XX Jubileuszowe Seminarium PTM 2014 Procedury kariery naukowej

Procedury kariery naukowej XIX Seminarium PTM 2014 Lublin, 18-20 maj 2014 r. Procedury kariery naukowej

Dane Ogólne: Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów i Jej zadaniem jest zapewnienie harmonijnego rozwoju kadry naukowej; liczy 228 profesorów pracujących w następujących Sekcjach: Sekcja I. Nauk Humanistycznych i Społecznych Sekcja II. Nauk Ekonomicznych Sekcja III. Nauk Biologicznych, Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych Sekcja IV. Nauk Medycznych Sekcja V. Nauk Matematycznych, Fizycznych, Chemicznych i Nauk o Ziemi Sekcja VI. Nauk Technicznych !!!!!! Sekcja VII. Sztuki

Sekcja VI: Nauk Technicznych - liczy 36 profesorów reprezentujących następujące Uczelnie: (7) - Pol. Warszawska (4) - AGH; Pol. Wrocławska (3) - Pol. Krakowska (2) - Pol. Częstochowska; Pol. Łódzka; Pol. Śląska; WAT- Warszawa (1) - Pol. Gdańska; Pol. Koszalińska; Pol. Opolska; Pol. Poznańska; Uniwersytet Zielonogórski; Inst. Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN - Warszawa; Inst. Badań Systemowych PAN - Warszawa; Inst. Maszyn Przepływowych PAN - Gdańsk; Główny Instytut Górnictwa – Katowice.

Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów Przewodniczący - prof Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów Przewodniczący - prof. Roman Barlik, Z-ca przew. - prof. Józef Korbicz, Sekretarz - prof. Janusz Kowal Sekcja VI. Nauk Technicznych ujmuje dyscypliny skupione w 7 podsekcjach: Inżynieria Materiałowa Metalurgia Włókiennictwo W. Przetakiewicz, J. Sieniawski H. Dyja, E. Guzik I. Krucińska Rozpatrzono: 33 wnioski na tytuł prof., 17 na stopień dr hab. (nowa procedura- postęp.) Budowa i eksploatacja maszyn Mechanika 6 profesorów Informatyka , Biocybernetyka i inżynieria biomedyczna Automatyka i Robotyka Transport 7 profesorów Elektrotechnika Elektronika Energetyka Telekomunikacja 5. Budownictwo Architektura i urbanistyka 5 profesorów Inżynieria Środowiska Górnictwo i geologia inżynierska Inżynieria Chemiczna 7. Biotechnologia Geodezja i Kartografia Technologia Chemiczna należy do dziedziny Nauk Technicznych, lecz sprawy są rozpatrywane w Sekcji V. Nauk Matematycznych, Fizycznych, Chemicznych i Nauk o Ziemi

Liczba wniosków rozpatrzonych przez poszczególne Sekcje w 2013 roku Rodzaj sprawy Sekcja I Sekcja II Sekcja III Sekcja IV Sekcja V Sekcja VI Sekcja VII Łącznie Poz. / Neg. Poz./ Neg. Tytuł prof. 198 / 12 34 / 2 72 / 1 120 / 9 88 / 3 86 / 6 58 /0 656 / 33 Recenzenci w przew. habilitacyjnym 721 / 0 299 / 7 353 / 0 314 / 7 203 / 0 388 / 0 151 / 0 2429 / 14 Recenzenci w postępowaniu o nadanie tytułu prof. 475 / 0 147 / 0 241 / 0 252 / 6 101 / 0 221 / 0 135 / 0 1572 / 6 Postępowania habilitacyjne 258 / 0 50 / 0 205 / 0 133 / 0 218 / 0 155 / 0 82 / 0 1101 / 0 Razem 1652 / 12 530 / 9 871 / 1 819 / 22 610 / 3 850 / 6 426 / 0 5758 / 53 1 2 3

----------------------- (ponad 50 % więcej niż w 2012 roku poprzednim) Ponadto, CK rozpatrywała inne wnioski, m.in. Zatwierdzenie stopni dr; dr hab.; Upoważnienia do nadawania stopni; Odwołanie od negatywnych decyzji dotyczących uprawnień; Odwołanie od decyzji CK; Odwołanie od uchwał RW/RN; Opinie w sprawie zatrudnienia na stanowisku profesora nadzwyczajnego; Recenzje w postępowaniu o nadanie tytułu profesora nowe przepisy: Pozytywnie – 124 spraw Negatywnie – 85 spraw ------------------------------------------ zatem Pozytywnie: 5758 + 124 = 5882 spraw Negatywnie: 53 + 85 = 138 spraw ----------------------- ∑ 6020 rozpatrzonych spraw (ponad 50 % więcej niż w 2012 roku poprzednim) Sekcja VI. Nauk Technicznych: Pozytywnie - 868 (850 + 18) spraw Negatywnie - 16 (6 + 10) spraw --------------------------- ∑ 884 rozpatrzonych spraw

Stopnie i tytuł naukowy procedura kariery naukowej: dr. , hab. i prof. Rozporządzenia A. Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65 poz. 595, z późn. zm): B. Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowym i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 84 poz. 455): 1. ROZPORZĄDZENIU MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO   z dnia 1 września 2011 r. „w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego”.  (Dz. U. nr 196, poz. 1165). 2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA NAUKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO z dnia 22 września 2011 r. „w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora”. (Dz. U. Nr 204 poz. 1200)

Przewód doktorski Art. 11. 1. Stopień doktora jest nadawany w drodze przewodu doktorskiego, a stopień doktora habilitowanego w drodze postępowania habilitacyjnego, wszczętych na wniosek osoby ubiegającej się o nadanie stopnia. 2. Warunkiem wszczęcia przewodu doktorskiego jest posiadanie wydanej lub przyjętej do druku publikacji naukowej w formie książki lub co najmniej jednej publikacji naukowej w recenzowanym czasopiśmie naukowym o zasięgu co najmniej krajowym, określonym przez ministra właściwego do spraw nauki na podstawie przepisów dotyczących finansowania nauki lub w recenzowanym sprawozdaniu z międzynarodowej konferencji naukowej lub publiczna prezentacja dzieła artystycznego. Art. 13. 1. Rozprawa doktorska, przygotowywana pod opieką promotora albo pod opieką promotora i promotora pomocniczego, o którym mowa w art. 20 ust. 7, powinna stanowić oryginalne rozwiązanie problemu naukowego lub oryginalne dokonanie artystyczne oraz wykazywać ogólną wiedzę teoretyczną kandydata w danej dyscyplinie naukowej lub artystycznej oraz umiejętność samodzielnego prowadzenia pracy naukowej lub artystycznej. Art. 20.1. W przewodach doktorskich powołuje się co najmniej dwóch recenzentów spośród osób zatrudnionych w szkole wyższej lub jednostce organizacyjnej innej niż ta, której pracownikiem jest osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora i nie będących członkami rady jednostki organizacyjnej przeprowadzającej przewód.

c.d. przewód doktorski Art.13 2. Rozprawa doktorska może mieć formę maszynopisu książki, książki wydanej lub spójnego tematycznie zbioru rozdziałów w książkach wydanych, spójnego tematycznie zbioru artykułów opublikowanych lub przyjętych do druku w czasopismach naukowych, określonych przez ministra właściwego do spraw nauki na podstawie przepisów dotyczących finansowania nauki, jeżeli odpowiada warunkom określonym w ust. 1. 3. Rozprawę doktorską może stanowić praca projektowa, konstrukcyjna, technologiczna lub artystyczna, jeżeli odpowiada warunkom określonym w ust. 1. 4. Rozprawę doktorską może także stanowić samodzielna i wyodrębniona część pracy zbiorowej, jeżeli wykazuje ona indywidualny wkład kandydata przy opracowywaniu koncepcji, wykonywaniu części eksperymentalnej, opracowaniu i interpretacji wyników tej pracy, odpowiadający warunkom określonym w ustawie.

c.d. przewód doktorski 5. Za zgodą rady jednostki przeprowadzającej przewód, rozprawa doktorska może być przedstawiona w języku innym niż polski. 6. Rozprawa doktorska powinna być opatrzona streszczeniem w języku angielskim, a rozprawa doktorska przygotowana w języku obcym również streszczeniem w języku polskim. W przypadkach, gdy rozprawa doktorska nie ma formy pisemnej powinna być opatrzona opisem w języku polskim i angielskim. 7. Streszczenie rozprawy doktorskiej łącznie z recenzjami zamieszcza się na stronie internetowej szkoły wyższej lub jednostki organizacyjnej przeprowadzającej przewód doktorski. Streszczenie rozprawy doktorskiej zamieszcza się w dniu podjęcia przez radę jednostki uchwały o przyjęciu rozprawy doktorskiej, a recenzje w dniu ich przekazania przez recenzentów. Streszczenie rozprawy i recenzje pozostają na stronie internetowej co najmniej do dnia nadania stopnia doktora. Warunek zamieszczenia streszczenia rozprawy doktorskiej i recenzji nie dotyczy rozprawy doktorskiej, której przedmiot jest objęty ochroną informacji niejawnych. 8. Recenzje podlegające zamieszczeniu na stronie internetowej przekazuje się niezwłocznie po ich złożeniu do Centralnej Komisji w celu ich opublikowania w Biuletynie Informacji Publicznej.

c.d. przewód doktorski Art. 14a 1. Przewody doktorskie mogą być przeprowadzane wspólnie, na podstawie porozumienia, przez rady jednostek organizacyjnych szkół wyższych lub innych jednostek organizacyjnych, w tym także zagranicznych, jeżeli posiadają one uprawnienia do nadawania stopnia doktora. 2. W przypadku szkoły wyższej stroną porozumienia, o którym mowa w ust. 1, jest szkoła wyższa, której jednostki posiadają uprawnienia do nadawania stopnia doktora. 3. W przypadku gdy przewód doktorski jest prowadzony wspólnie z inną szkołą wyższą lub inną jednostką organizacyjną, w tym zagraniczną, czynności przewodu doktorskiego, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, 2 i 5, kończą się uchwałami podejmowanymi w trybie określonym w porozumieniu, z zachowaniem przepisu art. 14 ust. 2 pkt 4. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, uprawnienie do podejmowania uchwał, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 3 i 4, przysługuje komisji powołanej przez rady jednostek prowadzących przewód doktorski. 5. Jednostki, o których mowa w ust. 1, wydają osobie, której nadano stopień doktora, wspólny dyplom według wzoru określonego w porozumieniu i zawierającego niezbędne elementy określone w przepisach wydanych na podstawie art. 31 pkt 7. Art. 20 4. W przewodach doktorskich prowadzonych w ramach współpracy międzynarodowej, o których mowa w art. 14a ust. 1–3, można powołać kopromotora. 7. Promotorem pomocniczym w przewodzie doktorskim, który pełni istotną funkcję pomocniczą w opiece nad doktorantem, w tym w szczególności w procesie planowania badań, ich realizacji i analizy wyników może być osoba posiadająca stopień doktora w zakresie danej lub pokrewnej dyscypliny naukowej.

Uwagi ogólne: dotyczące propozycji Senatu RP zmian w ustawie o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki 1. Warunkiem wszczęcia przewodu doktorskiego jest posiadanie wydanej lub przyjętej do druku publikacji naukowej w formie książki lub co najmniej jednej publikacji naukowej w recenzowanym czasopiśmie naukowym wymienionym w wykazie czasopism naukowych ogłaszanym przez ministra właściwego ds. nauki na podstawie przepisów (Art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 roku) lub w recenzowanych materiałach z międzynarodowej konferencji naukowej lub publiczna prezentacja dzieła artystycznego Streszczenie rozprawy doktorskiej i recenzje podlegające zamieszczeniu na stronie internetowej przekazuje się niezwłocznie po ich złożeniu do Centralnej Komisji w celu ich opublikowania w Biuletynie Informacji Publicznej. (dotychczasowe brzmienie: streszczenie rozprawy doktorskiej łącznie z recenzjami zamieszcza się na stronie internetowej szkoły wyższej lub jednostki organizacyjnej przeprowadzającej przewód doktorski).

POSTĘPOWANIE HABILITACYJNE Prawidłowy tok postępowania po złożeniu przez habilitanta zgodnego z przepisami prawa wniosku powinien, zdaniem Centralnej Komisji, mieć następujący przebieg: Centralna Komisja informuje wskazaną we wniosku habilitanta (§ 12 ust. 1 Rozporządzenia) radę uprawnionej jednostki (wydziału lub instytutu) o wszczęciu procedury powołania komisji habilitacyjnej i wnosi o wyznaczenie przez radę trzech członków komisji (zgodnie z art. 18a ust. 5 pkt 2 Ustawy). Dziekan (przewodniczący rady): kieruje do rady sprawę przeprowadzenia postępowania habilitacyjnego, o podjęciu się którego rada decyduje w drodze uchwały podejmowanej w trybie art. 20 ust. 1 i 2 Ustawy. O wyniku głosowania rada informuje Centralną Komisję. W razie nie wyrażenia zgody na przeprowadzenie postępowania habilitacyjnego przez radę jednostki wskazanej we wniosku przez kandydata, Centralna Komisja wyznacza inną jednostkę organizacyjną, która przeprowadza postępowanie, bez możliwości odmowy, zgodnie z art. 18a pkt 3 Ustawy. Rada wyznacza trzech członków komisji w drodze uchwały, podej-mowanej w trybie jak w pkt. 1.

Centralna Komisja wyznacza, zgodnie z art. 18a ust Centralna Komisja wyznacza, zgodnie z art. 18a ust. 5 pkt 1 Ustawy, pozostałych członków komisji habilitacyjnej i powołuje pełny skład komisji – przekazując komisji habilitacyjnej uzyskane od habilitanta dokumenty za pośrednictwem dziekana (przewodniczącego rady). Habilitant we wniosku przekazanym Centralnej Komisji wskazuje tę część jego dorobku naukowego lub artystycznego (powstałą po uzyskaniu stopnia doktora), która jako osiągnięcie naukowe lub artystyczne odpowiada treści art. 16 ust. 1 i 2 Ustawy i stanowi podstawę ubiegania się o nadanie stopnia doktora habilitowanego. Jeżeli takim osiągnięciem jest „jednotematyczny cykl publikacji”, to opatruje go tytułem (tak jak posiada swój tytuł monografia wskazana jako „osiągnięcie naukowe” w rozumieniu art. 16 ust. 2 pkt 1 Ustawy). Komisja habilitacyjna (w imieniu której działa przewodniczący lub sekretarz), za pośrednictwem dziekana (przewodniczącego rady), ma prawo zażądać od habilitanta przedstawienia we wskazanym terminie prac składających się na „osiągnięcie” lub „osiągnięcia naukowe lub artystyczne”, o których mowa w art. 16 ust. 2 Ustawy. Jeżeli habilitant nie przedstawi żądanych prac w wyznaczonym terminie, przewodniczący lub z jego upoważnienia sekretarz komisji zawiadamia habilitanta o zawieszeniu postępowania na czas do spełnienia żądania.

Recenzenci powinni być poinformowani, iż sporządzona przez nich recenzja powinna obejmować, w odrębnych, wyraźnie zaznaczonych częściach (zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy), ocenę: • „osiągnięcia naukowego lub artystycznego”, które jest opisane w art. 16 ust. 2 pkt 1 i 2 Ustawy; • „istotnej aktywności naukowej lub artystycznej”. Oceny osiągnięć o których mowa powyżej, dokonuje się (jak to nakazuje art. 16 ust. 3 Ustawy) stosując kryteria oceny ujęte w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 1 września 2011 r. w sprawie kryteriów oceny osiągnięć osoby ubiegającej się o nadanie stopnia doktora habilitowanego (Dz. U. Nr 196, poz. 1165). Komisja habilitacyjna ma również prawo zażądać, za pośrednictwem dziekana (przewodniczącego rady), udostępnienia komisji przez habilitanta rozprawy doktorskiej. Komisja habilitacyjna działa w siedzibie jednostki prowadzącej dane postępowanie habilitacyjne.

Członkowie komisji (w liczbie 7 osób) działają na podstawie zawartych z nimi, przez dziekana (przewodniczącego rady), umów. Umowy uwzględniają wynagrodzenia określone w rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie wysokości i warunków wypłacania wynagrodzenia promotorowi oraz za recenzje i opinie w przewodzie doktorskim, postępowaniu habilitacyjnym oraz postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz. U. Nr 206, poz. 1219). Koszty wynagrodzeń członków komisji habilitacyjnej (w tym recenzji) oraz pozostałe, ustalone w umowie koszty ponosi albo jednostka przeprowadzająca postępowanie habilitacyjne, albo habilitant, albo inna jednostka zatrudniająca habilitanta – na podstawie odrębnie zawartych umów cywilnoprawnych między dziekanem wydziału (dyrektorem instytutu) i habilitantem albo kierownikiem jednostki zatrudniającej habilitanta (§ 5 rozpo-rządzenia, o którym mowa w pkt 6). Umowa powinna być zawarta z recenzentami przed przekazaniem im materiałów do zaopiniowania.

O obradach w formie wideokonferencji (§ 15 ust O obradach w formie wideokonferencji (§ 15 ust. 2 Rozporządzenia) lub o przeprowadzeniu rozmowy z habilitantem (art. 18a ust. 10 Ustawy) komisja habilitacyjna decyduje w drodze glosowania. Głosowanie to odbywa się w drodze komunikacji elektronicznej (w szczególności za pomocą poczty elektronicznej). Posiedzenia komisji zwołuje, za pośrednictwem sekretarza, przewodniczący komisji. Sekretarz komisji zapewnia obsługę techniczną posiedzeń komisji. O organizacji i trybie pracy komisji decyduje jej przewodniczący, który korzysta z pomocy sekretarza komisji. Przewodniczący komisji jest zobowiązany do zapoznania wszystkich członków komisji z materiałami dostarczonymi przez habilitanta. Przewodniczący udostępnia też członkom komisji opinie sporządzone przez recenzentów. Recenzje są dostępne innym recenzentom dopiero wówczas, gdy wszyscy recenzenci je sporządzą.

O liczbie odbytych posiedzeń komisji decyduje jej przewodniczący O liczbie odbytych posiedzeń komisji decyduje jej przewodniczący. Organizację posiedzeń komisji przewodniczący zleca sekretarzowi komisji. Przewodniczący komisji może kontaktować się z członkami komisji drogą elektroniczną. Tekst uchwały, o której mowa w art. 18a ust. 8 i 11 Ustawy, podjętej w składzie wskazanym w § 15 ust. 1 Rozporządzenia, wraz z uzasadnieniem, oraz recenzje i protokół z posiedzenia komisji i wyniki głosowania przewodniczący komisji przekazuje, za pośrednictwem sekretarza, dziekanowi (przewodniczącemu rady) – w celu podjęcia przez radę uchwały o której mowa w art. 18a ust. 11 Ustawy, podejmowanej w trybie art. 20 ust. 1 i 2 Ustawy. Po zakończeniu postępowania o nadanie stopnia doktora habilitowanego dziekan (przewodniczący rady) przekazuje Centralnej Komisji, w terminie do 30 dni, uchwałę w przedmiocie nadania stopnia doktora habilitowanego wraz z recenzjami złożonymi w postępowaniu habilitacyjnym w wersji elektronicznej, uwzględniając oryginalne podpisy na ww. dokumentach.

Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego Kryterium oceny osiągnięć osoby o ubieganie się o nadanie dr hab. § 1. p. 4. W obszarze nauk technicznych: a) autorstwo lub współautorstwo publikacji naukowych w czasopismach znajdujących się w bazie Journal Citation Reports (JCR), b) autorstwo zrealizowanego oryginalnego osiągnięcia projektowego, konstrukcyjnego lub technologicznego, c) udzielone patenty międzynarodowe lub krajowe, d) wynalazki, wzory użytkowe i przemysłowe, które uzyskały ochronę i zostały wystawione na międzynarodowych lub krajowych wystawach lub targach. § 4. Kryteria oceny w zakresie osiągnięć naukowo-badawczych habilitanta we wszystkich obszarach wiedzy obejmują: 1) autorstwo bądź współautorstwo monografii, publikacji naukowych w czasopismach międzynarodowych lub krajowych innych niż znajdujące się w bazach lub na liście JCR, 2) autorstwo bądź współautorstwo odpowiednio dla obszaru: opracowań zbiorowych, katalogów zbiorów, dokumentacji prac badawczych, ekspertyz, utworów i dzieł artystycznych, 3) sumaryczny impact factor publikacji naukowych wg JCR, zgodnie z rokiem opublikowania, 4) liczbę cytowań publikacji według bazy Web of Science (WoS),

5) indeks Hirscha opublikowanych publikacji według bazy Web of Science (WoS), 6) kierowanie międzynarodowymi lub krajowymi projektami badawczymi lub udział w takich projektach, 7) międzynarodowe lub krajowe nagrody za działalność odpowiednio naukową albo artystyczną, 8) wygłoszenie referatów na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych. § 5. Kryteria oceny w zakresie dorobku dydaktycznego i popularyzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej habilitanta: 1) uczestnictwo w programach europejskich i innych programach międzynarodowych lub krajowych, 2) udział w międzynarodowych lub krajowych konferencjach naukowych lub udział w komitetach organizacyjnych konferencji, 3) otrzymane nagrody i wyróżnienia, 4) udział w konsorcjach i sieciach badawczych, 5) kierowanie projektami realizowanymi we współpracy z naukowcami z innych ośrodków polskich i zagranicznych, a w przypadku badań stosowanych we współpracy z przedsiębiorcami, 6) udział w komitetach redakcyjnych i radach naukowych, 7) członkostwo w międzynarodowych lub krajowych organizacjach i towarzystwach naukowych,

8) osiągnięcia dydaktyczne i w zakresie popularyzacji nauki, 9) opiekę naukową nad studentami, 10) opiekę naukową nad doktorantami w charakterze opiekuna naukowego lub promotora pomocniczego, z podaniem tytułów rozpraw doktorskich, 11) staże w zagranicznych lub krajowych ośrodkach naukowych lub akademickich, 12) wykonanie ekspertyz lub innych opracowań na zamówienie organów władzy publicznej, samorządu terytorialnego, podmiotów realizujących zadania publiczne lub przedsiębiorców, 13) udział w zespołach eksperckich i konkursowych, 14) recenzowanie projektów międzynarodowych lub krajowych oraz publikacji w czasopismach międzynarodowych i krajowych.

Kryteria oceny w zakresie osiągnięć naukowo-badawczych habilitanta we wszystkich obszarach wiedzy Kryteria oceny w zakresie dorobku dydaktycznego i popula-ryzatorskiego oraz współpracy międzynarodowej

Ogólne zalecania Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów: 1. Jest nie dopuszczalne, aby członek komisji posiadał wspólny dorobek publikacyjny oraz wspólne prace badawcze z Habilitantem. Należy też unikać powoływania na członka Komisji Habilitacyjnej osoby, która była promotorem lub recenzentem w przewodzie doktorskim Habilitanta a także recenzentem prac, wchodzących w skład osiągnięć naukowych w postępowaniu habilitacyjnym. Jeśli wyznaczając skład Komisji naruszono te zasady – należy w trybie pilnym zgłosić to do CK, która dokona zmiany w składzie Komisji Habilitacyjnej. 2. Komisja Habilitacyjna ma prawo zażądać od Habilitanta, za pośrednictwem Dziekana, przedstawienia we wskazanym terminie, rozprawy doktorskiej, w celu sprawdzenia oryginalności dorobku po uzyskaniu stopnia doktora. Jeżeli Habilitant tego nie uczyni, Przewodniczący Komisji Habilitacyjnej lub z jego upoważnienia Sekretarz Komisji zawiadamia Habilitanta o zawieszeniu postępowania. 3. Recenzenci powinni być poinformowani, że sporządzone przez nich recenzje muszą obejmować w odrębnych, wyraźnie zaznaczonych częściach, ocenę „osiągnięcia naukowego” oraz „istotnej aktywności naukowej” habilitanta, wg kryterium oceny ujęte w rozporządzeniu MNiSW z dnia 01.09.2011 roku. 4. Habilitant ma prawo wglądu do dokumentacji związanej z postępowaniem habilitacyjnym na każdym jego etapie. Habilitant ma też prawo do wycofania wniosku o przeprowadzenie postępowania habilitacyjnego w trakcie jego trwania. 5. Do postępowania habilitacyjnego może zostać dopuszczona osoba, która posiada stopień doktora oraz osiągnięcia naukowe, uzyskane po otrzymaniu stopnia doktora, stanowiące znaczny wkład autora w rozwój określonej dyscypliny naukowej oraz wykazuje aktywność naukową; gdy osiągnięciem naukowym jest część pracy zbiorowej, habilitant przedkłada oświadczenia wszystkich jej współautorów, określające indywidualny wkład każdego z nich w jej powstanie.

5a. W odniesieniu do prac zaliczonych przez habilitanta do „osiągnięcia naukowego” (określanego w praktyce działania Centralnej Komisji jako „praca habilitacyjna”) oświadczenia o wkładzie merytorycznym i procentowym składa Kandydat oraz wszyscy (może być to oddzielny dokument) pozostali twórcy, precyzując dokładnie swój własny, merytoryczny i procentowy, wkład w powstanie osiągnięcia naukowego. Przykład formy takich oświadczenia: 1. Wykaz publikacji stanowiących osiągnięcie naukowe, o którym mowa w art. 16 ust. 2 ustawy A) Tytuł osiągnięcia naukowego……………………………… B) Publikacje lub inne prace wchodzące w skład osiągnięcia naukowego: 1. Autor/autorzy, data wydania, tytuł, wydawca lub czasopismo, strony. (Mój wkład w powstanie tej pracy polegał na …..(określić precyzyjnie wkład, np. w zaplanowaniu doświadczeń……, wykonaniu doświadczeń polegających na ……, których wyniki zamieszczone zostały na rys. ……, interpretacji wyników badań ….., napisaniu wstępnej wersji rozdziałów…. manuskryptu….). Mój udział procentowy szacuję na ……%). 2. W odniesieniu do wszystkich pozostałych opublikowanych prac naukowych lub twórczych prac zawodowych (prace naukowo – badawcze kandydata niewchodzące w skład osiągnięcia naukowego, przedstawionego jako „praca habilitacyjna”) kandydat podaje swój własny, precyzyjnie określony tylko przez siebie, wkład merytoryczny i procentowy w autorstwo danej publikacji (innego osiągnięcia). W PRZYPADKU PRAC NIEWCHODZĄCYCH W SKŁAD „OSIĄGNIĘCIA NAUKOWEGO” NIE JEST WYMAGANE OŚWIADCZENIE O WKŁADZIE POZOSTAŁYCH TWÓRCÓW !!!!!!!. 3. PODEJMOWANIE UCHWAŁA W AWANSACH (dotyczące uchwala Rad Wydziałów i Komisji powoływanych w sprawach przewodów doktorskich i postępowań habilitacyjnych) są podejmowane w głosowaniu tajnym i zapadają bezwzględną większością oddanych głosów ważnych, tj suma głosów przeciwnych i wstrzymujących się (przy obecności co najmniej połowy ogólnej liczby osób uprawnionych do głosowania).

Bezwzględna większość oddanych głosów ważnych Komentarz: W postępowaniu habilitacyjnym powołuje się komisję habilitacyjną licząca siedem osób. W posiedzeniu komisji, podczas którego jest podejmowana uchwała zawierającą opinię w sprawie nadania lub odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego dopuszcza się nieobecność jednej osoby (nie może to być przewodniczący lub sekretarz komisji). W głosowaniu może zatem brać udział 6 osób. Jeżeli tylko trzy głosy będą za pozytywną opinią w sprawie nadania stopnia, a pozostałe trzy osoby będą zawierać głosy: wszystkie przeciw lub wszystkie wstrzymujące się lub przeciw i wstrzymujące się, wówczas uznaje się, że komisja nie podjęła uchwały zawierającej pozytywnej opinii w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego danemu habilitantowi. Komisja powinna zatem przystąpić do głosowania nad uchwałą zawierającą opinię w sprawie odmowy nadania stopnia doktora habilitowanego, która przedstawia radzie wydziału wraz z uzasadnieniem (w tym przypadku głos TAK – jest głosem przeciw nadaniu tego stopnia). TAK SAMO POSTĘPUJE RADA WYDZIAŁU przy podejmowaniu uchwały o nadaniu lub odmowie nadania stopnia doktora habilitowanego.

Tytuł profesora Art. 26. 1. Tytuł profesora może być nadany osobie, która uzyskała stopień doktora habilitowanego lub osobie, która nabyła uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a, oraz: ma osiągnięcia naukowe znacznie przekraczające wymagania stawiane w postępowaniu habilitacyjnym; 2) posiada doświadczenie w kierowaniu zespołami badawczymi, realizującymi projekty finansowane w drodze konkursów krajowych i zagranicznych; 3) posiada osiągnięcia w opiece naukowej – uczestniczyła co najmniej trzy razy w charakterze promotora lub promotora pomocniczego w przewodzie doktorskim, w tym co najmniej raz w charakterze promotora, oraz co najmniej dwa razy w charakterze recenzenta w przewodzie doktorskim lub postępowaniu habilitacyjnym, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3; 4) odbyła staże naukowe i prowadziła prace naukowe w instytucjach naukowych, w tym zagranicznych.

Tytuł profesora Art. 27.1. Postępowanie o nadanie tytułu profesora przeprowadzają rady jednostek organizacyjnych posiadających uprawnienia do nadawania stopnia doktora habilitowanego w zakresie danej dziedziny nauki lub sztuki, na wniosek osoby ubiegającej się o uzyskanie tytułu. 2. Czynności postępowania w sprawach o nadanie tytułu profesora kończą się uchwałami rady w przedmiocie: 1) wszczęcia postępowania o nadanie tytułu profesora; 2) wyznaczenia kandydatów na recenzentów; 3) poparcia wniosku o nadanie tytułu profesora. 3. Rada jednostki organizacyjnej przekazuje Centralnej Komisji listę co najmniej dziesięciu kandydatów na recenzentów, spośród osób zatrudnionych w szkole wyższej lub jednostce organizacyjnej innej niż ta, której pracownikiem jest osoba ubiegająca się o nadanie tytułui nie będących członkami rady jednostki organizacyjnej prze-prowadzającej postępowanie. 4. W postępowaniu o nadanie tytułu profesora, Centralna Komisja powołuje pięciu recenzentów o renomie międzynarodowej spośród osób zaproponowanych przez radę jednostki organizacyjnej lub spośród innych osób. 5. Recenzentem w postępowaniu o nadanie tytułu profesora może być osoba posiadająca stopień doktora zatrudniona przez co najmniej pięć lat w zagranicznej szkole wyższej lub instytucji naukowej na stanowisku profesora, która przez okres co najmniej pięciu lat kierowała samodzielnie zespołem badawczym, była promotorem co najmniej dwóch osób, które uzyskały stopień doktora oraz posiada znaczny dorobek naukowy.

ZALECENIA DLA RECENZENTÓW WNIOSKÓW PREZENTUJĄCYCH OCENY NA POSIEDZENIU CENTRALNEJ KOMISJI KRYTERIA OCENY WNIOSKÓW W POSTĘPOWANIU O NADANIE TYTUŁU NAUKOWEGO PROFESORA

KONSPEKT PREZENTACJI RECENZJI W SPRAWIE WNIOSKU O TYTUŁ PROFESORA DLA POTRZEB SEKCJI NAUK TECHNICZNYCH Centralna Komisję (ZALECANY CZAS PREZENTACJI : 10 – 20 MIN.) INFORMACJE OGÓLNE Ocena przebiegu postępowania i spełnienia warunków formalnych przez RW, a także stwierdzenia odnoszące się do kompetencji i obiektywizmu recenzentów (prezentowane tylko w przypadku wątpliwości), Stwierdzenie, że po zaznajomieniu się z dokumentacją wniosku, dorobek kandydata znacznie przekracza wymagania stawiane w postępowaniu habilitacyjnym i upoważnia do poparcia wniosku (w stopniu zdecydowanym, umiarkowanym, minimalnym, wniosek uzasadniony, itp.).

OCENA DZIAŁALNOŚCI NAUKOWEJ Określenie istotnych osiągnięć naukowych kandydata (np. opracowanie metod, algorytmów, wybitnych konstrukcji, technologii, teorii, koncepcji, projektów, ….), szczególnie w odniesieniu do okresu po habilitacji (liczba lat). OCENA ZNACZENIA NAUKOWEGO I APLIKACYJNEGO OSIĄGNIĘĆ NAUKOWYCH. OCENA UPOWSZECHNIENIA UZNANIA DLA OSIĄGNIĘĆ NAUKOWYCH. Charakterystyka dorobku publikacyjnego, dokumentującego osiągnięcia naukowe; łączna liczba publikacji, a w tym po uzyskaniu stopnia dra hab. Należy wyszczególnić: Monografie naukowe (tytuł, wydawnictwo, liczba stron monografii którą można uznać za zwyczajowo wymaganą monografię „profesorską”. Czy monografia zawiera wyniki badań własnych? Czego dotyczą? Czy jest współautorska? Udział kandydata). Liczbę publikacji w czasopismach z listy JCR (nazwy ważniejszych czasopism). Liczbę publikacji w czasopismach punktowanych przez ministerstwo (nazwy czasopism).

Liczbę referatów opublikowanych w recenzowanych materiałach konferencji międzynarodowych, w tym ewentualnych konferencji ujętych w bazie Web of Science (nazwy konferencji, kraje). Liczbę artykułów opublikowanych w czasopismach zagra- nicznych, niebędących na liście ministerstwa. Liczbę artykułów opublikowanych w czasopismach o zasięgu ogólnopolskim, niebędących na liście ministerstwa właściwego ds. nauki. Liczbę referatów zamieszczonych w recenzowanych materiałach konferencji ogólnopolskich. Liczbę artykułów w czasopismach lokalnych (zeszyty naukowe uczelni, wydawnictwa branżowe, instytutowe). Liczbę referatów opublikowanych w materiałach krajowych konferencji lokalnych. Liczbę patentów, w tym zastosowanych (przez kogo, określenie korzyści wymiernych). Oszacowanie (procentowe) liczby publikacji samodzielnych i publikacji w języku angielskim (innym obcym), średni procentowy udział kandydata w publikacjach.

Czy są oświadczenia poszczególnych współautorów o ich procentowym i merytorycznym udziale w opublikowanych pracach? Należy podać wskaźniki bibliometryczne wg bazy Web of Science (indeks Hirscha, liczba cytowań, łączny Impact Factor) - jeśli baza obejmuje publikacje z danej dyscypliny. Ocenić liczbę i tematykę opracowań niepublikowanych. Określić liczbę i tematykę kierowanych przez kandydata projektów badawczych (finansowanych przez ministerstwo – NCN i NCBiR, projekty międzynarodowe, opracowania dla przemysłu lub innych instytucji; wskazane podanie wysokości pozyskanych przez kandydata środków finansowych, przeznaczonych na badania). Udział kandydata w realizacji projektów badawczych krajowych i międzynarodowych. Inne osiągnięcia o charakterze naukowym i twórczym (np. udziały w konkursach, wystawach, itp.). Odbyte staże naukowe zagraniczne / krajowe. Sprecyzowanie syntetycznej oceny osiągnięć naukowych po uzyskaniu stopnia dra hab. (np. w skali: dorobek dostateczny … bardzo dobry, wyróżniający) w odniesieniu do danej dyscypliny naukowej. W przypadku braku monografii „profesorskiej” należy wskazać inny dorobek, kompensujący ten brak.

Liczba wypromowanych doktorów ( Czy dotyczyły spójnej tematyki Liczba wypromowanych doktorów ( Czy dotyczyły spójnej tematyki? Czy były wyróżnione? W której jednostce naukowej były prowadzone przewody?). Liczba wszczętych przewodów doktorskich, w których promotorem jest kandydat (stopień zaawansowania). Liczba uczestników studiów doktoranckich będących pod opieką kandydata. Liczba opracowanych recenzji rozpraw doktorskich (dla których uczelni?). Liczba opracowanych recenzji w postępowaniach habilitacyjnych (wg starych i nowych zasad). Kierowanie zespołami badawczymi, złożonymi z młodych pracowników nauki. Prowadzenie wykładów na studiach doktoranckich. Sprecyzowanie syntetycznej oceny osiągnięć w zakresie kształcenia kadry (np. w skali: dostateczny… bardzo dobry, wyróżniający) w odniesieniu do danej dyscypliny naukowej.

OCENA POZOSTAŁEJ DZIAŁALNOŚCI DYDAKTYCZNEJ Rodzaj i tematyka prowadzonych zajęć dydaktycznych w całym okresie pracy zawodowej. Liczba prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich wykonanych pod opieką kandydata (czy były wyróżnianie np. w konkursach? Opracowane stanowiska laboratoryjne. Liczba (ew. tytuły, objętości, wydawnictwa, autorstwo- współautorstwo) podręczników akademickich, skryptów, innych materiałów dydaktycznych. Opieka nad kołami naukowymi. Sprecyzowanie syntetycznej oceny działalności dydaktycznej (np. w skali: dostateczny … bardzo dobry, wyróżniający).

OCENA POZYCJI NAUKOWEJ KANDYDATA Udział (kierowanie) w komitetach naukowych (programowych) konferencji krajowych i międzynarodowych (Czy są to konferencje cykliczne?). Wykłady zapraszane, referaty zapraszane. Redaktor naukowy wydawnictw, redaktor czasopisma naukowego, członek rady programowej czasopism naukowych. Prowadzenie sesji na konferencjach krajowych i międzynarodowych. Recenzowanie prac zgłaszanych do czasopism i na konferencje (przykładowe nazwy czasopism, nazwy konferencji). Recenzowanie w sprawach projektów badawczych (wnioski, sprawozdania) zlecane przez ministerstwo właściwe ds. nauki). Recenzowanie monografii naukowych. Współpraca naukowa z zagranicą, w tym wyjazdy na staże naukowe. Funkcje z wyboru w towarzystwach naukowych krajowych i zagranicznych (ew. członkostwo). Inne wyróżniające się działania, świadczące o wysokiej pozycji naukowej (np. kierowanie zespołami eksperckimi, ekspert NCN, NCBiR, innych zespołów ministerialnych, członkostwo w radach naukowych). Sprecyzowanie syntetycznej oceny pozycji naukowej kandydata (np. znacząca, osoba rozpoznawalna w środowisku naukowym krajowym i międzynarodowym).

OCENA DZIAŁALNOŚCI ORGANIZACYJNEJ KANDYDATA Pełnione funkcje organizacyjne w miejscu pracy (uczelni, instytucie, innej jednostce), z podkreśleniem funkcji z wyboru (dziekan, prodziekan, dyrektor instytutu, kierownik zakładu, kierownik laboratorium). Pełnione funkcje organizacyjne na zewnątrz uczelni (innej instytucji) – np. w organach państwowych, ministerialnych, itp. Sprecyzowanie syntetycznej oceny działalności organizacyjnej kandydata. INNE ELEMENTY ŚWIADCZĄCE O DZIAŁALNOŚCI ZAWODOWEJ KANDYDATA - np. otrzymane odznaczenia, nagrody i wyróżnienia. Podsumowanie Stwierdzenie, że dorobek naukowy kandydata, a także inne osiągnięcia zawodowe, spełniają wymagania stawiane kandydatom do tytułu naukowego profesora przez obowiązującą ustawę. Sformułowanie końcowej oceny np. ”uważam, że wniosek Rady Wydziału … o nadanie tytułu jest zasadny i zasługuje na (zdecydowane) poparcie”.

WYCIĄG z PROPOZYCJI ZMIAN w USTAWIE o STOPNIACH i TYTULE NAUKOWYM (SFORMUŁOWANE przez CKdsSiT) 1. Doprecyzowanie wymagań stawianych kandydatom do stopnia doktora; uściślenie wymogu dotyczącego pełnienia funkcji promotora lub promotora pomocniczego poprzez dodanie „w przewodzie doktorskim zakończonym nadaniem stopnia doktora”; rezygnacja z wymogu określania maksymalnej liczby doktorantów będących pod opieką jednego promotora. 2. Zmiana terminów (wydłużenie) w postępowaniach habilitacyjnych. 3. Wprowadzenie głosowania tajnego przy podejmowaniu uchwał w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego. 4. Obowiązek wygłoszenia seminarium naukowego podczas posiedzenia Rady Wydziału, na którym ma być podejmowana uchwała w sprawie nadania stopnia dra hab. 5. Zmiana treści uchwał w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego. 6. Złagodzenie wymagań w porównaniu do kandydatów w postępowaniu o tytuł w odniesieniu go do kierowania projektami badawczymi (zmiana „i” na „lub”). 7. Zwiększenie wymagań odnośnie minimum kadrowego: dr- 12 osób; hab.- 18 osób w tym 6 z tytułem (obecnie co najmniej 12 osób z tytułem lub hab., co najmniej 3 z tytułem prof.). 8. Wprowadzenie refundacji kosztów postępowań prowadzonych dla habilitantów z zewnętrz.

UWAGI DO SYSTEMU i NIEKORZYSTNE ZACHOWANIA WOBEC KANDYDATÓW Recenzenci w ocenach dorobku formułują uwagi i pytania. W obecnym systemie nikt na nie odpowiada. Recenzje przestają być elementem kształtowania postaw naukowych Kandydatów. Są kandydaci, którzy chcieliby odpowiedzieć i tacy, którzy powinni odpowiedzieć. Uproszczenie drogi do habilitacji spowodowało, że Kandydat nie ma nic do powiedzenia po rozpoczęciu postępowania. Za pożyteczną można uznać praktykę polegającą na organizowaniu przez Dziekana otwartego seminarium, w którym mogą także uczestniczyć członkowie komisji habilitacyjnej. Korzystne jest publikowanie recenzji i dokumentów z postępowania, bo inni po zakończonym postępowaniu mogą skorzystać z ich treści dla przyjęcia dobrej strategii własnego rozwoju.

W NAUCE NIE CHODZI O PUNKTY LECZ O WYNIKI Motywacje: W NAUCE NIE CHODZI O PUNKTY LECZ O WYNIKI W systemach wskaźnikowej oceny pracowników, są ono motywowani nie do najlepszej pracy, ale do osiągania najkorzystniejszej dla nich wartości wskaźnika. Pracownik zawsze dla dowolnie skomplikowanego wskaźnika, znajdzie sposób na to by go maksymalizować, bez względu na znaczną rozbieżność z optymalizacją wartości i jakości pracy. „PIRUETYZACJA” NAUKI – MOŻLIWA TENDENCJA W SYSTEMIE OCENY FORMALNEJ ZAMIAST MERYTORYCZNEJ. WYNIKI BADAŃ, KTÓRYMI ZAINTERESOWANY JEST PRZEMYSŁ RACZEJ NIE GENERUJĄ CYTOWAŃ.

W dążeniu do najwyższych sum punktów za publikacje, zaczyna się w różnych środowiskach naukowych rozwijać zjawisko, które można określić jako „piruetyzacja” nauki, czyli kreowanie sztucznej złożoności problemów, zwłaszcza o małym znaczeniu dla rozwoju wiedzy. W pewnym stopniu wynika to z oczywistego dążenia do uzyskania najlepszego wyniku, zgodnie z kryterium maksymalizacji liczby punktów, w warunkach słabego wchłaniania innowacji przez otoczenie gospodarcze. Tematy, dotyczące przyszłych zastosowań o dużym znaczeniu, są trudne do realizacji w warunkach, gdy nakłady nie zawsze mogą być proporcjonalne do pracochłonności i trudności w osiąganiu wartościowych wyników. Wówczas UNIKATOWOŚĆ PROBLEMÓW często jest „SUBSTYTUTEM” NOWYCH KIERUNKÓW BADAWCZYCH, co wynika niekiedy także z hermetyzacji zespołów i dążenia do pracy w warunkach zmniejszonej konkurencji.

Dziękuję za uwagę