Kierunki i założenia polityki klastrowej w Polsce do 2020 roku

Prezentacja na temat: "Kierunki i założenia polityki klastrowej w Polsce do 2020 roku"— Zapis prezentacji:

1 Kierunki i założenia polityki klastrowej w Polsce do 2020 roku
Joanna Podgórska Departament Rozwoju Przedsiębiorczości i Innowacyjności Kierunki i założenia polityki klastrowej w Polsce do 2020 roku Rekomendacje Grupy roboczej ds. polityki klastrowej Inauguracja Wielkopolskiego Centrum Klasteringu Poznań, 22 listopada 2012 r.

2 Punkt wyjścia dla przyszłej polityki klastrowej

3 Instytucjonalny skład Grupy roboczej
Ministerstwo Gospodarki Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Ministerstwo Rozwoju Regionalnego Ministerstwo Edukacji Narodowej Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego Narodowe Centrum Badań i Rozwoju Polska Agencja Informacji i Inwestycji Zagranicznych Sejmowa Komisja Innowacyjności i Nowoczesnych Technologii Konwent Marszałków RP Związek Województw RP Unia Metropolii Polskich Business Centre Club Krajowa Izba Gospodarcza Pracodawcy Rzeczpospolitej Polskiej PKPP Lewiatan Konferencja Specjalnych Stref Ekonomicznych Przedstawiciele klastrów Eksperci

4 Inspiracje dla polityki klastrowej z dokumentów strategicznych Polska 2030, KSRR, KPR Europa 2020
wspomaganie rozwoju gospodarczego opartego na specjalizacjach regionalnych i lokalnych, szczególnie w ramach inicjatyw klastrowych „każdy kraj i region powinien skoncentrować wysiłki i zasoby na określonej, niewielkiej liczbie priorytetów, czy też specjalizacji gospodarczych o istotnym potencjale innowacyjnym, w których ma rzeczywiste kompetencje i zasoby oraz może osiągnąć doskonałość i konkurencyjność w skali globalnej” wsparcie skierowane szczególnie do klastrów o największym potencjale konkurencyjnym; wyselekcjonowane inicjatywy klastrowe powinny być preferowane w ramach systemu wydatkowania funduszy strukturalnych za selekcją najbardziej konkurencyjnych klastrów powinna iść koncentracja środków publicznych (w tym funduszy z UE) w tych klastrach wspierane klastrów w obszarach: działalności badawczo-rozwojowej, wsparcia międzynarodowej ekspansji przedsiębiorstw, rozwoju jakości kapitału ludzkiego w przedsiębiorstwach, stymulowania współpracy branżowej, powstawania nowych przedsiębiorstw

5 Proponowane cele dla przyszłej polityki klastrowej (1)
Cel główny: wzmocnienie innowacyjności i konkurencyjności polskiej gospodarki w oparciu o: intensyfikację współpracy, interakcji i przepływów wiedzy (czyli wzmacnianie rozwoju istniejących i powstających klastrów); wspieranie rozwoju strategicznych specjalizacji gospodarczych (czyli wybór kluczowych klastrów krajowych i regionalnych oraz skoncentrowanie na nich części wsparcia publicznego)

6 Proponowane cele dla przyszłej polityki klastrowej (2)
Cele szczegółowe: zewnętrzne usieciowienie – międzysektorowe i międzynarodowe wspólne i zintegrowane planowanie strategiczne innowacyjne towary i usługi oraz wzrost eksportu mobilizacja inwestycji prywatnych w klastrach lepsze dostosowanie otoczenia – eko-system instytucji efektywne wykorzystanie nakładów publicznych – koncentracja i synergie

7 Proponowane zasady dla przyszłej polityki klastrowej
szerokie wspieranie sieciowania i współpracy łączenie podejścia oddolnego i odgórnego przy wspieraniu rozwoju klastrów tworzenie ekosystemu instytucji na rzecz rozwoju klastra koncentracja wsparcia na klastrach o największym potencjale rozwoju i tworzenia inteligentnych specjalizacji koordynacja polityk i instrumentów publicznych wokół kluczowych klastrów rozwój klastrów - inwestycje prywatne firm, ale także inwestycje publiczne (infrastruktura, wiedza, kapitał ludzki), te ostatnie stopniowo wygaszane

8 Rekomendacje dla przyszłej polityki klastrowej (1)
wspieranie inicjatyw klastrowych i koordynatorów klastrów ukierunkowanie wsparcia także bezpośrednio do aktorów klastrów (poziom krajowy i regionalny) wystandaryzowane wsparcie koordynatorów klastrów we wszystkich regionach – program notyfikowany w KE wprowadzenie mechanizmów skutkujących ukierunkowywaniem różnego rodzaju nakładów publicznych alokowanych w gospodarce – system przyznawania projektom zgłaszanym przez podmioty z klastrów kluczowych dodatkowych punktów w systemie oceny priorytetyzacja regionalnej polityki rozwojowej poprzez wskazanie kluczowych klastrów regionalnych – koncentracja i koordynacja środków na poziomie regionalnym Współdziałanie regionów w celu skoordynowania wsparcia dla klastrów ponadregionalnych

9 Rekomendacje dla przyszłej polityki klastrowej (2)
wybór krajowych klastrów kluczowych (KKK) – koncentracja i koordynacja wsparcia na poziomie krajowym i regionalnym wybór KKK w trybie konkursowym w oparciu o precyzyjnie zdefiniowane kryteria oraz analizę ekspercką i jakościową ocenę (w szczególności strategii i planów działania) kryteria wyboru KKK: zgodność ze strategicznymi kierunkami rozwoju kraju i regionów, masa krytyczna, potencjał rozwojowy, partnerstwo i synergie, dotychczasowe przykłady współpracy, doświadczenie i potencjał koordynatora; zdolność do mobilizacji środków prywatnych komisja konkursowa ds. wyboru KKK – przedstawiciele ministerstw i agend oraz niezależni eksperci z różnych dziedzin szerokie i kompleksowe wsparcie KKK – B+R+I, inwestycje, rozwój kapitału ludzkiego, promocja oraz internacjonalizacja dedykowane wsparcie na internacjonalizację dla krajowych klastrów kluczowych + możliwość pozyskiwania dodatkowego finansowania na realizację określonych funkcji i usług

10 Proces selekcji i wsparcia krajowych klastrów kluczowych
Przygotowanie aplikacji Wybór krajowych klastrów kluczowych Alokacja wsparcia Koordynacja i sieciowanie (dla koordynatora jeżeli jeszcze nie ma dofinansowania; poziom regionalny) Przygotowanie aplikacji w tym: analizy (masa krytyczna, benchmarking) strategia i plan działania wstępny opis projektów kluczowych instytucjonalizacja inicjatywy potencjał koordynatora przykłady dotychczasowej współpracy Internacjonalizacja (dla koordynatora; poziom krajowy) Dokonanie wyboru przez Komisję i przyznanie statusu krajowego klastra kluczowego na okres od 3-5 lat Projekty realizowane przez konsorcja aktorów klastra (lub koordynatora) w zakresie: B+R / innowacji Inwestycji infrastrukturalnych edukacji/szkoleń ekspansji międzynarodowej doradztwa innowacyjnego transferu technologii

11 Mapa klastrów w Polsce 2020 Kluczowe klastry krajowe
klastry o największym potencjale konkurencyjnym i znaczeniu dla polskiej gospodarki powiązane i konkurencyjne w skali międzynarodowej posiadające znaczący potencjał naukowo-technologiczny klastry o największym potencjale konkurencyjnym i znaczeniu dla gospodarki regionu powiązane i konkurencyjne w skali regionu/ kraju wpisują się w regionalne inteligentne specjalizacje Kluczowe klastry krajowe Kluczowe klastry regionalne Klastry lokalne/ regionalne mobilizacja oddolnego powstawania i angażowania się aktorów klastrów w procesy wspólnego, strategicznego planowania rozwoju oraz definiowania wspólnych przedsięwzięć

12 Mapa wsparcia dla klastrów
dodatkowe punkty na poziomie krajowym i regionalnym wsparcie dla aktorów klastrów (na poziomie krajowym i regionalnym) dedykowane wsparcie dla klastrów przewidziane w przyszłym programie operacyjnym, wynikającym z SIEG (na poziomie krajowym) Kluczowe klastry krajowe dodatkowe punkty tylko na poziomie regionalnym stymulowanie powstawania nowych klastrów i inicjatyw klastrowych na styku różnych sektorów i branż lub w obszarach rozwiązywania istotnych problemów społeczno-ekonomicznych Kluczowe klastry regionalne na zasadach ogólnych (bez dodatkowych punktów) Klastry lokalne/ regionalne dedykowane wsparcie koordynatorów klastrów na działania w zakresie internacjonalizacji klastrów kluczowych krajowych (uruchamiane z poziomu krajowego) podstawowe wsparcie dla koordynatorów klastrów (uruchamiane z poziomu regionalnego)

13 Benchmarking klastrów Rekomendacje dla koordynatorów oraz podmiotów funkcjonujących w klastrach Cel główny: Wzmocnienie pozycji konkurencyjnej klastra i rozwój przedsiębiorstw w klastrze Zwiększenie aktywności rynkowej klastrów - zwiększenie liczby inicjatyw podejmowanych przez koordynatora o charakterze biznesowym – wspólne rynki zbytu, wspólna oferta klastra. Identyfikacja kompetencji niezbędnych do rozwoju klastra. Pozyskiwanie kompetencji z IOB i innych zasobów regionu. Dążenie do osiągnięcia określonej „masy krytycznej”. Rewizja dotychczasowych strategii działania z uwzględnieniem nowych rynków, nowych czynników sukcesu oraz innowacyjności. Rynkowych, w tym w odniesieniu do kluczowych czynników sukcesu działalności klastrów i przedsiębiorstw oraz nowych rynków, W polityce klastrowej na poziomie kraju, W zasadach przydzielania środków finansowych na rozwój klastrów.

14 Rekomendacje cd. Pełna świadomość i dokładna identyfikacja potencjału klastra na potrzeby jego promocji wśród władz regionu i kraju. Należy przygotować się do procesu wyboru klastrów kluczowych na poziomie krajowym i regionalnym. Wyraźna identyfikacja korzyści funkcjonowania w klastrze dla przedsiębiorców. Korzyści muszą być zindywidualizowanie i adekwatne do branży i specyfiki przedsiębiorstwa oraz regionu. Opracowanie swoistej „oferty” marketingowej klastra dla przedsiębiorcy. Wzmocnienie i wydłużenie planowania strategicznego w klastrze na potrzeby planowania innowacji oraz rozwoju technologii. Budowanie regionalnego „ekosystemu” wspierania innowacji, transferu wiedzy i współpracy w regionie. Dotyczy to ścisłej współpracy z takimi instytucjami jak parki technologiczne, inkubatory technologiczne, regionalne sieci KSU / KSI, itp.

15 klastry@parp.gov.pl; joanna_podgorska@parp.gov.pl
Raport z rekomendacjami oraz szczegółowe informacje nt. przebiegu prac Grupy roboczej ds. polityki klastrowej znajdują się na stronie Portalu Innowacji Kontakt: Joanna Podgórska Departament Rozwoju Przedsiębiorczości i Innowacyjności, PARP tel.: (22)