Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej na terenie szkoły Justyna Krakowiak-Misiuna

Wybrane przepisy oświatowe regulujące organizowanie i udzielanie uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej Ustawa o systemie oświaty- z dnia 07.09.1991 r. – szczególnie punkty zawarte w art. 1 Ustawy, Rozporządzenie MEN w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z 30.04.2013 (Dz.U 2013 poz. 532) Rozporządzenie MEN w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dn. 30.04.2007 z późn. zmianami Rozporządzenie MEN w sprawie w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych z dn. 01.02.2013 (Dz.U 2013 poz. 199)

Czym jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna? To zindywidualizowane wsparcie udzielane potrzebującemu uczniowi na terenie szkoły i placówki, w oparciu o rozpoznawanie potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz jego możliwości psychofizycznych. Jest ona świadczona w przedszkolu, szkole i placówce. Polega na dostosowaniu warunków oraz form i metod pracy na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach.

Jacy uczniowie mogą zostać objęci pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole? grupy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (SPE) zostały określone w rozporządzeniu MEN w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Uczniowie ze SPE Niepełnosprawni Niedostosowani społecznie Zagrożeni niedostosowaniem społecznym Szczególnie uzdolnieni Ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się Z zaburzeniami komunikacji językowej Przewlekle chorzy

Uczniowie ze SPE c.d. Znajdujący się w sytuacji traumatycznej lub kryzysowej ponoszący niepowodzenia edukacyjne Zaniedbani środowiskowo z uwagi na trudną sytuację bytową rodziny Mający trudności adaptacyjne związane z różnicami kulturowymi, w tym wynikające ze wcześniejszego kształcenia za granicą

Wszystkich uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi można podzielić na dwie grupy: Uczniowie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego: niepełnosprawni: niesłyszący i niedosłyszący, niewidomi i niedowidzący,z niepełnosprawnością ruchową, w tym afazją, upośledzeniem umysłowym, autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, niepełnosprawnościami sprzężonymi, Niedostosowani społecznie Zagrożeni niedostosowaniem społecznym

Dla tych uczniów powoływane są Zespoły nauczycieli i specjalistów, opracowujące Indywidualny Program Edukacyjno- Terapeutyczny (IPET) Uczniowie z innymi orzeczeniami ( w tym o nauczaniu indywidualnym), opiniami, rozpoznani w szkole jako potrzebujący pomocy Tu wychowawca planuje i koordynuje udzielanie pomocy uczniowi, informując innych nauczycieli o potrzebie pomocy uczniowi w czasie bieżącej pracy

Kto może wskazać potrzebę objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną? Sam uczeń Rodzice ucznia Dyrektor Nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista prowadzący zajęcia z uczniem Pielęgniarka lub higienistka szkolna Poradnia

Pomoc nauczyciela Pracownik socjalny Asystent rodziny Kurator sądowy

W jaki sposób w szkole może być udzielana pomoc psychologiczno-pedagogiczna? W trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie: Klas terapeutycznych Zajęć rozwijających uzdolnienia Zajęć dydaktyczno-wyrównawczych Zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym, Zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej- w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych

Warsztatów Porad i konsultacji. Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia i zajęć dydaktyczno-wyrównawczych trwa 45 minut, a godzina zajęć specjalistycznych – 60 minut. Porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści.

Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej ustala dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki Wychowawca klasy lub dyrektor przedszkola lub placówki, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracują z rodzicami ucznia lub pełnoletnim uczniem oraz – w zależności od potrzeb – z innymi nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych i specjalistami, prowadzącymi zajęcia z uczniem.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor przedszkola, szkoły i placówki Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce udzielają uczniom nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści wykonujący w przedszkolu, szkole i placówce zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, doradcy zawodowi i terapeuci pedagogiczni zwani „specjalistami”

Osobą, do której należy planowanie i koordynowanie udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest wychowawca klasy (w placówkach, w których nie funkcjonuje szkoła jest nim dyrektor). Dyrektor może jednak wskazać inną osobę, która będzie wykonywała powyższe zadania. W przypadku, gdy nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista stwierdzają, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, wówczas niezwłoczne udzielają uczniowi tej pomocy w zakresie swoich kompetencji i prowadzonych przez siebie zajęć w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym fakcie wychowawcę klasy.

Działania podejmowane przez wychowawcę Wychowawca – jeśli stwierdzi taką potrzebę – informuje innych nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem. W przypadku stwierdzenia, że konieczne jest objęcie ucznia dodatkową pomocą (klasa terapeutyczna, zajęcia specjalistyczne) wychowawca planuje i koordynuje udzielanie tej pomocy, w tym ustala: formy udzielania tej pomocy okres ich udzielania, Proponuje wymiar godzin, w których poszczególne formy będą realizowane, ale to dyrektor ustala wymiar godzin poszczególnych form udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej wychowawca klasy współpracuje z rodzicami ucznia lub z nim samym, (jeśli jest pełnoletni), a także – w zależności od potrzeb – z innymi nauczycielami, wychowawcami grup wychowawczych i specjalistami prowadzącymi zajęcia z uczniem, poradnią lub innymi osobami, z inicjatywy których pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być uczniowi udzielana. Dyrektor pisemnie informuje rodziców ucznia, lub pełnoletniego ucznia o ustalonych formach, sposobach, okresie oraz wymiarze godzin poszczególnych form pomocy.

Czy pomoc psychologiczno-pedagogiczna skierowana jest tylko do uczniów? Pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być również udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom. Polega na wspieraniu ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów. Jest ona udzielana w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.

Dziękuję za uwagę 