Nazwa miasta oznacza - tamę na rzece Amstel Nazwa miasta oznacza - tamę na rzece Amstel. Pierwszy raz nazwa ta została zapisana po Łacinie w 1275 roku przez hrabiego Florisa V – homines manentes apud Amestelledamme (ludzie mieszkający w pobliżu Amestelledamme). Litera r pojawiła się po raz pierwszy w 1282 roku - Amestelredamme. W 1327 roku hrabia Wilhelm III użył formy Aemsterdam, która najbardziej przypomina dzisiejszą nazwę miasta. Amsterdam największe miasto Holandii i jej stolica konstytucyjna. Wszystkie instytucje rządowe oraz przedstawicielstwa obcych państw znajdują się w Hadze

Amsterdam położony jest nad rzeką Amstel i licznymi kanałami (160) – trzy największe w kształcie półksiężyców usytuowane niemalże równolegle do siebie to – Herengracht (położony najbardziej centralnie), Keizersgracht i Prinsengracht. Z nimi łączą się promieniście mniejsze kanały tworząc sieć wodną dzielącą miasto na liczne wyspy, dlatego Amsterdam nazywany jest często Wenecją Północy. Amsterdam położony jest częściowo poniżej poziomu morza, jest największym miastem Holandii, dużym ośrodkiem przemysłowym, drugim po Rotterdamie - portem handlowym Holandii (dostępny dla statków oceanicznych), połączony kanałami z Morzem Północnym i Renem.

Herb Amsterdamu to trzy krzyże św Herb Amsterdamu to trzy krzyże św. Andrzeja jeden pod drugim, takie same krzyże znajdują się na fladze miasta, tyle że tam ustawione są one poziomo. Znaczenie tych krzyży nie jest jasne, jednak historycy podejrzewają, iż mają one symbolizować trzy plagi, jakie dotknęły Amsterdam – wodę, ogień i dżumę. Oprócz nich w herbie znajduje się austriacka korona cesarska, którą umieścił tam w 1489 roku cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego Maksymilian I Habsburg (Niderlandy znajdowały się wtedy pod jego panowaniem) – na znak szczególnego poparcia, jakiego cesarz udzielał miastu. Lwy w herbie pochodzą z XVI wieku, gdy miasto było częścią pierwszej na świecie republiki. Po II wojnie światowej w 1946 roku, za zgodą królowej Wilhelminy, dodano do herbu motto - „Dzielni, Zdecydowani, Miłosierni” (Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig)

Po kanałach kursuje 70 łodzi wycieczkowych i 120 rowerów wodnych. W Amsterdamie jest 165 kanałów, 1281 mostów, 8 drewnianych mostów zwodzonych, przy brzegach przycumowanych jest 2500 łodzi, w tym większość mieszkalnych. Po kanałach kursuje 70 łodzi wycieczkowych i 120 rowerów wodnych.

Niektórzy mieszkają na barkach zacumowanych przy kanałach

Duży parking rowerowy w pobliżu dworca kolejowego

wysokie i wąskie kamieniczki Typowe dla Amsterdamu wysokie i wąskie kamieniczki Clogs - holenderskie drewniaki

Pałac Królewski (Koninklijk Paleis)

Muzeum Figur Woskowych

Nieuwmarkt - Waga Miejska (De Waag), z1488 r.

Munttoren ("wieża monetarna") Dolna część Munttoren stanowiła niegdyś część bramy miejskiej (Regulierspoort) w murach Amsterdamu. Zbudowano ją w latach 1480-1487, a składała się z dwóch wież i mieszkania strażnika. Górna część Munttoren pochodzi z innej już epoki i przypomina wieżę kościoła z XVII wieku. Umieszczono w niej wielki czterotarczowy zegar, pod którym widnieje data 1620. Nazwa wieży pochodzi z roku 1673, kiedy to podczas francuskiej okupacji nie można było bezpiecznie przewozić złota do Dordrechtu i Enkhuizen na krótko ulokowano w niej mennicę miejską. Po wojnie mennica wróciła do Dordrechtu, ale nazwa pozostała. W roku 1699 dodano zegar z kurantami .

„Eleganckie“ pisuary w centrum Amsterdamu

Montelbaanstoren ("wieża Montelbaan") Taxi Montelbaanstoren ("wieża Montelbaan") zbudowana została w 1516 roku i początkowo była jedną z licznych wież w średniowiecznych murach obronnych Amsterdamu

Kompanii Wschodnioindyjskiej. Dziś służy dla celów administracyjnych. Oost-Indisch Huis („dom wschodnioindyjski”) budynek w centrum Amsterdamu z 1603 r projektu Henryka de Keyser. Od roku 1606 mieściła się tutaj główna kwatera Kompanii Wschodnioindyjskiej. Dziś służy dla celów administracyjnych.

Magere Brug (Chudy Most) most nad rzeką Amstel . Magere Brug jest mostem zwodzonym. Wybudowany w 1934 r.

Nieuwe Kerk ("Nowy Kościół") zbudowany w XV wieku. Kościół służy do koronacji, ostatnia odbyła się w 1980 roku (koronacja Beatrix obecnej królowej Holandii). Odbywają się tu też śluby rodziny królewskiej.

Pomnik Anny Frank przed jej domem w Amsterdamie

De Wallen - dzielnica „czerwonych latarni“

De Wallen

De Wallen Sex worker statue największa i najbardziej znana dzielnica „czerwonych latarni“ Amsterdamu, położona na wschodnich średniowiecznych granicach miasta. Słynie głównie z faktu, że prostytucja jest tam legalna, oraz z występowania w niej coffee shopów (sklepy znarkotykami) Sex worker statue

De Wallen

Oude Kerk ("stary kościół") najstarszy kościół w Amsterdamie, znajduje się w środku dzielnicy czerwonych świateł. Zbudowany został w XIII wieku, poświęcony w 1306 przez biskupa Utrechtu. Do roku 1865 w kościele grzebano ludzi. Znajduje się tu 2500 grobów, w których pogrzebano 10 000 mieszkańców Amsterdamu. W ich liczbie znajdują się osoby, który zasłynęły w historii Holandii. Przed przejściem na protestantyzm, które dokonało się w roku 1578, Oude Kerk był katolickim kościołem.

Begijnhof

Begijnhof Nazwa tego miejsca pochodzi od beginek, świeckiego stowarzyszenia chrześcijańskiego, które miały tutaj od XIV wieku swoje mieszkania. Do wspólnoty przyłączały się kobiety samotne, których było wiele ze względu na liczne wojny na których ginęła większość mężczyzn. Nie należały one do żadnego zakonu. Rezygnowały one z osobistego majątku, żyły skromnie i pobożnie. Źródłem utrzymania było rękodzieło i żebranie. Ruch beginek traktowany był przez kościół katolicki jako herezja. Najczęściej spotyka się Begijnhofy na terenie Francji, Belgii, Holandii oraz Niemiec. Obecnie mieszkają w nich również samotne starsze kobiety. Begijnhof - najstarszy dom w Amsterdamie , jeden z dwóch drewnianych domów w całym mieście który przetrwał pożary w 1521

Begijnhof jest to zwykle zespół niewielkich domków z małym kościołem lub kaplicą i szpitalem. W pobliżu szpitala znajdował się dom matki przełożonej. Begijnhof otoczony był murem, w którym znajdowała się jedna lub więcej bram, łączące Begijnhof z miastem. W Begijnhof znajdowały się zwykle także: izolatka dla zakaźnie chorych, stajnia, kurnik, browar, ogrody i łąka. Domy w Begijnhof mogły być jedno- lub wieloosobowe (te dla mniej zamożnych beginek i nowicjuszek). Kiedy kobieta została przyjęta do grona beginek i było ją na to stać mogła wynająć lub kupić jeden z domów należących do wspólnoty. Po jej śmierci dom ponownie stawał się własnością wspólnoty beginek Kościółek zbudowany dla beginek w 1421 roku, przekazany protestantom w 1607 roku.

Begijnhof

Dworzec kolejowy

do zobaczenia www.rotfl.com.pl Oprac:jokoretsina Foto: internet i własne Informacje: internet