Projekt „Dla wszystkich starczy miejsca Projekt „Dla wszystkich starczy miejsca...” powstał w ramach programu Edukacja z Internetem W działaniu udział wzięli uczniowie Powiatowego Gimnazjum Sportowo – Językowego w Trzebnicy pod opieką polonistki Moniki Komisarczyk

Cele projektu Uczniowie: zgromadzą informacje za pomocą Internetu i innych źródeł na temat idei humanitaryzmu, tolerancji, dialogu kultur poznają nowe programy komputerowe, udoskonalą umiejętności z dziedziny technologii informacyjnej udokomentują prace nad projektem w formie tradycyjnej i elektronicznej umieszczą efekt pracy nad projektem w postaci bloga utworzą stronę gazety szkolnej Żakolandia zbudują wirtualny słownik humanitaryzmu

Wykorzystywane programy i narzędzia komputerowe Internet Explorer – wyszukiwanie potrzebnych informacji MS WORD – dokumentowanie projektu, skład materiałów MS Movie Maker – montaż i obróbka filmu MS Power Point – sporządzanie prezentacji Audacity – obróbka dźwięku serwis Joomla! – zaprojektowanie i wykonanie strony internetowej gazety szkolnej promującej m. in. projekt „Dla wszystkich starczy miejsca...” GIMP – obróbka zdjęć Blog – dokumentowanie działań przez uczniów PHP – narzędzie do tworzenia strony słwonika

Opis projektu „Dla wszystkich starczy miejsca..." Nasz projekt propaguje idee tolerancji, humanitaryzmu, akceptacji Inności we wszelkich jej przejawach. Za patrona obraliśmy R. Kapuścińskiego z jego mądrym i pokornym spojrzeniem na świat i drugiego człowieka. W swoich działaniach staraliśmy się ująć zagadnienie tolerancji jak najszerzej: od Celów Milenijnych zaczynając, poprzez organizacje humanitarne, ich przedstawicieli, działaczy na rzecz obrony praw człowieka, na dialogu kultur kończąc. W działania zaangażowało się trzy klasy gimnazjalne, a puentą projektu jest utworzenie w PZS nr 1 w Trzebnicy szkolnej grupy Amnesty International. Projekt „Dla wszystkich...” niesie przesłanie pokoju, równości, sprawiedliwości, pragnie zwrócić uwagę lokalnej społeczności na krzywdę i cierpienie ludzi na świecie: tym dalszym, ale i tym najbliższym. „Żyć i pozwolić żyć innym” hasło Leibniza przyświeca i naszemu projektowi.

Organizacja pracy zespołów uczniowskich I grupa obejmuje klasę Ia gimnazjum: składa się ona z 6 podgrupek po 5 osoby każda – jej zadaniem jest wprowadzenie uczniów w obszerną problematykę humanitaryzmu – uczniowie tworzą plakaty i informacje na stronę internetową gazety szkolnej II grupa obejmuje 12 osób z klasy II i III; w trakcie pierwszych dyskusji nad projektem wyłoniły się dwie podgrupy – jedna zajmuje się opracowaniem tematyki celów milenijnych, druga zaś zaproponowała przedstawienie prezentacji dotyczącej dialogu międzykulturowego; III grupa składa się z 8 osób z klasy II i III, zajmuje się nakręceniem filmu podejmującego problematykę tolerancji; podejmują się także stworzyć blog. IV grupa obejmuje 11 osób z klasy II i III; wyodrębniły się dwie podgrupy – jedna zajmuje się przygotowaniem prezentacji o ludziach zaangażowanych w szerzenie pokoju, wartości humanistycznych, tolerancji i miłości, druga zaś opracowuje ten temat na przykładzie tekstów kultury; V grupa tworzy stronę internetową gazety szkolnej, ze artykułami poświęconymi zagadnieniom związanym z projektem „Dla wszystkich starczy miejsca…” – liczy 7 osób, wchodzących w skład redakcji Żakolandia; VI grupa składa się z kilku osób z różnych klas tworzących słownik humanitaryzmu, który umieszczony będzie w internecie;

Rola koordynatora projektu Moja rola polegała na rozplanowaniu działań w czasie, co okazało się naprawdę trudnym zadaniem, zważywszy na ilość osób, biorących udział w projekcie Włączyłam do współpracy ucznia klasy informatycznej LO w charakterze konsultanta Nawiązałam kontakt z wrocławskim oddziałem Amnesty International Służyłam radą przy doborze materiałów, ucząc umiejętności selekcji informacji Czuwałam nad tzw. „dobrą atmosferą” w grupach, włączałam się w spory jako mediator Adiustowałam (po korektorach) spływające materiały Motywowałam do działań, dbałam o terminowość, chwaliłam wysiłek i zaangażowanie uczniów Zorganizowałam pokaz projektu, zaprosiłam gości, przygotowałam konferencję prasową z udziałem dziennikarza „Nowej” gazety trzebnickiej

Opis działań uczniów Uczniowie sami podzielili się na grupy zadaniowe. Wybrali liderów, sekretarzy i zaczęli działać. Stosunkowo najszybciej poradziły sobie zespoły konstruujące prezentacje, uczniowie nie mieli problemów technicznych. Grupy tworzace słownik humanitaryzmu, blog oraz stronę internetową Żakolandii czekały na efekt pracy pozostałych uczniów, jako że część materiałów musiała być im dostarczona i przetworzona. Dobrym pomysłem okazały się być plakaty (ok. 40), wprowadzające szkołę w tematykę projektu, wytwarzające też odpowiedni klimat na szkolnym korytarzu. Przy takim przedsięwzięciu ważne jest dotrzymywanie terminów, z racji wysokiej absencji, wycieczek, konkursów wyjazdowych, wymiany z Niemcami i wolnych dni, ratowała nas poczta elektroniczna i komunikatory. Duże zaangażowanie uczniów zaprocentowało wypracowaniem interesujących materiałów. Ogromną frajdą okazało się nagrywanie filmu o tolerancji. Grupa zadaniowa kilkukrotnie wyjeżdżała do Wrocławia, by nakręcić interesujące ich wątki, uczniowie spotykali się również w weekendy, ustalajac scenariusz, a później, by zmontować film. Kilka osób nie dowierzało swoim siłom, motywacja zachęcała ich do wysiłku, który okazał się niewspólmierny do poczatkowych obaw, wynikających bardziej z braku doświadzenia niż umiejętności.

Efekty pracy uczniów W ramach projektu uczniowie wykonali: prezentację „Cele Milenijne ONZ” prezentację „Organizacje humanitarne” prezentację „Dialog kultur” prezentację „Ludzie zasłużeni dla idei humanitaryzmu – współcześni samarytanie” ” prezentację „Tolerancja (w tekstach kultury)” film „Czy jesteśmy tolerancyjni? - dialog kultur” stronę internetową gazety szkolnej Żakolandia http://www.zakolandia.yoyo.pl: 40 plakatów o tematyce humanitarnej wirtualny słownik humanitaryzmu http://www.tsk.pl/~tsk103/phlascansi/ Swoje działania udokumentowali w nowoczesnej formie bloga http://projekt-o-tolerancji.bloog.pl oraz tradycyjnej - kroniki projektu. Na kolejnych slajdach przedstawiam wybrane fragmenty prezentacji oraz zdjęcia plakatów.

Slajd z prezentacji o Celach Milenijnych Cel 4 : Ograniczyć umieralność dzieci

Slajd z prezentacji o Organizacjach humanitarnych Polski Czerwony Krzyż ochrona życia i zdrowia, zapewnienie poszanowania istoty ludzkiej, zwłaszcza podczas konfliktów zbrojnych i w innych krytycznych sytuacjach, praca na rzecz zapobiegania chorobom i rozwijanie pomocy społecznej, aktywizowanie pracy wolontariuszy i stała gotowość do niesienia pomocy, budowa uniwersalnego poczucia solidarności ze wszystkimi, którzy potrzebują ochrony i pomocy.

Efekt pracy polsko – niemieckiej

Efekt pracy uczniów - plakaty

Efekt pracy uczniów - plakaty

Slajd z prezentacji Tolerancja w tekstach kultury „Maska” reż Slajd z prezentacji Tolerancja w tekstach kultury „Maska” reż. Peter Bogdanovich Historia nastoletniego Rocky’ego, który z powodu nieuleczalnej choroby ma zniekształconą, odpychającą twarz. Mimo to jest lubiany i akceptowany przez rówieśników, ma przyjaciół, którzy chronią go przed przykrymi uwagami innych ludzi. Nagła śmierć Rocky’ego jest dla wszystkich ogromnym wstrząsem.

Slajd z prezentacji Dialog kultur Dlaczego potrzebny nam dialog? Zróżnicowanie narodowe i etniczne ma coraz większy wypływ na życie społeczno - kulturalne w Polsce, ponieważ żyją wśród nas ludzie, których tradycja, kultura i wartości mogą się różnić od naszych. Często nie znamy dobrze ich historii, religii i obyczajów i zdarza się, że krzywdzimy ich swoimi uprzedzeniami. Dlatego należy podjąć próbę ich poznania i zrozumienia. Do tego właśnie potrzebny jest dialog międzykulturowy, który jest płaszczyzną wymiany myśli i poglądów ludzi różnych kultur. Dialog prowadzi do lepszego zrozumienia innych narodów, promuje tolerancję i poszanowanie odmienności.

Slajd z prezentacji Współcześni samarytanie

Prezentacja projektu Prezentacja projektu „Dla wszystkich starczy miejsca...” miała miejsca 9 maja 2008r. w PZS nr 1 w Trzebnicy. Do obejrzenia efektów pracy zaprosiliśmy dziennikarzy z „Nowej” gazety trzebnickiej oraz dyrekcję, nauczycieli i uczniów naszej szkoły. Przygotowaliśmy prezentację Power Point, w której znalazły się wybrane slajdy ze wszystkich prezentacji,następnie uczniowie przedstawili blog dokumentujący ich działania od lutego,(jednocześnie wśród gości krążyła kronika projektu), a na deser zaproponowaliśmy film „Czy jesteśmy tolerancyjni? – dialog kultur” . Aula prezentowała się okazale dzięki plakatom, które rozwiesiliśmy na sztalugach i na ścianach. W tle towarzyszył nam muzycznie Stanisław Soyka z „Tolerancją”. Uczniowie przygotowali także kronikę projektu w tradycyjnej wersji kolorowego albumu, pod ręką były również laptopy w razie „ szczecińskich ciemności” . Prezentacja trwała 45 min., następnie miały miejsce luźne rozmowy uczniów z przedstawicielami poszczególnych zespołów zadaniowych. Uczestnicy projektu dostali mnóstwo pochwał i braw. Byli z siebie bardzo dumni.

Prezentacja projektu http://www.projekt-o-tolerancji.bloog.pl

Prezentacja projektu – słownik humanitaryzmu http://www. tsk

Wnioski po projekcie zdaniem uczniów [...]dowiedziałam się, że istnieją cele milenijne, nie zdawałam sobie sprawy z problemów nękających współczesny świat (Asia K.) O tym, że trzeba pomagać niby wiedziałem, ale że to jest kropla w morzu potrzeb - nie przypuszczałem. Mimo tylu organizacji humanitarnych wciąż jest to za mało. Podziwam ludzi, którzy pomagają (Karol N.) My, młodzi, jesteśmy tolerancyjni, ale jednak za mało robimy, by uświadomić to innym, ten projekt przekonał mnie, że warto działać, to przynosi dużą satysfakcję (Ola M.) Pomagając innym ,pomagamy sobie – ten projekt pokazał nam, że jednak potrafimy wspólpracować (Kasia M.) Do drugiej w nocy obrabiałem film, warto było, czuję ogromną satysfkację, nauczyłem się tego programu sam (Wojtek T.) Zaczęłam pisać bloga!!! (Jagoda B.)

zdaniem nauczyciela Jak te doświadczenia wykorzystam w przyszłości? Co zyskałam, realizując projekt? najważniejszą umiejętnością, którą cenię sobie najwyżej jest praca metodą projektu; poznanie nowych narzędzi komputerowych; stworzenie strony gazety, wreszcie wymianę doświadczeń z uczestnikami kursu; zebranie pomysłów do kolejnych działań; lepszy kontakt z uczniami, przekonałam się, że są kreatywni, pomagają sobie nawzajem, migrując z grupy do grupy, co mnie najmilej zaskoczyło; odwagę, by wybrać się na OPPM do Warszawy Jak te doświadczenia wykorzystam w przyszłości? dalej będę doskonalić pracę metodą projektu; podzielę się tą wiedzą z innymi nauczycielami podczas specjalnego pokazu w ramach WDN; będę kontynuować i wzbogacać stronę gazety szkolnej.