Słynni matematycy Słynni matematycy
Pitagoras Grecki matematyk, filozof, mistyk kojarzony ze słynnym twierdzeniem matematycznym nazwanym jego imieniem. Twierdzenie Pitagorasa:
Tales z Miletu Grecki uczony, autor jednej z najważniejszych twierdzeń geometrii euklidesowej.
Pierre de Fermat Francuski matematyk (kształcił się samodzielnie) , który dokonał wielu odkryć w dziedzinie teorii liczb. Jego prace stworzyły też podstawy pod późniejszy rozwój rachunku prawdopodobieństwa. Zasada Fermata - Promień świetlny poruszający się (w dowolnym ośrodku) od punktu A do punktu B przebywa zawsze lokalnie minimalną drogę optyczną, czyli taką, na której przebycie potrzeba czasu najkrótszego.
Bernhard Riemann Niemiecki matematyk, profesor uniwersytetu w Getyndze. Twórca wielowymiarowej geometrii Riemanna (wykład z 10 czerwca 1859 r.), której zasady stanowią podstawę ogólnej teorii względności. Zapoczątkował systematykę geometrii nieeuklidesowych. Jego prace z teorii liczb i teorii funkcji analitycznych wywarły duży wpływ na rozwój matematyki. Był autorem pracy o szeregach trygonometrycznych i teorii całki (w której wprowadził całkę nazywaną dziś całką Riemanna), zajmował się również fizyką teoretyczną.
François Viète Francuski matematyk i astronom. Zajmował się m.in. algebrą i trygonometrią, sformułował wzory algebraiczne pozwalające rozwiązywać równania kwadratowe, zwane dziś wzorami Viete'a. Wprowadził notację literową dla stałych w równaniach.
Sir Isaac Newton Angielski fizyk, matematyk, astronom, filozof, historyk, badacz Biblii i alchemik. Prace Isaac’a Newtona zainicjowały rozwój analizy matematycznej.
Gottfried Leibniz Niemiecki filozof, matematyk, prawnik, inżynier-mechanik, fizyk, historyk i dyplomata. Stworzył rachunek różniczkowy, przy czym jego notacja tego rachunku okazała się praktyczniejsza. Zbudował jedną z pierwszych maszyn do liczenia
Stanislaw Mazur Polski matematyk, poseł na Sejm PRL. Wprowadził i rozwinął metody geometryczne w analizie funkcjonalnej oraz w 1938 zapoczątkował ogólną teorią przestrzeni liniowo-topologicznych; jeden z czołowych specjalistów w zakresie teorii limesowalności.
Stefan Banach Polski matematyk. Był autorem ponad 60 prac naukowych i twórcą wielu twierdzeń o fundamentalnym znaczeniu dla wielu działów matematyki. O uznaniu zasług Banacha w kraju świadczy też i to, że był kilkakrotnie laureatem nagród naukowych, a w 1939 zostaje wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Ugruntował ostatecznie podstawy niesłychanie ważnej w nowoczesnych zastosowaniach matematyki analizy funkcjonalnej. Podał jej fundamentalne twierdzenia, wprowadził jej terminologię, którą zaakceptowali matematycy na całym świecie.