STAROŻYTNI BOGOWIE Asia Maury

BOGOWIE EGIPTU

BÓG RE (RA) Anubis, Izyda, Hathor, Ozyrys, Ra (Re) – bóg Słońca, stwórca świata i pan ładu we Wszechświecie. Czczony w starożytnym Egipcie, przedstawiany z dyskiem słonecznym, z głową sokoła. Uważano go za najważniejszego boga. Jego symbolem był obelisk. Starożytni Egipcjanie wierzyli, że sam się stworzył z Praoceanu Nun. Miał partnerkę Rait. Jego dzieci to: Anubis, Izyda, Hathor, Ozyrys, Imię Ra występuje w wielu imionach egipskich, np. Ramzes oznacza zrodził go Ra. Wierzono, że Re ma aż 72 odmienne postaci (np.: Chepri). Utożsamiany był również z innymi bogami Egiptu: Amonem jako Amon-Re Horachte jako Re-Horachte Ozyrysem jako Ozyrys-Re.

BOGINI IZYDA (ISIS) Izyda  – w mitologii egipskiej bogini płodności, opiekunka rodzin. Jedno z wcieleń Wielkiej Macierzy; utożsamiana później z grecką Demeter. Jej świętym zwierzęciem była krowa. Córka bogini Nut i boga Geba, siostra Ozyrysa, Seta i Neftydy, żona Ozyrysa. Kiedy Set zabił Ozyrysa, Izyda odnalazła jego poćwiartowane ciało i wraz z Neftydą przywróciła męża do życia. Poślubiła swojego brata Ozyrysa, była matką Horusa.

BÓG OZYRYS Ozyrys - w mitologii egipskiej bóg śmierci i odrodzonego życia, Wielki Sędzia zmarłych. Syn bogini Nut i boga Geba, brat Seta, Izydy i Neftydy. Poślubił Izydę, był władcą ziemi, podziemi i krainy umarłych (Pola Jaru). Miał dwóch synów: Anubisa z Neftydą i Horusa  z Izydą.

BOGINI HATHOR Hathor – egipska bogini nieba, uosobienie Wielkiej Macierzy, a także patronka nekropolii tebańskiej. Pierwotnie stanowiła personifikację pałacu faraona  (stąd jej imię; podobnie Izyda była personifikacją tronu) Z czasem stała się bóstwem miłości, radości, uciech, muzyki i tańca, a także opiekunką kobiet. Nosiła przydomki "Oka Horusa", "Złotej Bogini", "Bogini Niebios", "Pani Czerwonej Góry" i "Turkusowej Pani". Grecy identyfikowali ją z Afrodytą, a Rzymianie z Wenus.

BÓG ANUBIS Anubis – w egipskiej mitologii bóg o głowie szakala, kojarzony z mumifikacją i życiem pozagrobowym. Najstarsza znana wzmianka o Anubisie pochodzi z tekstów piramid z okresu Starego Państwa, w którym jest powiązany z pogrzebem faraona. W tym okresie był najważniejszym bogiem związanym ze śmiercią, lecz w Średnim Państwie został zastąpiony przez Ozyrysa.

BOGOWIE MEZOPOTAMII

BÓG NERGAL Nergal – sumeryjski bóg, syn Enlila i bogini Ninlil. Władca świata podziemnego po małżeństwie z Ereszkigal. Pierwotnie bóg zamieszkujący niebiosa, dla Babilończyków bóg światła, główne miejsce kultu – Kuta. Jak głosi legenda stoczył z Teszubem walkę o władzę nad niebiańskim królestwem. Po klęsce zszedł do świata podziemnego. Sumerowie uważali go za boga zarazy i jako takiego włączali go do grupy bogów odpowiedzialnych za zsyłanie chorób i epidemii.

BOGINI ISZTAR (Inanna) Isztar – w mitologii mezopotamskiej bogini wojny i miłości, z czasem główna i jedyna licząca się bogini panteonu mezopotamskiego; jej kult rozpowszechnił się szeroko na całym obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu – w Syrii i Fenicji (Asztarte) oraz Anatolii (Szauszka); w Babilonii czczona głównie w Uruk w świątyni E-anna ("Dom nieba").

BÓG DAGON (DAGAN) Dagon lub Dagan – główny bóg czczony przez północno- zachodnie ludy semickie. Prawdopodobnie opiekował się on rolnictwem i zbożem. Był szeroko czczonym na całym Bliskim Wschodzie z Mezopotamią włącznie (czcili go m.in. Fenicjanie, Amoryci). Pierwotne znaczenie imienia nie jest znane, ale dagan jest słowem powszechnie używanym w języku hebrajskim i ugaryckim dla określenia ziarna. Według jednego z przekazów bóg Dagan był wynalazcą pługa.

BÓG MARDUK Marduk – bóstwo opiekuńcze miasta Babilon, najważniejszy bóg panteonu babilońskiego, syn boga Enki małżonek bogini Sarpanitu, łączony z planetą Jowisz. Ze względu na pozycję miasta, Marduk szybko stał się naczelnym bóstwem Mezopotamii. W szczytowym nasileniu kultu innych bogów uważano za jego sługi bądź jedynie inne aspekty jego osobowości. Jego kult stał się również popularny w Asyrii. Symbolem Marduka było trójkątne narzędzie rolnicze – łopata lub motyka – zwane marru (ponieważ na początku był najprawdopodobniej, jak inni bogowie, jedynie lokalnym bóstwem rolniczym). Towarzyszył mu wąż-smok. Kojarzy się go przede wszystkim z takimi dziedzinami, jak magia, mądrość, woda i sądownictwo – im bowiem patronował.

BÓG SZARA Szara – w mitologii mezopotamskiej bóg lokalny sumeryjskiego miasta Umma, gdzie czczono go w świątyni E-mah ("Dom potężny"). Przypisany bogu Szara epitet "bohater boga Ana" sugeruje, że był to bóg wojowniczy, co potwierdza babiloński mit o ptaku Anzu, w którym Szara jest jednym z bogów proszonych o podjęcie walki przeciwko Anzu. W poemacie sumeryjskim "Zejście Inanny do świata podziemnego" Szara jest jednym z trzech bóstw, które przyszły złożyć hołd Inannie po jej powrocie; może to mieć związek z tradycją zachowaną w micie o Lugalbandzie, że Szara był synem Inanny.

BOGOWIE GRECJI I RZYMU

BÓG ZEUS (JOWISZ) Zeus ( u Rzymian Jowisz) w mitologii greckiej najwyższy z bogów. Syn Kronosa i Rei. Był szóstym dzieckiem Reji i Kronosa. Brat Hestii, Demeter, Hery(również jej mąż),Posejdona i Hadesa. Władca błyskawic. Uosobienie najwyższej zasady rządzącej Wszechświatem. Władca wszystkich bogów i ludzi. Jego atrybutami były złote pioruny, orzeł i tarcza zwana egidą. Wychowały go nimfy górskie i koza Amaltea.

BOGINI ARTEMIDA (DIANA) Artemida  ( U Rzymian Diana) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącą pomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci. Wierzono bowiem, że bliźniacze rodzeństwo charakteryzuje podobno konstrukcja duchowa. Ze względu na związek między obrotami księżyca a przypływami i odpływami morza Artemidę zaczęto uważać za bóstwo opiekuńcze rybaków. Jej atrybutami były łuk i strzały, a ulubionym zwierzęciem łania. Była córką Zeusa i Leto (Latony), siostrą bliźniaczką Apollina. Należała do grona 12 bogów olimpijskich. Bogini-dziewica. Ulubionym zajęciem bogini było przemierzanie nocą dzikich górskich dolin, kotlin, gajówi lasów. Podróżowała zawsze w towarzystwie wiernych jej nimf. Jej obecność najbardziej odczuwano w pobliżu rzek i źródeł, w okolicach podmokłych i bagiennych. Uważano, że to podczas księżycowych nocy bezpieczniejsi są podróżni i trzody – Artemida była bowiem postrachem dla groźnych zwierząt. Jej ukochanym terenem łowieckim była Arkadia – dziewicza kraina wzgórz i zalesionych kotlin. Bliskie pokrewieństwo z Apollinem, a także afirmacja życia spowodowały, że uznano ją za wielką miłośniczkę tańca i muzyki

BOGINI AFRODYTA (WENUS) Afrodyta – w mitologii greckiej bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów. Jej rzymską odpowiedniczką była Wenus (Wenera).

BÓG HADES (PLUTON) Hades (w rzymskiej mitologii znany również jako Pluton) – w mitologii greckiej bóg podziemnego świata zmarłych. Hades był bogiem świata podziemnego i umarłych; nazywany był także Plutonem i pod tym imieniem występował w mitologii rzymskiej. Imię to nadane mu zostało ze względu na niezmierzone bogactwa świata podziemnego. Hades czasami jest zaliczany do grona bogów olimpijskich, mimo że nie uczestniczył w biesiadach olimpijskich.

BÓG ARES (MARS) Ares – w mitologii greckiej bóg wojny, syn Zeusa i Hery. Jego odpowiednikiem w mitologii rzymskiej jest Mars. W astronomii identyfikowany z Baranem. Jeden z dwunastu bogów olimpijskich. W odróżnieniu od Ateny, która również jest greckim bóstwem wojny, nie patronuje on rzemiosłu wojennemu i sprawiedliwej walce, ale nikczemnością związanym z wojną: konfliktowi, zniszczeniu i okrucieństwu. Jest patronem m.in. szpiegów, katów i bezwzględnych dowódców. Pozytywnym jednak aspektem był fakt, że to Ares nauczył ludzkość bezinteresownego bohaterstwa.

DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ I POŚWIĘCONY CZAS ! UŻYWANE STRONY : WIKIPEDIA.ORG ZDJĘCIA WYKORZYSTYWANE Z : ŹRÓDŁO INTERNETU