Pedagogika w/g C. Freineta dr Genowefa Janczewska- Korczagin

Prezentacja na temat: "Pedagogika w/g C. Freineta dr Genowefa Janczewska- Korczagin"— Zapis prezentacji:

1 Pedagogika w/g C. Freineta dr Genowefa Janczewska- Korczagin www.wiktor.horyzont.net

2 Warunki dla stosowania pedagogiki C.Freineta Doprowadzić do tego, aby dzieci rozumiały mowę wraz z jej zjawiskami prozodycznymi: - intonacją, bo ona wpływa na znaczenie wypowiedzi, - sensem wypowiedzi mimo (szumu) luk - znaczenie słów, - znaczenie zdań i głównych intonacji. UWAGA: należy doprowadzić do sytuacji, aby dzieci nie bały się, że czegoś nie rozumieją, bo chcą się wszystkiego dowiedzieć.

3 Cele Wyćwiczyć umiejętność szybkiego identyfikowania dźwięków w strumieniu słyszanej mowy. - na poziomie dźwięków, odtwarzać ich ustne kombinacje i ustalać dopiero potem ich pisemną formę, - na poziomie wyrazów: ćwicząc różne kombinacje różnych dźwięków występujących w różnych wyrazach, - na poziomie zdania, gdy zniekształcają się dźwięki i zacierają między nimi granice.

4 Ćwiczenia na poziomie wyrazu Ćwiczenia polegają na słuchaniu i wypowiadaniu dźwięków w wyizolowanych wyrazach (śpiewanie) a także idealnie wymawianych, bez zakłóceń kontekstowych mowy naturalnej celem identyfikacji właściwego fonemu (głoski) lub fonemów (ćwiczenia ortofoniczne), co później umożliwia postrzeganie słowa. To pedagogika lingwistyczna - a wiedza o niej nauczycieli jest bardzo skromna.

5 Ćwiczenia w słuchaniu należy ciągle projektować dla programu kształcenia. -ćwiczenia w rozróżnianiu znaczeń, -ćwiczenia w przekazywaniu informacji zwrotnej, -zwiększyć trening w słuchaniu mowy mówionej, -ćwiczyć mówienie, -mniej korzystać z nagrań, bo one są trudniejsze, -organizować ćwiczenia powyższe także z niewidocznym mówcą.

6 Problemy fonetyczne - Występują w czasie przygotowywania dziecka do analizy i syntezy głoskowej (fonemowej). - W czasie ćwiczeń z zakresu analizy i syntezy głoskowej. - Oraz w nauczaniu ortografii.

7 Jak ćwiczyć? - ćwiczyć należy, sprawdzając stan mowy dzieci, stan wymowy oraz stan pamięci fonetycznej, - poprzez sprawdzanie stanu analizatora słuchowego i pamięci słuchowej, - później tak samo z analizatorem wzrokowym i pamięcią wzrokową.

8 Warunkiem rozpoczęcia nauki czytania jest Zdobycie przez dzieci umiejętności składania wyrazów (słów z fonemów), Oraz rozpoznawanie bez zatrudnień liter i wiązanie ich z właściwymi fonemami.

9 Warunkiem przystąpienie dziecka do nauki pisania (wyrazów i krótkich zdań) - Jest dobre opanowanie przez dziecko rozkładania wyrazów na fonemy (głoski), - przyporządkowywanie fonemowi właściwej litery, - oraz sprawność ruchowa pozwalająca dziecku kreślić kształty liter i ich łączenia, zachowując prawidłowy kierunek kreślenia liter i ich łączenia.

10 Wymagania dla nauczyciela - Koniecznie uwzględnić „nierówny”, różny poziom umiejętności dzieci. - Uwzględnić dziecięcą ciekawość, - Uwzględnić palącą potrzebę aktywności, - Koniecznie uwzględnić odrębność każdego dziecka. - Podstawą tej metody jest swobodny tekst wypowiedzi dziecka, jego opowiadanie na dowolny temat.

11 To naturalna metoda w uczeniu się czytania. Swobodna wypowiedź dziecka jest źródłem poznania i materiałem do nauki języka. Metodę stosować można 2-3 razy w tygodniu na jednej albo dwu porannych godzinach lekcyjnych. Dzieci układają małe opowiadania (kilka słów) wspólnie albo indywidualnie wybierają wspólnie jeden tekst, który jest przeznaczony do czytania dla dzieci z innej szkoły. N-l zapisuje go na tablicy (przepisując tekst ucznia, gdy są błędy, zostawia puste miejsce na prawidłową literę). Dzieci tekst drukują (kalka) i podczas analizy odkrywają w napisanych wyrazach elementy podobne do kształtu i dźwięku - litery stanowiące człony wyrazów odkrywają elementy powtarzalne, co pozwala rozszyfrować i tworzyć nowe wyrazy.

12 Konieczna jest natychmiastowa analiza i synteza po odczytaniu - Rozłożyć na najprostsze elementy litery a potem je złożyć i wydrukować. - Ci co mają lepszą pamięć słuchową i wzrokową, szybciej niż inni odkrywają podobieństwa między słowami.

13 Podstawowy element to drukarnia szkolna Dzieci utrwalają drukiem ekspresję słowną i swoje myśli.

14 Nauczyciel Musi być cierpliwy. Nie wolno mu wyprzedzać myślenia dzieci. Powinien przyjmować spontaniczne uwagi dzieci ale wykorzystać je wtedy, gdy większa grupa dzieci dojdzie do tych samych rezultatów na podstawie własnego doświadczenia.

15 Uczniowie wysuwający się w tempie naprzód w działaniu Otrzymują opiekę indywidualną nauczyciela. Pozostałym dzieciom nie wolno narzucać tempa. Uczenie się czytania przebiega indywidualnie. Inspiracją do pracy są indywidualne przeżycia dzieci. Każde dziecko pracuje własnym rytmem. Nauczyciel rozdziela zadania i zachęca do nowych wysiłków wg indywidualnych możliwości dziecka.

16 Organizacja klasy Klasa jest podzielona na 4-osobowe zespoły. Każdy zespół składa jeden wiersz. Nauczyciel go sprawdza a potem umieszcza w ramce drukarskiej. Jedno dziecko przygotowuje farbę drukarską, drugie kładzie czyste kartki, trzecie przyciska prasę, czwarte wyjmuje kartki zadrukowane, suszy je. Tak powstają drukowane opowiadania dzieci. Następnego dnia każde dziecko otrzymuje jedną gotową kartkę i wkleja do zeszytu, który nazywa się „Książka życia”. Pozostałe kartki wkłada się do teczki.

17 Pod koniec miesiąca Dzieci wykonują kolorową okładkę, spinają kartki i biorą do domu gazetę, aby pokazać rodzicom. Pozostałe egzemplarze wysyłane są do innej szkoły, która realizując też ten program przysyła swoje gazety do naszych dzieci.

18 Korespondencja międzyszkolna To okazja do ćwiczeń w liczeniu i wytwarzania w sposób naturalny pojęć matematycznych, przestrzennych, periodyczności (dzień-noc, tydzień, miesiąc…) Każde dziecko ma zaspokojony instynkt posiadania (sprawdzanie, posiadanie, porządkowanie poprzez liczenie).

19 Plan pracy dziecka i karta pracy-to kolejne narzędzia. Bardzo ważne: to ciepłe, przyjazne i życzliwe stosunki z dziećmi. Tu nie ma tradycyjnego oceniania i kontroli, nie ma krytyki i okazywania niezadowolenia. Tu jest autokontrola- samoocena i samokontrola, tzw. Fiszki szkolne-ćwiczeniowe, autokorektywne i problemowe oraz samodzielne planowanie.

20 Kryterium Podziału na grupy są więzi między dziećmi i wspólne zainteresowania. Dzieci lubią pracę indywidualną w małym zespole, dlatego podstawowa forma pracy to praca zespołowa zróżnicowana indywidualnie.

21 Lekcje Zbiorowe albo wprowadzają nowy materiał albo podsumowują pracę.

22 Gazeta ma charakter wychowawczy Podzielona na 3 rubryki: - krytykujemy, - winszujemy, - życzymy sobie. Rubryki te wypełniają dzieci.

23 Nauczyciel musi Mieć doskonałe rozeznanie w poziomie wiedzy i umiejętności ucznia. Współpracować z dziećmi w stylu wyzwalającym ich aktywność, Musi od nich wymagać: stosowania się do przyjętych reguł w zachowaniu, o których dzieciom należy codziennie przypominać.

24 UWAGA Istnieje olbrzymia różnica w czasie między: - czasem potrzebnym na zrozumienie informacji słyszanej, - a czasem przeznaczonym na przeczytanie lub napisanie. Przejście od języka mówionego do pisanego przechodzi łatwo, gdy chodzi o kopiowanie i przepisanie. Ogromnie trudna droga dla dziecka do odkrycia mechanizmu CZYTANIA I PISANIA ze zrozumieniem.