Kredyty Maria Chołuj

Rodzaje Kredytów Bankowych   Konsumpcyjne – dla ludności, na bieżące potrzeby, z rachunków bieżących Obrotowe – dla firm (odpowiednik k. konsumpcyjnego), na finansowanie bieżącej działalności firmy   Inwestycyjne – na zwiększenie rozmiarów przedsiębiorstwa, na rozwój infrastruktury, na nowe wyposażenie   dyskontowe – polega na wykupie weksla przed terminem jego realizacji   akceptacyjne – polega na akceptowaniu weksli ciągnionych (trasowanych) na klienta   lombardowe – udzielane pod zastaw papierów wartościowych   hipoteczne – ich cechą charakterystyczną jest zabezpieczenie hipoteczne   faktoring – skup wierzytelności wymagalnych lub niewymagalnych (przedawnionych lub nieprzedawnionych), wierzytelność kupowana po kwocie niższej przez bank   leasing – bank nie jest leasingodawcą, jest udziałowcem leasingodawcy, może też finansować leasingodawcę jak i leasingobiorcę   zobowiązaniowe – bank zobowiązuje się do pewnego świadczenia (poręczenia i gwarancji); bank gdy podpisuje umowę nie musi postawić pieniędzy do dyspozycji klienta, zrobi to, gdy klient nie wywiąże się ze swojego zobowiązania.   zabezpieczone lub niezabezpieczone krótkoterminowe, udzielane na okres do 1 roku, średnioterminowe, z terminem spłaty od 1 do 3 lat, długoterminowe, z terminem spłaty powyżej 3 lat.

Rodzaje Kredytów Bankowych na rachunku bieżącym – kredyt występuje w ramach istnienia rachunku bieżącego, czyli mamy możliwość zrobienia debetu i kredytu w tym rachunku; kredyt może być odnawialny (otwarty lub inblanco – ustalony limit, do którego możemy zaciągnąć kredyt) lub nieodnawialny (przydzielany jednorazowo) Ø  w rachunku kredytowym – osobny rachunek, na którym ewidencjonowane są obroty dotyczące kredytu: przydzielenie kredytu, spłata kredytu, transze kredytowe, linia kredytowa; kredyty są ściśle celowe; mogą być sezonowe; mogą być zaciągnięte w walucie obcej

OPERACJE BANKOWE CZYNNE: · kredyty pożyczki faktoring papiery wartościowe majątek rzeczowy leasing BIERNE: depozyty pieniężne emisja papierów wartościowych kredyt refinansowy w NBP POŚREDNICZĄCE skrytki depozytowe sejfy kantory karty płatnicze wydawanie czeków inkaso środków pieniężnych

czynnościami bankowymi nazywamy: przyjmowanie wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub terminowych, prowadzenie rachunków bankowych, udzielanie kredytów, udzielanie gwarancji bankowych, emitowanie bankowych papierów wartościowych, przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych, wykonywanie innych czynności przewidzianych wyłącznie dla banków w odrębnych ustawach, udzielanie pożyczek pieniężnych, operacje czekowe i wekslowe, wydawanie kart płatniczych oraz wykonywanie operacji przy ich użyciu, terminowe operacje finansowe, nabywanie i zbywanie wierzytelności pieniężnych, przechowywanie przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych, wykonywanie czynności obrotu dewizowego, udzielanie poręczeń, wykonywanie czynności zleconych związanych z emisją papierów wartościowych, zarządzanie funduszami emerytalnymi.

Walutowe operacje kasowe Bankomaty Kasy walutowe (w bankach mających uprawnienia dewizowe) – obsługują operacje gotówkowe w walutach obcych Kantory – punkty kupna i sprzedaży walut obcych

Formy Rozliczeń Bankowych Rozliczenia bezgotówkowe polecenie przelewu (jest najpopularniejszą i uniwersalną formą rozliczeń bezgotówkowych. Polega na wydaniu bankowi dyspozycji przelania określonej kwoty z rachunku bankowego płatnika na wskazany przez niego rachunek w dowolnym banku) polecenie zapłaty (jest dyspozycją płatniczą udzieloną bankowi przez wierzyciela, aby obciążył określoną kwotą rachunek bankowy dłużnika i uznał nią rachunek wierzyciela. Dyspozycja wierzyciela zawiera równocześnie jego zgodę na cofniecie przez bank dokonanego rozliczenia, gdyby dłużnik odwołał polecenie zapłaty) czek rozrachunkowy (jest najwygodniejszą formą bezgotówkowego regulowania tych płatności, które muszą być pokryte natychmiast. Jest to alternatywna forma rozliczeń w stosunku do polecenia przelewu) akredytywa (bank, działając na zlecenie klienta, ale we własnym imieniu, zobowiązuje się pisemnie wobec beneficjenta akredytywy, że dokona wpłaty po spełnieniu przez niego warunków określonych w akredytywie. Jest to forma rozliczeń zabezpieczająca przede wszystkim interes dostawcy, chociaż uwzględnia również interes odbiorcy. Pierwszemu zapewnia natychmiastowe otrzymanie należności, drugiemu zaś pozwala uzależnić zapłatę od spełnienia przez dostawcę ustalonych warunków. Z tych względów nadaje się przede wszystkim do rozliczeń z nieznanymi kontrahentami)

Formy Rozliczeń Bankowych Ø  Rozliczenia gotówkowe - Ogół czynności bankowych polegających na wypłacaniu, przyjmowaniu i przechowywaniu znaków pieniężnych nazywa się operacjami kasowo- skarbcowymi. Najprostszą formą operacji gotówkowej jest dokonanie wpłaty gotówkowej. Może ona być dokonywana w różnej formie (np. oprócz tradycyjnej – do kasy dziennej banku, również wpłacanie pieniędzy do tzw. skarbca nocnego, czy też odbieranie utargów gotówkowych za pośrednictwem tzw. inkasa samochodowego). Drugą grupę operacji gotówkowych stanowią wypłaty, które są dokonywane przez kasy dzienne banku lub, obecnie coraz powszechniej, za pośrednictwem bankomatów.

Formy Rozliczeń Bankowych karty płatnicze (mogą być wykorzystywane w płatnościach zagranicznych lub tylko krajowych. Mogą mieć formę karty debetowej lub karty kredytowej. Rozliczenia za pomocą karty debetowej muszą mieć pokrycie w saldzie rachunku bankowego jej posiadacza, natomiast karta kredytowa wystawiona przez określony bank informuje, że jej posiadaczowi udzielono kredytu. Posiadacz karty kredytowej może za jej okazaniem dokonywać zakupów, a należność pokrywana jest z jego rachunku bankowego, przy czym może on zaciągać w banku kredyt w ramach określonej umownie kwoty. Od wykorzystanego kredytu posiadacz karty płaci odsetki.) rozliczenia planowe (wprowadzone są dla dostaw o charakterze periodycznym – polegają na okresowym (np. co 5 dni) przelewaniu przez odbiorcę na rzecz dostawcy określonych kwot, wynikających z planowych wartości dostaw. Różnicę między przekazywanymi wpłatami a wartością dostaw rozlicza się za dłuższy okres (np. miesiąc), co znacznie upraszcza technikę rozliczeń i zmniejsza pracochłonność czynności rozliczeniowych) okresowe rozliczenia saldami (są zinstytuncjonalizowaną formą rozliczeń kompensacyjnych. Mogą je stosować kontrahenci wzajemnie świadczący sobie usługi, roboty i dostawy. Występują oni wobec siebie w podwójnej roli – jako wierzyciel i jako dłużnik. Istota tej metody rozliczeń polega na zastąpieniu regulowania poszczególnych należności ewidencjonowaniem wzajemnych świadczeń i wyrównywaniem salda wzajemnych roszczeń. Okresowe porównanie i rozliczenie sald zastępuje wielokrotne i dwustronne rozrachunki).

zabezpieczenia kredytów 1. Majątkowe – swoich roszczeń możemy dochodzić do wysokości majątku będącego przedmiotem zastawu, nie możemy dochodzić z majątku osobistego danej osoby (dłużnika) hipoteka – zabezpieczenie na nieruchomości np. budynek, grunty; osoba wpisana jako pierwsza na hipotekę dochodzi swoich praw jako pierwsza zastaw – ruchomości np. samochód, dzieła sztuki, maszyny, licencje; osoba wpisana jako ostatnia dochodzi swoich praw jako pierwsza blokada środków pieniężnych – brak możliwości dysponowania środkami pieniężnymi znajdującymi się na rachunku bankowym (np. gdy zablokuje je syndyk skarbowy) przewłaszczenie na zabezpieczenie – najlepsza, ale najkosztowniejsza forma zabezpieczenia; przeniesienie notarialne prawa własności do pewnej rzeczy na czas udzielania kredytu do momentu jego spłaty; po spłacie następuje ponowne notarialne przeniesienie prawa własności na kredytobiorcę; kredytobiorca ponosi wszystkie koszty usług notarialnych

zabezpieczenia kredytów Osobiste (osobowe) – dochodzimy roszczeń z całego majątku dłużnika poręczenie – osoba poręczająca ma prawa dłużnika tzn. może dochodzić swoich roszczeń przed sądem; jeśli umowa kredytowa jest nieważna poręczenie dalej jest ważne gwarancja – jeśli umowa kredytowa jest nieważna to gwarancja też jest nieważna cesja – przelew praw do określonej należności (wierzytelności) weksle – (akcepty, weksle inblanco), papier wartościowy, w którym dana osoba potwierdza zaciągnięcie określonej pożyczki

Metoda punktowa Banki stosują ją do oceny zdolności kredytowej. Polega ona na tym, że wielkościom poszczególnych wskaźników, charakteryzujących działalność podmiotów gospodarczych, przypisuje się określoną liczbę punktów, co spełnia także rolę wag tych wskaźników. Każdy bank dokonuje według własnego uznania wyboru wskaźników I kryteriów określających sytuację ekonomicznę swoich klientów. Następnie poszczególnym cechom przedsiębiorstwa (wskaźniki) I stopniu ich realizacji przypisuje sie określoną liczbę punktów. W ten sposów zostaje ustalona punktacja od zera (minimum) do maksimum (max. liczba pkt.). Zsumowanie tych punktów dla każdego kredytobiorcy tworzy łączną ocenę określoną punktowo. W zależności od liczby punktów jaką osiągnął klient banku, zostaje on zaliczony do odpowiedniej kategorii kredytobiorców. Dla każdej kategorii bank ustala inne warunki kredytowania. Mała liczba punktów oznacza dla banku wysokie ryzyko I może być rekompensowana wyższymi odsetkami od kredytu. Metoda punktowa pozwala na większe zobiektywizowanie oceny przedsiębiorstwa.

PODZIAŁ KREDYTÓW W BILANSIE W bilansie otrzymane kredyty będą wykazywane w kwocie wymagalnej zapłaty, czyli wraz z odsetkami jako pasywa w pozycji: l B.II.2.a - w przypadku zobowiązań długoterminowych, l B.III.2.a - w przypadku zobowiązań krótkoterminowych.

Dziękuję za uwagę!