Zrozumieć indywidualne potrzeby

Cele spotkania Ustalenie wspólnego rozumienia terminów „indywidualne potrzeby” i „specjalne potrzeby”. Zapoznanie ze zmianami prawnymi w obszarze zasad udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Identyfikacja korzyści i trudności wynikających ze wspólnej edukacji dzieci ze specjalnymi potrzebami i ich rówieśników. Identyfikacja stereotypów w myśleniu o indywidualnych potrzebach dzieci. Zapoznanie z metodami pracy z dziećmi o indywidualnych potrzebach eduakcyjnych.

Potrzeby – co to takiego? Potrzeby ludzkie to przejaw zależności człowieka od otoczenia. Potrzeby ma każdy człowiek, niezależnie od płci, wieku, rasy i innych uwarunkowań. Część z nich ma charakter obiektywny – jak potrzeba pożywienia, wypoczynku, bezpieczeństwa. Różnimy się sposobem zaspokajania swoich potrzeb, np. każdy z nas potrzebuje wypoczynku, ale jednemu wystarczy 7 godzin snu, a inny potrzebuje spać 9 godzin. Potrzeby obiektywne pociągają za sobą potrzeby subiektywne (to, co my sami postrzegamy jako naszą potrzebę, choć obiektywnie nie jest nam niezbędne do funkcjonowania) – to obszar różnic między nami. Brak zaspokojenia potrzeby wprowadza jednostkę w stan napięcia psychicznego, stanowiącego często motyw do działania w kierunku zaspokojenia potrzeby. W trakcie życia uczymy się w sposób coraz bardziej samodzielny zaspokajać swoje potrzeby. Jednak są sytuacje, w których nie jesteśmy w stanie poradzić sobie z tym sami – wówczas wymagamy wsparcia.

Zadanie Zapraszam do podwójnego kręgu! Pomyślcie państwo o jednej ważnej z punktu widzenia Waszego dziecka potrzebie. Ustawcie się w dwóch kręgach (wewnętrznym i zewnętrznym) tak, byście stali twarzami siebie. Utworzycie w ten sposób pary. Powiedzcie osobie stojącej naprzeciw: Jestem mamą/tatą… (imię); ważne dla mojego dziecka jest… (potrzeba) Na mój znak krąg zewnętrzny przesuwa się o jedną osobę, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Powtórzcie swoją informację osobie stojącej naprzeciw.

Zmiany prawne Podstawowe założenia: zwrócono szczególną uwagę na konieczność rozpoznawania i zaspokajania indywidualnych potrzeb edukacyjnych i rozwojowych, a także rozpoznawania możliwości psychofizycznych uczniów zwrócono uwagę na potrzebę identyfikowania zdolności uczniów zobowiązano nauczycieli do indywidualizowania pracy na obowiązkowych i dodatkowych zajęciach – zgodnie z potrzebami i możliwościami uczniów

Dzieci ze specjalnymi potrzebami Czyli dla kogo pomoc? Uczniowie z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego z niepełnosprawnościami (niesłyszący i słabosłyszący; niewidomi i słabowidzący; z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją; z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim; z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym; z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera; z niepełnosprawnościami sprzężonymi) niedostosowani społecznie zagrożeni niedostosowaniem społecznym Uczniowie z innymi orzeczeniami, opiniami i zdiagnozowani w szkole szczególnie uzdolnieni ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się z zaburzeniami komunikacji językowej z chorobami przewlekłymi w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej z niepowodzeniami edukacyjnymi zaniedbani środowiskowo z trudnościami adaptacyjnymi inni

Ważna rola rodziców Rodzic jest ważnym ogniwem procesu udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej: Wiedza rodzica o funkcjonowaniu dziecka jest bezcenna z punktu widzenia szkoły Zakładamy partnerską współpracę na co dzień i w ramach powoływanych zespołów dla dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi Rodzic ma prawo do pełnej informacji oraz do współdecydowania w sprawach dotyczących dziecka

Osoby uczestniczące w spotkaniach zespołu

Sposób dokumentowania Dla dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego  indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET) Dla dzieci z innymi orzeczeniami i opiniami poradni psychologiczno-pedagogicznej, a także te, u których na terenie szkoły zaobserwowano specjalne potrzeby edukacyjne  karta indywidualnych potrzeb ucznia (KIPU)  plan działań wspierających (PDW)

Wnioski Każde dziecko potrzebujące wsparcia ma takie wsparcie otrzymać Indywidualizacja dotyczy każdego, zaś szczególne dostosowania są potrzebne niektórym dzieciom Indywidualizacja nie oznacza pracy na lekcji po dwie minuty oddzielnie z każdym dzieckiem – to sposób organizacji zajęć Wspieranie uczniów ze specjalnymi potrzebami będzie ważnym zadaniem, ale nie będzie odbywać się kosztem innych dzieci

Zadanie Zapraszam do pracy w 4 grupach: Jakie korzyści dla ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wynikają z faktu uczenia się wraz z rówieśnikami w szkole ogólnodostępnej? Jakie korzyści dla pozostałych uczniów wynikają z faktu uczenia się wspólnie z rówieśnikami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? Jakie trudności mogą wnikać wynikają z faktu uczenia się ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi wspólnie z rówieśnikami w szkole ogólnodostępnej? Jakie trudności dla pozostałych uczniów wynikają z faktu uczenia się wspólnie z rówieśnikami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi?

Dyskusja – Jak poukładać te „puzzle”? Zastanówcie się Państwo nad następującymi pytaniami: Jak ludzie nieznający funkcjonowania dziecka ze specjalnymi potrzebami mogą to dziecko postrzegać? Co myślą, jakie emocje im towarzyszą? Jak według Państwa dziecko ze specjalnymi potrzebami postrzega innych ludzi? Jak rodzic dziecka ze specjalnymi potrzebami postrzega swoje dziecko? Jak rodzic dziecka ze specjalnymi potrzebami postrzega innych ludzi? Co możemy wspólnie zrobić, żeby wszyscy w naszej klasie czuli się dobrze i odnaleźli swoje miejsce?

DZIĘKUJE ZA UDZIAŁ W SPOTKANIU!