ROWER

HISTORIA ROWERU

W roku 1791 Monsieur de Sivrac, arystokrata paryski skonstruował prototyp dzisiejszego roweru. Model został nazwany celeryferem, przez współczesnych przezwany "drewnianym koniem". Posiadał dwa drewniane koła mające po sześć drewnianych szprych, połączone belką z prawdziwym końskim siodłem.

W roku 1853 niemiecki konstruktor narzędzi Philip Moritz Fischer zamontował pedały w rowerze bezpośrednio do osi koła przedniego. Piętnaście lat później, w 1868 roku francuscy wytwórcy powozów, Ernest i Pierre Michaux skonstruowali podobny pojazd. Stworzony przez nich model również posiadał pedały, przytwierdzone bezpośrednio do przedniego koła.

Przeniesienie napędu na tylne koło za pomocą łańcucha, pomysł Anglika Harrego Lawsona z roku 1879, pozwoliło na zrównanie wielkości obu kół i przeniesienie siodełka na środek pojazdu. Dokonał tego, w 1885 roku, John Starley. Jego pojazd był znacznie bezpieczniejszy i łatwiejszy w eksploatacji od swego wielkokołowego poprzednika

Od 1895 roku zaczęto wyposażać rowery w pneumatyczne opony (przedtem stosowano wyłącznie pełne ogumienie), zastosowano ramy z rur w kształcie, jakiego używamy do dziś.

BUDOWA ROWERU

1.Układ jezdny z układem kierowniczym umożliwia kierowanie rowerem - a więc utrzymanie stałego kierunku jazdy lub jego zmianę zgodnie z zamiarem kierującego. Układ kierowniczy składa się z widelca przedniego osadzonego w rurze sterowej ramy za pośrednictwem dwóch łożysk kulkowych, drążka kierowniczego i kierownicy. Kierownica jest także miejscem mocowania wszystkich elementów służących do bezpiecznej jazdy rowerem (dźwignie hamulców, manetki przerzutek, dzwonek).

2.Układ napędowy Układ napędowy tworzą: mechanizm korbowy - przekładnia łańcuchowa . Obecnie większość współczesnych rowerów - zarówno sportowych, jak i turystycznych - wyposażona jest w napęd wielobiegowy z wielotrybem (przerzutkami).

3.Układ hamulcowy Pozwala zmniejszyć prędkość jazdy oraz zatrzymać rower. W prostych rowerach turystycznych i "składakach" można jeszcze spotkać hamulec nożny typu "Torpedo" - wówczas hamowanie odbywa się poprzez przekładnię łańcuchową i wolnobieżną piastę tylną. Spełnia ona podwójne zadanie: przenosi ruch układu napędowego na koło tylne i jednocześnie jest hamulcem. Najczęściej stosuje się hamulce szczękowe i dźwigniowe, które dociskane są do kół ręcznie, dźwignią umieszczoną na kierownicy. Jeżeli rower jest wyposażony w jeden taki hamulec, to musi on działać na tylne koło, a dźwignia umieszczona jest po prawej stronie kierownicy. Drugi hamulec pracuje na przednie koło, a dźwignia dociskowa jest umieszczona po lewej stronie kierownicy

4.Układ oświetleniowy Najczęściej stosowanym rozwiązaniem jest zastosowanie prądnicy rowerowej zasilającej lampę przednią i tylną za pośrednictwem przewodów. Światło odblaskowe nie wymaga stosowania żadnej instalacji elektrycznej.

Wyposażenie roweru .  Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 31.12.2002 w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz ich niezbędnego wyposażenia, Dz. Ustaw 2003 nr 32 poz. 262  Art. 53. ust. 1. Rower powinien być wyposażony: z przodu - w jedno światło barwy białej lub żółtej selektywnej; z tyłu - w jedno światło odblaskowe barwy czerwonej o kształcie innym niż trójkąt oraz jedno światło pozycyjne barwy czerwonej, które może być migające w co najmniej jeden sprawnie działający hamulec; w dzwonek lub inny sygnał ostrzegawczy o nieprzeraźliwym dźwięku Art. 56. ust. 1. Światła pojazdu o których mowa w par. 53-55, powinny odpowiadać następującym warunkom: światła pozycyjne oraz światła odblaskowe oświetlone światłem drogowym innego pojazdu powinny być widoczne w nocy przy dobrej przejrzystości powietrza z odległości co najmniej 150 m; powinny być umieszczone nie wyżej niż 900 mm i nie niżej, niż 350 mm od powierzchni jezdni; [...] światła czerwone nie mogą być widoczne z przodu, a światła białe (żółte selektywne) - z tyłu.

Ruch rowerów w kolumnie: Liczba rowerów jadących w zorganizowanej kolumnie nie może przekraczać 15. Odległość między jadącymi kolumnami rowerów nie może być mniejsza niż 200 m. Jazda w kolumnie nie zwalania kierującego rowerem od przestrzegania obowiązujących przepisów ruchu drogowego. Zabrania się wjeżdżania między jadące w kolumnie rowery jednośladowe.

Wycieczka rowerowa: -liczebność - 2 opiekunów na grupę 10-13 uczniów (zgodnie z prawem o ruchu drogowym w kolumnie rowerów nie może jechać więcej niż 15 osób); -wszyscy uczniowie muszą posiadać kartę rowerową; -prowadzący wycieczkę jedzie na początku, za nim najsłabsi w grupie, następnie pozostali uczniowie, drugi opiekun jedzie na końcu grupy; -tempo jazdy powinno być dostosowane do możliwości najsłabszego uczestnika; -odstępy pomiędzy jadącymi do 5 m; -uczestnicy wycieczki jadą jeden za drugim (nie wolno jechać obok siebie), jak najbliżej prawej krawędzi drogi, zgodnie z przepisami ruchu drogowego; -opiekun wycieczki posiada apteczkę pierwszej pomocy oraz narzędzia do ewentualnej naprawy rowerów, także zapasowe dętki i wentyle oraz pompkę; -uczestnicy powinni posiadać ubiór odpowiedni do jazdy oraz kask ochronny na głowę; -z boku tylnego bagażnika (z lewej strony) powinno być przymocowane tzw. ramię bezpieczeństwa z światłem odblaskowym na końcu.

Uprawnienia wymagane do kierowania rowerem: Dzieci w wieku do 10 lat mogą kierować rowerem wyłącznie pod opieką osoby dorosłej - nie muszą zatem posiadać żadnych uprawnień. Dokumentem stwierdzającym uprawnienie do kierowania rowerem przez osobę w wieku od 10 do 18 lat jest karta rowerowa. Może to być także karta motorowerowa lub prawo jazdy dowolnej kategorii. Nie wymaga się uprawnienia do kierowania rowerem od osoby, która ukończyła 18 lat. Kartę rowerową może uzyskać osoba, która wykazała się niezbędnymi kwalifikacjami, a sprawdzenia kwalifikacji osoby ubiegającej się o kartę rowerową dokonać mogą: -nauczyciel wychowania komunikacyjnego uprawniony przez dyrektora szkoły, -policjant posiadający specjalistyczne przeszkolenie z zakresu ruchu drogowego, -Egzaminator. Kartę rowerową wydaje nieodpłatnie dyrektor szkoły podstawowej, gimnazjum, szkoły ponadgimnazjalnej oraz szkoły ponadpodstawowej. W razie utraty lub zniszczenia karty rowerowej jej wtórnik wydaje organ, który ją wydał.

Kierującemu rowerem zabrania się: poruszania się po autostradach i drogach ekspresowych w każdym przypadku, jazdy po jezdni, jeżeli obok jest wyznaczona ścieżka rowerowa, bądź znajduje się dogodne do jazdy pobocze, jazdy po jezdni obok innego uczestnika ruchu (należy jeździć "gęsiego"), jazdy po alejkach parkowych - można tam jeździć jedynie na dziecięcych rowerkach, jazdy bez trzymania co najmniej jednej ręki na kierownicy oraz nóg na pedałach lub podnóżkach, czepiania się pojazdów, holowania innego rowerzysty lub osoby poruszającej się np. na wrotkach czy deskorolce, przewożenia drugiej osoby na rowerze jednoosobowym.

Dziękuję za uwagę