Kodeks Etyki Aptekarza Rzeczpospolitej Polskiej
Kodeks Etyki Aptekarza Uchwalony 25.04.1993 na Nadzwyczajnym Krajowym Zjeździe Aptekarzy w Lublinie. Znowelizowany 22.01.2012 roku.
Kodeks Etyki Aptekarza Kodeks Etyki Aptekarza określa, co jest w zawodzie istotne, pożądane, dobre, moralne i słuszne, a co naganne. Etyczna strona przedsiębiorczości aptekarskiej jest przedstawiona w zbiorze zasad, reguł i norm.
Kodeks Etyki Aptekarza Części kodeksu: Pierwsza zawiera zasady postępowania aptekarza wobec pacjenta. Druga zawiera zasady odnoszące się do postępowania wobec nauki, zawodu i samorządu aptekarskiego. Trzecia odnosi się do wzajemnych relacji aptekarzy. Czwarta zawiera zasady postępowania wobec społeczeństwa.
Aptekarz jako zawód zaufania publicznego Jest to osoba publiczna, która powinna posiadać zaufanie innych ludzi, na rzecz których prowadzi działalność zawodową.
Praktyczne wnioski płynące z kodeksu Nie wykorzystuj zaufania pacjenta do osiągnięcia celów finansowych. Udzielaj pacjentowi zrozumiałej informacji. Bądź troskliwy. Pamiętaj o konieczności zachowania tajemnicy o pacjencie. Nie narzucaj swoich usług. Nieś ulgę w cierpieniu.
Praktyczne wnioski płynące z kodeksu Ciągle dokształcaj się w swoim zawodzie. Okazuj szacunek w stosunku do innych aptekarzy. Dziel się z nimi wiedzą i doświadczeniem. Dbaj o racjonalną terapię środkami leczniczymi. Bierz udział w zwalczaniu uzależnień lekowych, alkoholizmu i toksykomani.