Najdziwniejszych zwierząt Daniel Liszkowski kl. 3B

Prezentacja na temat: "Najdziwniejszych zwierząt Daniel Liszkowski kl. 3B"— Zapis prezentacji:

1 Najdziwniejszych zwierząt Daniel Liszkowski kl. 3B
TOP 5 Najdziwniejszych zwierząt Daniel Liszkowski kl. 3B

2 Mitsukurina (rekin chochlik, rekin Owstona)
Gatunek głębinowego rekina, jedyny żyjący przedstawiciel rodziny Mitsukurinidae. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest nietypowy kształt głowy, z długim, przypominającym kielnię dziobem. Ponadto, mitsukurina wyróżnia się różowym kolorem całego ciała i wysuwalnymi szczękami.

3 Mitsukurina Mitsukurina owstoni jest gatunkiem głębokowodnym, spotykanym na ogół przy dnie, na głębokości około 250 m. Istnieje doniesienie o najgłębiej złowionym przedstawicielu gatunku na głębokości 1300 m. Jest stosunkowo rzadko łowiony, do 1985 roku w literaturze przedstawiono opisy jedynie 33 okazów, z czego 23 pochodziły z wód Japonii. W największej tego typu pracy, opublikowanej w 2007 roku, opisano łączną liczbę 148 okazów ryby. Większość z nich złapanych zostało w Japonii, szczególnie w obszarze między wybrzeżem Tosa a Półwyspem Boso: w Zatoce Sagami, Zatoce Suruga, Morzu Enshu-nada, Morzu Kumano-nada. Spotykano te rekiny u wybrzeży Południowej Afryki i z różnych lokalizacji w południowej części Pacyfiku. Znane są też z wód Australii i Nowej Zelandii.

4 Mitsukurina Ryba ma różowobiałą lub różowoszarą barwę, dzięki prześwitującej przez półprzeźroczystą skórę siatce naczyń. Płetwy są niebieskawe. Pośmiertnie rekiny te przybierają szarawą barwę, przechowywane w alkoholu lub formalinie brązowieją. Oczy mitsukuriny są pozbawione migotki. Zęby przednie są wysokie i wąskie, pozostałe niższe i szersze, przystosowane do miażdżenia pokarmu. Największy opisany okaz mitsukuriny, samiec złowiony w pobliżu wyspy Oshima w 1967 roku, mierzył podobno 367 cm i ważył 169,5 kg. Yano i wsp. podają za Hayashim, że w latach 70. złowiono 5-metrowy okaz w Zatoce Suruga. W pracy tych samych autorów przeciętna długość wynosiła u samców od 81,7 do 208,5 cm przy wadze 0,7-19,7 kg, a u samic odpowiednio 92,8-196,1 cm i 1-18 kg.

5

6

7

8

9 Moloch straszliwy Mała (ok.22 cm) jaszczurka z rodziny agamowatych zamieszkująca zachodnioaustralijskie pustynie. Jej ciało pokrywają sterczące pionowe łuski oraz pomarańczowobrunatne plamy, co upodabnia ją do małego smoka. Jej pokarmem są mrówki. Rozród jajorodny. Długość ciała cm. Prowadzi naziemny tryb życia.

10 Moloch straszliwy Chociaż niezbyt często widywany (po części dzięki dobremu kamuflażowi) płowy, brunatny lub szary moloch straszliwy jest jaszczurką, którą rozpoznaje się natychmiast po jej przysadzistym kształcie, kolczastej „zbroi” i powolnym sposobie poruszania, któremu towarzyszy charakterystyczne kołysanie się w przód i w tył. Ostre kolce pokrywają całe jego ciało, a najdłuższe znajdują się na głowie i grzbiecie. Małe ciernie są nawet na nogach i stopach. Taka kolczasta osłona jest niezbędna, ponieważ w odróżnieniu od innych jaszczurek spędza podczas żerowania, sporo czasu w jednym miejscu, co wystawia go na widok drapieżników i naraża na ich atak.

11 Moloch straszliwy Z racji miejsca na którym przesiaduje, kolców używa również do pochłaniania wody. Krople wody spadające na jego ciało są odprowadzane do pyska za pomocą kanalików pomiędzy jego kolcami. Podobnie jak frynosoma szerokonosa, z którą łączy go podobny tryb życia, żeruje w ciągu dnia, gdy mrówki są w ciągłym ruchu. Na jeden posiłek pochłania ich do 2500, łowiąc je wysuwanym językiem. Latem samica składa od 3 do 10 jaj do podziemnej jamy. Moloch żyje wyłącznie na pustyni. Jeśli jest za gorąco, chroni się – szybko zakopując się w piasku. Jaszczurka może całe tygodnie obejść się bez źródła wody: para wodna skraplająca się na jego kolcach, spływa wprost do jej pyszczka.

12

13

14

15

16 Palczak madagaskarski
Gatunek małpiatki, jedyny współcześnie żyjący przedstawiciel rodziny palczakowatych, blisko spokrewniony z większym od niego, wymarłym Daubentonia robusta.

17 Palczak madagaskarski
Występuje tylko na wschodnim i północno-zachodnim wybrzeżu Madagaskaru (gatunek endemiczny). Życie spędza na drzewach w lasach deszczowych. Palczak Madagaskarski ma ciało wielkości kota, z dużą głową i krótkim pyskiem, uszy duże, chwytne palce u rąk i nóg. Ubarwienie czarno brązowe, na twarzy i okolicach piersi jaśniejsze. Oczy zielono-żółte, duże uszy, futro puszyste z miękkim włosem. Duży puszysty ogon. Waga 2-3 kg.

18 Palczak madagaskarski
Jego charakterystyczną cechą jest to, że posiada cienki, długi palec środkowy, zakończony hakowatym pazurem. Palec ten służy mu do opukiwania pni drzew głównie bambusa, a następnie wyciągania owadów i ich larw przez szczeliny, które wygryza swoimi długimi siekaczami. Ponadto siekacze te charakteryzują się wzrostem przez całe życie palczaka - zupełnie jak u gryzoni. Jest małpiatką aktywną w nocy, w związku z tym posiada w oku błonę odblaskową. Od roku 1933 uważany za gatunek wymarły, w 1961 odkryty ponownie. W kolejnych latach odkryto kolejne jego populacje. Obecnie jest uważany za gatunek dość szeroko rozprzestrzeniony, ale nadal narażony na wyginięcie. Żywi się owadami, kokosami, owocami, bambusem oraz trzciną cukrową.

19

20

21

22

23 Atretochoana eiselti Mało apetyczny, żyjący w Brazylii beznogi płaz Atretochoana eiselti został odkryty w naturalnym środowisku niedawno (wcześniej był znany jedynie z okazów muzealnych). Oczywiście błyskawicznie zrobił furorę w Internecie – zgadnijcie dlaczego.

24

25 Niebieski smok (Glaucus Atlanticus)
Gatunek jadowitego morskiego ślimaka tyłoskrzelnego, występującego w wodach umiarkowanych i tropikalnych. Gatunek ten można spotkać w wodach pelagialnych u wybrzeży europejskich, RPA, oraz na wschodnich wodach oblewających Mozambik i Australię. Jego charakterystyczną cechą jest pływanie "głową w dół", przy wykorzystaniu gazu w swoim żołądku.

26 Niebieski smok Niebieski smok osiąga długość 3 cm. Jego ciało jest spłaszczone i zwężające się ku tyłowi. Posiada także sześć kończyn (pierwsza para jest szczególnie duża), które rozgałęziają się promieniście, tworząc tzw. ceratę. Smok jest barwy srebrzysto-szarej, przechodzącej w srebrzysto-błękitną, po stronie grzbietowej i granatowo-niebieskiej od spodniej. Na głowie posiada ciemnoniebieskie paski. Otwór gębowy smoka wyposażony jest w tarkę z ząbkowanymi zębami. Osiąga on długość do 3 cm.

27

28

29

30

31 Bibliografia: http://joemonster.org/art/24399