Konsola MMC i jej przystawki Systemy operacyjne

Konsola MMC to jedno z podstawowych narzędzi administracyjnych w systemie Windows Server 2003. To właśnie za jej pośrednictwem możliwa staje się edycja większości parametrów systemowych. Po instalacji w systemie występuje wiele wstępnie przygotowanych konsol, ale użytkownik może z powodzeniem tworzyć własne, dodając potrzebne przystawki i tworząc swoje własne widoki.

Do czego służy MMC? Konsola MMC została stworzona, aby uprościć administrację systemem Windows. Teraz zamiast dziesiątek okienek i zakładek, administrator otrzymuje do dyspozycji drzewo konsoli MMC, w którym może łatwo odszukać i zmodyfikować interesującą go opcję. Mimo iż system Windows Server 2003 po instalacji posiada wiele wstępnie zbudowanych konsol MMC, możliwe jest równiez projektowanie własnych. Dzięki temu można tak spersonalizować konsolę, aby zawierała tylko najpotrzebniejsze w danym przypadku opcje. Tworzenie własnych konsol jest bardzo proste i sprowadza się do dodania odpowiednich przystawek czy opcji i ewentualnego spersonalizowania widoku. W następnym rozdziale proces ten zostanie przedstawiony krok po kroku przy okazji tworzenia konsoli z centralną administracją.

Tworzenie nowej konsoli MMC Aby otworzyć nową, czystą konsolę MMC, należy z Menu Start wybrać pozycję Uruchom, a następnie wpisać mmc. Na ekranie ukaże się czysta konsola i będzie można zacząć jej budowanie.

Aby dodać pierwszą przystawkę, należy z menu Plik wybrać opcję Dodaj/usuń przystawkę. Standardowo mamy do dyspozycji kilkanaście elementów, które uwzględniają takie przystawki jak administracja domenami Active Directory, konfiguracja zabezpieczeń, dzienniki zdarzeń czy zarządzanie sprzętem. Usługi systemowe również mają swoje przystawki, można bez przeszkód dodawać do swojej konsoli Menedżera IIS, DNS, DHCP itp.. Dostępność tych pozycji na liście zależy oczywiście od ich obecności w systemie. Ponadto użytkownik może grupować przystawki w foldery oraz urozmaicać konsolę elementami ActiveX.

Załóżmy, że na potrzeby tworzenia centralnej administracji potrzebne są następujące przystawki: Zarządzanie komputerem Użytkownicy i komputery Active Directory Oprócz tego wzbogacamy konsolę o kilka folderów. Będą to: Dzienniki Folder, w którym znajdą się odnośniki do miejsc przechowywania rozmaitych dzienników w komputerze. Kopie zapasowe Folder łączący z katalogiem, gdzie trzymane są backupy. Profile Folder, który zapewni łatwy dostęp do dokumentów i profili użytkowików.

Gdy przystawki zostały dodane, czas je dostosować Gdy przystawki zostały dodane, czas je dostosować. Przede wszystkim należy zmienić nazwę folderów na takie, jakie zostały opisane w punkcie powyżej. Gdy foldery będą już nazwane poprawnie, należy je zapełnić zawartością. Procedura ta jest identyczna, jak dodawanie przystawki, z tym jednym wyjątkiem, że są one dodawane nie do katalogu głównego konsoli, ale do wybranego folderu.

Do folderu Dzienniki należy dodać przystawkę typu Łącze, podając jako adres docelowy katalog, w którym trzymane są dzienniki, np. usługi IIS. Można je nazwać IIS. Czynność tą należy powtórzyć dla wszystkich lokacji dzienników w komputerze, aby folder Dzienniki był kompletny.

Podobnie należy postąpić z folderami Kopie zapasowe i Profile, dodając odpowiednie łącza do folderów.

Dodatkową opcją pozwalającą dostosować zawartość przystawek jest zakładka Rozszerzenia w oknie Dodawanie/usuwanie przystawki. Pozwala ona zdecydować, które z elementów danej przystawki mają być wyświetlane, a które ukryte. Dzięki temu można przykładowo z przystawki Zarządzanie komputerem wyodrębnić takie elementy jak Użytkownicy i grupy lokalne, Podgląd zdarzeń i Usługi, pozbywając się pozostałych opcji (w danej konsoli zbytecznych), np. Defragmentatora dysków, Zarządzania magazynem itp.

Oprócz możliwości dodawania własnych przystawek, niewątpliwą zaletą MMC jest możliwość tworzenia specjalnych widoków dla każdego węzła konsoli. Pozwala to na stworzenie naprawdę użytecznego narzędzia, które w prosty sposób przyspieszy pracę administratora. Dobrym rozwiązaniem jest dodawanie zadań do najwyższego węzła, czyli katalogu głównego. Umożliwi to łatwy dostęp do nich, od razu po załadowaniu konsoli. Aby dodać nowy widok zadań, należy z menu kontekstowego węzła wybrać opcję Nowy widok bloku zadań. Uruchomi się kreator, który zapyta użytkownika o takie parametry widoku jak orientacja listy (pionowa, pozioma, bez listy), styl opisu zadań (tylko tytuł czy też dodatkowo opis) czy rozmiar. Ponadto użytkownik będzie mógł wybrać, czy życzy sobie, aby tworzony widok był stosowany do całej konsoli czy tylko do wybranego węzła. Kolejnym krokiem kreatora jest podanie nazwy i ewentualnego opisu widoku.

Po stworzeniu widoku należy dodać polecenie, posługując się Kreatorem nowego zadania. Jest on dostępny bezpośrednio po zakończeniu Kreatora widoku bloku zadań, jak również z Właściwości węzła.

Do wyboru są trzy typy zadań: Polecenie menu Pozwala na stworzenie skrótu do dowolnego istniejącego elementu lub polecenia w konsoli. Polecenie powłoki Umożliwia na wykonanie dowolnego skryptu bądź aplikacji. Nawigacja Tworzy skrót do elementu w menu Ulubione konsoli.

W dalszych krokach następuje wybór odpowiednich parametrów, zależnie od wybranego typu zadania. Dodatkowo istnieje możliwość wybrania ikony reprezentującej pozycję w bloku.

Na potrzeby przykładowej konsoli z opcjami centralnej administracji warto w najwyższym węźle konsoli umieścić takie zadania jak wykonanie kopii zapasowej, skanowanie antywirusowe itp. Można również dodać tam skróty do najczęściej używanych przystawek w konsoli.

Gotową konsolę należy zapisać na dysku, a później, na przykład, przypiąć do Menu Start. Dzięki temu dostęp do niej będzie łatwy i szybki. Podczas zapisywania konsoli warto zainteresować się paroma opcjami znajdującymi się w menu Plik -> Opcje. Można tam zmodyfikować tryb konsoli. Wybrać należy jeden z poniższych: Tryb autorski Pozwala na dokonywanie zmian podczas korzystania z konsoli. Monituje o zachowanie zmian w konsoli przy każdym jej opuszczaniu. Tryb użytkownika - pełny dostęp Pozwala na pełne korzystanie z konsoli, chroniąc ją przed zmianami. Tryb użytkownika - ograniczony dostęp, wiele okien Pozwala użytkownikowi na wyświetlanie tylko tych węzłów, które były widoczne podczas zapisywania konsoli. Użytkownik może otwierać nowe okna w ramach konsoli. Tryb użytkownika - ograniczony dostęp, jedno okno Podobnie jak tryb poprzedni, ale użytkownik nie może otwierać nowych okien.

Na podstawie http://wss.geekclub.pl/ Autor: Wojciech Kowasz