Przegląd najważniejszych europejskich idei politycznych.

Prezentacja na temat: "Przegląd najważniejszych europejskich idei politycznych."— Zapis prezentacji:

1 Przegląd najważniejszych europejskich idei politycznych.
Część 1. Starożytność grecka i rzymska. Średniowiecze.

2 Starożytna Grecja: p.n.e. – okres archaiczny p.n.e. – okres klasyczny p.n.e. – okres hellenistyczny

3 Platon ( ) rozczarowany demokracją ateńską tworzy koncepcję państwa idealnego punktem odniesienia są dlań nauki czyste jak geometria i matematyka przedstawia model nieuchronnej degeneracji ustrojów: arystokracja  timokracja  oligarchia  demokracja  tyrania w państwie idealnym każdy robi to do czego się najlepiej nadaje, ludzie podzieleni są na kasty filozofów, wojowników i żywicieli

4 Arystoteles ( ) jego filozofia wywodzi się od nauk empirycznych, starał się skupiać na tym, co rzeczywiste i możliwe człowiek jest stworzony do życia w państwie (ζῷον πολιτικόν) za cnotę szczególną uważał umiarkowanie, stąd też za najważniejszą warstwę w państwie uważał stan średni wyróżnił trzy ustroje akceptowalne tj. monarchię, arystokrację i politeę oraz ich zdegenerowane formy: tyranię, oligarchię i demokrację

5 Starożytny Rzym: p.n.e. – okres królewski p.n.e. – okres republikański 27 p.n.e.-395 n.e. – okres cesarski Niewielki wkład w filozofię polityki, natomiast fundamentalne znaczenie dla rozwoju europejskiego prawa. Polibiusz (ok p. n. e.) - teoria ustroju mieszanego jako optymalnego, z której czerpali inspirację późniejsi teoretycy trójpodziału władzy Cyceron ( p. n. e.) - pogląd iż obywatela z państwem łączy przede wszystkim prawo (a nie partycypacja jak u Greków)

6 Umowna data końcowa wczesnego chrześcijaństwa różnie rozumiana, zwykle sytuowana między 325 r. (Sobór Nicejski) a 787 r. (II Sobór Nicejski). Pierwotne chrześcijaństwo przeniknięte wiarą w paruzję postrzegało państwo jako fałsz i zło, które należy traktować w najlepszym razie z obojętnością. Św. Augustyn ( ) postrzega państwo jako skutek upadku człowieka, ale zarazem sposób na złagodzenie jego skutków.

7 Mianem średniowiecza określa się okres od upadku Cesarstwa
Zachodniego (476) do końca Bizancjum (1453). Wyróżnia się: wczesne średniowiecze (V-X w.) pełne średniowiecze (1001—1300) późne średniowiecze (1301- ) Głównym problemem myśli i praktyki politycznej średniowiecza jest negocjowanie relacji pomiędzy władzą królewską (państwem) a kościołem.

8 Najważniejsi myśliciele polityczni średniowiecza:
Jan z Salisbury ( ) – autor dzieła Policratus, uważany za pierwszego od starożytności teoretyka myśli o polityce Św. Tomasz z Akwinu ( ) – opierał się na myśli Arystotelesa, dowodził istnienia prawa naturalnego pochodzącego od Boga, opowiadał się za ustrojem monarchicznym, ale wyraźnie stwierdzał, że władza powinna być rozproszona. Marsyliusz z Padwy ( ) – autor dzieła Defensor pacis, w którym opowiada się za koniecznością ograniczenia władzy kościoła, głosi iż władza powinna reprezentować ogół obywateli, a prawo powinno być pozbawione czynnika sakralnego.