Sylwester Scisłowicz Z uwagi na niewielki czas wykładu, skoncentruję się na charakterystyce najbliższego mi rozumienia pojęcia samorealizacji (samorozwoju). Na informacjach, które mogą się przydać w praktyce doradcom zawodowym i personalnym, pedagogom, rodzicom i pracodawcom. Jestem przekonany, że obecni tutaj słuchacze, z łatwością powiążą je z problematyką pracy, Znaczenie pracy w samorozwoju (pojęcie samorealizacji) Konferencja: „Skuteczne poradnictwo i doradztwo zawodowe w edukacji” CKU Ostrowiec Świętokrzyski

Skuteczne poradnictwo i doradztwo to drogowskaz do szczęśliwego i wartościowego życia Drogowskaz do rozwoju tego co w podmiocie najcenniejsze: jego transcendentnej osobowości

Praca – miara działania, wysiłku fizycznego i (lub) umysłowego człowieka w wytworzenie określonego dobra, zrealizowania określonego celu. Według psychologów istnieją trzy główne postawy wobec pracy: postawa punitywna (łac. punire 'karać') podmiot postrzega pracę jako przymus, działanie niezgodne z jego wolą, stanowiące efekt przemocy fizycznej, moralnej lub ekonomicznej (najczęściej jest to nastawienie osób posiadających niewielkie wykształcenie, wykonujących proste prace fizyczne, np. obsługa taśmy produkcyjnej); postawa instrumentalna (łac. instrumentum „narzędzie”) człowiek uważa swoją pracę za środek do zaspokojenia potrzeb; postawa autoteliczna (gr. autos 'sam' + telos 'cel') – podmiot postrzega pracę, jako wartość samą w sobie, cel sam w sobie, jako możność osobistego rozwoju i drogi do coraz wyższych wartości; jako źródło samorealizacji. A. Maslow; C. Rogers; W. Dobrołowicz, K. Obuchowski, J. Kozielecki

Niezależnie co robi, jak żyje, jaką pracę wykonuje ŻADEN CZŁOWIEK NIE MA UCIECZKI PRZED AUTOKREACJĄ Każdy podmiot zawsze ma przed sobą dwie drogi rozwój i regres  Autokreacja - człowiek zalienowany (dostosowany) # samorealizujący się (samorozwijający się);  doskonalenie osobowości, doskonalenie ciała ; np. niewidoczne, widoczne;  osobowość – definicje, czy można ją zobaczyć? Świat widzialny i niewidzialny; U.Bazalny i U. Programujący; możności i niemożności; zapis genetyczny (np. ilość przodków); Intuicja  samorealizacja – sam. scenariusz, reżyseria, realizacja, koszty produkcji;  pojęcie samodzielności i jej granice, nikt nie chce być sam;  cechy osoby biorącej współudział w samorealizacji, wspieranie # wymuszanie-egzekwowanie; m.in. współudział w odkrywaniu indywidualności, w przeciwdziałaniu unifikacji, otwartość, wyrozumiałość, radość z sukcesów drugiej osoby,  wolność a odpowiedzialność (przed sobą, przed innymi); dojrzałość emocjonalna i społeczna; warunki samorealizacji: prospołeczność a egocentryzm; „wszystko byle by nie kosztem innych ludzi”, „nie rób drugiemu...”, *nie dotyczy masochistów;  zadania a wymagania (nast. slajd)  procesy autoregulacyjne: samokontrola, samoocena i autokorekta;  opłaca się (np. kasa) # warto ( np. sumienie, nienamacalne wartości; ma wszystko a nadal jest nieszczęśliwy, sukces z kreacji siebie, czy sukces z posłuszeństwa?)*. * Konieczne koszty są nieuniknione, np. fizyczna nieobecność, ludzka zazdrość i zawiść.

Zadania – cele podejmowanie i realizowane z własnej nieprzymuszonej woli. Wymagania-cele podejmowanie i realizowane pod wpływem określonych nacisków i (lub) oczekiwań społeczeństwa (repertuaru wzmocnień pozytywnych lub negatywnych). Wymagania mogą stać się zadaniami, jeśli podmiot dobrowolnie uzna je za własne. Jeżeli w repertuarze człowieka ilość wymagań przeważa nad ilością zadań, jego osobowość ulega destrukcji Szczególnie ważne pojęcie: WOLA

Modelowe cechy człowieka dorosłego: Jakie powinny być? Jakie są i dlaczego? Co je osłabia degeneruje? CZŁOWIECZEŃSTWO poprzez bycie dla siebie i dla innych, współpracę a nie walkę; SAMODZIELNOŚĆ myślenia, decydowania i działania: samostanowienie; samosterowność: samokontrola, samoocena i autokorekta, granice samodzielności (konieczna, niekonieczna); SAMOODPOWIEDZIALNOŚĆ # ślepe posłuszeństwo; PROSPOŁECZNOŚĆ – w pewnym sensie egocentryzm (B.Suchodolski ); dobra wola, otwarcie na innych; TRANSGRESYJNOŚĆ - ekspansywność oraz innowacyjność i twórczość); KOMUNIKATYWNOŚĆ – umiejętność nawiązywania i utrzymywania konstruktywnych kontaktów z innymi; POŻĄDANE POSTAWY EMOCJONALNE wobec: -siebie, - innych ludzi, - przyrody, przeszłości, przyszłości in.; postawa to uwewnętrzniony stosunek do: (...); UMIEJĘTNOŚCI I SPRAWNOŚCI intelektualne i manualne; WIEDZA: operacyjna, systemowa, refleksyjna, profesjonalna, nie fragmentaryczna, encyklopedyczna i bezkrytyczna.

Dziękuję za uwagę Sylwester Scisłowicz Po więcej informacji zapraszam na stronę

Coś śmiesznego w człowieku Jakiś pan spytał mojego przyjaciela Jaime Cohena: -Proszę mi powiedzieć, co jest najśmieszniejsze w ludziach? Cohen odpowiedział: -Zawsze myślą na odwrót: spieszy im się do dorosłości, a potem wzdychają za utraconym dzieciństwem. Tracą zdrowie, by zdobyć pieniądze, potem tracą pieniądze by odzyskać zdrowie. Z troską myślą o przyszłości, zapominając o chwili obecnej, i w ten sposób nie przeżywają ani teraźniejszości, ani przyszłości. Żyją, jakby nigdy nie mieli umrzeć, a umierają, jakby nigdy nie żyli. / fragment ks. "Być jak płynąca rzeka" Paulo Coelho/