Urodził się 16 grudnia 1938 w Miedniewicach, zmarł 8 marca 2009 w Warszawie) –polski kardiochirurg i polityk. Senator RP III (1993–1997) i V kadencji (2001–2005). W latach 2005–2007 minister zdrowia w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. Od 2007 do 2009 poseł VI kadencji. Członek Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu. Kawaler i członek Kapituły Orderu Orła Białego. Objął patronat nad podstawowym programem Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” (1998).
W Klinice Kardiochirurgii WOK (przekształconym później w Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu) 15 sierpnia 1985 przeprowadził pierwszą operację na sercu. 5 listopada tego samego roku zespół lekarzy pod jego kierownictwem przeprowadził tam pierwszy udany zabieg przeszczepienia serca w Polsce. Dawcą serca był człowiek w stanie śpiączki. Po orzeczeniu śmierci mózgu lekarze pobrali narząd i karetką przewieziono go z Warszawy do Zabrza. Biorcą był 62-letni rolnik z Krzepic, który zmarł wkrótce po operacji. Dalszymi osiągnięciami były prace nad wykorzystaniem wszczepialnych urządzeń wspomagających pracę serca oraz nad wyprodukowaniem tzw. sztucznego serca. Zajęła się tym utworzona z inicjatywy Zbigniewa Religi Pracownia Sztucznego Serca Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. W 1987 po jednej z kolejnych operacji przeszczepu serca Zbigniew Religa znalazł się na jednym ze zdjęć wykonanych dla magazynu „National Geographic” przez Jamesa Stanfielda, które zostało fotografią tego roku w tym piśmie oraz znalazło się wśród 100 najlepszych zdjęć „NG”. Na zdjęciu Zbigniew Religa siedzi wyczerpany przy stole operacyjnym, na którym leży zoperowany przez niego pacjent. W tle widać jego asystenta, który ze zmęczenia śpi w kącie sali.
Order Orła Białego (2008, nadany przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, w uznaniu znamienitych zasług dla Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności na rzecz rozwoju kardiochirurgii, za wybitne osiągnięcia w działalności państwowej i publicznej) Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998 postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, w uznaniu wybitnych osiągnięć w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej w dziedzinie medycyny, za zasługi dla rozwoju naukowej współpracy międzynarodowej) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995, nadany przez prezydenta Lecha Wałęsę, za wybitny wkład w rozwój nauk medycznych, za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej) Krzyż Wielki Orderu Pro Merito Melitensi Kawaler Orderu Uśmiechu Odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” Medal im. Tadeusza Kotarbińskiego przyznawany przez Komitet Badań Naukowych (2004) Medal im. Tadeusza Orłowskiego Polskiego Towarzystwa Chirurgicznego Medal Gloria Medicinae Polskiego Towarzystwa Lekarskiego Złoty medal Stowarzyszenia Lekarzy Polskich Medicus w Nowym Jorku Nagroda im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku Krzyż Komandorski Orderu Wynalazczości nadany przez Najwyższą Komisję Odznaczeń Królestwa Belgii Doctor honoris causa Lwowskiego Uniwersytetu Medycznego, Akademii Medycznej w Warszawie, Śląskiej Akademii Medycznej, Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, Uniwersytetu w Opolu Honorowy Obywatel Miasta Zabrze (16 września 2002) Patron Szkoły Podstawowej w Miedniewicach (1998), Szkoły Policealnej „Medyk” w Olsztynie (2010), Liceum Ogólnokształcącego w Gilowicach (2015) Honorowy patron Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii
transplantacje serca i płuc chirurgiczne leczenie niewydolności mięśnia sercowego kliniczne zastosowanie sztucznego serca stworzenie polskiej zastawki biologicznej i prototypu sztucznego serca operacyjne leczenie zatorowości płucnej
Ludzie nie mieli pojęcia, że serce osoby u której stwierdzono śmierć kliniczną może bić w ciele innego człowieka. Było to dla nich nie tylko wyczynem wręcz nie możliwym do wykonania, lecz również nie zgodnym z ich wiarą, bali się, że obce serce zmieni jak dotąd znaną im osobę.
Zbigniew Religa zawzięcie walczył z tym poglądem, rozmawiał, przekonywał, udowadniał, niestety środowisko lekarzy było nie ugięte, twierdzili, że to czego chce dokonać w tym kraju jest nie możliwe. Dopiero na Śląsku stworzył sobie środowisko i otoczył się ludźmi, którzy mieli taki sam cel jak on.
Religa przez długo był obiektem drwin z tego co próbuje zrobić, oskarżano go o „zabawę” na ludzkim życiu. Aż w końcu nadszedł ten dzień – 5 listopada 1985r. Przeszczep serca zakończył się powodzeniem. Był to pierwszy udany przeszczep w Polsce. Od tamtej pory zmieniło się życie nie tylko doktora, ale również Polaków.
„W moim życiu jest tak, że na początku spotyka mnie sporo porażek i wszystko wygląda na to, że działanie skończy się spektakularną katastrofą. Jednak z biegiem czasu przychodzą sukcesy.” – Zbigniew Religa
Dzięki tej operacji sprzed 31 lat transplantacja serca stała się rutynowa. Nie brakuje lekarzy potrafiących przeprowadzić taką operację, brakowało jedynie kogoś, kto postawi ten pierwszy krok i otworzy okno na lepsze jutro.
„Ten wielki, niepowtarzalny człowiek nauczył nas wszystkich, że można być światowej sławy postacią i jednocześnie można zawsze zauważyć drugiego człowieka i ukłonić mu się pierwszy, albo pomieszać kawę połamanym widelcem. Zachowywanie się zupełnie normalnie w codziennym życiu w niczym nie ujmuje wielkiej sławie.” Kolejny przykład jego wielkości dla nas. Stawiajmy sobie życiowe cele jak on, ale tak samo jak on zostańmy tym kim byliśmy wcześniej, bez względu na to co osiągniemy, kim w życiu będziemy, bądźmy sobą.
„Pogotowie przywoziło pacjenta, który umierał, ale chirurdzy – dzięki szybkim decyzjom i niesamowitym umiejętnościom – dawali mu szansę na dalsze życie. To było naprawdę oszałamiające. Wtedy zakochałem się w chirurgii.” - Zbigniew Religa Kochajmy swój zawód, kochajmy to co robimy pomimo trudów swoich dziedzin sprawiajmy uśmiechy u pacjentów.
„W moim życiu jest tak, że na początku spotyka mnie sporo porażek i wszystko wygląda na to, że działanie skończy się spektakularną katastrofą. Jednak z biegiem czasu przychodzą sukcesy.” Nie poddawajmy się po pierwszej porażce, nie poddawajmy się tak łatwo, walczmy o to co chcemy osiągnąć.
Zbigniew Religa był człowiekiem idącym w zaparte w wielu rzeczach, zwłaszcza dotyczących chirurgii, kardiochirurgii, a zwłaszcza rozwoju medycyny w Polsce. „To był 1984r. Wtedy w Polsce wykonywało się około tysiąca operacji serca, a tu nagle Religa mówi, że tylko w Zabrzu będziemy wykonywać co najmniej 500, co rzeczywiście stało się już w pierwszym roku” – prof. Bochenek.
W latach 80 XX wieku życie w Polsce nie było łatwe, jest to doskonale przedstawione w filmie „Bogowie” przedstawiającym życie Religi. Ubogi sprzęt medyczny, brak pieniędzy, trudności w zdobyciu najprostszych leków dla ludzi, problemy te były Relidze bardzo dobrze znane. A najtrudniejszym problemem dla niego było to, jak bardzo uwsteczniona jest wiedza ludzi na temat ratowania życia w porównaniu do krajów nie objętych komuną.
Nasza szkoła jest miejscem w którym uczą się młodzi, pragnący pomagać innym ludzie, tak samo jak prof. Zbigniew Religa. Higienistki stomatologiczne, asystentki, elektroradiolodzy, masażyści, opiekunowie medyczni itd. To zawody, które pozwolą nam dawać radość innym. Naszym celem jest niesienie pomocy tak samo jak niósł ją Pan Zbigniew Religa.
Powinien on być przykładem dla każdego z nas. Przykładem wytrwałości, zawziętości, profesjonalizmu, podejścia do ludzi, miłości do zawodu i chęci niesienia pomocy.
Pasja, nauka, mądrość, chęć niesienia pomocy – najważniejsze rzeczy jakie przekazał nam całym swoim życiorysem prof. Religa