wody, w drodze decyzji, przez Głównego Inspektora Sanitarnego jako naturalnej wody mineralnej dokonywane jest na wniosek przedsiębiorcy zawierający m.in. ocenę i kwalifikację rodzajową wody oceny i kwalifikacje rodzajowe wody mogą być przeprowadzane przez jednostkę naukową lub podmiot upoważniony do tego przez GIS w drodze decyzji administracyjnej. oceny i kwalifikacje rodzajowe wody mogą być przeprowadzane przez jednostkę naukową lub podmiot upoważniony do tego przez GIS w drodze decyzji administracyjnej.

26 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 10 – grzyby i przetwory grzybowe Ustawa wprowadza możliwość uzyskiwania uprawnień klasyfikatora grzybów Ustawa wprowadza możliwość uzyskiwania uprawnień klasyfikatora grzybów oraz grzyboznawcy: 1. Uprawnienia klasyfikatora grzybów może uzyskać osoba, która: jest pełnoletnia; ukończyła: co najmniej gimnazjum oraz kurs specjalistyczny dla kandydatów na klasyfikatorów grzybów; zdała egzamin przed komisją egzaminacyjną powołaną przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. 2. Uprawnienia grzyboznawcy może uzyskać osoba, która: jest pełnoletnia; posiada co najmniej wykształcenie średnie; ukończyła kurs specjalistyczny dla kandydatów na grzyboznawców; zdała egzamin przed komisją egzaminacyjną powołaną przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego działającego z upoważnienia Głównego Inspektora Sanitarnego. 3.Organem właściwym w sprawach nadawania uprawnień klasyfikatora grzybów i grzyboznawcy, potwierdzonych świadectwami, oraz pozbawiania tych uprawnień jest państwowy wojewódzki inspektor sanitarny wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 44 (delegacja do wydania rozporządzenia).

27 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 11 – znakowanie żywności Ustawa: Ustawa: stanowi, że środki spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane stanowi, że środki spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane - doprecyzowuje, co to znaczy oznakowanie środków spożywczych, które obejmuje wszelkie informacje w postaci napisów i innych oznaczeń - w tym znaki towarowe i handlowe, elementy graficzne i symbole, dotyczące środka spożywczego i umieszczone na opakowaniu, etykiecie, obwolucie, ulotce, zawieszce lub w dokumencie, które odnoszą się do tego środka spożywczego i są dołączone do niego w obrocie

28 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Rozdział 11 – znakowanie żywności Ustawa: doprecyzowuje pojęcie nazwy środka spożywczego doprecyzowuje pojęcie nazwy środka spożywczego - nazwa może być nazwą zwyczajową, a także może być wyrażona opisem środka spożywczego lub opisem jego użycia; musi wyraźnie informować konsumenta o rodzaju środka spożywczego, jego charakterze i umożliwić odróżnienie go od innych środków spożywczych, z którymi mógłby być mylony, a także może zawierać dodatkowe informacje opisowe znajdujące się w pobliżu jego nazwy nakłada na Ministra Zdrowia obowiązek określenia w rozporządzeniu sposobu znakowania żywności wartością odżywczą nakłada na Ministra Zdrowia obowiązek określenia w rozporządzeniu sposobu znakowania żywności wartością odżywczą - dotychczas wszystkie kwestie dotyczące znakowania żywności znajdowały się w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, określa, że środki spożywcze oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia, mogą znajdować się w obrocie do tej daty lub terminu określa, że środki spożywcze oznakowane datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia, mogą znajdować się w obrocie do tej daty lub terminu

29 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział III – materiały i wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością Ustawa: dostosowuje przepisy krajowe do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1935/2004/WE dotyczącego materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, dostosowuje przepisy krajowe do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1935/2004/WE dotyczącego materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, określa, że przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub obrotu materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością obowiązani są przestrzegać w zakładach zasad dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz dobrej praktyki higienicznej (GHP) określa, że przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub obrotu materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością obowiązani są przestrzegać w zakładach zasad dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz dobrej praktyki higienicznej (GHP) zawiera delegację dla Ministra Zdrowia do określenia wykazu substancji, których stosowanie jest dozwolone w procesie wytwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych oraz innych niż sztuczne, zawiera delegację dla Ministra Zdrowia do określenia wykazu substancji, których stosowanie jest dozwolone w procesie wytwarzania materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych oraz innych niż sztuczne, Wprowadza klauzulę bezpieczeństwa. Wprowadza klauzulę bezpieczeństwa.

30 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 1 – przepisy ogólne Ustawa: stanowi, że działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub obrotu żywnością wolno prowadzić, jeżeli spełniane są w zakładach wymagania higieniczne określone w rozporządzeniu nr 852/2004. stanowi, że działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub obrotu żywnością wolno prowadzić, jeżeli spełniane są w zakładach wymagania higieniczne określone w rozporządzeniu nr 852/2004. osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o chorobach zakaźnych i zakażeniach orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. osoba pracująca w styczności z żywnością powinna uzyskać określone przepisami o chorobach zakaźnych i zakażeniach orzeczenie lekarskie dla celów sanitarno-epidemiologicznych o braku przeciwwskazań do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. spełnienie wymagań określonych w rozdziale XII załącznika II do rozporządzenia nr 852/2004 jest potwierdzane dokumentacją o przeprowadzonych szkoleniach lub udzielonym instruktażu osobom wykonującym prace przy produkcji lub w obrocie żywnością oraz osobom odpowiedzialnym za wdrożenie i stosowanie zasad systemu HACCP w zakładzie. spełnienie wymagań określonych w rozdziale XII załącznika II do rozporządzenia nr 852/2004 jest potwierdzane dokumentacją o przeprowadzonych szkoleniach lub udzielonym instruktażu osobom wykonującym prace przy produkcji lub w obrocie żywnością oraz osobom odpowiedzialnym za wdrożenie i stosowanie zasad systemu HACCP w zakładzie. dokumenty powyższe dołącza się do akt osobowych pracowników dokumenty powyższe dołącza się do akt osobowych pracowników

31 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 2 – rejestracja i zatwierdzanie zakładów Ustawa wprowadza obowiązek rejestracji oraz zatwierdzania, warunkowego zatwierdzania, przedłużania warunkowego zatwierdzenia, zawieszania oraz cofania zatwierdzenia zakładów. Ustawa wprowadza obowiązek rejestracji oraz zatwierdzania, warunkowego zatwierdzania, przedłużania warunkowego zatwierdzenia, zawieszania oraz cofania zatwierdzenia zakładów. W ww. sprawach organem właściwym jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny właściwy terenowo w odniesieniu do zakładów, które: W ww. sprawach organem właściwym jest państwowy powiatowy inspektor sanitarny właściwy terenowo w odniesieniu do zakładów, które: 1) produkują lub wprowadzają do obrotu żywność pochodzenia niezwierzęcego, 2) wprowadzają do obrotu produkty pochodzenia zwierzęcego, nieobjętych urzędową kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej – w trybie i na zasadach określonych w rozporządzeniu nr 852/2004 i rozporządzeniu nr 882/2004.

32 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 2 – rejestracja i zatwierdzanie zakładów Ustawa: obowiązkowi zatwierdzenia podlegają zakłady, które produkują lub wprowadzają do obrotu żywność niezwierzęcego pochodzenia obowiązkowi zatwierdzenia podlegają zakłady, które produkują lub wprowadzają do obrotu żywność niezwierzęcego pochodzenia z wyjątkiem: (podlegają jedynie rejestracji) - działalności w zakresie dostaw bezpośrednich, - urządzeń dystrybucyjnych do sprzedaży żywności w opakowaniach jednostkowych, - obiektów lub urządzeń ruchomych lub tymczasowych, - zakładów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży żywności na odległość (sprzedaży wysyłkowej), w tym sprzedaży przez internet.

33 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 2 – rejestracja i zatwierdzanie zakładów Właściwy ze względu na siedzibę zakładu państwowy powiatowy inspektor sanitarny: 1) prowadzi rejestr zakładów podlegających urzędowej kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz uaktualnia na bieżąco dane zawarte w rejestrze; 2) wydaje decyzje w sprawie zatwierdzenia, warunkowego zatwierdzenia, przedłużenia warunkowego zatwierdzenia, zawieszenia lub cofania zatwierdzenia zakładów oraz odmowy wpisu do rejestru zakładów, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 31 ust. 2 rozporządzenia nr 882/2004; 3) wydaje decyzje o wykreśleniu z rejestru zakładów; 4) wydaje zaświadczenie o wpisie do rejestru zakładów (wzór - rozporządzenie)

34 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 2 – rejestracja i zatwierdzanie zakładów Wniosek o wpis do rejestru zakładów oraz wniosek o zatwierdzenie zakładu i o wpis do rejestru zakładów składa się w terminie co najmniej 30 dni przed dniem rozpoczęcia planowanej działalności. Wniosek o wpis do rejestru zakładów oraz wniosek o zatwierdzenie zakładu i o wpis do rejestru zakładów składa się w terminie co najmniej 30 dni przed dniem rozpoczęcia planowanej działalności. Wykreślenie z rejestru zakładów następuje na podstawie: Wykreślenie z rejestru zakładów następuje na podstawie: 1) wniosku podmiotu działającego na rynku spożywczym; 2) decyzji właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego w przypadku cofnięcia zatwierdzenia zakładu, 3) decyzji właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, jeżeli zakład zaprzestał działalności w zakresie produkcji lub obrotu żywnością, 4) braku aktualizacji urządzeń dystrybucyjnych (wykaz ten zawiera typ urządzenia, nazwę producenta, rok produkcji oraz datę uruchomienia).

35 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 2 – rejestracja i zatwierdzanie zakładów Ustawa: Wprowadza delegację dla ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia, w drodze rozporządzenia, wzorów: Wprowadza delegację dla ministra właściwego do spraw zdrowia do określenia, w drodze rozporządzenia, wzorów: 1) rejestru zakładów, 2) wniosku o wpis zakładu do rejestru zakładów, 3) wniosku o zatwierdzenie zakładu i o wpis do rejestru zakładów, 4)wniosku o dokonanie zmian w rejestrze zakładów, 5) wniosku o wykreślenie z rejestru zakładów, 6) zaświadczenia o wpisie do rejestru zakładów.

36 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział IV – wymagania higieniczne Rozdział 3 – wymagania szczególne w zakresie higieny umożliwia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określenie, w drodze rozporządzenia, wymagań higienicznych w: umożliwia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określenie, w drodze rozporządzenia, wymagań higienicznych w: - zakładach stosujących tradycyjne metody produkcji lub obrotu żywnością, w celu umożliwienia dalszego stosowania tych metod, - zakładach stosujących tradycyjne metody produkcji lub obrotu żywnością, w celu umożliwienia dalszego stosowania tych metod, - zakładach zlokalizowanych w regionach szczególnych ze względu na położenie geograficzne, w celu uwzględnienia potrzeb tych zakładów, - innych zakładach - wyłącznie w zakresie ich konstrukcji, organizacji i wyposażenia umożliwia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia do określenia szczególnych wymagań higienicznych w zakresie transportu morskiego cukru luzem oraz olejów płynnych i tłuszczów luzem. umożliwia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia do określenia szczególnych wymagań higienicznych w zakresie transportu morskiego cukru luzem oraz olejów płynnych i tłuszczów luzem.

37 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział V – urzędowe kontrole żywności Rozdział 1 – przeprowadzanie urzędowych kontroli żywności Ustawa: stanowi, że organami urzędowej kontroli żywności w zakresie bezpieczeństwa zywności są: stanowi, że organami urzędowej kontroli żywności w zakresie bezpieczeństwa zywności są: - organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zgodnie z właściwością określoną przepisami ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej, w odniesieniu do: - żywności niezwierzęcego pochodzenia produkowanej i wprowadzanej do obrotu, przywożonej z państw niebędących członkami Unii Europejskiej, obrotu, przywożonej z państw niebędących członkami Unii Europejskiej, - produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzonych do obrotu, - prawidłowości stosowania zasad systemu HACCP w zakładach objętych nadzorem Państwowej Inspekcji Sanitarnej, - materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, - materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, - organy Inspekcji Weterynaryjnej, zgodnie z właściwością określoną przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego, - inne organy w zakresie posiadanych kompetencji. - inne organy w zakresie posiadanych kompetencji.

38 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział V – urzędowe kontrole żywności Rozdział 1 – przeprowadzanie urzędowych kontroli żywności Ustawa: wprowadza delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia, a w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego - Ministra właściwego do spraw rolnictwa, każdego w swoim zakresie działania, do określenia, w drodze rozporządzeń, procedur urzędowych kontroli żywności uwzględniających szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania urzędowych kontroli w produkcji i w obrocie, wprowadza delegację dla Ministra właściwego do spraw zdrowia, a w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego - Ministra właściwego do spraw rolnictwa, każdego w swoim zakresie działania, do określenia, w drodze rozporządzeń, procedur urzędowych kontroli żywności uwzględniających szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania urzędowych kontroli w produkcji i w obrocie, - ministrowie mają uwzględnić zakres czynności kontrolnych obejmujących pobieranie i analizy próbek, wzór świadectwa potwierdzającego wyniki badanych próbek, kontrolę higieny personelu, dokumentacji oraz obowiązujących w zakładzie wewnętrznych systemów kontroli jakości żywności i przestrzegania zasad higieny, w tym systemu HACCP. - ministrowie mają uwzględnić zakres czynności kontrolnych obejmujących pobieranie i analizy próbek, wzór świadectwa potwierdzającego wyniki badanych próbek, kontrolę higieny personelu, dokumentacji oraz obowiązujących w zakładzie wewnętrznych systemów kontroli jakości żywności i przestrzegania zasad higieny, w tym systemu HACCP.

39 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział V – urzędowe kontrole żywności Rozdział 1 – przeprowadzanie urzędowych kontroli żywności Ustawa: określa, że organom urzędowej kontroli żywności w związku z przeprowadzaniem urzędowych kontroli, przysługuje prawo: określa, że organom urzędowej kontroli żywności w związku z przeprowadzaniem urzędowych kontroli, przysługuje prawo: - wstępu do pomieszczeń zakładu o każdej porze, - badania procesów technologicznych i receptur w zakresie niezbędnym do zrealizowania celu kontroli, - przeglądania ksiąg i innych dokumentów kontrolowanego zakładu, jeżeli jest to niezbędne ze względu na cel przeprowadzanej kontroli, - podejmowania innych czynności niezbędnych do wyjaśnienia sprawy, zgodnie z zakresem uprawnień w ramach urzędowych kontroli żywności stanowi, że badania laboratoryjne dla celów urzędowych kontroli żywności i żywienia wykonują akredytowane: stanowi, że badania laboratoryjne dla celów urzędowych kontroli żywności i żywienia wykonują akredytowane: - laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej, funkcjonujące w zintegrowanym systemie badań laboratoryjnych żywności, - laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej, funkcjonujące w zintegrowanym systemie badań laboratoryjnych żywności, - laboratoria Inspekcji Weterynaryjnej, - laboratoria referencyjne realizujące zadania określone w przepisach rozporządzenia nr 882/2004

40 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział V – urzędowe kontrole żywności Rozdział 1 – przeprowadzanie urzędowych kontroli żywności Podmioty działające na rynku spożywczym podlegające urzędowym kontrolom organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej są obowiązane do pokrywania opłat uwzględniających koszty związane z czynnościami wykonywanymi w ramach urzędowych kontroli żywności: 1) jeżeli w wyniku tych czynności zostaną stwierdzone przez kontrolujących niezgodności z przepisami prawa żywnościowego, w tym jeżeli zachodzi konieczność pobrania próbek żywności albo materiałów lub wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością do badań i wykonania badań laboratoryjnych w celu potwierdzenia niezgodności; 2) związanych z przeprowadzeniem ponownych czynności kontrolnych w celu sprawdzenia, czy niezgodności zostały usunięte; 3) związanych z przeprowadzaniem granicznych kontroli sanitarnych.

41 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział V – urzędowe kontrole żywności Rozdział 1 – przeprowadzanie urzędowych kontroli żywności Opłatami jest obciążany producent środka spożywczego. Jeżeli w trakcie wykonywania czynności kontrolnych stwierdzono niezgodności, wskazujące, że mogły one powstać na etapie, gdy zakwestionowany środek spożywczy znajdował się w obrocie i producent nie ponosi odpowiedzialności za powstałe niezgodności, wówczas opłatami jest obciążany kontrolowany.

42 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział V – urzędowe kontrole żywności Rozdział 1 – graniczne kontrole żywności Ustawa: określa, że graniczne kontrole sanitarne obejmują żywność niezwierzęcego pochodzenia oraz materiały lub wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, przywożone z państw trzecich nie będących członkami Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym określa, że graniczne kontrole sanitarne obejmują żywność niezwierzęcego pochodzenia oraz materiały lub wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością, przywożone z państw trzecich nie będących członkami Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym - graniczne kontrole sanitarne obejmują również towary wprowadzone przez przejście graniczne leżące na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego i nie dopuszczone w tym państwie do obrotu, poddawane w Rzeczypospolitej Polskiej procedurze celnej dopuszczającej do obrotu - graniczne kontrole sanitarne obejmują również towary wprowadzone przez przejście graniczne leżące na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego i nie dopuszczone w tym państwie do obrotu, poddawane w Rzeczypospolitej Polskiej procedurze celnej dopuszczającej do obrotu - graniczne kontrole sanitarne są przeprowadzane na zasadach określonych w art. 15 – 24 rozporządzenia nr 882/2004 przez: - państwowych granicznych inspektorów sanitarnych - na przejściach granicznych, - państwowych powiatowych inspektorów sanitarnych – w innych miejscach właściwych ze względu na miejsce przeznaczenia towarów, siedzibę importera albo siedzibę odbiorcy lub tez w innych właściwych miejscach określonych w siedzibę odbiorcy lub tez w innych właściwych miejscach określonych w rozporządzeniu 882/2004 (art. 15 ust 2). rozporządzeniu 882/2004 (art. 15 ust 2).

43 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VI – właściwość organów w zakresie bezpieczeństwa żywności Projektowana ustawa: stanowi, że nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa żywnościowego oraz nad wykonywaniem urzędowych kontroli żywności, w zakresie określonym w ustawie, sprawuje Minister właściwy do spraw zdrowia, który działa w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw rolnictwa oraz Ministrem właściwym do spraw rynków rolnych stanowi, że nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa żywnościowego oraz nad wykonywaniem urzędowych kontroli żywności, w zakresie określonym w ustawie, sprawuje Minister właściwy do spraw zdrowia, który działa w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw rolnictwa oraz Ministrem właściwym do spraw rynków rolnych nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa żywnościowego oraz nad wykonywaniem urzędowych kontroli żywności w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z kompetencjami, sprawuje Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz Minister właściwy do spraw rynków rolnych, działając w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw zdrowia nadzór nad przestrzeganiem przepisów prawa żywnościowego oraz nad wykonywaniem urzędowych kontroli żywności w odniesieniu do środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego, zgodnie z kompetencjami, sprawuje Minister właściwy do spraw rolnictwa oraz Minister właściwy do spraw rynków rolnych, działając w porozumieniu z Ministrem właściwym do spraw zdrowia wyraźnie określa, że Minister właściwy do spraw zdrowia jest organem właściwym w zakresie koordynacji spraw z zakresu zapewnienia bezpieczeństwa żywności wyraźnie określa, że Minister właściwy do spraw zdrowia jest organem właściwym w zakresie koordynacji spraw z zakresu zapewnienia bezpieczeństwa żywności

44 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VI – właściwość organów w zakresie bezpieczeństwa żywności Ustawa: Ustawa: nakłada na Ministra właściwego do spraw zdrowia obowiązek współpracy z Europejskim Urzędem do Spraw Bezpieczeństwa Żywności, w szczególności w zakresie: nakłada na Ministra właściwego do spraw zdrowia obowiązek współpracy z Europejskim Urzędem do Spraw Bezpieczeństwa Żywności, w szczególności w zakresie: - wyznaczania przedstawiciela do Forum Doradczego Urzędu, - składania do Urzędu wniosków o wydanie opinii naukowych w sprawach objętych zakresem działania Urzędu, - przekazywania Urzędowi zgromadzonych danych naukowych dotyczących bezpieczeństwa żywności; - przekazywania, na żądanie Urzędu, dodatkowych danych niezbędnych do oceny ryzyka, - wyznaczania jednostek badawczo-rozwojowych, które mogą uczestniczyć w wypełnianiu zadań Urzędu, w szczególności przez wydawanie opinii naukowych - współpraca z Urzędem w odniesieniu do żywności objętej nadzorem Ministra właściwego do spraw rolnictwa lub Ministra właściwego do spraw rynków rolnych, wykonywana jest w porozumieniu z właściwym ministrem

45 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VIII – przepisy karne i kary pieniężne wprowadza zaostrzone kary za nieprzestrzeganie przepisów ustawy oraz przepisów rozporządzeń wspólnotowych wprowadza zaostrzone kary za nieprzestrzeganie przepisów ustawy oraz przepisów rozporządzeń wspólnotowych (art. 96 – 104) kto produkuje lub wprowadza do obrotu środek spożywczy szkodliwy dla zdrowia lub życia człowieka, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (art. 96 ust. 1) kto produkuje lub wprowadza do obrotu środek spożywczy szkodliwy dla zdrowia lub życia człowieka, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (art. 96 ust. 1) kto produkuje lub wprowadza do obrotu, szkodliwy dla zdrowia lub życia człowieka, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, suplement diety lub nową żywność, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3 (art. 96 ust. 2) kto produkuje lub wprowadza do obrotu, szkodliwy dla zdrowia lub życia człowieka, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, suplement diety lub nową żywność, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3 (art. 96 ust. 2)

46 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VIII – przepisy karne i kary pieniężne kto produkuje lub wprowadza do obrotu środek spożywczy zepsuty lub zafałszowany, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 97 ust. 1) kto produkuje lub wprowadza do obrotu środek spożywczy zepsuty lub zafałszowany, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 97 ust. 1) kto prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży żywności na odległość (sprzedaży wysyłkowej), w tym sprzedaży przez internet, bez zarejestrowania zakładu, podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 98 ust. 1) kto prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży żywności na odległość (sprzedaży wysyłkowej), w tym sprzedaży przez internet, bez zarejestrowania zakładu, podlega karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 98 ust. 1)

47 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VIII – przepisy karne i kary pieniężne karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 podlega również osoba, która: karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 podlega również osoba, która: - nieprawidłowo znakuje żywność genetycznie zmodyfikowaną, - wprowadza ją do obrotu bez uzyskania zezwolenia, - nie wykonuje obowiązku monitoringu wprowadzonej do obrotu żywności GM, - nie wycofuje z obrotu żywności GM, która nie spełnia obowiązujących wymagań (art. 99) takiej samej karze podlega osoba, która wprowadza do obrotu nową żywność bez zezwolenia lub nieprawidłowo ją znakuje takiej samej karze podlega osoba, która wprowadza do obrotu nową żywność bez zezwolenia lub nieprawidłowo ją znakuje

48 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VIII – przepisy karne i kary pieniężne kara grzywny również grozi osobom, które m.in.: kara grzywny również grozi osobom, które m.in.: - używają do produkcji lub wprowadzają do obrotu środek spożywczy po upływie terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, - wprowadzają po raz pierwszy do obrotu określony środek spożywczy bez powiadomienia Głównego Inspektora Sanitarnego, - nie wykonują czynności w zakresie identyfikacji dostawców lub odbiorców żywności (traceability), - nie wdrażają zasad systemu HACCP w zakładzie, - wprowadzają do obrotu jako naturalną wodę mineralną, wodę, która nie została uznana (art. 100)

49 Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Dział VIII – przepisy karne i kary pieniężne wprowadza kary pieniężne do wysokości trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający wprowadza kary pieniężne do wysokości trzydziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej za rok poprzedzający kary pieniężne dotyczą m.in.: kary pieniężne dotyczą m.in.: - nie przestrzegania wymagań dotyczących znakowania środków spożywczych, - wprowadzania do obrotu jako żywność produktu niebędącego żywnością (np. suplementy diety), - nie wycofywania z obrotu środka spożywczego szkodliwego dla zdrowia lub życia człowieka, zepsutego oraz zafałszowanego wbrew decyzji organu urzędowej kontroli żywności (art. 103)

Kompetencje organów PIS w zakresie urzędowych kontroli żywności w odniesieniu do produkcji pierwotnej Kompetencje organów PIS w zakresie urzędowych kontroli żywności w odniesieniu do produkcji pierwotnej

Stan prawny: rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (R 852/2004) rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (R 852/2004) ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (UBŻŻ) ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (UBŻŻ) Zbiór wytycznych w zakresie wdrażania niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 852/2004 w sprawie higieny środków spożywczych – dokument z dnia 21 grudnia 2005 r. opublikowany przez Dyrekcję Generalną ds. Ochrony Zdrowia i Konsumentów Komisji Europejskiej (Zbiór wytycznych DG SANCO).Zbiór wytycznych w zakresie wdrażania niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 852/2004 w sprawie higieny środków spożywczych – dokument z dnia 21 grudnia 2005 r. opublikowany przez Dyrekcję Generalną ds. Ochrony Zdrowia i Konsumentów Komisji Europejskiej (Zbiór wytycznych DG SANCO). Produkcja pierwotna

2. W szczególności, każde przedsiębiorstwo sektora spożywczego powiadamia właściwy organ, w sposób, jakiego wymaga ten ostatni, o każdym przedsiębiorstwie pod jego kontrolą, które uczestniczy w jakimkolwiek z etapów produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności, w celu rejestracji każdego z takich przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa sektora spożywczego zapewniają również, że właściwy organ zawsze posiada aktualne informacje na temat zakładów, w tym poprzez powiadamianie o każdej istotnej zmianie w działalności i o każdym zamknięciu istniejącego zakładu. Produkcja pierwotna

6. Jednakże przedsiębiorstwa sektora spożywczego zapewniają, że zakłady są zatwierdzone przez właściwy organ, w następstwie przynajmniej jednej wizyty w miejscu funkcjonowania, jeżeli zatwierdzenie jest wymagane: a) na podstawie prawa krajowego Państwa Członkowskiego, na terenie którego znajduje się przedsiębiorstwo; b) na podstawie rozporządzenia (WE) nr 853/2004; lub c) przez decyzję przyjętą zgodnie z procedurą określoną w art. 14 ust. 2. Każde Państwo Członkowskie wymagające zatwierdzenia niektórych zakładów znajdujących się na jego terytorium na podstawie prawa krajowego, jak przewidziano w lit. a), powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o odpowiednich przepisach krajowych. Produkcja pierwotna

Art. 61 UBŻŻ: Państwowy powiatowy inspektor sanitarny jest organem właściwym w sprawach rejestracji oraz zatwierdzania, warunkowego zatwierdzania, przedłużania warunkowego zatwierdzenia, zawieszania oraz cofania zatwierdzenia zakładów, które: 1) produkują lub wprowadzają do obrotu żywność pochodzenia niezwierzęcego, 2) wprowadzają do obrotu produkty pochodzenia zwierzęcego, nieobjętych urzędową kontrolą organów Inspekcji Weterynaryjnej – w trybie i na zasadach określonych w rozporządzeniu nr 852/2004 i rozporządzeniu nr 882/2004. Produkcja pierwotna

Art. 63 ust. 2: Art. 63 ust. 2: 2. Zatwierdzenie nie jest wymagane w odniesieniu do: 2. Zatwierdzenie nie jest wymagane w odniesieniu do: 1) działalności w zakresie dostaw bezpośrednich; 1) działalności w zakresie dostaw bezpośrednich; 2) urządzeń dystrybucyjnych do sprzedaży żywności w opakowaniach; 2) urządzeń dystrybucyjnych do sprzedaży żywności w opakowaniach; 3) obiektów lub urządzeń ruchomych lub tymczasowych, uprzednio dopuszczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji lub obrotu żywnością w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej; 3) obiektów lub urządzeń ruchomych lub tymczasowych, uprzednio dopuszczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji lub obrotu żywnością w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej; 4) zakładów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży żywności na odległość (sprzedaży wysyłkowej), w tym sprzedaży przez internet. 4) zakładów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży żywności na odległość (sprzedaży wysyłkowej), w tym sprzedaży przez internet. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, podmiot działający na rynku spożywczym jest obowiązany złożyć wniosek o wpis do rejestru zakładów. 3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, podmiot działający na rynku spożywczym jest obowiązany złożyć wniosek o wpis do rejestru zakładów.

Produkcja podstawowa oznacza produkcję, uprawę lub hodowlę produktów podstawowych, w tym: – zbiory – dojenie – hodowlę zwierząt gospodarskich przed ubojem – łowiectwo i rybołówstwo – zbieranie runa leśnego bez znaczącej zmiany ich charakteru. (art. 3 pkt 17 rozporządzenia 178/2002) Produkcja pierwotna

Produkty pierwotne –definicja surowca (art. 2 ust. 1 lit. b R 852/2004) – produkty ziemi, pochodzące z hodowli, polowań i połowów. Produkty pierwotne obejmują produkty: pochodzenia roślinnego, czyli zboża, owoce, warzywa, zioła, grzyby hodowlane pochodzenia roślinnego, czyli zboża, owoce, warzywa, zioła, grzyby hodowlane pochodzenia zwierzęcego, czyli jaja, surowe mleko, miód, produkty rybołówstwa, żywe małże pochodzenia zwierzęcego, czyli jaja, surowe mleko, miód, produkty rybołówstwa, żywe małże zbierane w ich naturalnym środowisku ( rosnące w warunkach naturalnych) zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego, czyli grzyby, jagody, ślimaki itp. zbierane w ich naturalnym środowisku ( rosnące w warunkach naturalnych) zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego, czyli grzyby, jagody, ślimaki itp. Produkcja pierwotna

Wymagania, które muszą być spełniane przez podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji pierwotnej (produkcji podstawowej zgodnie z art. 3 pkt 17 rozporządzenia nr 178/2002) określa załącznik I część A do Rozporządzenia nr 852/2004. Produkcja pierwotna

Załącznik ten obejmuje również następujące, powiązane z tą produkcją, działania: transport, magazynowanie i obsługę produktów pierwotnych w miejscu produkcji – bez zmiany w sposób znaczący ich charakteru transport, magazynowanie i obsługę produktów pierwotnych w miejscu produkcji – bez zmiany w sposób znaczący ich charakteru transport żywych zwierząt transport żywych zwierząt w przypadku produktów pochodzenia roślinnego, produktów rybołówstwa i zwierząt łownych – czynności transportowe związane z dostarczeniem tych produktów, z miejsca produkcji do zakładu. w przypadku produktów pochodzenia roślinnego, produktów rybołówstwa i zwierząt łownych – czynności transportowe związane z dostarczeniem tych produktów, z miejsca produkcji do zakładu. Produkcja pierwotna

Produkcja pierwotna a dostawy bezpośrednie Dostawy bezpośrednie będą w każdym przypadku odnosić się do produktów pierwotnych. Natomiast nie zawsze wymagania w zakresie higieny, które podmiot musi spełniać będą takie same. Producenci, którzy będą wprowadzać do obrotu produkty pierwotne wyłącznie w warunkach sprzedaży bezpośredniej będą przestrzegać wymagań określonych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia wydanym na podstawie art. 68 ust. 2 UBŻŻ. Natomiast producenci, którzy będą płody, czy plony swojego gospodarstwa wprowadzać do obrotu w szerszym wymiarze niż dostawy bezpośrednie, będą obowiązani przestrzegać przepisów R 852/2004. Produkcja pierwotna

Dostawy bezpośrednie Art. 1 ust. 2 lit. c R 852/2004 zobowiązuje państwa członkowskie do określenia w przepisach krajowych działalności w zakresie dostaw bezpośrednich. Rozporządzenie określa dostawy bezpośrednie, jako dostawy dokonywane przez producenta małych ilości surowców do konsumenta finalnego lub do lokalnego zakładu detalicznego bezpośrednio zaopatrującego konsumenta finalnego. Produkcja pierwotna

1) Nie może to być działalność, w rozumieniu działalności gospodarczej, w systemie pośrednictwa i dalszej odsprzedaży. Działalność ta może odbywać się bezpośrednio pomiędzy producentem surowców, czyli płodów rolnych i: a) konsumentem finalnym, albo b) lokalnym sklepem detalicznym lub lokalną restauracją, nie w celu dalszej odsprzedaży innemu podmiotowi gospodarczemu, lecz w celu zaopatrzenia konsumentów finalnych. nie w celu dalszej odsprzedaży innemu podmiotowi gospodarczemu, lecz w celu zaopatrzenia konsumentów finalnych. Produkcja pierwotna

Rolnik, który uprawia ziemniaki, czy inne warzywa może je sprzedawać podmiotom wymienionym w art. 1 ust. 2 lit. c rozporządzenia 852/2004 na warunkach sprzedaży bezpośredniej. Natomiast, jeśli ten sam rolnik będzie zajmował się skupem płodów rolnych od innych rolników i następnie będzie sprzedawał je innym podmiotom działającym na rynku spożywczym, to rolnik taki będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania żywności do obrotu na zasadach ogólnych. Produkcja pierwotna

3) Działalność w ramach dostaw bezpośrednich dotyczy wyłącznie surowców, czyli żywności nie przetworzonej. Jeśli rolnik, który we własnym gospodarstwie uprawia warzywa a następnie te warzywa sprzedaje, np. przy bramie swojego gospodarstwa, na miejscowym rynku, czy bazarze konsumentom finalnym, to można przyjąć, że prowadzi działalność w ramach dostaw bezpośrednich. 3) Działalność w ramach dostaw bezpośrednich dotyczy wyłącznie surowców, czyli żywności nie przetworzonej. Jeśli rolnik, który we własnym gospodarstwie uprawia warzywa a następnie te warzywa sprzedaje, np. przy bramie swojego gospodarstwa, na miejscowym rynku, czy bazarze konsumentom finalnym, to można przyjąć, że prowadzi działalność w ramach dostaw bezpośrednich. Produkcja pierwotna

Natomiast, jeśli ten sam rolnik we własnym gospodarstwie będzie poddawał własne płody rolne zabiegom takim, jak: obieranie i krojenie ziemniaków na frytki, krojenie marchewki, pakowanie w woreczki, wyciskanie soków z jabłek z własnego ogrodu, i następnie produkty te będzie sprzedawał, nie można przyjąć, że będzie to działalność w ramach dostaw bezpośrednich i w związku z tym działalność taka będzie podlegała ogólnym zasadom określonym przepisami R 852/2004. Działalność taka wpływa bowiem w sposób znaczący na charakter tych produktów. Produkcja pierwotna

znakowanie ryb i przetworów rybnych w świetle obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa znakowanie ryb i przetworów rybnych w świetle obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa

Kontrola identyfikowalności i znakowania produktów rybołówstwa i akwakultury Kontrola identyfikowalności i znakowania produktów rybołówstwa i akwakultury

Podstawy prawne:

Rozporządzenie 178/2002 Komisji Europejskiej i Rady art. 18 MONITOROWANIE – w zakresie identyfikowalności produktów.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury - w szczególności art. 4

Art. 4, ust. 1 Art. 4, ust. 1 ROZPORZĄDZENIA NR 104/2000 produkty określone w art. 1 lit. a)-c) mogą być oferowane do sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu, bez względu na sposób wprowadzenia do obrotu, tylko jeżeli właściwe oznakowanie lub etykieta wskazuje: a)handlowe oznaczenie gatunku; b)metodę produkcji (złowione w morzu, wodach śródlądowych, bądź wyhodowane); c)obszar połowu.

Metody produkcji to: Złowione (poławiane) w morzu; Złowione (poławiane) w morzu; Złowione (poławiane) w wodach śródlądowych; Złowione (poławiane) w wodach śródlądowych; Wyhodowane (pochodzące z chowu lub hodowli). Wyhodowane (pochodzące z chowu lub hodowli).

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2065/2001 z dnia 22 października 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie informowania konsumentów o produktach rybołówstwa i akwakultury

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI NR 2065/2001 Art Oznaczenie obszaru połowów zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 104/2000 składa się: a)w przypadku produktów złowionych w morzu - z odniesienia do jednego z obszarów wymienionych w niniejszym Załączniku; b)w przypadku produktów złowionych w wodzie słodkiej - z odniesienia do Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego pochodzenia produktu;

c)w przypadku produktów wyhodowanych - z odniesienia do Państwa Członkowskiego lub państwa trzeciego, w którym produkt przechodzi końcowy etap rozwoju. Jeśli produkt jest hodowany w więcej niż jednym Państwie Członkowskim lub państwie trzecim, Państwo Członkowskie, w którym produkt jest sprzedawany konsumentowi końcowemu może w czasie sprzedaży zażądać wskazania różnych Państw Członkowskich lub państw trzecich, w których jest on hodowany. 2. Podmioty gospodarcze mogą bardziej precyzyjnie określić obszar połowu.

Obszary połowowe Północno-zachodni Atlantyk Północno-wschodni Atlantyk (z wył. Morza Bałtyckiego) Morze Bałtyckie Środkowo-zachodni Atlantyk Środkowo-wschodni Atlantyk Południowo-wschodni Atlantyk Południowo-zachodni Atlantyk Morze Śródziemne Morze Czarne Ocean Indyjski Ocean Spokojny Antarktyda

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI NR 2065/2001 Art. 8 Wymagane informacje dotyczące handlowego oznaczenia, metody produkcji i obszaru połowu są dostępne na każdym etapie wprowadzania do obrotu danych gatunków. Informacje te wraz z nazwą naukową danych gatunków są zapewnione poprzez oznakowanie lub opakowanie produktu lub poprzez dokumenty handlowe towarzyszące towarom, włączając faktury.

JAKIE PRODUKTY? Powyższe dwa rozporządzenia dotyczą produktów rybołówstwa określone w art. 1 surowych ryb oraz owoców morza, w szczególności w sprzedaży hurtowej i detalicznej, oraz na etapie ich produkcji. Powyższe dwa rozporządzenia dotyczą produktów rybołówstwa określone w art. 1 ROZPORZĄDZENIA NR 104/2000 surowych ryb oraz owoców morza, w szczególności w sprzedaży hurtowej i detalicznej, oraz na etapie ich produkcji.

Są to szczególnie: Są to szczególnie: ryby żywe, świeże, schłodzone, mrożone, suszone, solone, wędzone, filety z ryb, ryby przetworzone; ponadto skorupiaki, mięczaki, bezkręgowce, żywe i przetworzone, nadające się do spożycia przez ludzi, jak tównież inne produktu wymienione w ww. artykule.

Na etapie produkcji ryb (nadzór weterynaryjny) powinna być zapewniona identyfikowalność produktów rybnych, Na etapie produkcji ryb (nadzór weterynaryjny) powinna być zapewniona identyfikowalność produktów rybnych, Na podstawie informacji zawartych w HDI oraz fakturach i towarzyszących elementach lub w przypadku produktu opakowanego same etykiety powinny umożliwić odpowiednie oznakowanie produktu (np. tabliczki/informacje wiszące w sklepie), aby konsument miał pełną informację na temat pochodzenia ryb Na podstawie informacji zawartych w HDI oraz fakturach i towarzyszących elementach lub w przypadku produktu opakowanego same etykiety powinny umożliwić odpowiednie oznakowanie produktu (np. tabliczki/informacje wiszące w sklepie), aby konsument miał pełną informację na temat pochodzenia ryb

Przykład znakowania w omawianym zakresie: ŁOSOŚ NORWESKI POŁAWIANY W MORZU BAŁTYCKIM

Nadzór nad żywymi małżami Zakres kompetencji organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej w nadzorze nad żywymi małżami

Podstawa prawna Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego

Przepisy załącznika III, sekcji VII rozporządzenia nr 853/2004 Zastosowanie do handlu detalicznego mają rozdziały V, VI, VIII i IX oraz pkt 3 rozdziału VII powyższej sekcji.

Rozdział V NORMY ZDROWOTNE DLA ŻYWYCH MAŁŻY NORMY ZDROWOTNE DLA ŻYWYCH MAŁŻY Oprócz zapewnienia zgodności z kryteriami mikrobiologicznymi przyjętymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004, przedsiębiorstwa sektora spożywczego zobowiązane są zapewnić, aby żywe małże wprowadzane do obrotu w celu spożycia przez ludzi spełniały normy ustanowione w niniejszym rozdziale. Oprócz zapewnienia zgodności z kryteriami mikrobiologicznymi przyjętymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004, przedsiębiorstwa sektora spożywczego zobowiązane są zapewnić, aby żywe małże wprowadzane do obrotu w celu spożycia przez ludzi spełniały normy ustanowione w niniejszym rozdziale. 1. Ich właściwości organoleptyczne muszą kojarzyć się ze świeżością i żywotnością, łącznie z pozbawionymi brudu skorupami, odpowiednią reakcją na ostukanie i normalną ilością płynu wewnątrzskorupowego. 1. Ich właściwości organoleptyczne muszą kojarzyć się ze świeżością i żywotnością, łącznie z pozbawionymi brudu skorupami, odpowiednią reakcją na ostukanie i normalną ilością płynu wewnątrzskorupowego.

2.Łączna ilość zawartych w nich morskich biotoksyn (mierzona dla całej małży lub oddzielnie dla części jadalnej) nie może przekraczać następujących limitów: 2.Łączna ilość zawartych w nich morskich biotoksyn (mierzona dla całej małży lub oddzielnie dla części jadalnej) nie może przekraczać następujących limitów: a) dla toksyny paralitycznej (PSP), 800 mikrogramów na kilogram; a) dla toksyny paralitycznej (PSP), 800 mikrogramów na kilogram; b) dla toksyny powodującej amnezję (ASP), 20 miligramów kwasu domoikowego na kilogram; b) dla toksyny powodującej amnezję (ASP), 20 miligramów kwasu domoikowego na kilogram; c) dla kwasu okadaikowego, dinofysistotoksyn i pektenotoksyn razem, 160 mikrogramów równoważników kwasu okadaikowego na kilogram; c) dla kwasu okadaikowego, dinofysistotoksyn i pektenotoksyn razem, 160 mikrogramów równoważników kwasu okadaikowego na kilogram; d) dla yessotoksyn, 1 miligram równoważnika yessotoksyn na kilogram; d) dla yessotoksyn, 1 miligram równoważnika yessotoksyn na kilogram; oraz oraz e) dla kwasów azaspirowych, 160 mikrogramów równoważników kwasów azaspirowych na kilogram. e) dla kwasów azaspirowych, 160 mikrogramów równoważników kwasów azaspirowych na kilogram.

Rozdział IV PAKOWANIE JEDNOSTKOWE I ZBIORCZE ŻYWYCH MAŁŻY PAKOWANIE JEDNOSTKOWE I ZBIORCZE ŻYWYCH MAŁŻY 1.Ostrygi muszą być pakowane wklęsłą skorupą w dół. 1.Ostrygi muszą być pakowane wklęsłą skorupą w dół. 2.Wszystkie opakowania żywych małży muszą być zamknięte i pozostać zamknięte od momentu opuszczenia zakładu wysyłki do momentu dostarczenia ich konsumentowi końcowemu. 2.Wszystkie opakowania żywych małży muszą być zamknięte i pozostać zamknięte od momentu opuszczenia zakładu wysyłki do momentu dostarczenia ich konsumentowi końcowemu.

Rozdział VIII INNE WYMOGI INNE WYMOGI 1.Przedsiębiorstwa sektora spożywczego zajmujące się składowaniem i transportem żywych małży muszą zapewnić, aby były one przetrzymywane w temperaturze, która nie wpływa niekorzystnie na bezpieczeństwo żywności czy żywotność małży. 1.Przedsiębiorstwa sektora spożywczego zajmujące się składowaniem i transportem żywych małży muszą zapewnić, aby były one przetrzymywane w temperaturze, która nie wpływa niekorzystnie na bezpieczeństwo żywności czy żywotność małży. 2.Żywych małży, po ich zapakowaniu do sprzedaży detalicznej oraz po opuszczeniu zakładu wysyłki, nie można ponownie zanurzać ani spryskiwać wodą. 2.Żywych małży, po ich zapakowaniu do sprzedaży detalicznej oraz po opuszczeniu zakładu wysyłki, nie można ponownie zanurzać ani spryskiwać wodą.

Rozdział VII ZNAKI IDENTYFIKACYJNE I ETYKIETOWANIE ZNAKI IDENTYFIKACYJNE I ETYKIETOWANIE 3.Detalista zobowiązany jest zatrzymać etykietę załączoną do opakowania zbiorczego żywych małży, które nie są umieszczone w pojedynczych opakowaniach przeznaczonych dla konsumenta, przynajmniej przez 60 dni od chwili wyjęcia jego zawartości. 3.Detalista zobowiązany jest zatrzymać etykietę załączoną do opakowania zbiorczego żywych małży, które nie są umieszczone w pojedynczych opakowaniach przeznaczonych dla konsumenta, przynajmniej przez 60 dni od chwili wyjęcia jego zawartości.

Nadzór nad żywymi małżami w obrocie W przypadku stwierdzenia w sklepach lub zakładach żywienia zbiorowego żywych małż, w trakcie przeprowadzania kontroli należy również uwzględniać ww. przepisy rozporządzenia 853/2004.

Podział kompetencji pomiędzy organy Inspekcji Weterynaryjnej oraz organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej

Ustawa z 11 maja 2001r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. z 2005r. Nr 31, poz. 265, z późn. zm. W szczególności zagadnienie to określa art. 40 ust. 5. Inspekcja Weterynaryjna sprawuje nadzór nad:

1)zakładami produkującymi produkty pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu przepisów o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego w zakresie spełniania tych wymagań; 1)zakładami produkującymi produkty pochodzenia zwierzęcego, w rozumieniu przepisów o wymaganiach weterynaryjnych dla produktów pochodzenia zwierzęcego w zakresie spełniania tych wymagań; 2)badaniem zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych na potrzeby własne gospodarstwa; 2)badaniem zwierząt rzeźnych i ich mięsa, mięsa zwierząt łownych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych na potrzeby własne gospodarstwa; 3)produkcją lodów zawierających w swoim składzie mleko w zakładach objętych nadzorem organów Inspekcji Weterynaryjnej; 3)produkcją lodów zawierających w swoim składzie mleko w zakładach objętych nadzorem organów Inspekcji Weterynaryjnej; 4)sprzedażą produktów pochodzenia zwierzęcego w handlu obwoźnym ze specjalnych środków transportu; 4)sprzedażą produktów pochodzenia zwierzęcego w handlu obwoźnym ze specjalnych środków transportu; 5)przywożonymi z państw trzecich produktami pochodzenia zwierzęcego; 5)przywożonymi z państw trzecich produktami pochodzenia zwierzęcego; 6)produkcją i sprzedażą bezpośrednią produktów pochodzenia zwierzęcego; 6)produkcją i sprzedażą bezpośrednią produktów pochodzenia zwierzęcego; 7)prawidłowością prowadzenia systemu HACCP i kontroli wewnętrznej w zakładach; 7)prawidłowością prowadzenia systemu HACCP i kontroli wewnętrznej w zakładach; 8)zaopatrywaniem środków transportu morskiego w komunikacji międzynarodowej w produkty pochodzenia zwierzęcego, które nie spełniają wymagań weterynaryjnych i są przeznaczone do spożycia przez załogę i pasażerów. 8)zaopatrywaniem środków transportu morskiego w komunikacji międzynarodowej w produkty pochodzenia zwierzęcego, które nie spełniają wymagań weterynaryjnych i są przeznaczone do spożycia przez załogę i pasażerów.

6. Jeżeli środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego są produkowane lub przechowywane w zakładzie produkującym inne środki spożywcze, nadzór nad ich jakością zdrowotną może być powierzony organowi Inspekcji Weterynaryjnej lub organowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej na podstawie uzgodnień między Głównym Inspektorem Sanitarnym i Głównym Lekarzem Weterynarii. 6. Jeżeli środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego są produkowane lub przechowywane w zakładzie produkującym inne środki spożywcze, nadzór nad ich jakością zdrowotną może być powierzony organowi Inspekcji Weterynaryjnej lub organowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej na podstawie uzgodnień między Głównym Inspektorem Sanitarnym i Głównym Lekarzem Weterynarii.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA ORAZ MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI z dnia 3 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu współdziałania organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej z organami Inspekcji Weterynaryjnej w zakresie sprawowania nadzoru nad jakością zdrowotną żywności Dz. U. Nr 6, poz. 76 z późn. zm.

Porozumienie ramowe o współpracy Państwowej Inspekcji Sanitarnej i Inspekcji Weterynaryjnej pomiędzy Głównym Inspektorem Sanitarnym a Głównym Lekarzem Weterynarii. z dnia 29 października 2002r. z późn. zm.

Ustawy weterynaryjne 1.USTAWA z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. Nr 33, poz. 287 z późn. zm.); (Dz. U. Nr 33, poz. 287 z późn. zm.); 2. USTAWA z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006r. Nr 17, poz. 127).

USTAWA o Inspekcji Weterynaryjnej art.3 ust. 2 pkt.: 3) badanie zwierząt rzeźnych oraz produktów pochodzenia zwierzęcego; 4)przeprowadzanie: a) weterynaryjnej kontroli granicznej, a) weterynaryjnej kontroli granicznej, b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu; b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu; 5) sprawowanie nadzoru nad: – a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym nad wymaganiami weterynaryjnymi przy ich produkcji, umieszczaniu na rynku oraz sprzedaży bezpośredniej,

Nowa ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia Art Organami urzędowej kontroli żywności, o których mowa w art. 4 rozporządzenia nr 882/2004 w zakresie bezpieczeństwa żywności, są: 1) organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zgodnie z właściwością określoną przepisami ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, z późn. zm.), w odniesieniu do: a) żywności pochodzenia niezwierzęcego produkowanej i wprowadzanej do obrotu, przywożonej z państw niebędących członkami Unii Europejskiej oraz Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz wywożonej i powrotnie wywożonej do tych państw, b) produktów pochodzenia zwierzęcego znajdujących się w handlu detalicznym, c) prawidłowości stosowania zasad systemu HACCP w zakładach objętych nadzorem Państwowej Inspekcji Sanitarnej;

Nowa ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia, cd. 2) organy Inspekcji Weterynaryjnej, zgodnie z właściwością określoną przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym wprowadzania do obrotu tych produktów w ramach sprzedaży bezpośredniej oraz handlu detalicznego na zasadach i w zakresie określonym w art. 1 ust. 3 lit. c-e oraz ust. 5 lit. b rozporządzenia nr 853/2004; 2) organy Inspekcji Weterynaryjnej, zgodnie z właściwością określoną przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym wprowadzania do obrotu tych produktów w ramach sprzedaży bezpośredniej oraz handlu detalicznego na zasadach i w zakresie określonym w art. 1 ust. 3 lit. c-e oraz ust. 5 lit. b rozporządzenia nr 853/2004; 3) inne organy w zakresie posiadanych kompetencji. 3) inne organy w zakresie posiadanych kompetencji.

Podział kompetencji wynikający z przepisów UE Rozporządzenie (WE) Nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 2004r ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego

Rozporządzenie (WE) Nr 853/2004 art. 1, ust. 5 lit. b b)Niemniej jednak, niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do handlu detalicznego, jeżeli wykonywane czynności mają na celu dostawę żywności pochodzenia zwierzęcego do innego zakładu, chyba że: i)przedmiotowe czynności polegają wyłącznie na składowaniu i transporcie, w którym to przypadku mają jednak zastosowanie szczególne wymogi dotyczące temperatury ustanowione w załączniku III; i)przedmiotowe czynności polegają wyłącznie na składowaniu i transporcie, w którym to przypadku mają jednak zastosowanie szczególne wymogi dotyczące temperatury ustanowione w załączniku III;

Rozporządzenie (WE) Nr 853/2004 art. 1, ust. 5, lit. b, cd. lub ii)dostawa żywności pochodzenia zwierzęcego z zakładu detalicznego realizowana jest wyłącznie do innych zakładów detalicznych oraz, zgodnie z prawem krajowym, stanowi działalność marginalną, lokalną i ograniczoną. ii)dostawa żywności pochodzenia zwierzęcego z zakładu detalicznego realizowana jest wyłącznie do innych zakładów detalicznych oraz, zgodnie z prawem krajowym, stanowi działalność marginalną, lokalną i ograniczoną.

Rozporządzenie (WE) Nr 853/2004 art. 1 ust. 2 W przypadku braku wyraźnych sprzecznych wskazań, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do żywności zawierającej jednocześnie produkty pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Jednakże otrzymywanie przetworzonych produktów pochodzenia zwierzęcego wykorzystywanych do wyrobu takiej żywności oraz wszelkie czynności związane z ich przygotowaniem podlegają wymogom niniejszego rozporządzenia. W przypadku braku wyraźnych sprzecznych wskazań, niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do żywności zawierającej jednocześnie produkty pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Jednakże otrzymywanie przetworzonych produktów pochodzenia zwierzęcego wykorzystywanych do wyrobu takiej żywności oraz wszelkie czynności związane z ich przygotowaniem podlegają wymogom niniejszego rozporządzenia.

Dziękuję za uwagę