J.H. Dąbrowski Gabriela Osioł
Jan Henryk Dąbrowski
Jan Henryk Dąbrowski był polskim generałem, twórcą Legionów Polskich we Włoszech, dowódca naczelnym wojsk polskich w 1813, senator-wojewoda Królestwa Polskiego w 1815, generał jazdy armii Królestwa Polskiego w 1815-1816.
Urodził się w 1755 r. w Pierzchowcu nad Rabą ( dziś Pierzchów) jako syn Jana Michała-oficera wojsk saskich i Zofii Marii Lettow. Jako ochotnik wstąpił do wojska saskiego w 1771r. i służył w gwardii przybocznej elektora saskiego do 1792 r. Potem wrócił do kraju i rozpoczął służbę w wojsku polskim. W czasie powstania kościuszkowskiego wsławił się obroną warszawskich Powązek, za co został awansowany do stopnia generała. Potem na czele trzytysięcznego Korpusu Polskiego wyruszył do Wielkopolski i zdobył Bydgoszcz.
Po powrocie do kraju zorganizował wojsko Królestwa Polskiego, piastował też godność senatora-wojewody. Wiosną 1818 r. gdy silnie zaziębiony wracał z podróży do rodzinnego Pierzchowca, nabawił się zapalenia płuc i zmarł w Winnogórze. W pamięci potomnych gen. J.H.Dąbrowski pozostał jako organizator Legionów Polskich - pierwszego polskiego czynu zbrojnego po rozbiorach Polski. Jemu poświęcono pieśń Legionów "Mazurek Dąbrowskiego , która z czasem stała się naszym hymnem narodowym.
To urywek hymnu Polskiego poświęconego Dąbrowskiemu Marsz, marsz, Dąbrowski, Z ziemi Włoskiej do Polski, Za Twoim przewodem Złączem się z narodem
THE END