Krzew ten może rosnąć na ubogich, nawet kamienistych gruntach, na skalach, lekko tylko przyprószonych warstwą ziemi. Herbata znosi różne warunki klimatyczne. Nie ulega „epidemicznym” schorzeniom, które są tak niebezpieczne dla innych tropikalnych upraw i które pustoszą całkowicie plantacje. Ponadto krzew herbaciany jest niezwykle długowieczny – może żyć i owocować przez sto i więcej lat. Praktyka wykazała, że po określonym czasie krzew herbaciany obniża ilość, a częściowo i jakość produkcji liści. Z tego względu uważa się, że korzystnie jest utrzymywać krzewy herbaciane w dolinach przez okres lat, a na stokach górskich od lat.
W 1834 roku William Bentinck zainicjował uprawę herbaty w Indiach, co doprowadziło do utraty przez Chiny pozycji monopolistycznej w tej dziedzinie. Indie słyną z produkcji czarnej herbaty o wyrazistym smaku i niezwykle bogatym oraz wyrafinowanym aromacie.
- Assam, swoją nazwę wziął od miejsca upraw. W malowniczo położonym stanie Assam, w północno- wschodnich Indiach, od marca do września dokonuje się zbiorów listków herbaty. Z tego regionu pochodzą różne odmiany, których napar charakteryzuje się barwami od pomarańczowej po głęboką czerwień. Są mocne, o nieco cierpkim smaku. - Darjeeling, nazwana pochodzi od miasta położonego w Himalajach na wysokości ponad metrów n.p.m. Zbierana jest trzy razy do roku. Dzięki idealnej wilgotności powietrza, w której wzrastają krzewy, napar ma wyśmienity smak. Z pierwszych zbiorów pochodzą odmiany zielone, z kolejnych ciemne.
Opracował : Filip Biernat, Marcin Twaróg Dziękujemy za uwagę.