Międzynarodowy dzień praw człowieka ZAPRASZAMY

Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka obchodzony jest corocznie 10 grudnia w rocznicę podpisania przez ONZ Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (1948 r.).

W Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka zapisano m.in. Artykuł 1 Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw. Są oni obdarzeni rozumem i sumieniem i powinni postępować wobec innych w duchu braterstwa. Artykuł 2 Każdy człowiek posiada wszystkie prawa i wolności zawarte w niniejszej Deklaracji bez względu na jakiekolwiek różnice rasy, koloru, płci, języka, wyznania, poglądów politycznych i innych, narodowości, pochodzenia społecznego, majątku, urodzenia lub jakiegokolwiek innego stanu. Nie wolno ponadto czynić żadnej różnicy w zależności od sytuacji politycznej, prawnej lub międzynarodowej kraju lub obszaru, do którego dana osoba przynależy, bez względu na to, czy dany kraj lub obszar jest niepodległy, czy też podlega systemowi powiernictwa, nie rządzi się samodzielnie lub jest w jakikolwiek sposób ograniczony w swej niepodległości. Artykuł 3 Każdy człowiek ma prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa swej osoby. Artykuł 4 Nie wolno nikogo czynić niewolnikiem ani nakładać na nikogo służebności; niewolnictwo i handel niewolnikami są zakazane we wszystkich swych postaciach. Artykuł 5 Nie wolno nikogo torturować ani karać lub traktować w sposób okrutny, nieludzki lub poniżający. Artykuł 6 Każdy człowiek ma prawo do uznawania wszędzie jego osobowości prawnej. Artykuł 7 Wszyscy są równi wobec prawa i mają prawo, bez jakiejkolwiek różnicy, do jednakowej ochrony prawnej. Wszyscy mają prawo do jednakowej ochrony przed jakąkolwiek dyskryminacją, będącą pogwałceniem niniejszej Deklaracji, i przed jakimkolwiek narażeniem na taką dyskryminację. Artykuł 8 Każdy człowiek ma prawo do skutecznego odwoływania się do kompetentnych sądów krajowych przeciw czynom stanowiącym pogwałcenie podstawowych praw przyznanych mu przez konstytucję lub przez prawo. Artykuł 9 Nikogo nie wolno samowolnie aresztować, zatrzymać lub wygnać z kraju. Artykuł 10 Każdy człowiek ma na warunkach całkowitej równości prawo, aby przy rozstrzyganiu o jego prawach i zobowiązaniach lub o zasadności wysuwanego przeciw niemu oskarżenia o popełnienie przestępstwa być słuchanym sprawiedliwie i publicznie przez niezależny i bezstronny sąd.

Prawie 7% organizacji pozarządowych deklaruje, że zajmuje się prawem, prawami człowieka i działalnością polityczną, a dla prawie 2% spośród nich jest to najważniejsze pole działań. Źródło: Marta Gumkowska, Jan Herbst, Podstawowe fakty o organizacjach pozarządowych. Raport z badania 2007, Stowarzyszenie Klon/Jawor.

Prawa człowieka zostały formalnie uznane za jeden z priorytetów społeczności międzynarodowej w grudniu 1948 roku, kiedy przyjęto Powszechną Deklarację Praw Człowieka. Zyskały one wówczas miano uniwersalnych zasad obejmujących wszelkie aspekty życia ludzkiego. Organizacja Narodów Zjednoczonych nadzoruje tworzenie regulacji prawnych w dziedzinie praw człowieka.

Prawa człowieka mogą być klasyfikowane w wielu kategoriach Prawa człowieka mogą być klasyfikowane w wielu kategoriach. Powszechnie przyjął się podział na prawa obywatelskie i polityczne z jednej strony, oraz prawa gospodarcze, społeczne i kulturalne z drugiej. Początkowo przewidywano, że obie kategorie praw zawarte będą w jednym dokumencie. Ostatecznie, zostały one umieszczone w dwóch różnych dokumentach: Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Międzynarodowym Pakcie Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych. Racjonalnym uzasadnieniem tego podziału był fakt, iż prawa te mają odmienną naturę - jedna kategoria praw podlega natychmiastowemu i bezwarunkowemu wykonaniu. Natomiast do pełni praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych państwa mają dochodzić stopniowo, w miarę swych możliwości finansowych.

Mimo kompleksowości obszarów ochrony praw człowieka przyjętych przez Pakty, w latach 70. uznano, że postęp cywilizacyjny niejako wymusza konieczność odpowiedzi na nowe wyzwania. Przedmiotem dyskusji stała się tzw. trzecia generacja praw człowieka, związana ze wzrastającą współzależnością państw w procesach postępującej globalizacji świata. Zalicza się do niej: prawo do pokoju, prawo do rozwoju, prawo do bezpiecznego środowiska, prawo do korzystania ze wspólnego dziedzictwa ludzkości. Prawa trzeciej generacji mogą być urzeczywistniane stopniowo i jedynie wspólnym wysiłkiem społeczności międzynarodowej. Są to prawa indywidualne, ale zarazem kolektywne. Narody Zjednoczone potwierdziły istnienie tych praw człowieka w różnych rezolucjach i deklaracjach.

Mimo kompleksowości obszarów ochrony praw człowieka przyjętych przez Pakty, w latach 70. uznano, że postęp cywilizacyjny niejako wymusza konieczność odpowiedzi na nowe wyzwania. Przedmiotem dyskusji stała się tzw. trzecia generacja praw człowieka, związana ze wzrastającą współzależnością państw w procesach postępującej globalizacji świata. Zalicza się do niej: prawo do pokoju, prawo do rozwoju, prawo do bezpiecznego środowiska, prawo do korzystania ze wspólnego dziedzictwa ludzkości. Prawa trzeciej generacji mogą być urzeczywistniane stopniowo i jedynie wspólnym wysiłkiem społeczności międzynarodowej. Są to prawa indywidualne, ale zarazem kolektywne. Narody Zjednoczone potwierdziły istnienie tych praw człowieka w różnych rezolucjach i deklaracjach.

50 rocznica uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka Dopóki kolor skóry człowieka będzie znaczył więcej niż znaczy kolor jego oczu – będę mówił o wojnie Dopóki podstawowe prawa człowieka nie będą zagwarantowane dla wszystkich i wszędzie, dotąd będzie trwała wojna Bob Marley

Minęło 50 lat od uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, od uchwalenia dokumentu tak bardzo nam bliskiego. Dzień 10 grudnia, tj. Rocznicę uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, obchodzi się na całym świecie jako Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka. Wiele się zmieniło od czasu uchwalenia dekleracji i wiele jeszcze musi się zmienić, aby można było powiedzieć, że deklaracja weszła w życie. Nie ulega wątpliwości, że dzień 10 grudnia 1948 r. jest dniem szczególnym, bo uchwalenie deklaracji świadczy o tym, że ludzie wreszcie dostrzegli swoje błędy, które popełniali przez wiele lat. Deklaracja otworzyła oczy wielu polityków, zmiany nie nastąpiły z dnia na dzień, ale nastąpiły przykładem są uchwalone nieco później dokumenty. To, że deklaracja została uchwalona 50 lat temu nie świadczy o jej przedawnieniu. Właśnie teraz, pod koniec XXw. nabiera ona szczególnego znaczenia, bo chyba każdy dostrzega jak bardzo zatracił się człowiek w swej pogoni za sławą i pieniądzem. Deklaracja nie jest tylko aktem prawnym, który leży gdzieś na półce przysypany stertą śmieci. Jest ona naszym "przykazaniem", które nosimy ciągle w swoim sercu, ukryte pod warstwą codzienności. Przykazanie to doskonale znamy, ale czasem o nim zapominamy.

Konwencja o prawach politycznych kobiet. Jej ustalenia przewidują prawo kobiet do uczestniczenia w wyborach, zajmowania urzędów publicznych i wykonywania wszystkich funkcji publicznych na równi z mężczyznami. Konwencja weszła w życie w 1954r. Przyczyniła się w dużym stopniu do upowszechnienia praw kobiet, które obecnie stały się standartem światowym, negowanym jedynie w niewielu państwach. 18 grudnia 1979r. Zgromadzenie Ogólne przyjęło Konwencję w sprawie likwidacji dyskrominowania Kobiet. Wskazuje ona środki, jakie powinny być podjęte dla wyeliminowania dyskryminacji kobiet w różnych dziedzinach: w życiu politycznym i publicznym, obywatelstwie, oświacie, zatrudnieniu, zdrowiu, małżeństwie i rodzinie. Zwraca szczególną uwagę na prawa kobiet wiejskich oraz potrzebę zwalczania stereotypów dotyczących płci.

Deklaracja Praw Dziecka. Potwierdza ona postanowienia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka odnoszące się do dzieci, podkreśla potrzebę i prawo dziecka do specjalnej troski i gwarancji, łącznie z właściwą ochrona prawną, zarówno przed jak i po urodzeniu. Podstawą deklaracji jest uznanie obowiązku ludzkości wobec dziecka. Przejawiać się on ma w prawach i wolnościach formułowanych i przestrzeganych przez rodziców, jednostki, organizacje, władze lokalne i rządy państw, specjalnej ochronie i prawie do rozwoju w normalny i zdrowy sposób w warunkach wolności i szacunku. Deklaracja weszła w życie 20 listopada 1959r. Jej rozwinięcie i uzupełnienie zawarte jest w Konwencji o prawach dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne 20 listopada 1989r.

Deklaracja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej. Jest ona pierwszym dokumentem międzynarodowym potępiającym dyskryminację (z powodu rasy, koloru skóry lub pochodzenia etnicznego), stanowiącą obrazę godności ludzkiej i sprzeczną z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych. Podkreślono w niej również potrzebę podjęcia działań, w celu jej natychmiastowej likwidacji. Deklaracja została przyjęta 20 listopada 1963r. na XVIII sesji Zgromadzenia Ogólnego, jako Międzynarodowa konwencja w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej. W dokumencie tym zawarto również normy prawa międzynarodowego, potępiające rasizm i dyskryminację rasową.

Dzień Praw Człowieka na Uniwersytecie Gdańskim Udział w gdańskich obchodach zapowiedzieli przedstawiciele takich organizacji, jak: Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Polska Akcja Humanitarna, Polska Liga Obrony Praw Człowieka, Fundacja Przeciwko Handlowi Kobietami "La Strada" oraz Rzecznik Praw Obywatelskich.

Właśnie pierwszą przyjętą deklarację na temat praw człowieka przez Organizację Narodów Zjednoczonych był dokument „Powszechna Deklaracja Praw Człowieka”, którą uchwalono 10 grudnia 1948 roku w paryskim Palais de Chaillot.

Karta praw dziecka Mam prawo: - nie tylko do egzystencji, ale i do życia, - do własnej osobowości. Nie jestem niczyją własnością, - być równym każdej innej istocie ludzkiej bez względu na wiek, - oczekiwać szacunku, - być sobą, posiadać własną tożsamość, - wyrażać moje myśli i uczucia, a także być wysłuchanym, - pytać „dlaczego” i otrzymywać odpowiedź, - być wychowywanym bez krzyku, bez lekceważenia czy poniżania, - dorastać w swoim własnym tempie i oczekiwać akceptacji dla tego tempa, - nie doznawać bólu fizycznego ze strony zagniewanych ludzi, - być kochanym takim, jakim jestem, - pod rozważnym kierownictwem, do myślenia we własnym imieniu i do podejmowania decyzji, - do odpowiedzialności za siebie, - do odczuwania radości, szczęścia, smutku, opuszczenia, złości i bólu, - do wygrywania, - troszczyć się i być przedmiotem troski, wychowywać i być wychowywanym, dawać i otrzymywać, - sam kształtować swoje przekonania, wierzenia i normy, - do wolności, - uznawać i akceptować prawa innych wynikające z karty praw.

Prawa o których mowa w Deklaracji: Prawo do życia Prawo do wolności Prawo do bezpieczeństwa osobistego i nauki Prawo wolności opinii i jej wyrażania Prawo ubiegania się o azyl i korzystanie z niego w innym kraju w razie prześladowania Zakaz zastraszania Zakaz torturowania i stosowania niewolnictwa Prawo do życia w godziwych warunkach materialnych

Koniec Opracowali: Weronika Miotk Malwina Leik Malwina Zarach Maciej Cichosz Kacper Kotłowski Krzysztof Markowski