„Wszyscy zacznijmy wychowywać” copyright©Agnieszka Chyża - Rogalska

„Dzieci i zegarki nie mogą być stale nakręcane, trzeba im też dać czas na chodzenie”. /Jean Paul/

Wychowanie to proces, w efekcie którego dziecko ma się stać dobrym, szczęśliwym i zdrowym dorosłym

Nie ma złotej recepty na dobre wychowanie, czyli takie, które sprawi, że dziecko stanie się dojrzałym dorosłym W wychowaniu i ci, którzy wychowują i ci, którzy są wychowywani popełniają błędy, bowiem obie strony się uczą Nie ma szkoły, która uczy dobrego rodzicielstwa, bazujemy na swoich doświadczeniach i znanych wzorcach, najczęściej z własnego domu rodzinnego

Dzięki zgromadzonej wiedzy, pewne jest, że: zbyt rygorystyczny styl wychowania, oparty na bezwarunkowym posłuszeństwie i systemie kar oraz zbyt liberalny styl, pozbawiony jasnych wymagań i dający dużą swobodę dziecku utrudniają mu osiągnięcie dojrzałości i ukształtowanie prawidłowej osobowości.

Najskuteczniejszą teorią wychowawczą jest teoria „złotego środka” Dziecko powinno mieć jasno określone zasady Ale również powinno być obdarzone przez rodziców rozsądną swobodą i otoczone życzliwą kontrolą

Prawidłowości te dotyczą wszystkich, którzy mają wpływ na dziecko, czyli zajmują się jego wychowywaniem Toteż warto byłoby, żeby rodzice, dziadkowie, nauczyciele i inne znaczące dla dziecka osoby w podobny sposób je wychowywały, czyli opierały się na tych samych zasadach Spójność zasad tworzy dziecku jasny i bezpieczny świat, w którym wie, jak się poruszać

Pomimo, iż szkoła staje się dla dziecka ważnym miejscem, w którym ono się rozwija, to pierwsze miejsce w procesie wychowywania zajmują zawsze rodzice

To Twoja akceptacja, zainteresowanie, czułość i wyrozumiałość są dla Twojego dziecka najważniejsze i tego nie zastąpi nawet najlepszy nauczyciel.

Oto kilka wskazówek, zaczerpniętych z doświadczenia wielu rodziców. O czym warto pamiętać, by wychowanie było wspólną drogą – Twoją i dziecka, a nie musiało być trudem? Oto kilka wskazówek, zaczerpniętych z doświadczenia wielu rodziców.

Wyznaczaj dziecku jasne zasady i wyjaśnij skutki ich przestrzegania i łamania, ale nie groź dziecku – dziecko łatwiej przyjmie zasadę, jeśli wie, po co ma się tak a nie inaczej zachowywać. Bądź konsekwentny w egzekwowaniu zasad, to zapewni Tobie i dziecku poczucie bezpieczeństwa i spokoju.

Motywuj dziecko do pracy chwaląc je. Pochwała ma moc zachęcającą, nawet jeśli to, co ma zrobić dziecko jest dla niego nieprzyjemne lub trudne. Korzystaj z własnych doświadczeń – sam lepiej pracujesz będąc chwalonym i docenianym niż krytykowanym – dziecko odczuwa tak samo.

Porażka jest zawsze czymś trudnym dla dziecka. Dziecko uczy się różnych zachowań tak samo jak czytania, pisania i liczenia – nie wystarczy mu raz powiedzieć, by już potrafiło „się zachować”. Jeśli popełni ono błąd, to musi ponieść naturalne konsekwencje, które na ogół same w sobie są nieprzyjemne. Pamiętaj, że nawet w Kodeksie Karnym za to samo przestępstwo nie karze się 2 razy.

Wspieraj dziecko, rozmawiaj z nim o tym, co się zdarzyło, co nie znaczy, że mu pobłażasz – dla Twojego dziecka poczucie, że zawiodło Cię i sprawiło Ci przykrość jest karą samą w sobie.

Warto, byś pamiętał, że kiedy wychowawca „wzywa” Cię do szkoły, to po to, żeby Cię poinformować o sytuacji Twojego dziecka, o zaobserwowanych trudnościach, postępach, a nie po to, żebyś „rozliczył” dziecko w domu za błędy popełnione w szkole.

Spędzaj z dzieckiem tyle czasu, ile możesz, pamiętaj, że dla dziecka jesteś najważniejszy na świecie Organizuj wspólny czas, by uczyć dziecko aktywności, zdrowego i przyjemnego stylu odpoczywania – wiedz, że dziecko uczy się biorąc z Ciebie przykład

Dbaj o to, by rozwijać zainteresowania dziecka, ale nie proponuj mu zbyt dużej ilości zajęć dodatkowych – dziecko dlatego, że jest dzieckiem pracuje mniej niż 8 godzin dziennie. Bądź na przedstawieniach, imprezach i pokazach, w których Twoje dziecko uczestniczy – pamiętaj, że spośród publiczności jesteś najważniejszy.

Najlepszą profilaktyką wszelkich zachowań niepożądanych i warunkiem prawidłowego rozwoju Twojego dziecka jest Twoja miłość, akceptacja i zainteresowanie nim. Kiedy zdrowe dziecko czuje się akceptowane, kochane przez Ciebie, nie boi się odrzucenia, kiedy popełni błąd, ale też liczy się z Twoim zdaniem, wtedy nie ma powodu być stale niegrzeczne i kłopotliwe.

Agnieszka Chyża – Rogalska Dziękuję za uwagę i zapraszam do współpracy Agnieszka Chyża – Rogalska Psycholog Wtorki: 13 – 15:30 Środy: 13 – 16:00