Pobierz prezentację
Pobieranie prezentacji. Proszę czekać
OpublikowałBogumiła Pomianowski Został zmieniony 9 lat temu
1
Taryfa PSG po wejściu w życie nowego rozporządzenia taryfowego - obecnie i projektowane zmiany GAZTERM 2014
2
W dniu 17 grudnia 2013 r., decyzją nr DRG (19)/2013/22378/ I/AIK/PD/KGa Prezes URE zatwierdził nową TARYFĘ NR 1 dla usług dystrybucji PALIW GAZOWYCH I USŁUG REGAZYFIKACJI SKROPLONEGO GAZU ZIEMNEGO. Taryfa została opublikowana w „Biuletynie Branżowym Urzędu Regulacji Energetyki – Paliwa Gazowe nr 104/2013 (661)”. Taryfa jest jedna dla całej PSG, ale kwalifikacja do grup taryfowych oraz stawki opłat pozostają różne dla poszczególnych Oddziałów PSG. Nowa taryfa weszła w życie od 1 stycznia 2014 r.
3
Taryfa opracowana została z uwzględnieniem postanowień:
ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059, z późn. zm.), ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1190, z późn. zm.), rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi (Dz. U. z 2013 r, poz. 820), rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu gazowego (Dz. U. Nr 133, poz. 891, z późn.zm.),
4
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 września 2007 r
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 września 2007 r. w sprawie sposobu i trybu wprowadzania ograniczeń w poborze gazu ziemnego (Dz. U. Nr 178, poz. 1252). Instrukcja Ruchu i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej zatwierdzona decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki nr DRR (7)/2013/MKw/APo z dnia 23 grudnia 2013 r.
5
Zmiany w taryfie (najistotniejsze):
Dostosowanie do rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie paliwami gazowymi (Dz. U. z 2013 r, poz. 820): Stawki opłat w dystrybucji wyrażone są w gr/m3 oraz gr/(m3/h)za h, Brak opłaty abonamentowej (koszty ‘obsługi handlowej’ w stawkach stałych), Obniżenie krotności przy obliczaniu opłaty z tytułu NPG z 5 do 3. Włączenie do kalkulacji opłat przyłączeniowych ¼ nakładów inwestycyjnych na zakup i montaż szafek na kurek główny/układ pomiarowy, reduktorów i układów pomiarowych o przepustowości pow. 10 m3/h, Rozszerzony katalog bonifikat za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców. Uwzględniono w taryfie zasady udzielania bonifikat z tytułu niedotrzymania standardów jakościowych paliwa gazowego (poprzednio były tylko w IRiESD),
6
W opłatach za usługi na dodatkowe zlecenie odbiorcy połączenie w jedną opłatę ‘przerwania i wznowienia dostarczania paliwa gazowego’ (stawka stanowi sumę opłaty za obie czynności i jest naliczana dopiero po wykonaniu obydwu czynności), Wprowadzono zasady rozliczeń w ramach usługi dystrybucji zwrotnej (poprzednio były tylko w MSG, GSG) Uwzględniono w stawkach opłat dystrybucyjnych kosztów regazyfikacji gazu ziemnego (dot. Oddziałów w Warszawie, Poznaniu i we Wrocławiu), W związku z ‘odsyłaniem’ w taryfach przedsiębiorstw obrotu do taryfy dystrybucyjnej, zamiana „ZUD” na „Odbiorcę”, Wprowadzono zapisy dotyczące zasad ustalania prognoz zużycia. Zmiana zasad korygowania rozliczeń: w przypadku zawyżenia okres nieobjęty przedawnieniem, a zaniżenia tylko ostatni okres rozliczeniowy, Zmiana zasad naliczania opłat za przekroczenie – wyłączone z obciążania opłatami przekroczenia w następstwie awarii, siły wyższej, uzgodnionych prac w obrębie sieci,
7
Wprowadzenie stawki za dodatkowy odczyt wykonywany na dodatkowe zlecenie odbiorcy,
Rozszerzenie zasad rozliczeń dotyczących umów przerywanych (poprzednio były tylko w MSG, GSG)
8
Pozostałe zmiany: Rozszerzenie zasad rozliczeń dotyczących umów w okresie rozruchu technologicznego (poprzednio tylko MSG), Podział grup taryfowych od W-5 wzwyż na grupy z indeksem „1” i „2”. Grupy z indeksem 2 dotyczą tych miejsc odbioru, gdzie dostarczany jest gaz na podstawie więcej niż 1 umowy (identycznych co do rodzaju, czyli zawartych na okres co najmniej 1 roku lub na identyczne okresy), Określono przedział tolerancji czasowej dokonania odczytu kwalifikacyjnego (± 10 dni), Możliwość rezygnacji przez klienta ze standardowej szafki i samodzielny jej zakup oraz montaż wraz z poniesieniem kosztów z tym związanych, co skutkuje otrzymaniem bonifikaty
9
Udzielanie bonifikaty w opłacie za przyłączenie i jednocześnie obciążanie podmiotu ¼ nakładów poniesionych na stację gazową, Zapisy dotyczące wstrzymania dostarczania paliwa gazowego w związku ze zmianą ustawy – prawo energetyczne (Art. 6b), Uszczegółowienie zapisów dotyczących rozliczeń z tytułu przekroczenia mocy umownej w przypadku obowiązywania w danym punkcie odbioru umowy krótkoterminowej i na okres dłuższy niż rok (ewentualne dochodzenie zwrotu dodatkowych kosztów), Obniżenie współczynników korygujących dla umów krótkoterminowych zawieranych na okres 1-2 miesiące o 0,1
10
Udział % dystrybucji gazów w poszczególnych grupach taryfowych
11
TO NIE KONIEC ZMIAN Zgodnie z nowym rozporządzeniem taryfowym od 1 sierpnia 2014 r. rozliczenia w sektorze gazowniczym muszą być prowadzone w jednostkach energii (kWh) zamiast obecnych jednostek objętości (m3). To oznacza konieczność opracowania i przedstawienia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki nowej taryfy.
12
Taryfa w jednostkach energii
Nie ulega zmianie charakter taryfy – w dalszym ciągu kwalifikacja do grup taryfowych i stawki opłat za usługę dystrybucji będą zróżnicowane w poszczególnych Oddziałach Spółki (taryfa obszarowa) Generalnie przyjmuje się zasadę, że jeżeli w taryfie nie jest określone inaczej, wszelkie zapisy dotyczące ilości paliwa gazowego oznaczają ilość energii zawartej w paliwie gazowym w kWh, a mocy umownej w odniesieniu do mocy w kWh/h. W procesie przyłączania, w dalszym ciągu operuje się jednostkami objętości (moc przyłączeniowa w m3/h) By zachować dotychczasową dokładność rozliczeń, stawki w jednostkach energii proponujemy z dokładnością do 3 miejsc po przecinku (do tysięcznej części grosza). Rozliczenia końcowe, jak dotychczas, z zaokrągleniem do pełnych groszy. Rozliczeń w jednostkach energii (kWh) za usługę dystrybucji i dokonuje się na podstawie iloczynu ilości dystrybuowanego paliwa gazowego ustalonych w jednostkach objętości (m3) oraz współczynnika konwersji.
13
Współczynnik konwersji stanowi iloraz ciepła spalania 1 m3 paliwa gazowego określonego w MJ i liczby 3,6. Współczynnik konwersji dla Odbiorców o mocy umownej nie większej niż 110 kWh/h ustalany jest na podstawie średniej arytmetycznej z opublikowanych wartości ciepła spalania (odrębnie dla gazu wysokometanowego, odrębnie dla gazów zaazotowanych Lw i Ls oraz propan-butan) na stronach internetowych Operatora dla poszczególnych miesięcy, z liczby miesięcy odpowiadającej liczbie miesięcy okresu rozliczeniowego, natomiast dla odbiorców o mocy umownej większej niż 110 kWh/h na podstawie średniej ważonej wartości ciepła spalania dla okresu rozliczeniowego. Moc przyłączeniowa z wyjątkiem zapisów w zakresie przyłączenia, oraz zakres metrologiczny Układu pomiarowego wyrażone w jednostkach objętości (m3/h), na potrzeby taryfy będą przeliczane na jednostki energii (kWh/h) z wykorzystaniem współczynnika konwersji (określonego wyżej) oraz ciepła spalania odpowiednio dla gazu wysokometanowego – 39,5 MJ/m3, gazu zaazotowanego, podgrupa Lw – 32,8 MJ/m3, dla gazu zaazotowanego, podgrupa Ls – 28,8 MJ/m3 z zaokrągleniem do 10 kWh/h.
14
W przypadku konieczności określenia ilości paliwa gazowego oraz Mocy umownej w jednostkach energii dla okresu przed 1 sierpnia 2014 r. przyjmuje się współczynnik konwersji (określony wyżej) oraz ciepło spalania odpowiednio dla gazu wysokometanowego – 39,5 MJ/m3, gazu zaazotowanego, podgrupa Lw – 32,8 MJ/m3, dla gazu zaazotowanego, podgrupa Ls – 28,8 MJ/m3w zaokrągleniu do 1 kWh w przypadku ilości paliwa gazowego, a do 10 kWh/h w przypadku Mocy umownej. Zapisy przejściowe W związku ze zmianą w nowym rozporządzeniu taryfowym progu kwalifikacji odbiorców do grup w których istnieje obowiązek zamawiania mocy umownej na 110 kWh/h dla odbiorców gazów zaazotowanych proponujemy zapis pozwalający by Odbiorcę, który na dzień wejścia w życie niniejszej taryfy jest rozliczany w grupie taryfowej L-4 (gaz zaazotowany), Operator może do dnia 30 września 2015 r., rozliczać odpowiednio w grupie taryfowej Lw-4 (gaz zaazotowany podgrupy Lw o nominalnym cieple spalania 32,8 MJ/m3) lub Ls-4 (gaz zaazotowany podgrupy Ls o nominalnym cieple spalania 28,8 MJ/m3), pomimo odbioru paliwa gazowego w ilości większej niż 110 kWh/h
15
Ze względu, że nowe zasady rozliczeń zostaną wprowadzone w trakcie roku gazowego 2014 (1 październik września 2014) jak również po złożeniu już zamówień na rok gazowy 2015 (1 październik września 2015) istnieje konieczność dokonania dostosowania złożonych zamówień do aktualnej sytuacji. Proponuje się, by przeliczenie zamówionych Mocy umownych na Rok umowny 2014 (dla miesięcy sierpień-wrzesień) i 2015 z jednostek objętości na jednostki energii na dzień wejścia w życie niniejszej taryfy zostanie dokonane z wykorzystaniem współczynnika konwersji oraz ciepła spalania odpowiednio dla gazu wysokometanowego – 39,5 MJ/m3, gazu zaazotowanego, podgrupa Lw – 32,8 MJ/m3, dla gazu zaazotowanego, podgrupa Ls – 28,8 MJ/m3, gazu koksowniczego – 19,5 MJ/m3 i zaokrągleniu do 10 kWh/h. Jednocześnie, w celu zabezpieczenia odbiorców przed kosztami ewentualnych opłat za przekroczenia mocy umownej, będącej tylko skutkiem przeliczenia mocy umownych w sposób opisany wyżej, Spółka występuje o zapis przejściowy mówiący, że jeżeli w okresie od 1 sierpnia 2014 r. do 30 września 2015 r. wystąpi przekroczenie Mocy umownej będące tylko wynikiem przeliczenia Mocy umownej na jednostki energii, natomiast nie wystąpi przekroczenie Mocy umownej w jednostkach objętości, Operator odstępuje od naliczenia opłaty za przekroczenie Mocy umownej
16
Dziękuję za uwagę, Jerzy Sitko – Departament Taryf
Podobne prezentacje
© 2024 SlidePlayer.pl Inc.
All rights reserved.