W jaki sposób psy i koty pomagają w leczeniu dzieci?

Prezentacja na temat: "W jaki sposób psy i koty pomagają w leczeniu dzieci?"— Zapis prezentacji:

1 W jaki sposób psy i koty pomagają w leczeniu dzieci?
Agata Dydak Sylwia Huebner Iga Hunker Weronika Mancewicz Wprowadzenie do projektu! >tytuł >czym jest nasz projekt >co było naszym zadaniem >jak pracowałyśmy- spotkania ,wywiady, oglądanie pracy, cele

2 Terapia ze zwierzętami
Zooterapia Spotkania i zabawa ze zwierzęciem Pierwszy raz w XVII wieku Terapia ze zwierzętami nazywana jest felinoterapią i jest metodą nowatorską, wciąż będącą obiektem badań. Jest jedną z metod wspomagania rehabilitacji czy terapii. Bardzo ważne jest tu słowo ‘wspomagającą’, ponieważ nie może ona stanowić jedynie uzupełnienie/dopełnienie kompleksowego leczenia. Odbywa się z udziałem terapeuty i odpowiednio przeszkolonego zwierzęcia (wymienić kilka) i ma charakter spotkania i zabawy z nim. Historia dogoterapii zaczyna się już w XVII wieku, w jednym z angielskich szpitali, gdzie lekarze zaobserwowali znaczną poprawę zdrowia pacjentów, podczas gdy opiekowali się zwierzętami (kurami).

3 DOGOTERAPIA Terapia lecznicza z udziałem psów

4 Co to właściwie jest? Metoda wspomagająca proces rehabilitacji
Terapia z udziałem odpowiednio wyszkolonych psów Pomoc osobom niepełnosprawnym i nieprzystosowanym społecznie Dogoterapia to metoda wspomagająca proces rehabilitacji i terapii z udziałem odpowiednio wyszkolonych psów w celu pomocy osobom niepełnosprawnym i nieprzystosowanym społecznie. Psy dzielą się na psów terapeutów i asystentów i w dużej mierze zależy to od ich usposobienia.

5 Dlaczego psy? Mobilizacja Zainteresowanie Determinacja
Lepsze samopoczucie Dogoterapię stosuję się u osób z wieloma zaburzeniami, ale o tym dokładniej wspomnimy później. Wiele z nich to choroby psychiczne lub układu nerwowego. Dzieci z takimi problemami są mniej otwarte, wstydzą się. Są opóźnione w rozwoju, często nie mówią. Udowodnione zostało, że w obecności psa, osoby mobilizują się, są zainteresowane, chcą by pies robił to na co akurat mają ochotę , a zmusić go do tego nie jest łatwo. Dlatego właśnie robią wszystko co w ich mocy, czyniąc przy tym duże postępy. Myślę, ze nawet na u siebie możecie zauważyć, iż w obecności czworonoga zachowujecie się nieco inaczej, często nawet wasze samopoczucie jest lepsze.

6 Jak i komu psy mogą pomóc?
Zabawa Fascynacja Radość Otwartość Zaburzenia intelektualne Zaburzenia motoryczne Jak już wcześniej wspominałyśmy, terapia z czworonogiem to głównie zabawa. Głaskanie, karmienie, podawanie zabawek, wydawanie komend- na tym właśnie opiera się spotkanie. Osoby uczęszczające na dogoterapię to zazwyczaj osoby opóźnione w rozwoju, niepełnosprawne. Kontakt ze zwierzakiem to dla nich coś nowego, fascynującego i najczęściej wzbudzającego bardzo pozytywne uczucia.. Cieszą się, gdy pies na nich spojrzy, zamerda ogonem, poliże. Taki kontakt pomaga im się otworzyć na świat. Często, chcąc by pies zrobił coś czego właśnie oczekują, starają się przekazać wszystko jak najdokładniej, nieraz zaczynają nawet mówić! Czworonogi najlepiej sprawdzają się gdy rehabilitowane dziecko potrzebuje pewnego rodzaju rozwoju, także leczenie osób z mózgowym porażeniem dziecięcym, autyzmem, ADHD lub innymi zaburzeniami intelektualnymi czy motorycznymi, może być wspomagane przez dogoterapię.

7 Jakie psy się nadają? Spokój, posłuszeństwo, chęć do zabawy, dobry stan zdrowia, cierpliwość Golden Retriever, Labrador Retriever, Cocker Spaniel, Beagle Każdy pies jest inny, wybór odpowiedniej rasy zależy od rodzaju pracy. Mimo to takie zwierzęta muszą być przede wszystkim spokojne i posłuszne oraz nie powinny być agresywne. Pies musi się dobrze czuć w otoczeniu człowieka, okazywać chęć do zabawy. Nie może się go bać, ani okazywać podenerwowania czy zniecierpliwienia. Warunkiem obu ze stron jest wytrwałość oraz dobre zdrowie fizyczne. Do pracy z dziećmi, pies dodatkowo musi być wyjątkowo cierpliwy na jakiekolwiek zaczepki (ciągnięcie za uszy czy ogon). Jeśli chodzi o rasy psów, które mogą brać udział a takiego typu terapiach, należy wykluczyć zwierzęta ras niebezpiecznych, bojowych (rottweiler, pit bull, amstaff) oraz większość psów obronnych i stróżujących. W przypadku tych dwóch ostatnich, należy wykonać próby związane z agresywnym zachowaniem dla konkretnych psów. Szczególnie predysponowanymi do dogoterapii są goldeny, labradory, spaniele, malamuty, samoyedy, setery, beagle oraz pozostałe retrievery. Wykorzystuje się także owczarki, jednak należy upewnić się, że nie mają silnego instynktu zaganiania i pilnowania ‘stada’. Poza psami z rodowodami, pracować mogą także mieszańce.

8 Jak przygotowuje się psy?
Badania, testy i szkolenia Komendy Kursu na posłuszeństwo Targetowanie Przed rozpoczęciem terapii z udziałem tych zwierząt, każdy pies obowiązkowo musi przejść szczegółowe badania, testy i szkolenia. Dopiero po odpowiednim przygotowaniu, jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań, czworonóg może przystąpić do pracy. Psy należy nauczyć umiejętności na poziomie kursu na posłuszeństwo, zachowania podczas terapii, a przy tym wielu pomocnych komend. Testy mają na celu zbadanie nasilenia takich cech jak socjalizacja, dominacja społeczna, chęć towarzyszenia, czy stopień zaufania, pasja do aportu oraz wrażliwość wzrokowa, węchowa, na dotyk, dźwięk i unieruchomienie. Podczas specjalnych szkoleń, pies uczy się także współpracować z ludźmi. Głównym warunkiem jest zaufanie i posłuszeństwo. Aby przystąpić do terapii należy upewnić się, że zwierzę wykonuje podane przez właściciela polecenia. Również właściciel musi dobrze poznać swojego pupila. Wiele osób, podczas obserwacji psów nauczyło się nie tylko rozróżniania ich potrzeb ale także pomagania im. Podczas szkoleń z zakresu podstawowych umiejętności można wykorzystywać kliker. Dzięki tej metodzie, pies będzie przyswajał nową wiedzę szybciej oraz z większą ochotą. Po dobrze wykonanym poleceniu, klikamy i nagradzamy zwierzę smakołykiem. Naukę należy rozpocząć w jakimś spokojnym miejscu, aby nic nie rozpraszało uwagi czworonoga. Gdy ten nauczy się już wystarczająco dużo, można zmienić miejsce wprowadzając czynniki rozpraszające. Może to być chodzący wokół człowiek, czy bawiące się dziecko. Ćwicząc w coraz bardziej hałaśliwych miejscach, wzmagamy koncentracje zwierzęcia. Umiejętność reagowania na jakiekolwiek komendy jest kolejnym ważnym elementem szkolenia. W przypadku, gdy pies pracuje z osobami niemówiącymi, jedynym sposobem na porozumienie są odpowiednie gesty. Targetowanie to dotykanie nosem końcówki wskaźnika pokazywanemu psu. Ułatwia to komunikację z czworonogiem, łatwo można wskazać co powinien zrobić, lub którędy przejść. Aby nauczyć psa , należy pokazać mu końcówkę wskaźnika kilka cm przed jego nosem, a gdy zwierzę spróbuje powąchać przedmiot – klikamy i nagradzamy. Później możemy przejść do przeprowadzania go przez przeszkody (slalom, niski stół, przejście pod ławką) W dogoterapii, jako element ćwiczeń lub formę relaksu, wykorzystuje się zabawę z psem. Aby zapanować nad zachowaniem psa podczas zabawy, należy nauczyć go czterech komend : łap, ciągnij, puść, moje. Pies musi rozróżniać wszystkie polecenia, aby w przyszłości nie skoczyć na dziecko, niosące zabawkę, tylko zaczekać na odpowiednią komendę.

9 Na czym polega tresura? Na szkolenia właściciele przyprowadzają swoje psy. Po dokładnej selekcji, oraz szczegółowych badaniach, można przejść do odpowiedniej tresury. Na zajęciach obecny jest również wyszkolony instruktor (?!)/ terapeuta. Miałyśmy okazję wziąć udział w takim spotkaniu. Odbyło się to (blebleble nie wiem gdzie to było). Podczas zajęć mogłyśmy bliżej przyjrzeć się pracy z psami. Każdy z kilku obecnych czworonogów miał swoje określone miejsce (kocyk, miskę) gdzie wraz z właścicielem przyswajał nowe komendy. Wszystkie psy posiadały umiejętności na podobnym poziomie. Uważnie obserwowałyśmy pracę ze zwierzętami, stosunek właściciela do pupila oraz jego chęć do nauki. Muszę przyznać, że było to cenne przeżycie, czas minął szybko, ale radośnie. Po uczestnictwie w tych zajęciach, uważam, że psy rzeczywiście nadają się do wszelkich terapii z dziećmi, czy osobami dorosłymi. W ich towarzystwie nie czułyśmy się spięte, czy podenerwowane. Szkolenie psa-terapeuty praktycznie trwa przez całe jego życie. Już od szczeniaka należy wyjaśniać mu co może robić, a czego nie. Aby młody piesek dobrze się rozwijał, należy poświęcać mu dużo czasu na wspólną zabawę. W wieku 6 miesięcy zwierzę jest gotowe do rozpoczęcia specjalistycznego szkolenia. Minimalnie trwa ono 3 miesiące, jednak zależy to od ogólnego postępu psa. W przypadku starszych czworonogów, tresura może zająć więcej czasu, co wcale nie oznacza, że pies będzie gorszym terapeutą. Aby można było przystąpić do pracy, zwierzę musi zdać specjalny egzamin. Kiedy pies przejdzie wymagane szkolenie oraz zda egzamin i otrzyma pozwolenia na pracę z dzieckiem, czy osobą dorosłą, można zorganizować pierwsze zajęcia. Początkowo należy badawczo przyglądać się zachowaniu psa oraz leczonej osoby. Jeśli zachowanie któregokolwiek będzie budzić niepokój, zaleca się przerwanie terapii i znalezienia źródła problemu. Nie zawsze leży on po stronie zwierzęcia. Bywa tak, że człowiek boi się psa i nie chce z nim współpracować. Należy wtedy poszukać innej osoby do przeprowadzenia tej terapii.

10 Na czym polega terapia?

11 FELINOTERAPIA Terapia lecznicza z udziałem kotów

12 Co to jest? Jedna z najmłodszych dziedzin zooterapii
Terapia z wykorzystaniem kotów Poprawienie stanu psychicznego i fizycznego człowieka Felinoterapia to jedna z najmłodszych dziedzin zooterapii. Jest bardzo podobna do dogoterapii. Juz od bardzo dawn stosowana jest w wielu krajach zachodnich, jednak dopier od niedawna zostaje on a rozpowszechniana i rozpoznawalna w Polsce. Polega on a na przebywaniu człowieka wrap z totem i ego terapeutą. Takie zajęcia przynosza wielkie korzysci. Sama obecnośc zwierzęcia i możliwosc dotkniecia go ułatwiaja komunikacje, sprzyjają okazywaniu uczuc i emocji, zmniejszając poczucie samotności.

13 Jak koty wpływają na ludzi?
Zmniejszają ryzyko chorób Koją i relaksują Lepszy nastrój i samopoczucie Uśmierzają ból Uczą cierpliwości i odpowiedzialności Nawiązywaniu kontaktów Przebywanie w towarzystwie kota ma korzystny wpływ na samopoczucie i zdrowie. Głaskanie kota działa uspokajająco i antydepresyjnie, co pomaga wyciszyć osoby nerwowe i poprawić nastrój osobom smutnym i chorym na depresję. Ponadto, obecność kota skłania do ciekawych rozmów i dyskusji o zwierzętach, co pomaga przełamać się osobom niepewnym siebie, zamkniętym w sobie, nieśmiałym i mającym trudności z nawiązywaniem kontaktów. Dowiedziono, że kontakt z kotem powoduje obniżenie ciśnienia krwi, a także poziomu trójglicerydów i cholesterolu we krwi, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko chorób serca i układu krążenia. Dzieci, które przebywają w towarzystwie kota uczą się otwartości, cierpliwości, odpowiedzialności za żywe stworzenie. Kontakt ze zwierzęciem wpływa korzystnie na rozwój emocjonalny dziecka, a także ułatwia komunikowanie się z innymi ludźmi. Osoby starsze dzięki przebywaniu z kotem lepiej znoszą wszelkiego rodzaju leczenie, poprawia się ich nastrój, nie czują się osamotnione. Głaskanie kota wpływa kojąco na dolegliwości reumatyczne, a ogólna opieka nad kotem poprawia sprawność i zdrowie. Ludzie zestresowani, nerwowi, podatni na wahania nastrojów dzięki kontaktowi z kotem odprężają się i uspokajają, gdyż zwierzak działa kojąco i relaksująco na psychikę człowieka. Koty pomagają też w uśmierzaniu bólu, gdyż często instynktownie szukają bolących miejsc na ciele i układają się na nich. W ten sposób mogą złagodzić lub całkowicie wyeliminować ból u osób cierpiącym z powodu dolegliwości bólowych.

14 Komu koty mogą pomóc? Nieśmiałość Zahamowanie społecznie
Zaburzenia lękowymi Zaburzenia zachowania Zespołem Downa i autyzm Nadpobudliwość, ADHD Terapia polecana jest w zasadzie dla każdego: dla samotnych, starszych osób, dla niepełnosprawnych, dla ludzi chorych (zarówno na choroby ciała, jak i psychiki), dla dorosłych i dzieci. Koty mogą pomagać dzieciom z domów dziecka, podopiecznym placówek opieki społecznej oraz domów seniorów, pacjentom placówek rehabilitacyjnych, szpitali, hospicjów. Świetnie sprawdzają się też w działaniach edukacyjnych w szkołach i przedszkolach. Z pewnością terapię z udziałem kotów poleca się dla osób nieśmiałych z niskim poczuciem własnej wartości, zahamowanych społecznie, z zaburzeniami lękowymi, z zaburzeniami zachowania i emocji, dzieci z zespołem Downa i autystycznych, a także dzieci nadpobudliwych z ADHD. PRZECIWSKAZANIA Z dobrodziejstw felinoterapii nie mogą skorzystać osoby uczulone na koty, osoby z ailurofobią (lęk przed kotami), a także osoby agresywne wobec zwierząt, i takie które mogą potraktować zwierzę jak żywego pluszaka.

15 Na czym polega terapia? Spotkanie i zabawa z kotem
Czynności pielęgnacyjne Rozmowa z opiekunem  Przede wszystkim jednak jest to kontakt polegający na głaskaniu kociego futerka, przytulaniu zwierzęcia, zabawie z nim, czesaniu, wykonywaniu czynności pielęgnacyjnych, karmieniu, czy choćby trzymaniu kota na kolanach. Także sama obserwacja kota, czy przebywanie w jego towarzystwie może działać terapeutycznie.  Częścią terapii jest także rozmowa z opiekunem na temat jego pupila. Opiekun opowiada, na czym polega opieka nad zwierzakiem, jakie zwyczaje ma jego podopieczny, co lubi i czego nie lubi. Przy okazji rozmów o kotach, opiekun kota nawiązuje więź z pacjentem.

16 Kto może przeprowadzać terapię?
Psycholog Certyfikat Duża wiedza Otwartość Cierpliwość  Musi to być osoba otwarta, sympatyczna, łatwo nawiązująca kontakt z drugim człowiekiem i lubiąca rozmawiać. Cierpliwość, spokój i opanowanie to również bardzo pożądane cechy opiekuna kociego terapeuty. Koci opiekun powinien też wiedzieć, jak rozmawiać z osobami chorymi, starszymi, a także jak wygląda praca z ludźmi niepełnosprawnymi. Musi posiadać szeroką wiedzę o kotach i felinoterapii, wskazane jest również by miał certyfikat felinoterapeuty. W innym wypadku psycholog lub psychoterapeuta powinien uświadomić opiekunowi kota jak zachowywać się wobec pacjentów, jak prowadzić spotkania w placówkach, na co zwrócić uwagę, aby terapia był jak najskuteczniejsza oraz na czym polegają korzyści płynące z felinoterapii. Do zadań opiekuna kota należy przede wszystkim rozmowa. Zazwyczaj rozmowa taka zaczyna się od opowieści o zwierzaku, jego charakterze, upodobaniach, o tym jak trafił do opiekuna itp.

17 Jak przygotowuje się zwierzęta?
Zbadanie pochodzenia kota Testy behawioralne Sprawdzenie charakteru opiekuna kota Koty, w przeciwieństwie do psów, nie musza przechodzic typowych dlugich i męczących tresur, jednak musza byc przyzwyczajone do pozytywnych reakcji w kazdego rodzaju sytuacjach. Przechodzą wiele testów, badających ich naturalny sposób zachowania, charakter, oraz reakcje w przeróżnych sytuacjach. Równie ważna role gra poprawne przygotowanie wlasciciela kota, który rowniez musi miec odpowiednie cechy charakteru. Gdy zostają spełnione wszystkie wymagane warunki zwierzecia wraz z wlascicielami dostaja certyfikat.

18 Kot terapeuta Ukończony pierwszy rok życia Zdrowy Zscojalizowany
Ragdoll, Maine Coon, Scottish Fold, Kot perski, Cornish Rex Szukając idealnego kota to felinoterapii, poszukuje sie zwierzęcia zabawowego, ciekawskiego, przymilnego oraz chętnego do współpracy. Zwierze przede wszystkim musi mieć skończony rok, być zdrowe, zrównoważone i zsocjalizowane. Badania, sprawdzające czy zwierze nadaje sie do terapii, zaczynają sie juz od sprawdzenia hodowli. Dobra hodowla to idealna podstawa. Kot powinien mieć swoją kartę historii (imię, imię wlaścicieli, weterynarz, dane kontaktowe, data rejestracji), a także podstawowe informacje (place, waga, rasa itd.). Zwraca się szczególną uwagę na zachowanie kota w warunkach domowych, np. przy zabawie, jedzeniu, na spacerach, jak również czy umie jakiś sztuczki. Przed umożliwieniem kotu pracy pry felinoterapii, trzeba jeszcze przeprowadzić testy behawioralne, wskazujące na reakcje kota w różnych sytuacja- jak np. przy braniu na ręce, głaskaniu pod włos, hałasie, psie, czy też tłumie. Mimo braku konieczności przeprowadzenia specjalnych tresur przed przystąpieniem do terapii, kota powinno sie socjalizować w domu. Socjalizacja polega na częstym noszeniu szelek, leżeniu na pleckach, podróżowaniu samochodem, częstych spacerach, znoszeniu zabiegów pielęgnacyjnych, uczeniu sie sztuczek i przebywaniu w otoczeniu nowych ludzi i chodzeniu do miejsc nieznanych dal Równie ważny jest właściciel zwierzaka. Podczas felinoterapii będzie musiał cały czas czuwać and kotem i pomagać. Musi być to osoba sympatyczna, otwarta na ludzi, cierpliwa i gotowa do poświecenia swojego czasu.

19 Bibliografia

20 Dziękujemy!