Władze hitlerowskie w latach drugiej wojny światowej dążyły do planowego wyniszczenia narodu polskiego. Także w latach 1939 – 1941 władze ZSRR wywoziły, mordowały i wywoziło na przymusowe prace obywateli polskich. Inteligencje, ludzi wpływowych, oficerów polskich, ludzi zdolnych do działań przeciwko okupantowi stracono podczas ich aresztowań lub w innych okolicznościach. Ci co przeżyli kształtowało postawy wielu młodych ludzi, którzy z wielką nadzieją walczyli z okupantem. Zakładano różne grupy, organizowano podziemne życie, prawo narzucone nam było tak surowe że za najmniejsze wykroczenie groziła kara śmierci. Zakazano nam wielu rzeczy, brakowało, więc usiłowano zmieniać postawy, zachęcało się ludzi do walki…

Tragedia roku 1939… Polska propaganda, wiara w zwycięstwo i liczenie na pomoc z zachodu to przyczyniło się do klęski naszego kraju. Wkroczenie i zajęcie polskich ziem przez wojska III rzeszy i przez ZSRR zniszczyło niepodległą Polskę. Wszystkie urzędy, miejsca pracy zostało podporządkowane na własne potrzeby przez okupanta. Zniszczono, pozbawiono znaczna część społeczeństwa dorobku i dachu nad głową. Zaczęto niszczyć polską kulturę, obywateli pozbawiać wolności. Zaczęto organizować grupy, akcje sabotażowe i dywersyjne. Zaczęto pisać polska prasę konspiracyjną, zachęcać do walki z okupantem. Postawa wobec ZSRR (1939 – 1943) : Armia Radziecka bardzo okrutnie traktowała ludność. Wysiedlała, wywoziła do łagrów, pozbawiła wolności, rabowała popełniła bardzo dużą zbrodnie w Katyniu, gdzie zamordowano bardzo dużo oficerów polskich i innych obywateli . Polacy postanowili bojkotować okupanta zaczęto walczyć na wszystkie sposoby : kulturalne, oświatowy, zawodowy także występowano zbrojnie. Narzucono nam język białoruski i ukraiński chciano wymordować wyższą warstwę społeczną ponieważ wiedziano że mogą się sprzeciwić. Działała siatka terroru która zastraszała ludność polską.

Życie codzienne w okupowanej Polsce : Nastroje wśród społeczeństwa pogarszały się. Trudno było o nową odzież, brakowało opału, gazu, nie raz przerywano dostawy prądu elektrycznego. Wokół kręciło się wielu ludzi pozbawionych dachu na głową szukających nowego lokum. Skonfiskowano radio, bo bano się że nie korzystne dla okupanta wiadomości przedostaną się do ludności i żeby naród się nie buntował. Ciągle sprawdzano dokumenty, nachodzono, przy najmniejszych wątpliwościach odsyłano do aresztu, przeprowadzano łapanki. Pacyfikowano wsie, za pomoc partyzantom zabijano cała okoliczną ludność. Trudno było o pożywienie. Które było na kartki, wydawano : chleb, sól, cukier, ziemniaki, marmolade i inne artykuły spożywcze w skąpych ilościach. Lecz istniał czarny rynek na którym wszystko było drogie, aby przeżyć trzeba było tam się zaopatrywać lub u rodziny na wsi. Wieś, dostarczała żywność na czarny rynek małe porcje chleba jeśli było to możliwe dostarczano do sierocińców lub do więźniów lub osobom ukrywającym się. Polska ludność pomagała sobie i stworzyła podczas II WŚ największy czarny rynek i mimo bardzo trudnych warunków radziła sobie. Mimo najwyższych konsekwencji ludność pomagała Żydom i partyzantom dawano im schronienie.

Życie podziemne : Podczas II wojny światowej bardzo wielka role odegrało życie podziemne. W życiu podziemnym organizowano tajne przedstawienia teatralne, wieczory recytatorskie w prywatnych mieszkaniach, klasztorach, szkołach. Powstawały prace doktorskie, naukowe itp. Prowadzono tajne nauczanie które odegrało bardzo dużą role w kształtowaniu postaw ludzi którzy tam się znaleźli. Drukowano prasę konspiracyjną, planowano akcje dywersyjne, sabotażowe, trzymano broń i przeglądało się. Prowadzono przygotowania, robiło się broń własnej roboty. Opatrywano rannych. Trzymano różne cenne rzeczy które nie mogły dostać się w ręce okupanta. Pisało się książki, śpiewano zakazane piosenki ogólnie rzecz ujmując starano ocalić polską kulturę z pełnym poświęceniem i walczyć o wolność. Także próbowało się znormalizować życie. Udział w nieoficjalnym życiu kulturalnym było dla nich po prostu życiem prawdziwym, gdzie zgodnie z własnym sumieniem i talentem służyć mogli społeczeństwu.

Strefy strachu i lęku oraz wiary i nadziei. Reżim hitlerowski jak i stalinowski siał trwogę. Łapanki, tortury, egzekucje, łagry, obozy koncentracyjne i potworne metody wymuszania zeznań. Bardzo wiele osób to widziało i bało się tego. Nikt nie był pewny następnego dnia chociaż go to bezpośrednio nie dotykało. Zapanowała atmosfera strachu o własne życie, żyło się w stałym napięciu bo trzeba było strasznie uważać aby nie stać się ofiarą chociaż i tego było trudno uniknąć. Okupant starał się złamać społeczeństwo i puszczał najróżniejsze plotki. Najpospolitsza była taka wśród okupacji niemieckiej ,,gdyby Polacy wiedzieli, co ich czeka, to zawczasu potruliby się” W każdej chwili bano się o własne życie kiedy to w nocy słyszano ciężarówkę , alarm lotniczy kiedy słyszano przez megafony nazwiska rozstrzelanych. Ciągłe cierpienia.

Bezkompromisową nienawiść żywiło społeczeństwo do niemieckiej policji, SS i członków NSDAP jako bezpośrednich sprawców terroru. Wobec żołnierzy niemieckich starszych roczników panowała nieufność, wobec młodszych wrogość. Mimo wrogiej postawy do masy żołnierskiej, wyrażającej się np. w formie powszechnej radości na widok czy na wieść o transportach z rannymi, zdarzały się odruchy współczucia dla poszczególnych rannych. W stosunku do cywilnych urzędników i ich rodzin z Rzeszy nastroje były mniej jednolite, oceny zindywidualizowane – od nienawiści do sympatii dla wyjątkowo porządnych; ogólnie panowała zdecydowana niechęć wobec okupanta. Każdego obywatela niemieckiego czy to żołnierz czy to robotnik traktowano jak wroga, bo napędzał niemiecką część machiny, która miażdżyła naród Polski. Także żołnierzy radzickich wrogo traktowano ale podczas ponownego wkroczenia wojsk ZSRR w 1944 i 1945 roku gdy Stalin zmienił plany co do Polski popełniali oni mniejsze zbrodnie niż 1939, 1940 i 1941. Temat NKWD nie był jeszcze tak znany i nie mówiło się o tym w takim stopniu jak o SS czy jak o Gestapo.

W kraju panowały coraz silniejsze uczucia zwątpienia i goryczy, wywołane brakiem jakiejś reakcji, natychmiastowej pomocy dla Polski w formie odwetu na Niemcach ze strony Aliantów – donoszono w raporcie Delegatur że wojna przeciąga się ponad miarę i tak nadludzkiej wprost wytrzymałości społeczeństwa polskiego. Szerokie strefy społeczeństwa żywiły nadzieję, że ten rok przyniesie pełne wyzwolenie lub przynajmniej wyraźniejszą ulgę w sytuacji Polski. Toteż gdy koniec wojny oddala się w jakąś mglistą przyszłość, gdy widocznym się stało, iż jeszcze jedną zimę, a potem długie miesiące kraj będzie musiał żyć w coraz cięższych warunkach – ludzie się przerazili i zaczęli o tym myśleć z rozpaczą. I coraz głośniejsze zdawały się posuwania aliantów, gdy kraj stał już powoli u kresu swych sił i że nadzieja na demokratyczne wolne państwo się oddalała. Gdy armia ZSRR zbliżała się do Warszawy podjęto ostatnią próbę, zorganizowano bohaterskie Powstanie Warszawskie które miało na celu pokonać w większym stopniu Niemców i żeby Rosjanie weszli do wyzwolonego miasta i aby Polska odzyskała niepodległość, niestety nie udało się wojska ZSRR zatrzymały się na rozkaz Stalina a Powstanie Warszawskie po ponad dwóch miesiącach walki wykrwawiło się i ucierpiała także znacznie ludność cywilna, podpisało akt kapitulacji. Później wojska radzieckie wkroczyły do zniszczonej Warszawy. Codzienna walka

Walka partyzancka toczyła się nie tylko w miastach ale i na wsi, zaczajano się, wysadzało mostu, szlaki kolejowe niszczono. Prowadzono ogólną walkę propagandową. To wszystko aby okupant nie zniszczył państwa z taką historią jaką ma Polska, żeby nie znikła z mapy świata. Chociaż ugrupowania partyzanckie były różne ale ich działalność miała na celu zniszczenie wroga i żeby raz na zawsze Polska była krajem wolnym. Postawa społeczeństwa w Polsce stała na bardzo wysokim poziomie mimo trudów życia codziennego, starczało sił na przekazywanie wiedzy o Polsce i na bierna walkę wielu swą postawą przelało krew za słuszność sprawy. g Robiąc ten pokaz, korzystałem głównie z książek i z mojej wiedzy, zdjęcia, filmy (angielskie) i muzykę pobrałem z internetu. Zdjęcia, informacje : OKUPOWANEJ WARSZAWY DZIEŃ POWSZEDNI Tomasz Szarota Zdjęcia, informacje : Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939 – 1945 Józef Fajkowski, Jan Religa Filmy, muzyka : http://www.warsawuprising.com/ Filmy są wszystkie z czasu Powstania Warszawskiego!