Nauka administracji mgr Karina Pilarz

Europejski Kodeks Dobrej Administracji Art. 41 Karty Praw Podstawowych -> prawo do dobrej administracji 1. Każdy ma prawo do bezstronnego i rzetelnego załatwienia jego sprawy w rozsądnym terminie przez instytucje, organy i agencje Unii. 2. Prawo to obejmuje: - prawo każdej osoby do osobistego przedstawienia sprawy, zanim zostanie podjęty indywidualny środek mogący negatywnie wpłynąć na jej sytuację; - prawo każdej osoby dostępu do akt jej sprawy, z zastrzeżeniem poszanowania uprawnionych interesów poufności oraz tajemnicy zawodowej i handlowej; - obowiązek administracji uzasadniania swoich decyzji. 3. Każda osoba ma prawo domagania się od Wspólnoty naprawienia, zgodnie z zasadami ogólnymi wspólnymi dla praw Państw Członkowskich, szkody wyrządzonej przez jej instytucje lub jej pracowników przy wykonywaniu ich funkcji. 4. Każda osoba może zwrócić się pisemnie do instytucji Unii w jednym z języków traktatowych i musi otrzymać odpowiedź w tym samym języku.

EKDA Uchwalony przez PE 6 września 2001 roku Nie ma mocy bezwzględnie obowiązującej, charakter zaleceń Obowiązuje w stosunkach zewnętrznych między organami i funkcjonariuszami a podmiotami zewnętrznymi (zakres podmiotowy) Nie obowiązuje w stosunkach wewnętrznych Zakres przedmiotowy – zasady ogólne dobrej praktyki administracyjnej Składa się z 27 artykułów

https://www.rpo.gov.pl/pliki/1192700305.pdf

KADRY Służba publiczna Pojęcie szersze od pojęcia służby cywilnej – odnosi się do osób pracujących we wszystkich konstytucyjnie wyróżnionych władzach – mogą być nazywani urzędnikami, funkcjonariuszami, pracownikami administracji państwowej i samorządowej itp.

Zasada równego dostępu do służby publicznej Art. 60. Konstytucji RP Obywatele polscy korzystający z pełni praw publicznych mają prawo dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach.

Dostęp nie ma jednak charakteru bezwzględnego, ; „dostęp” – możliwość ubiegania się o przyjęcie do służby publicznej, realizowany w określonych uwarunkowaniach; Możliwe warunki kandydowania: posiadanie obywatelstwa, ustawowo określony wiek, pełnia praw publicznych, cenzus domicylu.

2. Służba cywilna Art. 153. Konstytucji RP W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa, w urzędach administracji rządowej działa korpus służby cywilnej. Prezes Rady Ministrów jest zwierzchnikiem korpusu służby cywilnej.

USTAWA Z DNIA 21 LISTOPADA 2008 ROKU O SŁUŻBIE CYWILNEJ

3. Kształcenie Stowarzyszenie Edukacji Administracji Publicznej www.seap.org.pl

b. Krajowa Szkoła Administracji Publicznej Ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r. o Krajowej Szkole Administracji Publicznej -siedziba Warszawa; -Jej zadaniem jest kształcenie i przygotowywanie do służby publicznej urzędników służby cywilnej oraz kadr wyższych urzędników administracji Rzeczypospolitej Polskiej; -Szkołą kieruje i reprezentuje ją na zewnątrz dyrektor Szkoły, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów; -Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad Szkołą w zakresie zgodności jej działania z przepisami ustawowymi i statutem; -Słuchacze Szkoły są wyłaniani w drodze postępowania rekrutacyjnego spośród osób, które nie ukończyły 32 lat i posiadają dyplom ukończenia studiów wyższych z tytułem magistra lub równorzędnym; -Słuchacze Szkoły składają zobowiązanie do podjęcia i wykonywania, przez okres nie krótszy niż pięć lat od daty jej ukończenia, pracy w urzędach administracji na stanowiskach postawionych im do dyspozycji przez Prezesa Rady Ministrów.

Kobiety w administracji Art. 33. Konstytucji RP Kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym. Kobieta i mężczyzna mają w szczególności równe prawo do kształcenia, zatrudnienia i awansów, do jednakowego wynagradzania za pracę jednakowej wartości, do zabezpieczenia społecznego oraz do zajmowania stanowisk, pełnienia funkcji oraz uzyskiwania godności publicznych i odznaczeń.

Normy etyczne -prawo powszechnie obowiązujące nie jest neutralne wobec prawa moralnego, zawsze jest z nim w jakiś sposób połączone; -prawo moralne nie wymaga natomiast dla swojego obowiązywania ujęcia w normy prawa powszechnie obowiązującego, jednak prawo w państwie prawa nie może być amoralne, prawo nie może być sprzeczne z prawem moralnym; -źródłem norm etycznych pracownika administracji publicznej jest prawo moralne, zakazy i nakazy prawidłowego zachowania się formułowane są z punktu widzenia moralności; -normy etyczne dla swojego obowiązywania nie muszą być ujęte w normy prawa stanowionego; i tak obowiązują pracownika administracji i pociągają za sobą odpowiedzialność moralną; -jeśli są ujęte w normy prawa stanowionego, pociągają za sobą odpowiedzialność karną.