AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO § 142: Akty prawa miejscowego są stanowione przez wojewodę i organy administracji niezespolonej na podstawie przepisów upoważniających zamieszczonych w ustawie dotyczącej administracji rządowej w województwie albo w innych ustawach. Akty prawa miejscowego są stanowione przez sejmik województwa, radę lub zarząd powiatu oraz radę lub zarząd gminy na podstawie przepisów upoważniających zamieszczonych w ustawach dotyczących odpowiednich samorządów terytorialnych albo w innych ustawach.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO STANOWIONE PRZEZ WOJEWODĘ USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie.   Art. 39. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie wojewoda oraz organy administracji niezespolonej stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części. Art. 40. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących wojewoda może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. 2. Rozporządzenia porządkowe mogą przewidywać, za naruszenie ich przepisów, kary grzywny wymierzane na zasadach i trybie określonych w prawie o wykroczeniach.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO STANOWIONE PRZEZ ORGANY ADMINISTRACJI NIEZESPOLONEJ USTAWA z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej. Art. 47. 1. Dyrektorzy urzędów morskich wydają przepisy prawne na podstawie upoważnień udzielonych im w ustawach. 2. Z zastrzeżeniem art. 48 przepisy, o których mowa w ust. 1, są wydawane w formie zarządzenia. 3. Zarządzenie dyrektora urzędu morskiego podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym właściwym ze względu na terytorialny zakres obowiązywania tego zarządzenia. Art. 48. 1. W zakresie nie unormowanym w przepisach, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia albo ochrony środowiska morskiego na morzu, w porcie, przystani oraz w pasie technicznym - dyrektor urzędu morskiego może ustanawiać przepisy porządkowe zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania się. 2. Przepisy porządkowe, o których mowa w ust. 1, ustanawia się w formie zarządzenia porządkowego.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO STANOWIONE PRZEZ GMINĘ USTAWA z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.   Art. 40. 1. Na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. 2. Na podstawie niniejszej ustawy organy gminy mogą wydawać akty prawa miejscowego w zakresie: 1) wewnętrznego ustroju gminy oraz jednostek pomocniczych, 2) organizacji urzędów i instytucji gminnych, 3) zasad zarządu mieniem gminy, 4) zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. 3. W zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Art. 41. 1. Akty prawa miejscowego ustanawia rada gminy w formie uchwały. 2. W przypadku niecierpiącym zwłoki przepisy porządkowe może wydać wójt, w formie zarządzenia.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO STANOWIONE PRZEZ POWIAT USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym.   Art. 40. 1. Na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach rada powiatu stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze powiatu. 2. Akty prawa miejscowego stanowione są w szczególności w sprawach: 1) wymagających uregulowania w statucie, 2) porządkowych, o których mowa w art. 41, 3) szczególnego trybu zarządzania mieniem powiatu, 4) zasad i trybu korzystania z powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Art. 41. 1. W zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, rada powiatu może wydawać powiatowe przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego albo do zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego, o ile przyczyny te występują na obszarze więcej niż jednej gminy. Art. 42. 1. Akty prawa miejscowego powiatu stanowi rada powiatu w formie uchwały, jeżeli ustawa upoważniająca do wydania aktu nie stanowi inaczej. 2. Powiatowe przepisy porządkowe, o których mowa w art. 41, w przypadkach niecierpiących zwłoki, może wydać zarząd.

AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO STANOWIONE PRZEZ SAMORZĄD WOJEWÓDZTWA USTAWA z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa.   Art. 89. 1. Na podstawie tej ustawy oraz na podstawie upoważnień udzielonych w innych ustawach i w ich granicach sejmik województwa stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze województwa lub jego części. 2. Przewodniczący sejmiku województwa podpisuje akty prawa miejscowego, przyjęte przez sejmik województwa, niezwłocznie po ich uchwaleniu i kieruje je do publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. 3. Publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym podlega także uchwała budżetu województwa oraz sprawozdanie z wykonania budżetu województwa.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba we Wrocławiu z 2010-01-20, IV SA/Wr 420/09 Cechą odróżniającą akt normatywny generalny od aktu indywidualnego jest to, iż akt administracyjny indywidualny reguluje prawne stosunki między organem a daną jednostką (adresatem aktu) w indywidualnym przypadku, natomiast akt normatywny ustala normę prawną mającą regulować pewnej kategorii stosunek społeczny, mogący powstać między organem a każdą nieznaną z góry jednostką. Pojęciem „akt normatywny" objęte są wszelkie akty, które wyznaczają reguły i wzory postępowania, prawnie wiążące dla adresatów, niezależnie od tego, jaką formę ma podstawa prawna ich stanowienia i jaki jest ich zasięg przedmiotowy i podmiotowy, byleby mieściły się one w kategorii aktów stanowienia, a nie stosowania prawa. W świetle tego nie da się więc przyjąć, że uchwała w sprawie nadania imienia szkole ma rangę aktu prawa miejscowego.

Akty prawa miejscowego są to akty o charakterze normatywnym podejmowane przez terenowe organy administracji publicznej. Za ich pomocą organy administracji publicznej w sposób władczy (jednostronny) określają reguły zachowania dotyczące generalnie (nieimiennie) oznaczonych kategorii podmiotów w abstrakcyjnie (a więc również niekonkretnie) wskazanych sytuacjach (P. Lisowski, Powiat. Z teorii. Kompetencje. Komentarz., red. J. Boć. Wrocław 2001 r., s. 80). Zatem cechą charakterystyczną tego typu aktów jest wprowadzenie do porządku prawnego nowych norm prawnych, obowiązujących w sposób generalny i abstrakcyjny na terenie właściwości danego organu. W przypadku organów gminy, wydawane przez nich akty prawa miejscowego nakładają najczęściej na oznaczonych rodzajowo członków społeczności lokalnej obowiązek oznaczonego zachowania się w sytuacjach wskazanych w takich przepisach, bądź też przyznają tym podmiotom w określonych w tych aktach sytuacjach uprawnienia.

Istotna różnica pomiędzy aktem normatywnym stanowiącym akt prawa miejscowego a aktem kierownictwa wewnętrznego sprowadza się do tego, że akt prawa miejscowego rozstrzyga w sposób bezwzględny o prawach i obowiązkach podmiotów tworzących wspólnotę samorządową, natomiast akt kierownictwa wewnętrznego określa jedynie zadania, organizację oraz obowiązki osób i jednostek organizacyjnych gminy.

Z aktami prawa miejscowego mamy do czynienia wówczas, gdy spełniają dwa warunki łącznie: muszą być wydane przez organ, którego właściwość miejscowa rozciąga się tylko na część terytorium państwa oraz ma on kompetencje do wydawania przepisów powszechnie obowiązujących. Akty prawne stanowione na szczeblu lokalnym jako akty normatywne powszechnie obowiązujące „nie mogą odnosić się do konkretnej, jednostkowej, niepowtarzalnej sytuacji. Muszą posiadać cechy ogólności i abstrakcyjności". Charakter generalny mają te normy, które określają adresata poprzez wskazanie cech, nie zaś wymienienie ich z imienia (nazwy). Generalny charakter może też dotyczyć odniesienia do nazw instytucji, władz publicznych, a więc do nazw generalnych szczególnego rodzaju. Natomiast abstrakcyjność normy wyraża się w tym, że nakazywane, zakazywane albo dozwolone postępowanie ma mieć miejsce w określonych, z reguły powtarzalnych okolicznościach, nie zaś w jednej konkretnej sytuacji.

Powszechne obowiązywanie oznacza prawną możliwość regulowania postępowania wszystkich kategorii adresatów prawa i obywateli, organów państwowych, osób prawnych, organizacji społecznych. W rezultacie, cechą odróżniającą akt normatywny generalny od aktu indywidualnego jest to, iż akt administracyjny indywidualny reguluje prawne stosunki między organem a daną jednostką (adresatem aktu) w indywidualnym przypadku, natomiast akt normatywny ustala normę prawną mającą regulować pewnej kategorii stosunek społeczny, mogący powstać między organem a każdą nieznaną z góry jednostką. W piśmiennictwie i judykaturze utrwalone zostało znaczenie pojęcia akt normatywny, zwany też aktem prawotwórczym, jako akt zawierający normy generalne i abstrakcyjne, tj. normy, których adresat jest wyodrębniony na podstawie cech ogólnych i których przedmiot jest określony jako typ zachowania się. W świetle tego nie da się więc przyjąć, że uchwała w sprawie nadania imienia szkole ma rangę aktu prawa miejscowego.

Tytuł aktu prawa miejscowego § 143. Do aktów prawa miejscowego stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale VI, z wyjątkiem § 141, w dziale V, z wyjątkiem § 132, w dziale II oraz w dziale I rozdziały 2-7, a do przepisów porządkowych - również w dziale I rozdział 9, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej. Tytuł należy budować zgodnie z zasadami przewidzianymi dla ustawy oraz rozporządzenia.

Numerowanie tytułów uchwał UCHWAŁA NR nr sesji / nr uchwały / rok nr sesji – cyfra rzymska; nr uchwały – cyfra arabska; rok – dwie ostatnie cyfry (arabskie) roku kalendarzowego;

Numeracja aktów normatywnych: argument z Zasad techniki prawodawczej; argument z jednolitej konwencji redagowania aktów normatywnych jednego państwa; argument z komunikatywności (perspektywa adresata); argument z publikowania aktów normatywnych (konsekwencje dla powoływania); argument z braku użyteczności (wyszukiwanie aktów normatywnych przez ich adresatów); argument z instrukcji kancelaryjnej, która prawdopodobnie inspirowała praktykę numerowania.

Określenie przedmiotu aktu prawa miejscowego rozpoczyna się od zwrotu „w sprawie…” Rzeczowe określenie przedmiotowe jest w zasadzie zastrzeżone dla ustaw. Akty praw miejscowego posługują się niekiedy określeniami zbliżonymi jedynie (!) w formie do określeń rzeczowych: „Statut”, „Regulamin”, „Program” – ZTP nie przewidują jednak takiej możliwości.

Oznaczenie organu: Art. 15. 1. Z zastrzeżeniem art Oznaczenie organu: Art. 15. 1. Z zastrzeżeniem art. 12 organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy. 2. Jeżeli siedziba rady gminy znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy, rada nosi nazwę rady miejskiej. Rady Gminy Kamienna Góra Rada Gminy Czarny Bór Rada Gminy w Czarnym Borze

UCHWAŁA RADY GMINY … z dnia. w sprawie UCHWAŁA RADY GMINY … z dnia ... w sprawie ... RADY POWIATU … z dnia … w sprawie … ZARZĄDZENIE STAROSTY …

Rada Powiatu w Jaworze Rada Powiatu w Świdnicy Rada Powiatu Jaworskiego Rada Powiatu Świdnickiego

określenie przedmiotu: w sprawie … Często zbędne zwroty: w sprawie określenia w sprawie wprowadzenia w sprawie ustalenia w sprawie uchwalenia

(...) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu Budziszów w sprawie ustalenia górnych stawek opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za odbieranie odpadów komunalnych

określenie przedmiotu Zwięzłość i adekwatność określenia przedmiotu. Ułatwienie w poszukiwaniu właściwego aktu. Tytuł nie musi być szczegółowym zreferowaniem treści aktu, rolę tą wypełniają przepisy ogólne. Tytuł nie musi/nie powinien powtarzać treści przepisu upoważniającego.

UCHWAŁA NR XXXVII/71/09 RADY POWIATU WAŁBRZYSKIEGO z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie określenia zasad rozliczania tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli, dla których ustalony plan zajęć jest różny w poszczególnych okresach roku szkolnego, zasad udzielania i rozmiaru obniżek tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycielom, którym powierzono stanowiska kierownicze w szkołach, placówkach oświatowych i placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zasad zwalniania od obowiązku realizacji tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych oraz określenia tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli szkół, placówek oświatowych i placówek opiekuńczo-wychowawczych niewymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, a także zasad zaliczania do wymiaru godzin poszczególnych zajęć w formie zaocznej i w kształceniu na odległość

w sprawie regulaminu określającego wysokość stawek i szczegółowe warunki przyznawania nauczycielom dodatków za wysługę lat, motywacyjnego, funkcyjnego, za warunki pracy, zasady wynagradzania za godziny ponadwymiarowe oraz godziny doraźnych zastępstw, oraz wysokość i warunki wypłacania nagród i innych świadczeń ze stosunku pracy zatrudnionym w poszczególnych placówkach oświatowych prowadzonych przez Gminę Miejska Zawidów na rok 2007. Wersja I w sprawie regulaminu dodatków, wynagrodzeń za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz w sprawie innych świadczenia dla nauczycieli. Wersja II w sprawie dodatków, wynagrodzeń za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw oraz w sprawie innych świadczenia dla nauczycieli

Jeśli treść normatywna zawiera się w załączniku (co nie jest zalecane) oznaczenie treści normatywnej powinno znaleźć się w cudzysłowie. W analizowanym przypadku, jeżeli ów Regulamin miałby się znaleźć w załączniku określenie przedmiotu powinno wyglądać w sposób następujący: UCHWAŁA RADY GMINY X z dnia …. w sprawie „Regulaminu dodatków, wynagrodzeń, nagród oraz innych świadczeń dla nauczycieli.”

BUDOWA UCHWAŁY (przykład tytułu) UCHWAŁA NR XL/123/03 RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003.

Rozdział III ŹRÓDŁA PRAWA Art. 87.1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. 2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. Art. 94. Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa.

Art. 92. 1. Rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Upoważnienie powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia i zakres spraw przekazanych do uregulowania oraz wytyczne dotyczące treści aktu. Art. 94. Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa.

UPOWAŻNIENIE DO WYDANI AKTU PRAWA MIEJSCOWEGO GENERALNE SZCZEGÓŁOWE (zawarte w ustawie samorządowej ) (zawarte w innej ustawie)

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Szczecinie z 2007-01-16, II SA/Sz 1180/06 wskazać należy, że § 121 rozporządzenia w sprawie "Zasad techniki prawodawczej", zawiera regulacje dotyczące zasad powoływania podstawy prawnej rozporządzeń, przy czym odpowiednio zastosowanie znajduje on również do aktów prawa miejscowego. Przepis ten stanowi, iż w sytuacji, gdy upoważnienie ustawowe jest wyrażone w kilku przepisach, jako podstawę prawną wydania rozporządzenia przytacza się przepis, który wskazuje organ upoważniony do jego wydania oraz określa zakres spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu.

Przykład upoważnienia ustawowego: USTAWA z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów. Art. 21. 1. Rada powiatu uchwala: 1) wieloletnie programy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy, 2) zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy, w tym zasady i kryteria wynajmowania lokali, których najem jest związany e stosunkiem pracy, jeżeli w mieszkaniowym zasobie gminy wydzielono lokale przeznaczone na ten cel.

UCHWAŁA RADY GMINY X z dnia 29 października 2003 r UCHWAŁA RADY GMINY X z dnia 29 października 2003 r. w sprawie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy i lokali mieszkalnych. Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. Nr 71, poz. 733) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591) uchwala się, co następuje:

OZNACZANIE JEDNOSTEK REDAKCYJNYCH UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1998 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591), w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371) Rada Miejska Wrocławia uchwala, co następuje: § 1. 1. Ustala się na rok 2003 limit nowych licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w liczbie 130. 2. Limit obowiązuje na terenie miasta Wrocławia. § 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Miasta. § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

Zagadnienie definicji w aktach prawa miejscowego § 149. W akcie normatywnym niższym rangą niż ustawa bez upoważnienia ustawowego nie formułuje się definicji ustalających znaczenia określeń ustawowych; w szczególności w akcie wykonawczym nie formułuje się definicji, które ustalałyby znaczenia określeń zawartych w ustawie upoważniającej.

Uzasadnienie zakazu definiowania określeń ustawowych jeżeli w ustawie znajduje się już definicja, to definicja w akcie prawa miejscowego zmierza wprost do modyfikacji treści ustawy; jeżeli w ustawie nie ma definicji ustawowej, to definicja w akcie prawa miejscowego i tak zmierza do zmiany woli ustawodawcy; ustawodawca nie definiując bowiem jakiegoś wyrażenia wyraził wolę, aby było ono rozumiana tak jak będzie to wynikało z użycia reguł wykładni; inaczej: gdyby chciał zdefiniować jakieś wyrażenie, zrobiłby to. 3) definiując określenie ustawowe za pomocą aktu prawa miejscowego wkracza się de facto w kompetencje ustawodawcy.

Rozstrzygnięcie Nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego Wrocław, z dnia 1 kwietnia 2009 r. (NK.II.0911-16/205/09) Zgodnie z postanowieniami art. 3 pkt 2 Karty Nauczyciela: „Ilekroć w ustawie jest mowa o szkołach bez bliższego określenia – rozumie się przez to przedszkola, szkoły i placówki oraz inne jednostki organizacyjne wymienione w art. 1 ust. 1 i 1a, a także odpowiednio ich zespoły”. § 1 pkt 2 uchwały nr XXIX/142/2009 podaje z kolei inną definicję szkoły, stanowiąc: „Ilekroć w uchwale jest mowa o szkole bez bliższego określenia – rozumie się przez to szkołę, zespół szkół, placówkę oświatową, placówkę opiekuńczo- wychowawczą lub ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, dla których organem prowadzącym jest Powiat Złotoryjski”.

Regulacja zawarta w przytoczonym przepisie uchwały nr XXIX/142/2009 okazuje się nieuprawnioną modyfikacją przepisu ustawowego, co stanowi istotne naruszenie prawa. Karta Nauczyciela w art. 3 pkt 2 podaje wyraźną definicję szkoły, wobec czego rada powiatu, w uchwale będącej aktem prawa miejscowego, absolutnie nie jest uprawniona do powtarzania definicji legalnych, ani tym bardziej ich modyfikowania. Brak jest uzasadnienia prawnego dla stanowienia w akcie prawa miejscowego o sprawach uregulowanych już w drodze ustawy. Z istoty aktu prawa miejscowego wynika niedopuszczalność takiego działania organu realizującego delegację ustawową, które polega na powtarzaniu bądź modyfikacji wiążących norm o charakterze powszechnie obowiązującym.

OZNACZANIE JEDNOSTEK REDAKCYJNYCH UCHWAŁA NR XL/123/03 RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1998 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591), w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371) Rada Miejska Wrocławia uchwala, co następuje: § 1 Ustala się na rok 2003 limit nowych licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w liczbie 130.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE AKTÓW PRAWA MIEJSCOWEGO Art. 4: Akty normatywne, zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy.

Przepisy porządkowe wchodzą w życie po upływie trzech dni od dnia ich ogłoszenia. W uzasadnionych przypadkach przepisy porządkowe mogą wchodzić w życie w terminie krótszym niż trzy dni, a jeżeli zwłoka w wejściu w życie przepisów porządkowych mogłaby spowodować nieodwracalne szkody lub poważne zagrożenia życia, zdrowia lub mienia, można zarządzić wejście w życie takich przepisów z dniem ich ogłoszenia.

OGŁASZANIE AKTÓW PRAWA MIEJSCOWEGO Art. 13. W wojewódzkim dzienniku urzędowym ogłasza się: 1) akty prawa miejscowego stanowione przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 2) akty prawa miejscowego stanowione przez sejmik województwa, organ powiatu oraz organ gminy, w tym statuty województwa, powiatu i gminy, (...) 4) akty Prezesa Rady Ministrów uchylające akty prawa miejscowego stanowionego przez wojewodę i organy administracji niezespolonej, 5) wyroki sądu administracyjnego uwzględniające skargi na akty prawa miejscowego stanowionego przez: wojewodę i organy administracji niezespolonej, organ samorządu województwa, organ powiatu i organ gminy, (...) 9) statut urzędu wojewódzkiego, 10) inne akty prawne, informacje, komunikaty, obwieszczenia i ogłoszenia, jeżeli tak stanowią przepisy szczególne.

OGŁASZANIE AKTÓW PRAWA MIEJSCOWEGO Art. 14: przepisy porządkowe ogłasza się w drodze obwieszczeń, a także w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie lub w środkach masowego przekazu; za dzień ogłoszenia przepisów porządkowych uważa się dzień wskazany w obwieszczeniu; ogłoszenie przepisów porządkowych w sposób określony w powyżej nie zwalnia z obowiązku ich ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

NOWELIZACJA UCHWAŁ UCHWAŁA RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 23 czerwca 2003 r. zmieniająca uchwałę w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1998 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591), w związku z art. 6 ust. 6 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371) Rada Miejska Wrocławia uchwala, co następuje: § 1. W uchwale z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie ustalenia limitu licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w roku 2003 (Dz. Urz. Woj. Doln. 2002, Nr 170, poz. 2402) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Ustala się na rok 2003 limit nowych licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w liczbie 150.” (...)

(Wrocław, dnia 27 czerwca 2002 r.) UCHWAŁA RADY GMINY SULIKÓW z dnia 23 lutego 2002 r. w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania (Wrocław, dnia 27 czerwca 2002 r.)   Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591) oraz art. 16 i art. 34 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.) Rada Gminy Sulików uchwala, co następuje: § 1. W uchwale nr IV/26/97 Rady Gminy Sulików z dnia 24 maja 1997 r. w sprawie udzielania pomocy uczniom szkół w formie dożywiania (zmiany: uchwała nr IV/24/98 z dnia 25 kwietnia 1998 r. i uchwała nr XXII/143/2000 z dnia 24 czerwca 2000 r.) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 3 po wyrazach "nie przekracza" dodaje się cyfry "200%", 2) w § 4 wyrazy "kryterium dochodowe określone" zastępuje się wyrazami "200% kryterium dochodowego określonego". § 2. Realizację uchwały powierza się kierownikowi Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sulikowie. § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

(Wrocław, dnia 27 czerwca 2002 r.) UCHWAŁA RADY GMINY SULIKÓW z dnia 27 kwietnia 2002 r. o zmianie uchwały w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania (Wrocław, dnia 27 czerwca 2002 r.)   Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 16 i art. 34 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1993 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.) Rada Gminy Sulików uchwala, co następuje: § 1. W uchwale nr XL/248/2002 Rady Gminy Sulików z dnia 23 lutego 2002 r. w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania § 3 otrzymuje następujące brzmienie: "§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego". § 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy Sulików. § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

(Wrocław, dnia 27 września 2002 r.) UCHWAŁA RADY GMINY SULIKÓW z dnia 29 czerwca 2002 r. w sprawie zmiany uchwały o zmianie uchwały w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania (Wrocław, dnia 27 września 2002 r.)   Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 16 i art. 34 ust. 3 i ust. 5 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z późn. zm.) Rada Gminy Sulików uchwala, co następuje: § 1. W uchwale nr XLII/252/2002 Rady Gminy Sulików z dnia 27 kwietnia 2002 r. o zmianie uchwały w sprawie zmiany uchwały o udzielaniu pomocy uczniom szkół w formie dożywiania § 2 otrzymuje następujące brzmienie: "§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy Sulików". § 2. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy Sulików. § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba we Wrocławiu z 2008-02-26, IV SA/Wr 12/08 Opubl: Wspólnota rok 2008, Nr 42, str. 30 Teza: Nie można zaakceptować stanowiska, że rady gmin, rady powiatów i sejmiki województw mogą podejmować uchwały nie tylko na podstawie wyraźnego upoważnienia zawartego w ustawie (szczególnego lub generalnego), ale też na podstawie przepisów rozporządzeń.

Akty prawa miejscowego można stanowić wyłącznie na w granicach i podstawie ustaw. Wyklucza to możliwość powoływania się na upoważnienie zawarte w rozporządzeniach i prowadzi do wniosku, że stanowienie aktów prawa miejscowego w oparciu o upoważnienie wyprowadzone z aktu podustawowego, uznać należy za niekonstytucyjne (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 10 grudnia 2002 r., P 6/02, OTK-A z 2002 r., nr 7, poz. 91 dotyczący konstytucyjności wprowadzenia opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych). Skoro ustrojodawca w art. 94 zdecydował, że upoważnienia do stanowienia prawa miejscowego winien udzielać ustawodawca, to za niedopuszczalne należy uznać udzielanie tego upoważnienia w akcie podustawowym. Stanowienie prawa miejscowego na podstawie rozporządzenia jest w istocie działaniem bez podstawy prawnej, naruszającym regułę wyrażoną w art. 7 Konstytucji RP i skutkującą kwalifikowaną wadą aktu powodującą jego nieważność.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2004-11-18, FSK 1188/04 Teza: Nie jest do zaakceptowania w demokratycznym państwie prawnym taka sytuacja, aby rada gminy mogła stanowić o wydaniu aktu prawa miejscowego w sprawach podatkowych na podstawie upoważnienia ustawowego, w dniu w którym takie upoważnienie oficjalnie nie weszło w życie.

PRZEPISY PORZĄDKOWE § 143 ZTP: Do aktów prawa miejscowego stosuje się odpowiednio zasady wyrażone w dziale VI, z wyjątkiem § 141, w dziale V, z wyjątkiem § 132, w dziale II oraz w dziale I rozdziały 2-7, a do przepisów porządkowych - również w dziale I rozdział 9, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

Zamieszcza się tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są dwa warunki: Przepisy karne Zamieszcza się tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są dwa warunki: naruszenie przepisów ustawy nie kwalifikuje się jako naruszenia przepisów Kodeksu karnego, Kodeksu karnego skarbowego lub Kodeksu wykroczeń; czyn wymagający zagrożenia karą jest związany z treścią danej ustawy;

Przepisy porządkowe Np.: Art. 40 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym 3. W zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Kodeks wykroczeń Art. 54. Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych, podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.

Przykłady: uchwała Rady Miejskiej z dnia [. ] r Przykłady: uchwała Rady Miejskiej z dnia [...] r. nr LV/505/10 w sprawie zakazu wprowadzania do obrotu tzw. dopalaczy na terenie Gminy I. uchwała Rady Miejskiej w P. z dnia [...] stycznia 2007 r. nr [...] w sprawie przepisów porządkowych regulujących zasady używania (detonowania) materiałów pirotechnicznych o charakterze widowiskowym

Przepis porządkowy §1. Na terenie województwa dolnośląskiego zabrania się używania: 1) materiałów lub mieszanin pirotechnicznych przewidzianych do wytwarzania efektów świetlnych, dźwiękowych, cieplnych, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów, 2) wyrobów zawierających jeden lub kilka materiałów pirotechnicznych, przeznaczonych do uzyskania efektów pirotechnicznych, w tym widowiskowych - w miejscach publicznych i w innych miejscach, jeżeli może to spowodować bezpośrednie zagrożenie bezpieczeństwa dla życia i zdrowia ludzi, mienia oraz środowiska.

Zarządzenie Nr 308/10 Wójta Gminy Oleśnica z dnia 15 lipca 2010 r Zarządzenie Nr 308/10 Wójta Gminy Oleśnica z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie ograniczenia poboru wody na terenie Gminy Oleśnica. Na podstawie art. 40 ust. 3 w związku z art. 41 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2001 nr 142 poz. 1591 z późn. zm.) z uwagi na duży pobór wody z sieci wodociągowej na terenie Gminy Oleśnica, związany z długotrwałym brakiem opadów atmosferycznych, mając na względzie konieczność utrzymania dostaw wody do odbiorców zarządzam, co następuje:

§ 1. 1. Wprowadza się zakaz używania wody z sieci wodociągowej Gminy Oleśnica do celów innych niż socjalno-bytowe, w godzinach od 12.00 do 24.00, w następujących miejscowościach: Brzezinka, Bogusławice, Boguszyce wieś, Cieśle, Dąbrowa, Gęsia Górka, Jenkowice, Jonas, Kolonia Poniatowice, Ligota Polska, Nowoszyce, Osada Leśna, Ostrowina, Poniatowice, Smardzów, Sokołowice, Spalice, Wszechświęte, Wyszogród, Zarzysko. 2. Zakaz używania wody dotyczy zwłaszcza podlewania ogródków, terenów zielonych i nawadniania gruntów, napełniania basenów, oczek wodnych, opryskiwaczy rolniczych i cystern używanych w budownictwie, mycia samochodów itp. 3. Naruszenie zakazu, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 uznaje się jako nielegalny pobór wody. 4. Do kontrolowania przestrzegania postanowień niniejszego zarządzenia upoważnieni są pracownicy Gminnego Przedsiębiorstwa Komunalnego Sp. z o.o. oraz sołtysi.

rozstrzygnięcie nadzorcze nr NK. II. MG rozstrzygnięcie nadzorcze nr NK.II.MG.0911-13/10 Wojewody Dolnośląskiego z dnia 11 października 2010r. Po pierwsze jedynym organem, który jest uprawniony do ograniczenia poboru wody jest dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej. Zgodnie z art. 88 ust. ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku - Prawo wodne (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 239, poz. 2019 ze zmianami) może on wprowadzić, w drodze rozporządzenia, czasowe ograniczenia w korzystaniu z wód, w szczególności w zakresie poboru wody lub wprowadzania ścieków do wód albo do ziemi oraz zmiany sposobu gospodarowania wodą w zbiornikach retencyjnych w przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej w celu zapobieżenia skutkom powodzi lub suszy dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej może. Żaden inny przepis powszechnie obowiązującego prawa nie zawiera postanowień w zakresie możliwości ograniczenia poboru wody.

Po drugie w omawianym przypadku nie istniały okoliczności dające podstawę do wydania przepisów porządkowych. Na pytanie organu nadzoru (pismo NK.II.MG.0915-61/10 z dnia 17 września 2010 roku) odnośnie istnienia obiektywnych przesłanek stanowiących podstawę do utrzymania w mocy zatwierdzonego zarządzenia Przewodnicząca Rady Gminy Oleśnica wyjaśniła (pismo SOO.0902-4-4/10 z dnia 22 września 2010 roku), że utrzymanie w mocy zarządzenia podyktowane jest spadkami ciśnienia w sieci wodociągowej, w okresie zwiększonych poborów i koniecznością utrzymania dostaw wody do odbiorców. Nie można zgodzić się z argumentacją, że spadki ciśnienia wody spowodowane zwiększonym poborem i prowadzenie w związku z tym prac budowlanych stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia obywateli albo, że grożą zakłóceniem porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Z istoty przepisów porządkowych (policyjnych) wynika, że stanowią one regulacją o charakterze wyjątkowym i ostatecznym.

Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Małopolskiego z dnia 23 kwietnia 2010 r., PN.II.0911- 65 -10 W ocenie organu nadzoru rada gminy błędnie uznała, że materia ujęta w ramach kwestionowanej uchwały nie jest wystarczająco unormowana w obowiązującym porządku prawnym. Zakaz używania materiałów wybuchowych i pirotechnicznych, określony w uchwale, zawiera w sobie przepis art. 51 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń, wprowadzający odpowiedzialność za wykroczenie sprawcy, który krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym. Natomiast zakaz sprzedaży materiałów pirotechnicznych w handlu okrężnym, określony w uchwale stanowi modyfikację, regulacji ujętej w ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 29 lipca 2005 r. w sprawie wykazu wyrobów pirotechnicznych (…). Zatem zdaniem organu nadzoru podjecie kwestionowanej uchwały w istocie powoduje wkroczenie w obszar regulacji ustawowej celem jej modyfikacji i dostosowania do lokalnych potrzeb gminy

Wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z 2005-06-09, V KK 41/05 We wspomnianym już uzasadnieniu wyroku z dnia 8 lipca 2003 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że wobec jednoznacznego brzmienia art. 42 ust. 1 Konstytucji, wyrażającego zasadę wyłączności ustawy w sferze prawa represyjnego, należy przyjąć, że organy samorządu terytorialnego nie mogą ustanawiać kary grzywny ani nawet określić jej granic, a jedynie wskazywać na sankcje przewidziane przez szczegółowe przepisy o wykroczeniach, w szczególności w art. 54 KW. Przepis przewidujący odpowiedzialność za wykroczenie powinien być tak sformułowany, by między innymi przewidywał wyraźnie oznaczoną sankcję. Wynika to jednoznacznie z treści omawianego już art. 42 ust. 1 Konstytucji RP i art. 1 KW, a pośrednio także z art. 40 ust. 4 ustawy o samorządzie terytorialnym.

cd. Podzielić należy, wyrażone już w orzecznictwie Sądu Najwyższego, poglądy, że przy tworzeniu przepisów o charakterze porządkowym, mających wyjaśnić swą treścią dyspozycję przepisu o charakterze "blankietowym" zawierającego już konkretną sankcję (jak np. art. 54 KW), wystarczające byłoby ogólne odesłanie do odpowiedzialności przewidzianej w tym przepisie, jeśli tylko przewidywana kara grzywny miałaby być równa tej, którą ten przepis przewiduje. Takie odesłanie do sankcji przewidzianej w przepisie Kodeksu wykroczeń (prawie materialnym) uznać jednak należy za minimum wymagań w tym zakresie. Innymi słowy, uchwały Rady Miejskiej, aby spełniać minimalne standardy poprawności legislacyjnej, winny odsyłać do konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i określać konsekwencje prawnomaterialne wobec tych podmiotów, których te uchwały dotyczą. Tymczasem uchwała Rady Miejskiej w P., która stanowiła podstawę skazania Jacka B. w niniejszej sprawie nie spełnia nawet tych minimalnych kryteriów poprawności techniki legislacyjnej w omawianym zakresie, niewątpliwie bowiem nie odsyła ona do konkretnego przepisu Kodeksu wykroczeń, i jednoznacznie nie określa wobec sprawcy prawnomaterialnych konsekwencji naruszenia przez niego zawartych w niej przepisów.

Trzy rodzaje przepisów porządkowych: 1) Ustalające jedynie czyn zabroniony a w zakresie sankcji korzystające z treści art. 54 Kodeksu wykroczeń, pod warunkiem, że dotyczyć będą zachowania się w miejscu publicznym (Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w miejscach publicznych, (…)). Kwestia wątpliwa: odesłanie. „Zabrania się..” 2) Ustalające czyn zabroniony i przewidujące karę grzywny za ich naruszenie: „Kto …, podlega karze grzywny.”. 3) Ustalające czyn zabroniony, inne niż wymienione w pkt 1, i nie przewidujące za jego popełnienie sankcji.