Kościół mariacki w Krakowie Prezentacja: Ignacego Bochińskiego

Plan kościoła. Wieża wyższa Wieża niższa Ołtarz główny Kamienna Figura Jezusa na Krzyżu Wieża wyższa Wieża niższa

Wieża wyższa wyższa wieża kościoła (81m) pełniła zawsze rolę strażnicy. Nazywana jest hejnalicą, od hejnału granego na trąbce o każdej pełnej godzinie. W 1666 roku szczyt wieży przyozdobiono pozłacaną koroną Historia

Wieża niższa Niższa wieża kościoła (69 m), służąca zawsze jako dzwonnica.

Ołtarz Ołtarz Mariacki - Wita Stwosza - dominuje nad wnętrzem Bazylki Mariackiej. Ten wspaniały pomnik średniowiecznego snycerstwa, poświęcony czci Maryi Panny, od wieków nieodmiennie budzi podziw kolejnych pokoleń. Jest to największy tego rodzaju ołtarz w Europie; powstał w latach 1477-1489, a ufundowany został przez mieszczaństwo Krakowa. Ma on wymiary - 11 x 13 m; wysokość realistycznie oddanych postaci wynosi ok. 2,7 m. Wykonany został w drzewie dębowym (konstrukcja) i lipowym (rzeźby). Podstawę Ołtarza stanowi predella z drzewem genealogicznym Chrystusa i Maryi. Szafę nastawy zdobią cztery skrzydła, z których dwa (zewnętrzne) są nieruchome. Otwarta szafa obrazuje tajemnice Radości Maryi - od Zwiastowania do Zesłania Ducha Świętego - na skrzydłach, z wielką plastyczną sceną Zaśnięcia Maryi Panny w otoczeniu Apostołów - w centrum, Wniebowzięciem i Koronacją w asyście św. Wojciecha i św. Stanisława - powyżej. Po zamknięciu skrzydeł szafy ukazuje się dwanaście scen Boleści Maryi. Legenda

P i n a k l e Pinakle, które możecie obejrzeć poniżej, występowały w architekturze gotyckiej i stanowiły pionowy element dekoracyjny w postaci smukłej czworobocznej wieżyczki, zakończonej od góry ostrosłupem, którego krawędzie dekorowane były żabkami, czyli ozdobami w kształcie pączków lub zwiniętych listków na łodyżkach, odchylonych na zewnątrz. Natomiast na szczytach pinakli, tworzono kwiatony, stanowiące ozdobę o kształcie kwiatowego pąka, otoczonego czterema listkami. Na naszych zdjęciach, pinakie zwieńczają szkarpy kościołów, ale były także wykorzystywane do ozdabiania innych budowli The Veit Stoss Altar at the St. Mary`s Church dominates the interior of St. Mary's Basilica. This magnificent monument of Medieval Sculpture, designed for the worship of St. Mary, has continuously aroused the admiration of successive generations. It is the largest altar of its kind in Europe, having been created in the years 1477-1489, and set up by the townspeople of Krakow. Its size is t 11x 13 m; the height of the realistically depicted figures is about 2,7 m. The altar was carved from the oak wood (construction) and linden wood (sculptures). The basis of the altar is formed by a predella with a genealogical tree of Christ and Mary. The cabinet of the retable is ornamented by four wings, two of which (the outer ones} are immobile. The open cabinet depicts the mystery of Marv's joy from the Annunciation to the Descent of the Holy Ghost (on the wings), to the superb artistic scene of St. Mary's Falling Asleep, surrounded by the Apostles (in the centre), to the Assumption and Coronation in the presence of St. Adalbert and St. Stanislaus (above). When the wings of the cabinet are closed, there appear twelve scenes of Mary's Suffering.

Legenda Dawno temu Tatarzy pustoszyli polskie ziemie. Napadali na polskie wsie i miasteczka. Palili domy, rabowali mienie, porywali ludzi. Zapuszczali się aż pod Kraków. Na wieży kościoła Mariackiego zawsze pełnił służbę strażnik miejski, który donośną trąbką dawał rano hasło do otwierania, a wieczorem do zamykania wszystkich bram miejskich. Sygnalizował zauważony pożar lub zbliżającego się wroga. Pewnego razu, gdy Tatarzy zbliżyli się do miasta, strażnik zaczął trąbić na alarm. Nagle tatarska strzała z tyłu przeszyła gardło hejnalisty i melodia urwała się. Jednak mieszkańcy Krakowa, zaalarmowani hejnałem, zdążyli zamknąć bramy miejskie, stanąć na murach i odeprzeć tatarski najazd. Hejnał mariacki grany jest nadal, ale na pamiątkę tego wydarzenia jego melodia urywa się.

Historia Jego pełna nazwa to: kościół archiprezbiterialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Był świątynią krakowskiego mieszczaństwa. Pierwotnie na jego miejscu, stał kościół drewniany, a pierwszy murowany, w stylu romańskim wybudowano w latach 1221-1222. W tym czasie, przeniesiono do nowo wybudowanego kościoła, parafię z dawnego drewnianego kościoła św. Trójcy (oddanego Dominikanom). Z romańskiej świątyni, zniszczonej wkrótce po wzniesieniu podczas najazdów tatarskich, do naszych czasów zachowały się pod ziemią jedynie fragmenty fundamentów oraz bazy kolumn międzynawowych. Jednakże już pod koniec XIII i na początku XIV wieku, wzniesiono drugi ceglany kościół, którego ślady są zachowane w dolnych partiach wież dzisiejszej budowli. Ten gotycki kościół, konsekrowany około 1320 r., był trójnawową halą bez transeptu, o dwuwieżowej fasadzie. Budowę trzeciego z kolei kościoła, rozpoczęto od wykonania prezbiterium w latach ok. 1355- 1365, którego fundatorem był Mikołaj Wierzynek Starszy. Po koniec XIV stulecia, podwyższone zostały dawne wieże, zaś w latach 1392-1397, pod kierownictwem Henryka Parlirera wyburzono stare mury między nowym prezbiterium, a wieżami, by powstało miejsce pod wzniesienie nowego korpusu świątyni, dostosowanego do zbudowanego trzydzieści lat wcześniej prezbiterium. Nowy korpus, o bazylikowym charakterze zbudował mistrz Mikołaj Werner. W latach 1400-1406 dokończona została budowa dwóch Mariackich wież, z których wyższa została strażniczą. Kiedy w 1442 roku, zawaliło się sklepienie chóru - nowe, gwiaździste wykonał mieszkaniec Kazimierza, Czipser. W latach 1433-1446, architekt Franciszek Wiechoń zbudował boczne kaplice, a w 1478 r. podwyższono i odnowiono wyższą wieżę kościoła, nadając jej zwieńczeniu istniejącą do dziś formę gotycką. Prawie dwieście lat później, w 1666 roku, na koronkowym hełmie wykonanym przez cieślę Macieja Heringha, umieszczono złoconą koronę.

O mnie:) Based on : http://www.krakow.demeter.kim.pl/index.php?parametr=koscioly/mariacki/mariacki