Pułapka zasobów (bogactwa naturalne Afryki) i brak dostępu do morza ze złymi sąsiadami

Klątwa surowcowa krajów afrykańskich Mimo występowania w Afryce znacznych złóż surowców naturalnych prawie cały kontynent dotyka bieda. Miliony obywateli żyje w warunkach skrajnego ubóstwa, kraje pogrążone są w konfliktach etnicznych i religijnych, a korupcja i interesy przesłaniają afrykańskim rządzącym dobro publiczne.

Przypadek Nigerii ponad 170 milionów mieszkańców ponad 200 grup etnicznych, największe to: Joruba, Hausa, Igbo kraj surowcowo-rolniczy największy producent ropy naftowej w Afryce wydobywa się również węgiel kamienny i cynę

Demokracja w Afryce

Nigeria do 1979 roku pod rządami dyktatorów wojskowych

Prezydent – Shehu Shagari

Obasanjo Olusegun

Pozytywny przykład Botswany

Autokracja

Kontynent Afrykański posiada ogromne zasoby bogactw mineralnych takich jak: chrom, platyna, złoto czy diamenty. Bogactwa te zamiast stanowić „paliwo” rozwoju Afryki wręcz go hamują i prowadzą do wielu konfliktów. Warto zatem przyjrzeć się bliżej surowcom, przez które Afryka zamiast bogacić się, z każdym rokiem biednieje.

Ropa naftowa Jest to najbardziej pożądany surowiec w Afryce Ropa naftowa Jest to najbardziej pożądany surowiec w Afryce. Największym jej producentem jest Nigeria nazywana naftowym mocarstwem Afryki.

Koltan W Kongo koltan jest najbardziej pożądanym bogactwem, swoje zastosowanie znajduje przy produkcji elektroniki. Kraj jednak nie ma z tego żadnych korzyści, gdyż jest wydobywany nielegalnie.

Miedź i węgiel miedź jest bardzo ważnym surowcem dla zachodnich gospodarek. Bardzo często dochodzi do wojen o dostęp do kopalni z jej złożami, np. w Zambii węgiel występuje rzadko w Afryce, najwięcej jego złóż tj. 95% znajduje się w RPA

Diamenty Odgrywają szczególną rolę. Ważnym przykładem jest „wojna diamentowa” w Sierra Leone. 60% wydobywanych diamentów pochodzi z Afryki, 20% trafia na rynki zachodnie nielegalnie, a ok 4% diamentów jest wydobywanych w krajach, gdzie dochody z ich sprzedaży służą finansowaniu konfliktów wewnętrznych.

Bieda Afryki wynika z jej bogactwa! Bogate zasoby naturalne kojarzą się z wyższym ryzykiem wojny co jest jedną z przyczyn, dla których posiadanie surowców nie zawsze wiąże się z rozwojem i bogactwem. Zasoby te są łatwymi do rabowania walorami za wyjątkiem Botswany nazywanej „perłą Afryki”. Przekleństwem Afryki jest także problem z negocjatorami kontraktów zagranicznych. 20% ludności krajów Trzeciego Świata żyje w krajach, których budżet zdominowany jest wpływami z wydobycia surowców.

Eksport Afryki Afryka jest kontynentem bogatym w zasoby. Głównym motorem napędzającym rozwój eksportu kontynentu afrykańskiego jest niewątpliwie wydobycie surowców. Jego wartość uzależniona jest od aktualnych cen surowców na rynkach światowych. Ich spadek może stanowić poważne zagrożenie i powodować w gospodarkach państw afrykańskich szkody, co w przeszłości doświadczyło już wiele państw, powodując u części z nich duże zadłużenie. Fakt ten rodzi dużą potrzebę dywersyfikacji eksportu. Wymaga to od wielu krajów rozbudowy innych gałęzi gospodarki tak, by nie zarabiać tylko na wydobyciu. Wiąże się to jednak z dużymi nakładami finansowymi.

Do krajów afrykańskich niebezpiecznie zależnych od takiego eksportu należy m.in. Algieria, Gwinea Równikowa, Libia i Nigeria gdzie paliwa mineralne (węgiel, ropa naftowa) stanowią ponad 90% wpływów z eksportu.

Wpływy państw sąsiadujących Państwa śródlądowe poprzez swoje położenie w dużym stopniu uzależnione są od polityki krajów sąsiadujących. Brak dostępu do morza stanowi poważną barierę w rozwoju handlu morskiego, transportu, a przede wszystkim w wykorzystywaniu zasobów morskich. Pozornie koszty transportu kontenerowców wydawałoby się, że zależne są przede wszystkim od odległości, którą muszą pokonać, jednak wyjaśnienie jest nieco inne. Do krajów śródlądowych są one znacznie wyższe, ze względu na uzależnienie od infrastruktury oraz polityki państw mających dostęp do morza.

Botswana Ten kraj bez dostępu do morza wyszedł już na tyle spod strefy wpływów RPA, że jest dziś jedynym państwem regionu, które mogłoby wytrzymać embargo nałożone przez swojego południowego sąsiada. Większość towarów do Botswany jest ciągle importowana z RPA, ale w tym momencie jest to bardziej sprawa mniejszych kosztów niż forma gospodarczego uzależnienia.