Dane INFORMACYJNE: Nazwa szkoły: ID grupy: Kompetencja: Zespół Szkół Przemysłu Spożywczego w Poznaniu im. J.J. Śniadeckich ID grupy: 97/36_P_G1] Opiekun: Justyna Tyczyńska - Kubiak Kompetencja: Przedsiębiorczość Temat projektowy: „Osobowość a rozwój człowieka” Semestr/rok szkolny: Semestr II / Rok szkolny 2010/2011

Osobowość, a rozwój człowieka.

Rozwój człowieka

Rozwój człowieka, przedmiot psychologii rozwojowej, polega na ontogenetycznych zmianach o charakterze progresywnym i regresywnym. Wyróżniamy następujące rodzaje zmian rozwojowych: ilościowe (zmiany wielkości), gdy cecha (najczęściej fizyczna) przyrasta albo się różnicuje (np. liczba neuronów w mózgu); jakościowe, gdy funkcja zmienia swój charakter, na przykład przekształcenie uwagi mimowolnej w dowolną lub przejście od gruchania do gaworzenia; zmiany stosunku części do całości (zmiany proporcji); zanikanie pewnych właściwości, na przykład utrata zębów mlecznych.

Rodzaje zmian można także podzielić pod względem powszechności ich występowania: zmiany uniwersalne, występujące przez cały czas na całym świecie, uwarunkowane procesami dojrzewania biologicznego i doświadczeniem społecznym, zmiany wspólne, występujące w konkretnej zbiorowości, w określonym miejscu i czasie, zależą od czynników oddziałujących na daną jednostkę.

Teoria czterech czynników zakłada, że to właśnie rozwój powoduje zmiany. Wyróżnia się następujące jego uwarunkowania: genetyczne, środowiskowe (ekologiczne), nauczanie i wychowanie, aktywność własną.

Rozwój człowieka można podzielić na okresy: Rozwój człowieka ma charakter stadialny. Rozwój człowieka można podzielić na okresy: a) okres prenatalny - od poczęcia do narodzin, b) okres wczesnego dzieciństwa - od narodzin do 3 roku życia, - podokres wieku niemowlęcego - od narodzin do końca 1roku życia, - podokres wieku poniemowlęcego - od 2 do 3 roku życia, c) okres średniego dzieciństwa (wiek przedszkolny) - od 4 do 6 roku życia, d) okres późnego dzieciństwa (wiek szkolny) - od 7 do 10-12 roku życia, e) okres adolescencji - od 10-12 do 20-23 roku życia, - podokres adolescencji wczesnej (wiek dorastania) - od 10-12 do 15 roku życia, - podokres adolescencji późnej (wiek młodzieńczy) - od 16 do 20-23 roku życia, f) okres wczesnej dorosłości - od 20-23 do 35-40 roku życia, g) okres średniej dorosłości (wiek średni) - od 35-40 do 55-60 roku życia, h) okres późnej dorosłości (wiek starzenia się) - od 55-60 roku życia wzwyż.

KLASYFIKACJA CZYNNIKÓW ROZWOJU ONTOGENETYCZNEGO 1)GENETYCZNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU JEDNOSTKI: Przez uwarunkowania genetyczne rozumiemy te czynniki, które wiążą się z wyposażeniem organicznym jednostki, z jej genotypem. Od związków dziedzicznych trzeba jednak odróżnić cechy wrodzone, które ujawniając się w chwili urodzenia dziecka, mogą być wynikiem wczesnych doświadczeń, nabytych w okresie życia wewnątrzmacicznego, wskutek biologicznego oddziaływania organizmu matki na płód.

2) EKOLOGICZNE (ŚRODOWISKOWE) UWARUNKOWANIA ROZWOJU JEDNOSTKI: Ekologiczne warunki rozwoju człowieka dzielą się na: Czynniki biogeograficzne – jest to m.in. ukształtowanie terenu fauna i flora otocznia, Czynniki ekonomiczne i społeczno-kulturowe – np. warunki materialne, gęstość zaludnienia, stan higieny, poziom organizacyjny szkolnictwa w danym regionie

3) WYZNACZNIKI ROZWOJU to niezbędne, konieczne determinanty kształtowania się procesów psychicznych i form działalności jednostki, uwikłane w całokształt zewnętrznych i wewnętrznych warunków jej życia oraz w złożony układ czynników genetycznych i ekologicznych. Do najważniejszych wyznaczników rozwoju człowieka zaliczamy: Aktywność własna - jest charakterystycznym stanem i podstawową cechą każdego żywego organizmu, która sprawia, że ów organizm reguluje czynnie swe stosunki ze światem zewnętrznym. Rozwój regulacji stosunków człowieka z jego środowiskiem polega zarówno na zmianach przystosowawczych zachodzących w organizmie i w psychice jednostki, jak też na wywoływaniu przez podmiot zmian w otoczeniu. 2) Wychowanie - jest to planowe i zamierzone oddziaływanie na psychikę wychowanka zmierzające do ukształtowania jego osobowości. Rola i funkcja wychowania zmieniają się w toku rozwoju osobniczego: cele, metody i środki wychowawcze dostosowane są do stadium rozwojowego dziecka i do indywidualnych właściwości wychowanka.

AUTOPREZENTACJA

Autoprezentacja co i jak Autoprezentacja jest spowodowanie, by inni postrzegali nas w pozytywny sposób. Jeżeli wywrzemy na ludziach pozytywne wrażenie w czasie pierwszego spotkania, to wydamy im się na pewno bardziej kompetentni i atrakcyjni, i tym samym zwiększają się nasze szanse, starań o pracę. Dlatego przygotowując się do spotkania z przyszłym pracodawcą warto pomyśleć o własnym wizerunku. Koniecznie należy zwrócić uwagę na ogólną schludność, strój. Na rozmowę kwalifikacyjną nie wolno się spóźnić. Trzeba, więc wcześniej wiedzieć, w jakim miejscu spotkanie ma się odbyć, dokładnie odmierzyć czas wyjścia z domu, aby być punktualnie. Najlepiej zaplanować wszystko, aby mieć jeszcze rezerwę ok. 10 min.

Cele Stworzenie pozytywnego wrażenia, schludności, kompetencji, adekwatności oraz szacunku dla pracodawcy. W ciągu pierwszych kilkudziesięciu sekund powstaje u innych osób tzw. pierwsze wrażenie na nasz temat, które silnie rzutuje na to jak będą nas postrzegać przez cały czas. Ten wizerunek, jest bardzo trudno później zmienić. Ważny jest także rytm głosu, czyli dynamika wypowiedzi. Natomiast aż w 55% na pierwsze wrażenie wpływa komunikacja niewerbalna, czyli "mowa ciała", na którą składa się:

Układ ciała - Postawa naszego ciała wiele mówi rozmówcy o naszym stosunku do niego np. pogodny wygląd, lekko pochylony w stronę mówiącego tułów, lekki naturalny uśmiech mogą bardzo nam pomóc w pozyskaniu sympatii odbiorcy. Należy podczas rozmowy unikać postawy zamkniętej, która polega na krzyżowaniu rąk i nóg. Kontakt wzrokowy - jest oznaką grzeczności i uwagi, pozwala również zauważyć niewerbalne sygnały wysyłane przez rozmówcę. Według specjalistów kontakt wzrokowy powinien się utrzymywać przez 30%-60% czasu trwania rozmowy. Osoby, które unikają kontaktu wzrokowego postrzegane są jako osoby napięte, nieufne, nerwowe i niegodne zaufania. Potakiwanie - ma niezwykle istotne znaczenie, bowiem wyraźnie wskazuje na zaangażowanie słuchacza w rozmowę.

Planowanie i kariera zawodowa

Na czym polega planowanie i rodzaje planowania Planowanie - jako element zarządzania polega na decydowaniu o podjęciu działań zorientowanych na wywołanie zjawisk, które nie zaistniałyby samoistnie. Rodzaje planowania: * strategiczne (powyżej 5 lat) - plan przyszłości, dzięki któremu o wiele łatwiej wytyczyć ścieżki postępowania i realizacji (co zamierza się osiągnąć w życiu, lista wartości). * długoterminowe (od 2 do 5 lat) - konkretne przedsięwzięcia służące realizacji nadrzędnego celu. * średnioterminowe (od kilku miesięcy do roku) - to odpowiedź na pytanie co należy zrobić, aby zrealizować plan długoterminowy. * krótkoterminowe (do trzech miesięcy) - krótkie zadania do wykonania. * bieżące - codziennie lub w skali tygodnia (godziny i terminy spotkań, spraw do załatwienia).

Etapy procesu planowania i cechy planu Cechy planu: celowość, prymat planowania, kompletność, skuteczność. Etapy procesu planowania: - ustalenie celów - zidentyfikowanie problemów - poszukiwanie alternatywnych rozwiązań - ocenianie konsekwencji - dokonanie wyboru - wdrażanie planu - kontrola realizacji

Etapy planowania - etap przedsiębiorczości - na tym etapie menedżerowie mało korzystają z funkcji planowania, raczej odpowiadają na pojawiające się nieliczne problemy. - etap luki administracyjnej - zaczyna się rozwijać sformalizowane planowanie, zwłaszcza w celu zwiększenia skuteczności. - etap luki oczekiwań - tworzone są plany oceniające wizje dalszego funkcjonowania przedsiębiorstwa - etap strategicznego rozwoju - menedżerowie zajmują się problemami wzrostu, poszukują sposobów rozszerzania i dywersyfikacji działalności ustabilizowanego przedsiębiorstwa.

Co to jest kariera? Kariera jest to ścieżka rozwoju zawodowego oraz realizowanie nowych celów, stawianie wyzwań, osiąganie pozytywnych rezultatów własnych przedsięwzięć. Kariera ściśle wiąże się z korzyściami materialnymi oraz psychologicznymi. Do materialnych zaliczamy wysokie zarobki i zdobycie doświadczenia. Korzyści psychologiczne to satysfakcja, poczucie spełnienia , zdobycie szacunku i uznania. Aby zaplanować karierę trzeba wybrać sobie określony cel lub cele, które chciałoby się osiągnąć w swym życiu zawodowym.

Etapy planowania kariery zawodowej Diagnoza własnych predyspozycji i zainteresowań zawodowych Poznanie własnych umiejętności zawodowych Odbywanie praktyk i staży Zdobywanie informacji o trendach i prognozach na rynku pracy Nauka języków obcych

STRATEGIA PLANOWANIA, CZYLI JAK ZAPLANOWAĆ KARIERĘ ZAWODOWĄ Tworząc strategię planowania, zacznij od szczerej refleksji nad swoją osobą. Analiza samego siebie umożliwi Ci wybór właściwego celu życiowego i zawodowego, zgodnego z Twoimi pragnieniami i przekonaniami. * cel: co chciałbyś osiągnąć w życiu, kim chciałbyś być, co jest dla Ciebie najważniejszą rzeczą, którą chciałbyś robić w przyszłości, jaki jest Twój wymarzony zawód, jak widzisz siebie za 5/10/20 lat * wartości: określ to, co jest dla Ciebie najważniejsze, jakie wartości wyznajesz, jakimi zasadami kierujesz się w życiu, z czego nie mógłbyś zrezygnować, co cenisz w szczególności * zainteresowania: jakie są Twoje zainteresowania, co lubisz robić, dlaczego te rzeczy Cię pasjonują, jakiego typu sytuacje i zadania motywują Cię do działania, w jakim środowisku czujesz się najlepiej * umiejętności: jakie umiejętności posiadasz, w czym jesteś dobry, jak pracujesz w zespole, czy masz zdolności przywódcze itp. * kompetencje: jakie wykształcenie posiadasz i w jakiej dziedzinie, jakie programy komputerowe obsługujesz, jakie języki obce znasz i w jakim stopniu, czy posiadasz jakieś certyfikaty potwierdzające Twoje umiejętności * środowisko pracy: czy wolisz pracować w domu czy poza nim, czy chciałbyś mieć kontakt z klientami czy raczej nie, czy łatwiej osiągasz cele pracując samodzielnie czy w zespole, czy wolisz podejmować decyzje samodzielnie i być za nie odpowiedzialny, czy wolisz, gdy inni podejmują je za Ciebie, co Cię motywuje do pracy, czy jesteś gotowy podróżować, czy lubisz ryzyko itp.

PODSTAWY MARKETINGU

Co to jest marketing? Jest to handel aktywny, wychodzący naprzeciw potrzeb klienta, próbujący odgadnąć skryte potrzeby klienta, usiłujący te potrzeby uświadamiać oraz pobudzać a nawet kreować, i zaspokajać je. Marketing posiada wiele definicji naukowych. Jednak najprościej mówiąc marketing to działanie mające na celu wynajdowanie, pobudzanie i zaspokajanie potrzeb podmiotów gospodarczych. Określeniem "marketing" nazywa się też dziedzinę wiedzy analizującą wspomnianą działalność.

W marketingu możemy wyróżnić takie zagadnienia jak : odnajdowanie i ocenianie możliwości rynkowych opracowywanie w oparciu o tę wiedzę produktu oraz strategii jego dystrybucji przygotowanie odpowiedniej strategii ceny i promocji reklama i informacja o produkcie, jak np. marketing wirusowy, product placement

Można wyróżnić trzy sposoby zwiększania zyskowności firmy poprzez działania marketingowe: Pozyskać nowych klientów Sprawić, by klienci więcej kupowali Sprawić, by klienci częściej kupowali Połączenie tych trzech działań doprowadzić ma do wykładniczego tempa rozwoju firmy.

Istnieje także taki marketing jak : marketing narracyjny marketing internetowy marketing mobilny marketing sportowy marketing partyzancki marketing polityczny marketing zapachowy marketing wirusowy marketing wielopoziomowy marketing afiliacyjny marketing sensoryczny marketing podstępny