POMOC PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA W PRZEDSZKOLACH, SZKOŁACH I PLACÓWKACH W ŚWIETLE OBOWIĄZUJĄCYCH PRZEPISÓW OŚWIATOWYCH I SPRAWOWANEGO NADZORU PEDAGOGICZNEGO Płock, 24 października 2013 r.

Wszyscy się włączamy: dyrektor nauczyciele rodzice instytucje wspierające (poradnia, placówka doskonalenia ……………………

Noe zaczął budować arkę, zanim zaczęło padać...

Rozpoznanie, analiza, organizacja i udzielanie wsparcia uczniom Co to jest pomoc psychologiczno – pedagogiczna? Rozpoznanie, analiza, organizacja i udzielanie wsparcia uczniom

rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na: rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia Ważne: Pomocy psychologiczno – pedagogicznej udziela się we współpracy z rodzicami ucznia.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu, szkole i placówce jest udzielana z inicjatywy: ucznia rodziców ucznia dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzącego zajęcia z uczniem pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej asystenta edukacji romskiej pomocy nauczyciela pracownika socjalnego asystenta rodziny kuratora sądowego

Pomocy udzielają: nauczyciele wychowawcy grup wychowawczych specjaliści, w szczególności: psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, doradcy zawodowi i terapeuci pedagogiczni

W przedszkolu, szkole i placówce pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest: w trakcie bieżącej pracy z uczniem

oraz w przedszkolu i placówce w formie: zajęć rozwijających uzdolnienia; zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym porad i konsultacji

Placówki, w rozumieniu przepisów ustawy o systemie oświaty to: młodzieżowe ośrodki wychowawcze młodzieżowe ośrodki socjoterapii specjalne ośrodki szkolno – wychowawcze specjalne ośrodki wychowawcze ośrodki rewalidacyjno-wychowawcze oraz placówki oświatowo-wychowawcze (placówki wychowania pozaszkolnego: pałace młodzieży, młodzieżowe domy kultury, ogródki jordanowskie, międzyszkolne ośrodki sportowe; szkolne schroniska młodzieżowe) placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych bursy i domy wczasów dziecięcych Podstawa prawna: ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) - art. 2 ust. 3, 3a, 5 i 7.

oraz w szkole dla dzieci i młodzieży w formie: klas terapeutycznych ( bez szkół specjalnych) zajęć rozwijających uzdolnienia zajęć dydaktyczno-wyrównawczych zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej - w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych warsztatów porad i konsultacji

Ważne: Objęcie ucznia nauką w klasie terapeutycznej wymaga opinii poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie. W uzasadnieniu do nowego rozporządzenia czytamy, że doprecyzowano brzmienie dotychczasowe; brak precyzji budził wątpliwości interpretacyjne. W klasie terapeutycznej mógł być umieszczony uczeń, posiadający opinię wydaną do innych celów.

oraz w szkole dla dorosłych w formie: zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej porad i konsultacji warsztatów i szkoleń

porad konsultacji warsztatów szkoleń Pomoc psychologiczno – pedagogiczna rodzicom uczniów i nauczycielom udzielana jest w formie: porad konsultacji warsztatów szkoleń

Jeśli dokonane rozpoznanie uzasadnia potrzebę udzielenia uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej, nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym: w przypadku szkoły - wychowawcę klasy w przypadku przedszkola - dyrektora Odpowiednio, wychowawca lub dyrektor informuje innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem, jeśli stwierdzi taką potrzebę. Ważne: Wychowawca (szkoła), dyrektor (przedszkole) planują i koordynują udzielanie uczniowi pomocy. Dyrektor może wyznaczyć inną osobę do koordynowania udzielania pomocy.

Odpowiednio, wychowawca lub dyrektor: ustalają formy udzielania pomocy okres udzielania pomocy wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane Ważne: Ostateczny wymiar godzin poszczególnych form pomocy dyrektor przedszkola/szkoły ustala, biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które w danym roku szkolnym mogą być przeznaczone na realizację tych form, w tym godziny wynikające z art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy Karta Nauczyciela.

Ważne: W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego planowanie i koordynowanie udzielania uczniowi pomocy psychologiczno – pedagogicznej w przedszkolu, szkole i ośrodku, a także ustalanie form pomocy, a w przypadku klas terapeutycznych, zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych oraz zajęć z zakresu doradztwa edukacyjno – zawodowego – także ustalanie okresu udzielania pomocy i wymiaru godzin, w którym poszczególne zajęcia (funkcjonowanie klasy terapeutycznej) będą realizowane jest zadaniem zespołu nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem.

Ważne: Uczniom z niepełnosprawnością, posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w każdym roku szkolnym, w przedszkolu, szkole i placówce udziela się pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

Pomoc psychologiczno - pedagogiczna: nauczyciele rozpoznali potrzeby ucznia, uczeń posiada opinię poradni, uczeń posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, uczeń posiada orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania. Kształcenie specjalne: uczeń posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Opinia: wydawana jest na wniosek rodzica/pełnoletniego ucznia wniosek może być złożony w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek powinien zawierać uzasadnienie wydawana w ciągu 30 dni, w szczególnie uzasadnionych przypadkach w ciągu 60 dni; jeśli potrzebne jest zaświadczenie lekarskie i nie uda się wydać w ciągu 30 lub 60 dni – opinia w ciągu 7 dni od otrzymania zaświadczenia na wniosek rodzica może być przekazana szkole

Ważne: Dla uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, w tym uczniów z niepełnosprawnością, opracowuje się zespołowo indywidualny program edukacyjno – terapeutyczny.

Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny zawiera: zakres i sposób dostosowania wymagań edukacyjnych w szczególności poprzez stosowanie odpowiednich metod i form pracy z uczniem; zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, w tym w przypadku: ucznia niepełnosprawnego – działania o charakterze rewalidacyjnym, ucznia niedostosowanego społecznie - działania o charakterze resocjalizacyjnym, ucznia zagrożonego niedostosowaniem społecznym – działania o charakterze socjoterapeutycznym; formy i okres udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin, zajęcia rewalidacyjne oraz inne zajęcia, stosownie do potrzeb; działania wspierające rodziców uczniów oraz zakres współdziałania z poradniami, placówkami doskonalenia nauczycieli, sosw, mow, mos oraz innymi instytucjami, zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami ucznia.

Dokumentowanie przebiegu nauczania oraz działalności wychowawczej i opiekuńczej przez dyrektorów szkół.

Przedszkole i szkoła podstawowa, w której zorganizowano oddział przedszkolny prowadzi: dziennik zajęć przedszkola dla każdego oddziału.  Szkoła podstawowa i gimnazjum prowadzi: księgę ewidencji dzieci podlegających obowiązkowi szkolnemu, zamieszkałych w obwodzie szkoły.  

Szkoła prowadzi: księgę uczniów, dziennik lekcyjny dla każdego oddziału, arkusz ocen dla każdego ucznia, w szkołach dla młodzieży księgi arkuszy ocen uczniów urodzonych w jednym roku, którzy ukończyli lub opuścili szkołę, w szkołach dla dorosłych księgi arkuszy ocen zawierające ułożone w porządku alfabetycznym arkusze ocen słuchaczy, którzy w danym roku szkolnym ukończyli lub opuścili szkołę, dziennik zajęć świetlicy (o ile została zorganizowana).

Specjalny ośrodek szkolno – wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, młodzieżowy ośrodek socjoterapii, bursa, dom wczasów dziecięcych prowadzi: księgę wychowanków, dziennik zajęć wychowawczych dla każdej grupy wychowawczej, dzienniki innych zajęć, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością dokumentowania przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej.

Przedszkole, szkoła i placówka prowadzą odpowiednio: dzienniki zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, dzienniki zajęć specjalistycznych, dzienniki zajęć rewalidacyjno – wychowawczych dla każdego zespołu uczniów lub dzienniki indywidualnych zajęć rewalidacyjno – wychowawczych, dzienniki indywidualnych zajęć wychowania przedszkolnego, dzienniki indywidualnego nauczania.

Przedszkole, szkoła i placówka prowadzą odpowiednio: dzienniki innych zajęć, które nie są wpisywane do dziennika zajęć przedszkola, dziennika lekcyjnego, dziennika zajęć świetlicy i dziennika zajęć wychowawczych innych dzienników, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością dokumentowania przebiegu nauczania, wychowania i opieki, np. dziennik zajęć rewalidacyjnych, rozwijających uzdolnienia.

Do dziennika wpisuje się: nazwiska i imiona uczniów/wychowanków w porządku alfabetycznym, indywidualny program pracy z uczniem lub wychowankiem lub program pracy grupy, tematy przeprowadzonych zajęć, ocenę postępów, wnioski dotyczące dalszej pracy, obecność na zajęciach.

Nauczyciel prowadzi dziennik realizowanych w szkole zajęć i czynności, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela. Ważne: Przedszkole, szkoła i placówka gromadzi, w indywidualnej teczce, dla każdego dziecka, ucznia lub wychowanka objętego pomocą psychologiczno – pedagogiczną dokumentację badań i czynności uzupełniających prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę zawodowego i lekarza. Podstawa prawna Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2002r. Nr 23, poz. 225, z późn. zm.).

Ważne: Dbałość o prawidłowe prowadzenie podstawowej dokumentacji szkolnej: dziennikach lekcyjnych jest zadaniem zarówno nauczycieli prowadzacych zajęcia z uczniem jak i dyrektora. Prawidłowe prowadzenie przez nauczycieli dokumentacji przebiegu nauczania to nadzór pedagogiczny dyrektora szkoły i placówki. Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 19 lutego 2002 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji (Dz. U. z 2002r. Nr 23, poz. 225, z późn. zm.).

Definicją szaleństwa jest robienie wciąż tego samego i oczekiwanie innych rezultatów.

Tomáš Bata , współzałożyciel rodzinnej firmy obuwniczej (1894), był określany „Henry Fordem z Europy Wschodniej”.

W poszukiwaniu nowych rynków zbytu wysłał do Afryki dwóch, działających niezależnie od siebie, pracowników. Wkrótce otrzymał od każdego z nich telegram...

Nie mamy żadnych szans. STOP. Murzyni chodzą boso. STOP.

Przed nami ogromne możliwości. STOP. Murzyni chodzą boso. STOP.

Ważne jest by nigdy nie przestać pytać Ważne jest by nigdy nie przestać pytać. Ciekawość nie istnieje bez przyczyny. Wystarczy więc, jeśli spróbujemy zrozumieć choć trochę tej tajemnicy każdego dnia. Nigdy nie trać świętej ciekawości. Kto nie potrafi pytać, nie potrafi żyć. Albert Einstein

Dziękuję za uwagę.