Wulkany i krajobraz śródziemnomorski  Opracowali: Agnieszka Kołodziej Justyna Brożonowicz Kamil Kostek

Krajobraz śródziemnomorski W strefie śródziemnomorskiej występują dwie pory roku: - gorące i suche lato - łagodna i wilgotna zima Latem nad morze śródziemne napływa ciepłe i suche powietrze zwrotnikowe znad Sahary. Jest wtedy sucho i upalnie. Zimą wilgotne powietrze z zachodu przynosi opady deszczu, a w górach - śniegu. Zima jest bardzo łagodna i temperatura nie spada poniżej 10 °C. Największe opady deszczu występują od listopada do kwietnia. Nie ma klimatycznej zimy.

Krajobraz śródziemnomorski

Wezuwiusz Jeden z najbardziej znanych wulkanów na kontynentalnej części Europy, położony na terenie Włoch, na Półwyspie Apenińskim, nad zatoką Napoleońską. Wezuwiusz, zaliczany do stratowulkanów, jest jednym z pięciu najniebezpieczniejszych wulkanów świata. Początki jego aktywności sięgają okresu sprzed około 16 tys. lat. Najbardziej wzmożonym okresem aktywności wulkanu były lata 1631-1872. Według ostatnich pomiarów, jego wysokość wynosi 1281 m n.p.m , głębokość krateru– 230 m, średnica – 550-650 m. Dzisiejszy stożek znajduje się na kalderze utworzonej podczas wybuchu z 79 roku.

Wezuwiusz

Etna Czynny wulkan znajdujący się we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii. Jest to obecnie najwyższy i największy w Europie stożek wulkaniczny (145 km obwodu u podnóża). Wysokość 3340 m n.p.m. (wskutek wybuchów ulega zmianom). Z krateru na szczycie wydobywają się pary i gazy. Na wschodnim stoku rozpadlina o stromych ścianach, głębokości do 1000 m. Na wysokości 2942 m n.p.m. znajduje się obserwatorium wulkanologiczne. Od V wieku zanotowano 80 dużych wybuchów, z których najsilniejszy był ten z 1669 roku kiedy została zniszczona Katania. Ostatnia erupcja wulkanu nastąpiła 4 marca 2012 roku.

Etna

Ciekawostki o Etnie Starożytni grecy umieszczali wewnątrz Etny mityczną kuźnię Hefajstosa, gdzie ten syn Zeusa i Hery, przy pomocy cyklopów, wykuwał pioruny dla swego ojca. Jednym z sycylijskich cyklopów był Polifem, syn Posejdona. Grecy wyobrażali sobie Polifema jako olbrzyma o jednym oku na środku czoła. Gdy Odys wracał spod Troi do Itaki, burza zagnała jego okręty do krainy cyklopów u podnóża Etny, gdzie dostał się do niewoli Polifema, który, według Homera, pożarł sześciu towarzyszy Odysa. Jednak ten zdołał najpierw upić Polifema winem, a gdy zasnął - oślepić go, wbijając mu w oko zaostrzony kołek oliwny. Odys i jego towarzysze uciekli z groty, w której byli więzieni, ukrywszy się pod brzuchami baranów. Rozwścieczony Polifem bezskutecznie rzucał skałami odłupanymi z Etny w uciekających żeglarzy, czego dowodem są wysepki Scogli dei Ciclopi (Wyspy Cyklopów), wyłaniające się z morza na północ od Katanii. "

Dziękujemy za Uwagę