arch. Ewa Kipta KOORDYNATOR PROGRAMU REWITALIZACJI W LUBLINIE

Prezentacja na temat: "arch. Ewa Kipta KOORDYNATOR PROGRAMU REWITALIZACJI W LUBLINIE"— Zapis prezentacji:

1 ZINTEGROWANA REWITALIZACJA W LUBLINIE UDZIAŁ MIESZKAŃCÓW W PROCESIE ODNOWY ZANIEDBANYCH DZIELNIC
arch. Ewa Kipta KOORDYNATOR PROGRAMU REWITALIZACJI W LUBLINIE STOWARZYSZENIE „FORUM REWITALIZACJI”

2 Pytanie o potrzebę zintegrowania działań rewitalizacyjnych
Stan kryzysu – jako „zapaść” zintegrowana – dotycząca ekonomii, ekologii i aspektów społecznych Interwencja w obszarze kryzysowym powinna obejmować wszystkie aspekty objęte kryzysem – w różnych dziedzinach i w różnej skali Mieszkańcy jako uczestnicy procesu odnowy mają – z natury rzeczy – zintegrowane podejście do przebiegu zmian

3

4 STARE BRONOWICE & KOŚMINEK KALENDARIUM PROCESÓW SPOŁECZNYCH
Od połowy XIX wieku – założenie obu dzielnic jako mieszkalno-przemysłowych, rozsądny plan regulacyjny, uwzględnione potrzeby społeczne, małe działki mieszkalne jako prywatna własność mieszkańców. Od lat 60tych do 90tych XX wieku – zanegowanie praw własności i jakości życia – indoktrynacja przez upowszechnianie opinii o slumsach, opracowanie planów całkowitej przebudowy, zakaz remontów, imigracja w celu pozyskania mieszkania, stopniowe urzeczywistnianie tezy o slumsach, degradacja społeczna z nikłą nadzieją na mieszkanie w blokach, permanentny stan niepewności.

5 STARE BRONOWICE & KOŚMINEK stan na rok 1990
koniec nadziei na mieszkanie w blokach (poza możliwościami finansowymi); brak ekonomicznego sensu realizacji planów przebudowy; brak nadziei na inwestorów zewnętrznych; wysokie zagrożenie bezrobociem, bankructwo większości starych zakładów przemysłowych; analiza potrzeb mieszkaniowych – konieczność zarzucenia dotychczasowych zasad polityki mieszkaniowej i umożliwienia renowacji istniejącej zabudowy (dekapitalizacja zasobów jako przyczyna 80% potrzeb mieszkaniowych – „luka remontowa”); odzyskanie praw własności; możliwości zakupu materiałów budowlanych; początki przedsiębiorczości

6 Planowanie z udziałem mieszkańców
Ankieta do każdej rodziny – jako „pukanie do drzwi” w dzielnicy (dobrowolność odpowiedzi) Inwentaryzacja jako okazja do wyjaśniania celu planu Pierwsze spotkanie: mieszkańcy versus Miasto za pośrednictwem parafii – oficjalne odwołanie wyburzeń a potem czas na „skargi i zażalenia” mieszkańców Dalsze 2 spotkania: skarg ciąg dalszy + wyłonienie reprezentantów ulic i ustalenie zasad współpracy Praca w zespołach wg ulic i kwartałów – zrozumiałość zapisu, uzasadnienia, interakcje, pytanie o gwarancje dla realizacji planu i kwestie praktyczne ALTERNATYWA na Kośminku : rozmowy z mieszkańcami w ich domach podczas inwentaryzacji

7 PROGRAM INICJATYW LOKALNYCH
Likwidacja bariery rozwoju – „krajobrazowa” neutralizacja wysypiska azbestu przez likwidatora Fabryki Eternitu jako inwestycja publiczna i gwarancja wiarygodności rewitalizacji Koordynacja działań struktur Urzędu na poziomie pod-decyzyjnym – zespół obsługi programu składający się z pracowników różnych wydziałów Inwestycje z udziałem mieszkańców – uzupełnienie uzbrojenia terenów (model z nowych osiedli jednorodzinnych) – negocjowany system nacisku na miasto w zakresie uzbrojenia terenów Dostępność informacji o możliwościach rozwoju i wsparcia prywatnej przedsiębiorczości Ulgi podatkowe dla inwestorów (z ograniczonym wykorzystaniem) Konsultowanie inwestycji prywatnych (zwłaszcza drobnych remontów i ulepszeń – na podstawie zdobytego kredytu zaufania), także przekształceń własnościowych, porządku itp.

8 Priorytety partnerów i modele uczestnictwa
PUBLICZNY Miasto PRYWATNY Mieszkańcy Usunięcie wysypiska Kanalizacja 70:30% Woda 50:50% Gaz 30:70% Działalność gospodarcza 0:100% Tereny zielone 90:10% Czas na zarabianie i planowanie Ścieżka rowerowa 100:0% Poprawa własnych domów Nawierzchnie 80:20% ulic lokalnych Kwestia otwarta Domy czynszowe ???

9

10 Współfinansowanie rewitalizacji
Rodzaj inwestycji Wartość ogółem Udział prywatny Udział miasta Inne Poprawa domów i rozwój przedsiębiorczości do 1995 Poprawa infrastruktury do 1995 Poprawa warunków środowiska do 1995 Brak danych 220100 Wartość inwestycji ogółem do końca 1995 100 % 77.0 % 14.0 % 9.0 % Poprawa domów i rozwój przedsiębiorczości do 1996 Poprawa infrastruktury do 1996 Wartość inwestycji ogółem do końca 1996 76.4 % 17.3 % 6.3 % Wartość inwestycji ogółem do końca 1998 77.2 % 17.7 % 5.1 %

11

12 Efekty rzeczowe w latach 1992 - 1998
Wygenerowanie inwestycji o wartości ok. 8 MLN ZŁ – przy udziale miasta rzędu 18% (w latach późniejszych zastosowane metody szacowania wartości inwestycji byłyby niewystarczające) Uruchomienie procesu poprawy zainwestowania na terenie o powierzchni 107 ha, dotyczące 75% działek mieszkalnych i na 100% terenów przeznaczonych pod aktywność gospodarczą Wzrost dostępności uzbrojenia podziemnego z 50% do 90% działek Aktywność gospodarcza mieszkańców – stworzenie ponad 100 sklepów i drobnych przedsiębiorstw Poprawa stanu terenów zielonych i warunków ekologicznych Utwardzenie nawierzchni kilku ulic i radykalna poprawa jakości ich zabudowy

13 2010: PODZAMCZE

14 KONTEKST HISTORYCZNY

15 Debata społeczna o przyszłości Podzamcza – maj/czerwiec 2010
Lokalna Grupa Wsparcia projektu HerO jako zespół wiodący w debacie Makieta w skali 1: 500 w ogólnodostępnym lokalu 6 konsyliów tematycznych z udziałem LGW i ekspertów: Obsługa terenu Historia miejsca Program użytkowy (x 2) Krajobraz miejski Przestrzenie publiczne Popołudniowe warsztaty otwarte obsługiwane przez wolontariuszy – Forum Rozwoju Lublina + studenci

16 Cele debaty Włączenie bezpośrednio zainteresowanych podmiotów w definiowanie kierunku zmian Wypracowanie społecznej presji ku poprawie zagospodarowania Uruchomienie opracowania planu przed działaniami inwestorów Zdefiniowanie interesów publicznych dla ich uwzględnienia w planie miejscowym Uzyskanie akceptacji społecznej dla zmian w określonym kierunku – zanim zostaną zdefiniowane przez inwestorów Określenie udokumentowanego zapotrzebowania społecznego na profil oferty nieoczywisty dla inwestorów Ochrona walorów unikalnych miejsca, które nie są oczywiste Opracowanie społecznego wniosku do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego

17 Godzenie wielości wizji

18 Wizja „zbiorcza”

19 Wizja zbiorcza założenia
Odtworzenie dawnego układu ulic i kwartałów dzielnicy żydowskiej Rozdzielenie pasm ruchu drogi dwupasmowej i potraktowanie jej jako dojazdowej, a nie tranzytowej Kwartały pośrodku drogi jako centrum obsługi ruchu turystycznego (z ekspozycją historii miasta i historii dzielnicy żydowskiej) Zamknięcie kwartałów przeciętych drogą („brama” do Podzamcza) i kwartałów „wyszczerbionych” Podcienia i dostępne z nich „stragany” i sklepiki z ofertą „niszową”, wokół kwartałów, jako sposób na żywotność przestrzeni publicznych Możliwość odsłonięcia biegu rzeki Targowisko przy cerkwi, a za nim przystanek przejazdowy autobusów pozamiejskich Zielone dachy nad niższą zabudową i system kładek od Zamku na wzgórze Czwartek Wizja zbiorcza założenia

20 Społeczny wniosek do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Uzupełnienie kwartałów zabudowy na zasadzie kontynuacji tkanki śródmiejskiej Różnorodność i wielofunkcyjność Wykorzystanie atutów lokalizacji – relacja do centrum i tras komunikacyjnych Handel jako atrakcja i fundament ekonomiczny przebudowy – oferta „niszowa” jako podstawa konkurencyjności wobec oferty innych centrów handlowych Ład przestrzenny - wysoka jakość od ogółu do szczegółu Zieleń i woda w mieście – Czechówka jako szansa na „miasto nad rzeką” Historia wielokulturowa i perspektywa unikalnej przestrzeni, ważnej dla regionu

21 Definiowanie wielofunkcyjności
Handel i usługi ( w tym dla turystów) – min. 40%, a w tym: Standardowe powierzchnie komercyjne: do 75% Oferta „niszowa” co najmniej 25% Biura, urzędy, miejsca pracy – min. 10 % Mieszkania - min. 20 % na wyższych kondygnacjach Obiekty i instytucje kultury i edukacji – min. 5% 25 % - margines swobody kształtowania funkcji w zależności od potrzeb i rachunku ekonomicznego inwestorów Wielofunkcyjność powinna dotyczyć kwartałów, a nawet budynków, żeby zapewnić odpowiednią różnorodność i śródmiejską gęstość wrażeń

22 oraz zapewnić żywotność przestrzeni publicznych
Oferta „niszowa” Produkty regionalne Zdrowa i świeża żywność („oaza ekologiczna”, targowisko) Sztuka ludowa Rzemiosła unikalne i ginące (bednarstwo, garncarstwo, siodlarstwo, introligatorstwo, wytwarzanie witraży, płatnerstwo, renowacja antyków) Sklepy dla artystów (instrumenty muzyczne, materiały dla plastyków, księgarnie tematyczne, antykwariaty) Sklepy i kluby dla hobbystów (modelarstwo, rekonstrukcje historyczne, sprzęt wspinaczkowy, jeździecki i in.) Sklepy „autorskie” z ofertą mody Oferta niszowa może przyciągnąć znacząca liczbę małych i średnich inwestorów jako partnerów dla przebudowy Podzamcza oraz zapewnić żywotność przestrzeni publicznych

23 Dziękuję za uwagę