Białystok 1920- Czerwoni Zdrajcy

11 Listopada 1918 roku odradza się niepodległe państwo Polskie 11 Listopada 1918 roku odradza się niepodległe państwo Polskie. W tym samym czasie rozpada się Cesarstwo Niemieckie, a w Rosji trwa krwawa wojna domowa, pomiędzy Bolszewikami i zwolennikami Caratu.

Zachodnie granice Rzeczpospolitej regulował traktat Wersalski, jednak na wschodzie sąsiadem Polski była Bolszewicka Rosja i inne nowo powstałe państwa, w tym Ukraina z którą Polska toczyła wojnę.

W momencie gdy Armia Czerwona zajęła Wilno Józef Piłsudski nie czekając na większe wzmocnienie Rosji Radzieckiej wydał rozkaz ataku. 20 Kwietnia 1919 roku Polacy wyzwolili Wilno, a następnie rozpoczęli marsz na wschód.

W Czerwcu 1920 roku rozpoczyna się kontrofensywa wojsk Radzieckich W Czerwcu 1920 roku rozpoczyna się kontrofensywa wojsk Radzieckich. Konarmia Siemiona Budionnego i Armia Michaiła Tuchaczewskiego zmuszają Wojsko Polskie do odwrotu.

30 Lipca Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski ogłosił odezwę o przejęciu władzy w Polsce. Tego samego dnia wydano stworzony przez Feliksa Edwarda Dzierżyńskiego manifest do polskiego ludu roboczego miast i wsi, który przewidywał Utworzenie Polskiej Republiki Rad.

Polrewkom działał w Białymstoku, a jego siedzibą był Pałac Branickich Polrewkom działał w Białymstoku, a jego siedzibą był Pałac Branickich. Rozpoczęto także formowanie Polskiej Armii Czerwonej, do której w ciągu całej wojny zgłosiło się jedynie 176 ochotników.

Nominalnie na czele rządu tymczasowego stał Julian Marchlewski, jednak rzeczywistym przywódcą był Feliks Edward Dzierżyński, szef sowieckiej policji politycznej Czeka, pionier wykorzystania tortur i terroru w walce z przeciwnikami bolszewików. Dzierżyński znał wielu członków polskiego rządu z czasów, gdy byli jeszcze socjalistami. Nikt w Polsce nie miał wątpliwości, dlaczego ten przerażający człowiek został szefem przyszłego rządu sowieckiej Polski.

Feliks Edward Dzierzyński urodził się 11 Września 1877 roku w Dzierżynowie na Wileńszczyźnie. Podobnie jak Piłsudski pochodził z rodziny szlacheckiej. Od młodości związany z partiami socjalistycznymi, był współzałożycielem SDKPiL, a następnie należał do ścisłego kierownictwa Rosyjskiej partii Bolszewickiej. Był bliskim współpracownikiem Włodzimierza Lenina. Popularnie nazywany jest Krwawym, lub Żelaznym Feliksem.

Byłyby to czasy terroru. Czy członkowie Polrewkomu byli zdrajcami Polski? W czasach komunizmu w Polsce wychwalało się ich dokonania, jednak o samej wojnie polsko-bolszewickiej mówiono niewiele. Według komunistów tacy ludzie jak Feliks Dzierżyński i Julian Marchlewski walczyli o poprawę bytu robotników, a występowali jedynie przeciwko Burżuazji Polskiej. Faktem jest jednak to, że większość robotników wstępowała do armii „Burżuazyjnej”. Polacy nie chcieli „dyktatury proletariatu”, a tym bardziej wprowadzonej siłą. Pewne jest, że gdyby Polska przegrała tę wojnę, to bolszewicy zaczęli by niszczyć naszą kulturę i tożsamość narodową. Dzierżyński mordowałby bez opamiętania inteligencję i innych „wrogów” ludu. Byłyby to czasy terroru.

  W gazecie „Izwiestia” z dnia 29 maja 1920 roku napisano : Zastosować mamy terror przeciwko polskim włościanom, wybijając ich do nogi. Zaczem zastosować mamy terror wobec ogółu Polaków, biorących jakikolwiek udział w walce przeciwko władzy Sowietów. Skonfiskować zboże i zmusić do zwiezienia na wskazane punkty całej polskiej produkcji rolnej, celem transportu do Rosji. Wszystkimi sposobami udzielać pomocy emigrującej do Polski biedocie rosyjskiej, organizując kolonizację w Polsce, gdzie tylko można i dzieląc między nich grunt wiejski...

Kiedy Armia Czerwona szturmowała Warszawę członkowie Polrewkomu udali się do Wyszkowa i tam czekali na upadek stolicy Polski, by tam wkroczyć, a następnie przejąć władzę.

Ostatecznie Warszawa się obroniła, a bitwa ta przeszła do historii jako Cud nad Wisłą. Bolszewicy rozpoczęli odwrót i Tymczasowy Komitet Rewolucyjny udał się do Mińska, gdzie po pewnym czasie został rozwiązany. W Polsce wygrał patriotyzm, a nie internacjonalizm. Rosjanom nie powiódł się plan ogólnoeuropejskiej rewolucji i nie udało się im połączyć z komunistami Niemieckimi. Polacy po raz kolejny uratowali Europę.

Granice Polski na wschodzie po podpisaniu pokoju w Rydze 18 Marca 1921 roku.

Biorąc pod uwagę jakim okrucieństwem wykazywali się Bolszewicy, a szczególnie Kozacy Budionnego nie ma najmniejszych wątpliwości, że każdy kto stanął po ich stronie był zdrajcą Polski. Tacy ludzie jak Feliks Dzierżyński, czy Julian Marchlewski nie zasługują na miano Polaków, wyrzekli się swojej ojczyzny dołączając do Bolszewików. Twierdzili, że walczą o poprawę bytu robotników, a tak naprawdę chodziło im jedynie o zdobycie władzy i rozszerzenie jej na cały świat. Sami robotnicy i chłopi nic nie zyskali, gdyż w ich kraju panował terror. Wielu niewinnych ludzi zabijano lub wysyłano do Gułagu. Stopa życiowa proletariatu cały czas była dużo niższa niż w krajach kapitalistycznych.

Rosjanie zemścili się za przegraną wojnę atakując nas 17 Września 1939 roku. Podpisali wtedy sojusz ze swoim największym wrogiem ideologicznym: III Rzeszą. Po II Wojnie Światowej Polska jak i inne kraje „wyzwolone” przez Armię Czerwoną stały się państwami „demokracji” ludowej zależnymi od Z.S.R.R. Komunistom jednak nie udało się zniszczyć patriotyzmu Polaków, który zaszczepiony był w nich od wieków. Polska wyzwoliła się z pod jarzma Związku Radzieckiego w 1989 roku.

Bibliografia Gorzka Chwała autor: Richard M. Watt Warszawa 2005 Boże Igrzysko autor: Norman Davies Kraków 2006 Historia Powszechna Pwn 1871-1918 autor: Janusz Pajewski Warszawa 2002 Zdjęcia i muzyka Sovmusic.ru Wikipedia.org

Koniec