Krykiet

Krykiet – sport drużynowy, w którym mecze rozgrywane są między dwiema drużynami po jedenastu zawodników. Pochodzi z Anglii, gdzie podobna gra była znana już na przełomie XIII i XIV wieku.

Przebiegiem gry rządzą 42 zasady opracowane przez Marylebone Cricket Club w porozumieniu z innymi państwami, w których gra się w krykieta. Poza różnicami istniejącymi pomiędzy poszczególnymi odmianami krykieta dopuszczalne jest jednak również zmienianie zasad w poszczególnych meczach za zgodą obu drużyn. Można też stosować dodatkowe zasady, w zależności od okoliczności, w których rozgrywany jest mecz.

Ślady istnienia prostej wersji krykieta pochodzą z XIII wieku, ale gra mogła powstać jeszcze wcześniej. Najprawdopodobniej stworzyły ją dzieci w społecznościach chłopskich i trudniących się metalurgią żyjących w rejonie zwanym The Weald pomiędzy Kentem i Sussex. Istnieją pisane źródła potwierdzające, iż w grę creag grał w roku 1300 w Newenden sam książę Edward, syn króla Anglii Edwarda I.

Mecze krykietowe rozgrywane są na trawiastym boisku o zbliżonym do owalnego kształcie, w środku którego znajduje się płaski pas długości 20,12 m. Na końcach pasa ustawione są bramki– trzy wbite w ziemię drewniane słupki. Gracz jednej z drużyn rzuca twardą piłkę z korka obłożonego skórą, o obwodzie 224-229 mm, w kierunku przeciwległej bramki, tak aby w nią trafić, a gracz drugiej drużyny broni jej przed uderzeniem za pomocą drewnianego kija.

Gra popularna jest w wielu innych krajach na świecie – w tym prawie we wszystkich należących do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów, a także w krajach azjatyckich, i niektórych krajach europejskich. Kraje, których drużyny mają tzw. Test status – mogą rozgrywać między sobą mecze krykieta w najwyższej klasie rozgrywkowej – to: Europa: Anglia, Oceania: Australia, Nowa Zelandia, Azja: Indie, Pakistan, Sri Lanka, Bangladesz, Afryka: Zimbabwe, RPA, Indie Zachodnie: (Jamajka, Trynidad i Tobago, Barbados, Gujana, Antigua, Saint Kitts, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Dominika, Grenada).

Podstawowy sprzęt to wyposażenie zawodników: piłka wykonana z korka pokrytego białą lub czerwoną skórą, mająca obwód około 23 cm kij z drewna wierzbowego z długą rękojeścią i płaską powierzchnią do odbijania, o maksymalnej długości 96,5 cm oraz szerokości do 10,8 cm. Ubiór zawodników to koszulka polo, długie spodnie, buty z kolcami (dla uzyskania lepszej przyczepności), nakrycie głowy chroniące oczy przed słońcem, a w razie potrzeby także wełniany sweter.

Nowa era w historii krykieta zaczęła się w 1963 roku, kiedy angielskie hrabstwa zmodyfikowały zasady, umożliwiając rozgrywanie nowego typu meczów – meczów o odgórnie ustalonej liczbie overów. Osiem lat później na podstawie tego przepisu powstały mecze jednodniowe – One-day International (ODI). International Cricket Council szybko zaakceptowała tę formę gry i w 1975 zorganizowała pierwsze Mistrzostwa Świata w krykiecie w meczach jednodniowych. Od tego momentu ODI stopniowo zdobywały coraz większą popularność kosztem meczów wielodniowych. Na początku XXI wieku dłuższa odmiana krykieta zaczęła co prawda odzyskiwać popularność, ale w tym samym okresie pojawiła się kolejna odmiana z ograniczoną liczbą overów – Twenty20.