Metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DFC)

Przesłanki i cele wyceny przedsiębiorstw Zmiana właściciela (transakcja kupna -sprzedaży), Pozyskiwanie dodatkowych źródeł kapitału obcego (np. zaciągnięcie kredytu bankowego i związana z tym konieczność wyceny jako zabezpieczenie kredytu), Ubezpieczenie majątku i biznesu, Określenie wartości udziałów wspólników, Realizacja przepisów prawa spadkowego i rodzinnego, Restrukturyzacja majątkowa i finansowa.

Metody wyceny przedsiębiorstw Metody majątkowe, Metody dochodowe, Metody rynkowe / mnożnikowe, Metody mieszane.

Metody dochodowe Opierają się na założeniu, że przedsiębiorstwo jest dobrem, którego wartość zależy od korzyści finansowych, jakie przyniesie ono właścicielowi w przyszłości. O wartości przedsiębiorstwa stanowi zaktualizowana na moment wyceny suma przewidywanych dochodów finansowych. Metody dochodowe uważane powszechnie za najdoskonalszy sposób wyceny przedsiębiorstw.

Rodzaje metod dochodowych Zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF), Zdyskontowanych zysków, Zdyskontowanych dywidend, Zdyskontowanych EVA, Skorygowanej wartości bieżącej (APV).

Wycena przedsiębiorstwa metodą DCF Jedną z bardziej rozpowszechnionych metod dochodowych jest metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych, czyli DCF (ang. Discounted Cash Flow). Istnieje wiele odmian wyceny wartości przedsiębiorstwa metodą DCF różniących się między sobą zarówno poziomem szczegółowości, jaki i konstrukcją (sposobem obliczania) prognozowanych przepływów pieniężnych oraz określaniem stopy dyskontowej.

Założenia metody Wartość przedsiębiorstwa wiąże się ze zdyskontowaną sumą przepływów gotówki wygenerowana przez firmę. Ponieważ różne strumienie cash flow przypadają na rózne momenty czasowe, należy je skorygować uwzględniając zmianę ich wartości wraz z upływem czasu - tzn. zdyskontować.

Wycena wartości polega na prognozowaniu przepływów pieniężnych przedsiębiorstwa i dyskontowaniu ich za pomocą odpowiedniej stopy procentowej do wartości bieżącej. Wartość używanej stopy dyskontowej przeważnie odpowiada kosztowi kapitału i zawiera ocenę ryzyka dotyczącą przyszłych przepływów pieniężnych.

Sporządzenie wyceny wartości przedsiębiorstwa metodą DCF jest działaniem skomplikowanym, obejmującym wszystkie istotne zmienne ekonomiczne przedsiębiorstwa.

Struktura modelu finansowego wartość zaktualizowanych wolnych operacyjnych przepływów pieniężnych + wartość wolnych nieoperacyjnych przepływów pieniężnych = wartość wolnych przepływów pieniężnych aktywa nie uwzględnione w kalkulacji wolnych przepływów pieniężnych zaktualizowana wartość rezydualna wartość brutto przedsiębiorstwa - rynkowa wartość długu przedsiębiorstwa wartość netto przedsiębiorstwa

Wyliczanie przepływów pieniężnych + Przychody - Koszty operacyjne - Podatki -Inwestycje netto- - Zmiany w kapitale obrotowym = Wolne przepływy pieniężne

Newralgiczne punkty w wycenie DCF Prognozy finansowe spółki, Szacowanie stopy dyskontowej, Koszt kapitału własnego, Koszt kapitału obcego.

Prognozy finansowe spółki Prognoza bilansu, Prognoza rachunku zysków i strat, Prognoza przepływów pieniężnych.

Stopa dyskontowa Jest to jeden z głównych parametrów wyceny dochodowej wartości przedsiębiorstwa. Składają się na nią koszt kapitału własnego i koszt kapitału obcego. Wzrost stopy dyskontowej przy innych parametrach niezmienionych wpływa na obniżenie wartości przedsiębiorstwa, Spadek stopy dyskontowej przy innych parametrach niezmienionych wpływa na wzrost wartości przedsiębiorstwa.

Koszt kapitału własnego Najczęściej wykorzystywaną metodą do obliczania kosztu kapitału własnego jest model CAPM, Gdzie: Rf – stopa wolna od ryzyka β - współczynnik określający udział ryzyka danego papieru wartościowego w ryzyku rynkowym. Rm – stopa zwrotu z rynku

Model CAPM Rf – Stopa wolna od ryzyka to stopa zwrotu z obligacji, bądź bonów skarbowych, bowiem państwo w założeniu nie może być niewypłacalne. Β – współczynnik ten jest obliczany przez domy maklerskie, samo wyliczenie tego wskaźnika jest dosyć skomplikowane, gdyż jest on ilorazem kowariancji stóp zwrotu z papieru wartościowego "X” i portfela rynkowego M do wariancji stóp zwrotu z portfela rynkowego. Rm – stopa zwrotu z rynku to np. stopa zwrotu z indeksu giełdowego.

Koszt kapitału obcego Kapitał obcy (dług) – suma środków finansowych pozostawionych do dyspozycji przedsiębiorstwa przez jego wierzycieli (kredyty bankowe, pożyczki, obligacje, leasing). Koszt (brutto) kapitału obcego – odsetki płacone właścicielom kapitału według ustalonej stopy procentowej. Koszt netto kapitału obcego – koszt kapitału obcego po opodatkowaniu. Odsetki od kapitału obcego stanowią w przedsiębiorstwie koszt finansowy, powodując zmniejszenie podstawy opodatkowania, a zatem zmniejszają podatek dochodowy i w konsekwencji rzeczywisty koszt kapitału obcego (jest to tzw. osłona podatkowa lub tarcza podatkowa

Średni ważony koszt kapitału całkowitego (wersja 1) Gdzie: Ko - koszt kapitału obcego Kw – koszt kapitału własnego D – procentowy udział kapitału obcego w kapitale całkowitym

Średni ważony koszt kapitału całkowitego (wersja 2) WACC = udział kapitału własnego × Kw + udział kapitału obcego × Ko × (1 - stopa podatkowa)

Obliczona stopa WACC stosowana jest do dyskontowania przepływów pieniężnych w kolejnych latach. Każdy przepływ musi być zdyskontowany na chwilę obecną, czyli musi zostać obliczona jego obecna wartość.

Wartość rezydualna jest to przyszła wartość podmiotu wyceny określona na koniec projekcji przepływów pieniężnych. Ta wartość jest następnie dyskontowana jak renta wieczysta stopą kosztu kapitału całkowitego:

Mając obliczone przyszłe oraz zdyskontowane na chwilę obecną przepływy pieniężne w szczegółowo badanym okresie należy jeszcze policzyć tzw. wartość rezydualną spółki. Jest to wartość przepływów pieniężnych, które wystąpią po okresie prognozy.

Wartość rezydualna RV = przepływ pieniężny w ostatnim roku × (1+g)/(WACC – g) WACC – średni ważony koszt kapitału g – długoterminowa stopa wzrostu wolnych przepływów pieniężnych

Zalety metody DCF wycena faktycznie generowanych przepływów pieniężnych, ocena zdolności posiadanego majątku do generowania takich przepływów, możliwość określenia aktywów niezbędnych oraz tych, które mogą zostać upłynnione, skupienie się na przyszłej działalności przedsiębiorstwa

Wady metody DCF wysoki stopień złożoności tej metody - konieczność prognozowania wielu zmiennych, na których oparta zostanie wycena - i trudności z tym związane, realizacja prognoz finansowych często bywa obarczona dużym ryzykiem, występują trudności w szacowaniu kosztu kapitału oraz rynkowych wartości tych kapitałów, istnieje niebezpieczeństwo znacznych przeszacowań w przypadku gdy duża część wartości przypada na okres następujący po okresie prognozy (wartość rezydualna).