Magdalena Guillet i Irena Wielowiejska – Comi 05 listopada 2008 r.

 O tym, że pracownika motywuje się najskuteczniej przez podwyżki i premie... - trudność: skąd wziąć na to coraz więcej pieniędzy?  O tym, że nie rozumiemy dlaczego miał dobre warunki ale odszedł - trudność: jak poprawić przepływ informacji, komunikację pionową i poziomą między pracownikami?

 O tym, co zrobić, żeby konkurencja nie podkupywała najlepszych pracowników - trudność: co jeszcze wymyślić? Fitness, angielski a może nurkowanie w ciepłym morzu??  O tym, żeby nie stosowali „strajku włoskiego”  O tym, żeby chwalili się, że tu pracują….

 DZIAŁAĆ : zainteresowanie pracą, jakość, doskonalenie umiejętności, nowe wyzwania...  ROZUMIEĆ: widzieć siebie w spójnej, przejrzystej strukturze.  BYĆ: docenienie, bycie wysłuchanym, respekt, honor, sprawiedliwość...

 DAĆ : inicjatywa, pomysły, branie odpowiedzialności, podejmowanie decyzji...  WIERZYĆ : znaczenie pracy, misja, produkty i usługi, marka, wartość firmy.  MIEĆ : wynagrodzenie, premie, warunki pracy, dojazd, wakacje pod gruszą...

 Integracja  Nagroda  Po prostu zabawa……

Ale też:  Poprawienie komunikacji.  Eliminacja zachowań negatywnych: - Mobbing. Odrzucanie niektórych osób - Bierność, wymigiwanie się od aktywnego uczestnictwa - postawę zachowawczą,” na przetrwanie”. - Znużenie, utratę sił żywotnych fizycznych i sprawności umysłowej. - Omijanie struktury, konfliktowość.

Oczekiwania pracownika sytuują się na trzech poziomach:  Zaistnieć w grupie Poczucie bezpieczeństwa, dumy z przynależności do silnego zespołu.  Działać : Poczucie sensu, każde z moich działań ma cel.

 Być docenionym: Poczucie wyjątkowości Odeb rani e informacji zwrotnej o swoim znaczeniu dla innych. Przykładowo prezes wielkiej firmy zajęty obowiązkami nie dociera na początek kolacji w piątek. Pracownicy wyrażają przy stole swoje emocje: „lekceważy nas, bez niego ten wyjazd nie ma sensu”, „Już ponad dwa tygodnie nie widziałam Prezesa”. Nie spodziewają, się, że te słowa Prezes usłyszy. Dotarł na koniec kolacji. Mowa ciała wskazuje na duży dystans. Wtem słyszy głos trenera: Bardzo czekają tu na Pana. Inżynier powiedział, że bez Pana ten wyjazd nie ma sensu, a jedna pani po prostu tęskni do Pana. Prezes spogląda zimno: Bzdury! Pani siedzi na wprost prezesa. Patrzą sobie w oczy. Uśmiecha się i potakuje. Głębokie westchnienie. - Jak to było w Mistrzu i Małgorzacie? - BAL!!!

Wspólna sprawa pozwala zrozumieć i poczuć z innej strony swoje miejsce w zespole.  Usunąć bariery komunikacyjne poprzez poznanie prywatnej strony współpracowników.  Oswoić się ze współpracownikami poprzez wspólne przeżycia.

 Potrzebę wykazania się przed współpracownikami, zapracowania na ich wysoką ocenę.  Poczucie bycia osobiście ważnym dla innych.  Uwewnętrznienie celów firmy.  Polubienie współpracowników.

 Wzmocnienie sił żywotnych poprzez dotlenienie, rozruszanie.  Otwarcie się na nowe wyzwania.  Rozwijanie postawy twórczej.  Polubienie firmy, dzięki której doświadczamy nieznanych i niedostępnych w prywatnym życiu przyjemności.  Postawę współpracy, znalezienie sprzymierzeńców.

 Poczucie docenienia. Zobaczenie czyichś i pokazanie swoich dobrych stron.  Poczucie bezpieczeństwa, poczucie wspólnoty.  Poprawienie komunikacji.  Uświadomienie korzyści pracy w firmie.  Samorealizację.

 Nie wracajmy do „starych nawyków”.  Zróbmy zebranie lub wyjście wspominkowe.  Opublikujmy zdjęcia w gazetce, intranecie.  Ofiarujmy pamiątkę: koszulkę z nadrukiem, totem, album.  Utwórzmy grupy dyskusyjne.  I… wspólnie zaplanujmy, co będziemy wspólnie robić następnym razem.

Traktując człowieka według tego, kim mógłby być naprawdę, takim go uczynisz

MOTYWACJA TO PRACA KAZDEGO DNIA!

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ Irena Wielowiejska-Comi Magdalena Guillet