Interwencje wspomagające funkcjonowanie dzieci nadpobudliwych

Modyfikacja środowiska ustalenie miejsca zabaw dla przedszkolaka, z zaznaczeniem jego granic, wyznaczenie obszarów w pokoju dla różnego typu aktywności, posegregowanie przedmiotów codziennego użytku i odpowiednie umiejscowienie

wybór prostych mebli przemyślana aranżacja pokoju miejsce w klasie

„nadpobudliwa kanapka":

KOMUNIKACJA Z DZIECKIEM NADPOBUDLIWYM- WYDAWANIE POLECEŃ zadbać należy o kontekst sytuacyjny

System przywoływania uwagi ustalić z dzieckiem system znaków sygnalizujących ważne informacje wyizolować ważne informacje z chaosu bodźców Posługiwać się systemem wizualnym przypominającym o ważnych treściach

KOMUNIKACJA Z DZIECKIEM NADPOBUDLIWYM- WYDAWANIE POLECEŃ komunikat krótki, konkretny, sformułowany pozytywnie, w formie polecenia a nie prośby poprosić dziecko, by powtórzyło, co ma zrobić wyegzekwować wykonanie polecenia.

Zasady i reguły krótkie, konkretne i sformułowane pozytywnie zasady porządkowały zachowania dziecka, które rodzice uznają za kluczowe przedstawienie dziecku celowości domowego regulaminu

spisać zasady, przedstawić je w formie graficznej

PLAN CZYLI LATARNIA WE MGLE przygotować wspólnie pomóc dziecku go przestrzegać przypomnienie na 5-10 minut przed planowanym początkiem kolejnego punktu, że już się zbliża czas np. wieczornego mycia

PLAN CZYLI LATARNIA WE MGLE nagradzanie dziecka za każde dotrzymanie terminu (wzmacnianie pozytywne) wprowadzanie konsekwencji, jeśli dziecko nie zaczyna zaplanowanej czynności po kilkakrotnym przypomnieniu (wzmacnianie negatywne).

PLAN CZYLI LATARNIA WE MGLE przewidując i zapobiegając powtarzającym się trudnym momentom w ciągu dnia uchronić dziecko przed wieloma niepowodzeniami

Dzielenie zadania na etapy posprzątanie pokoju 1.Brudne rzeczy - do kosza w łazience 2.Śmieci - do śmietnika w kuchni 3.Książki - na półkę 4.Zabawki - do kartonu pod łóżkiem 5.Przybory szkolne - do szafki itd.

Dostrzegaj sukcesy, a nie porażki. Jeśli trzeba, zmień porażkę w zwycięstwo…

Skuteczne chwalenie krótka, odnosząca się do konkretnych zachowań lub stanów, które chcemy wzmocnić nie zawiera ukrytej nagany unikanie uogólnień

Skuteczne chwalenie Jednoznaczna natychmiastowa Docenić najdrobniejszy element

Należy zwrócić uwagę na dziecko, wtedy, kiedy zachowuje się dobrze, a nie tylko wtedy kiedy, jest niegrzeczne.

Nagrody niematerialne (pochwała, uśmiech rodzica, czy pogłaskanie po głowie, akceptująca postawa, wspólny spacer itp.)

Nagrody Materialne system żetonów i punktów, wymienianych na nagrodę np. pod koniec tygodnia.

KONSEKWENCJA JAKO NATURALNE NASTĘPSTWO ZŁAMANIA REGUŁY powinna być jak działanie Supermana Zasada 5 „S"

Zasada 5 „S" Szybka - powinna nastąpić natychmiast po „przewinieniu„ Skuteczna - czyli doprowadzona do końca. Sprawiedliwa, Słuszna - powinna być odpowiednia do przewinienia Sympatyczna Słowna

rodzaje konsekwencji pozbawienie przywileju, dodatkowe zadania do wykonania, wyłączenie dziecka z sytuacji, w której zachowało się nieprawidłowo - tzw. time out.

Wspieranie poznawczych umiejętności dziecka Odwoływanie się do konkretnego doświadczenia. Czynne eksperymentowanie. Kilka kanałów prezentacji materiału. Dzielenie zadań na etapy.

Wspieranie poznawczych umiejętności dziecka Wsparcie w organizowaniu nowego materiału w systemy znaczeniowe w pamięci długotrwałej - techniki map pamięciowych i inne pomagają mu usystematyzować materiał Nielinearne notatki - notowanie za pomocą diagramów, schematów, rysunków. techniki mnemotechniczne (ważne ze względu na zaburzenia pamięci operacyjnej)

Metody psychoedukacyjne Obecnie w Polsce metody psychoedukacji stają się coraz bardziej popularne. Polegają one na przedstawieniu rodzicom określonego modelu postępowania z dzieckiem.

Metoda pracy z trudnymi zachowaniami dzieci. Metoda C. Sutton. Pomaga rodzicom nauczyć się zamiany zachowań niepożądanych na pożądane, czyli takie, jakich oczekujemy od naszego dziecka

Metoda opracowana przez dwie amerykańskie matki - A. Faber i E. Mazzlish - pomagająca ukształtować nowy sposób porozumiewa­nia się w rodzinie. Pomagająca dziecku i rodzicowi znaleźć wzajemny szacunek i zrozumienie.

Metody stymulacji rozwoju Metody te najczęściej dotyczą pracy z samym dzieckiem. Polegają na pobudzaniu rozwoju niektórych funkcji poznawczych, na rozwijaniu jego możliwości.

„Metodę Dobrego Startu" - postępowanie korekcyjno- kompensacyj­ne, które wykorzystuje się w pracy z dzieckiem dyslektycznym

Kinezylogią edukacyjną - metoda T. Denisona. Metoda ta ma na celu stymulację układów mózgowych odpowiedzialnych za koncentrację i uwagę poprzez stosowanie bodźców ruchowych, które pobudzają od­ powiednie zmysły (zmysł równowagi, czucie głębokie).

Program korekcji zachowań - opracowany przez T. Opolską i E. Potempską W programie tym planowane są odpowiednie ćwiczenia dla grupy dzieci, w tym zabawy pomagające rozładować energię, ćwicze­nia ułatwiające pracę w grupie, ćwiczenia relaksacyjne

Metoda Weroniki Sherborne w metodzie tej poprzez ruch dzieci uczą się poznawać siebie i świat, uczą się, że mogą wpływać na swoje oto­czenie. Grupa dzieci i ich rodziców ćwiczy wspólnie pod okiem tera­peuty.

Zahamowanie psychoruchowe- cele terapii Wyeliminowanie zachowań nieprawidłowych Wyzwolenie aktywności Stymulowanie samodzielnych form reagowania Opracowanie: Edyta Plucińska

Opracowanie w oparciu o literature „Zrozumieć dziecko z ADHD i pomóc mu” M. Kamińska i inne