Podatki pośrednie w interpretacjach i orzecznictwie

Współcześnie podatki stanowią nieodłączny element każdego systemu prawnego państwa. W Polsce ich stosowanie przewiduje sama Konstytucja stanowiąc w art. 84, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

Definicja podatku Definicję podatku możemy odnaleźć w Ordynacji podatkowej w art. 6, który stanowi, że jest to publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Cechy podatku Ma on charakter pieniężny – ponieważ jest nakładany i realizowany w jednostkach pieniężnych; Beneficjentem podatku jest związek publicznoprawny – ponieważ w największym stopniu zasilają one budżet państwa oraz budżety pozostałych szczebli jednostek samorządu terytorialnego; Jest on obowiązkowy – ponieważ obowiązek uiszczenia podatku wynika zawsze z przepisu prawa powszechnie obowiązującego jak np. ustawy; Jest przymusowy – ponieważ to państwo posiada uprawnienia do stanowienia prawa, w tym podatków i zabezpiecza jego wykonanie przymusem państwowym;

Cechy podatku c.d. Stanowi jednostronne świadczenie – ponieważ jest ustalane jednostronnie przez państwo w zakresie przyznanych mu ustawowo kompetencji; Jest on nieodpłatny – oznacza to, że świadczeniu podatkowemu nie towarzyszy wzajemny prawny obowiązek świadczenia wierzyciela podatkowego (tj. podmiotu publicznoprawnego) na rzecz dłużnika (podatnika); Jest on bezzwrotny – ponieważ polega na przekazaniu środków pieniężnych przez podatnika na rzecz budżetu państwa; Ma charakter generalny – co oznacza, że podatki ustanawiane są prawem, które w sposób ogólny wskazuje adresata i wyznacza sposób jego zachowania.

Podatki pośrednie Podatki pośrednie to takie podatki, które nie są płacone bezpośrednio na rzecz urzędu skarbowego, lecz są uiszczane przy nabywaniu określonego dobra czy usługi. Do podatków pośrednich zaliczymy: podatek od towarów i usług (VAT), podatek akcyzowy, podatek od gier.

Podatki bezpośrednie: Podatki bezpośrednie natomiast to takie, które obciążają bezpośrednio podatnika i stanowią jego koszt. Podatnik jest zobowiązany do jego odprowadzenia do właściwego organu podatkowego. Do podatków bezpośrednich zaliczymy: podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT), podatek dochodowy od osób prawnych (CIT), podatek od spadków i darowizn, podatek od czynności cywilnoprawnych, podatek rolny, podatek leśny, podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, podatek tonażowy, podatek od wydobycia niektórych kopalin

Interpretacja podatkowa Podmiotem uprawnionym do wydawania interpretacji podatkowej jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – art. 13 § 2a OP, natomiast to minister do spraw finansów dąży do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów podatkowych przez organy podatkowe – art. 14a § 1 OP: dokonując ich interpretacji, z urzędu lub na wniosek (interpretacje ogólne) wydając z urzędu ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe).

Interpretacje przepisów prawa podatkowego – rozdział 1a ordynacji podatkowej Interpretacje ogólne – z wnioskiem o interpretację ogólną nie może wystąpić organ administracji publicznej. Interpretacja ogólna jest wydawana w celu ujednolicenia przepisów podatkowych, które były różnie stosowane i różnie interpretowane przez organy skarbowe w kraju; Interpretacja indywidualna – wydawana jest na wniosek podatnika, który ma trudności z prawidłowym rozumieniem brzmienia przepisów podatkowych w swojej indywidualnej sprawie.

Interpretacje przepisów prawa podatkowego – rozdział 1a ordynacji podatkowej Interpretacja ogólna: Wniosek o wydanie interpretacji ogólnej powinien zawierać uzasadnienie konieczności wydania interpretacji ogólnej, w szczególności: przedstawienie zagadnienia oraz wskazanie przepisów prawa podatkowego wymagających wydania interpretacji ogólnej; wskazanie niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego w określonych decyzjach, postanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych oraz w takich samych stanach prawnych. Interpretację ogólną wydaje się, jeżeli w dniu złożenia wniosku w sprawach, o których mowa w § 2 pkt 2, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, kontrola celno-skarbowa albo od decyzji lub na postanowienie nie zostało wniesione odwołanie lub zażalenie.

Interpretacje przepisów prawa podatkowego – rozdział 1a ordynacji podatkowej Interpretacja indywidualna Wydawana jest na wniosek podatnika przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej; Wniosek o interpretację indywidualną musi dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych; Przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną nie mogą być przepisy prawa podatkowego regulujące właściwość oraz uprawnienia i obowiązki organów podatkowych;

Interpretacje przepisów prawa podatkowego – rozdział 1a ordynacji podatkowej Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego; Nie wydaje się interpretacji indywidualnej w zakresie tych elementów stanu faktycznego, które w dniu złożenia wniosku o interpretację są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo gdy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego;

Interpretacje przepisów prawa podatkowego – rozdział 1a ordynacji podatkowej Jeżeli przedstawione we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe odpowiadają zagadnieniu będącemu przedmiotem interpretacji ogólnej wydanej w takim samym stanie prawnym, wydaje się postanowienie o stwierdzeniu, że do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego opisanych we wniosku ma zastosowanie interpretacja ogólna, z jednoczesnym stwierdzeniem bezprzedmiotowości wniosku. W tym przypadku w postanowieniu wskazuje się oznaczenie interpretacji ogólnej wraz z podaniem miejsca jej publikacji. Na wydane postanowienie przysługuje zażalenie.

Elementy interpretacji indywidualnej Art. 14c. Elementy interpretacji indywidualnej § 1. Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. § 2. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym. § 3. Interpretacja indywidualna zawiera pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego. § 4. Interpretację indywidualną wydaną w formie dokumentu elektronicznego opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym.

Art. 14d. Termin do wydania interpretacji indywidualnej § 1. Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 terminy załatwiania spraw przez organ § 4. § 2. W przypadku doręczenia interpretacji indywidualnej za pomocą środków komunikacji elektronicznej interpretację indywidualną uważa się za wydaną z zachowaniem terminu, o którym mowa w § 1, jeżeli zawiadomienie, o którym mowa w art. 152a doręczanie pism w formie dokumentu elektronicznego § 1, zostało przesłane przed upływem tego terminu. § 3. Wnioskodawca może w każdym czasie wystąpić z żądaniem poinformowania go telefonicznie albo za pomocą środków komunikacji elektronicznej o dacie wydania interpretacji indywidualnej oraz o zawartej w niej ocenie jego stanowiska albo o innym sposobie rozstrzygnięcia sprawy. Informację przekazuje się niezwłocznie, a w przypadku gdy wnioskodawca wystąpił z tym żądaniem przed wydaniem interpretacji indywidualnej – nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu wydania tej interpretacji albo innego rozstrzygnięcia w sprawie.