Arteterapia – leczenie przez sztukę Prezentacja: Joanna Graf-Denisewicz

Arteterapia Termin „arteterapia” składa się z dwóch części „art therapy”, co sugeruje, że jest to działanie bazujące na dwóch równoważnych elementach: sztuce (twórczości) i terapii.

Plastykoterapia terapia za pomocą sztuk plastycznych, czyli za pomocą rysunków, grafiki, rzeźby, itp.,

Cele plastykoterapii: - dostarcza przestrzeni, pozwalając na swobodną twórczość, - stanowi bezpieczny i akceptowany przez człowieka sposób wypowiedzi tego, co jest trudne do opisania słowami, - odzwierciedla problemy i negatywne emocje, - jest obrazem osobowości autora, - realizuje zamierzenia i pragnienia, które nie miały okazji być spełnione w rzeczywistości - kształci umiejętności projekcyjne i konstrukcyjne.

Przykładowe formy zajęć: malowanie farbami olejnymi na szkle (pejzaże, kwiaty, motywy świąteczne), malowanie farbami plakatowymi na bloku, wykonywanie praz z plasteliny i masy solnej – wyklejanie ptaków, wyklejanie z ziaren zbóż, z makaronu, kaszy manny, wykonywanie praz z papieru kolorowego, bibuły – wyklejanie kartki świąteczne, imieninowe, wykonywanie ramek do zdjęć, malowanie na szkle.

Choreoterapia terapia za pomocą tańca i ruchu to spotkanie ze swoim wnętrzem poprzez swobodny, niczym nie wymuszony ruch i taniec inspirowany wybraną muzyką

Cele choreoterapii: - otwarcie się na siebie i swoje potrzeby, - zwiększenie świadomości siebie – rozpoznanie i bezpieczne wyrażanie uczuć, - świadomość własnego ciała, jego potrzeb i granic, - akceptacja siebie i swojego ciała, - wzrost poczucia własnej wartości i pewności siebie, - stworzenie możliwości do odreagowania napięcia i stresu, - uspokojenie, rozluźnienie, ale też wzrost energii życiowej, - wzrost sprawności fizycznej i ruchowej, ćwiczenie poczucia rytmu i harmonii, - poprawa kontaktów interpersonalnych w relacjach z ludźmi, - tworzenie spójnej osobowości i integracji psychofizycznej, - pomaganie w rozwoju ciała, doskonalenie ruchów poprawiając ich wyrazistość i elastyczność, - kształcenie wyobraźni i pamięci ruchowej.

Przykładowe formy zajęć: - Ćwiczenia muzyczno – ruchowe; - Improwizacje ruchowe do wybranej muzyki

Muzykoterapia terapia w której wykorzystywany jest własny głos, nagrania muzyczne, a także instrumenty muzyczne

Cele muzykoterapii: - ujawnienie i odreagowanie emocji, - zmiana nieprawidłowych zachowań, - integracja w grupie, - poszerzenie wrażliwości, - nauczenie relaksacji, -aktywizacja oddechowa, psychiczna i ruchowa - ułatwienie diagnozowania i ustalenie dalszego kierunku leczenia poprzez obserwację zachowania się pacjenta.

Przykładowe formy zajęć: - muzykoterapia bierna – muzyka aktywizująca, trening relaksacyjny Schultza, - muzykoterapia czynna – muzykowanie, nauka śpiewania nowych piosenek, śpiewanie utworów znanych i lubianych, popularnych, ludowych czy biesiadnych.

Dramatoterapia, psychodrama, teatroterapia terapia poprzez przygotowanie spektakli teatralnych i uczestniczenie w nich poprzez odgrywanie ról

Cele dramatoterapii: - zdobywanie samowiedzy, rozwijanie wyobraźni i poczucie sprawstwa, - uświadomienie sobie własnych przekonań i uczuć, - pozwala wypróbować nowe sposoby zachowania, - pomaga uwolnić się od wspomnień i niepokojów i lepiej zrozumieć siebie, - dzięki niej uwalniane są lęki oraz ekspresja silnych emocji, - kształci samodzielne myślenie oraz działanie i otwartej postawy wobec otoczenia, - pogłębia odczucia emocjonalne, wzbogaca wyobraźnię oraz rozwój osobowości, - poprawia komunikację z otoczeniem.

Przykładowe formy zajęć: - Psychodrama (polega na odgrywaniu roli przez pacjenta, której treścią są jego problemy czy przeżycia. Pacjent jest głównym aktorem), - Drama (odgrywanie wcielanie się w role, stwarzanie sytuacji, w których pacjenci mogą identyfikować się z innymi osobami), - Pantonima (scenki pantomimiczne), - Oglądanie spektakli.

Biblioterapia terapia wykorzystująca materiały czytelnicze: książki, publikacje literackie, itp.

Cele biblioterapii: -    poznawanie siebie, otaczającej rzeczywistości, poznawanie świata i zrozumienie go (dawanie młodym ludziom możliwości zastanowienia się nad sobą), - podawanie wzorców i nadawanie znaczenia (brak autorytetów, wzrost agresji, zagubienie młodych ludzi), -    wzmocnienie poczucia własnej wartości (akceptacja siebie), -    wzmocnienie motywacji do uczenia się, -    pomoc w uaktywnianiu się.        

Przykładowe formy zajęć: - czytanie głośne fragmentów lub całości książek/tekstu i rozmowa po przeczytaniu, - słuchanie tekstów biblioterapeutycznych (aktywizujących bądź relaksacyjnych) - poradnictwo biblioteczne – propozycje do samodzielnego czytania i rozmowa po przeczytaniu, -wieczory poezji.