Postaci Historyczne W Potopie Henryka Sienkiewicza W LEKTURZE W HISTORII Janusz Radziwiłł Bogusław Radziwiłł Jan Kazimierz hetman wielki litewski, Choć miał bronić Polskę przed Szwedami, to jednak w powieści jawi się jako zdrajca W Potopie pisarz podkreślił skłonność księcia do z niesłychanego przepychu, hojności i buty. Takie wartości jak honor czy miłość do ojczyzny zastąpił chęcią wzbogacenia się i przekonaniem, że majątek jest najważniejszy został przedstawiony jako postać negatywna, obłudny zdrajca ojczyzny, dbający tylko o swoje własne dobro. Jednocześnie jest człowiekiem światowym, odznacza się doskonałą znajomością obyczajów. Znany jest z tego, że bez problemu uwodzi kobiety Nie radzi sobie z rządzeniem coraz bardziej osłabioną i pogrążoną w wojnach Rzeczpospolitą. Upokorzony przez poddanych, którzy wybrali protektorat szwedzki, ucieka z Polski. Wraca by stanąć na czele powstania antyszwedzkiego hetman wielki litewski od 1654, wybitny dowódca Rzeczypospolitej, o wysokich umiejętnościach militarnych, doskonałym wykształceniu wojskowym, umiejętności utrzymywania żelaznej dyscypliny w wojsku, lecz także skłonnościach do podejmowania nadmiernego ryzyka i okrucieństwa. Protektor kalwinizmu na Litwie książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, postać kontrowersyjna: z jednej strony określany jest jako zdrajca I Rzeczypospolitej i magnat dbający wyłącznie o swoje prywatne interesy i majątki, z drugiej strony uważany za patriotę chcącego ocalić Wielkie Księstwo Litewskie przed władzą carów moskiewskich. Protektor protestantyzmu na Litwie i Podlasiu. Jeden z najbogatszych i najbardziej wpływowych przedstawicieli rodu Radziwiłłów w XVII wieku kr ó l Polski w latach , posiadał talenty militarne. Był też człowiekiem osobiście odważnym, nie oszczędzał się w czasie kampanii wojennych i był odporny na trudy wojaczki
Jerzy Sebastian Lubomirski Jan Zamoyski Krzysztof Opaliński marszałek wielki koronny, magnat posiadający wielkie bogactwa i znaczenie, doświadczony wódz, człowiek bardzo pyszny, posiadający wygórowane ambicje, gotowy dla zaspokojenia swej pychy poświęcić nawet dobro ojczyzny zwany Sobiepanem, starosta kałuski, człowiek wesoły, trochę chełpliwy, ale poczciwy i odważny, kochający ojczyznę, zamożny wojewoda poznański, bogaty magnat, nie posiadający żadnego doświadczenia militarnego hetman polny koronny od 1657, w czasie potopu szwedzkiego cały czas pozostawał oficjalnie po stronie polskiej W 1655 r., z nadejściem potopu szwedzkiego, w przeciwieństwie do większości szlachty, zachował wierność królowi Janowi Kazimierzowi. W 1656 r. dowodził skuteczną obroną Zamościa przed Szwedami. W czasie bitwy pod Warką w 1656 r. dowodził - freikompanią dragońską (chorągwią lekkiej jazdy) koni i chorągwią husarską koni jeden z przywódców opozycji magnackiej przeciw Władysławowi IV i Janowi Kazimierzowi.W 1644 stał na czele polskiego poselstwa do Paryża. Był wysłannikiem króla, zastępował go podczas zawarcia małżeństwa per procura z Ludwiką Marią Gonzagą i przywiózł młodą królową do Polski. Podczas potopu szwedzkiego poddał Wielkopolskę Szwedom (1655)
Hieronim Radziejowski Arvid Wittenberg Augustyn Kordecki Karol X Gustaw były podkanclerzy koronny, dbający tylko o własne interesy, zdrajca ojczyzny stary i bardzo doświadczony oficer szwedzki, jeden z głównych dowódców szwedzkich wojsk przeor klasztoru jasnogórskiego, świątobliwy kapłan, niezwykle odważny i zarazem rozważny król Szwecji, w kwiecie wieku, mężczyzna, którego twarz wyrażała dumę i wspaniałość niepospolitego człowieka podkanclerzy koronny, syn wojewody łęczyckiego, Stanisława Radziejowskiego, oskarżony przed sądem marszałkowskim o obrazę majestatu oraz pogwałcenie bezpieczeństwa rezydencji królewskiej szwedzki hrabia i feldmarszałek, uczestnik wojny trzydziestoletniej i potopu szwedzkiego, objął dowodzenie nad obroną zajętej przez Szwedów Warszawy, która skapitulowała 21 czerwca 1656, wzięty do niewoli przeor zakonu Paulinów i dowódca obrony klasztoru podczas oblężenia Jasnej Góry w czasie potopu szwedzkiego, ukrył obraz Matki Boskiej Częstochowskiej król Szwecji, wybitny wódz, zwolennik silnej władzy królewskiej, naczelny wódz armii szwedzkiej w końcowej fazie wojny trzydziestoletniej
Inne postacie historyczne Andrzej Grudziński Weyhard Wrzeszczowicz gen. Burchard Miller księżna Gryzelda Wiśniowiecka Stefan Czarniecki