Parlament Europejski

Parlament Europejski Jest jedyną instytucją ponadnarodową, której członkowie są demokratycznie wybierani w powszechnych wyborach bezpośrednich. Jest on przedstawicielem obywateli państw członkowskich. Parlament Europejski jest wybierany co pięć lat i ustanawia liczne prawa (dyrektywy, rozporządzenia, itp.), które mają wpływ na życie codzienne każdego obywatela. Parlament Europejski, którego oficjalną siedzibą jest Strasburg, pracuje w trzech miejscach: w Brukseli, Luksemburgu i Strasburgu.

Parlament pełni trzy ważne funkcje: Dzieli z Radą władzę legislacyjną, to znaczy uchwalanie ustaw europejskich (dyrektyw, rozporządzeń, decyzji). W ten sposób udział PE przyczynia się do gwarancji demokratycznej praworządności przyjmowanych tekstów. Parlament Europejski nie ma prawa do inicjatywy legislacyjnej, natomiast współpracuje z Radą UE i Komisją Europejską przy ustanawianiu wspólnotowego prawa, w ramach procedury konsultacji, zgody i współdecydowania. Najczęściej stosowaną procedurą przy uchwalaniu (tj. przyjmowaniu) legislacji UE jest procedura współdecydowania. Stawia ona Parlament Europejski i Radę na równych pozycjach, a akty prawne przyjęte przy zastosowaniu tej procedury są wynikiem wspólnego działania Rady i Parlamentu.

Sprawuje demokratyczny nadzór nad wszystkimi instytucjami UE, a zwłaszcza nad Komisją. Uprawnienia kontrolne Parlamentu odnoszą się do całości pracy Komisji Europejskiej, która ma obowiązek zdawać Parlamentowi doroczny raport z działalności Wspólnot. Parlamentowi przysługuje prawo wystąpienia z wnioskiem o wotum nieufności wobec Komisji Europejskiej. PE zatwierdza lub odrzuca kandydatury Komisarzy i bierze udział w procesie powoływania jej członków i kontroli nad nią. Sprawia również kontrolę polityczną nad wszystkimi instytucjami.

Dzieli z Radą kompetencje w zakresie uchwalania budżetu Unii Europejskiej i może w związku tym wpływać na wydatki dokonywane przez UE. Na końcu procedury przyjmuje lub odrzuca cały projekt budżetu. PE wspólnie z Radą jest odpowiedzialny za budżet, może zatem dokonywać zmian w wydatkach wspólnotowych. Parlamentowi przysługuje ostateczna decyzja zatwierdzenia budżetu. Uprawnienia budżetowe Parlamentu Europejskiego polegają przede wszystkim na ustalaniu tzw. wydatków nieobligatoryjnych (nie wynikających ze zobowiązań traktatowych UE) oraz udzielaniu Komisji Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu.

Parlament Europejski

Kto wchodzi w jego skład Do czasu rozszerzenia UE z 15 do 25 państw, w procesie integracji uczestniczyło ok. 375 milionów obywateli za pośrednictwem swoich 626 przedstawicieli w Parlamencie Europejskim. Teraz Unia liczy 454 milionów obywateli, a liczba europarlamentarzystów - po wyborach 10-13 czerwca 2004 r. - wzrosła do 732.

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Jest wybierany na odnawialny okres dwóch i pół roku, to jest na połowę kadencji. Przewodniczący reprezentuje Parlament na zewnątrz i w stosunkach z innymi instytucjami wspólnotowymi. Wspomagany przez 14 wiceprzewodniczących, kieruje całością prac Parlamentu Europejskiego i jego organów, przewodniczy posiedzeniom plenarnym, posiedzeniom Prezydium Parlamentu oraz Konferencji Przewodniczących grup politycznych. Dwanaście sesji plenarnych odbywa się w Strasburgu, zaś sześć dodatkowych posiedzeń ma miejsce w Brukseli.

Grupy polityczne Posłowie do Parlamentu Europejskiego tworzą grupy w zależności od poglądów politycznych i bez względu na narodowość. Obecnie w Parlamencie Europejskim istnieje siedem grup politycznych. Grupy określają własną organizację wewnętrzną powołując przewodniczącego (lub, w przypadku niektórych grup, dwóch współprzewodniczących), prezydium i sekretariat. 9 lipca 2008 roku Parlament Europejski przyjął sprawozdanie modyfikujące dotychczasowe zasady stosowane przy tworzeniu grup politycznych. Od nowej kadencji PE, aby utworzyć grupę polityczną, potrzeba będzie 25 posłów reprezentujących co najmniej 7 państw członkowskich. Przystępowanie do kilku grup jest zabronione.

Obecnie w Parlamencie pracuje 7 grup politycznych: Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica Europa Wolności i Demokracji

Wnętrze Parlamentu Europejskiego w Brukseli Wnętrze Parlamentu Europejskiego w Strasburgu

Deputowani do Parlamentu Europejskiego Pracują w ramach komisji merytorycznych, gdzie wykonują większość swoich obowiązków. Deputowani do Parlamentu Europejskiego, oddziałują zatem pośrednio poprzez swoje poglądy i koncepcje na kształt prawa i polityki Unii Europejskiej. Czasami ten wpływ może przybrać formę bardziej bezpośrednią, np. wówczas gdy deputowany pełni rolę sprawozdawcy w danej komisji. Poprzez wykonywanie określonych działań w poszczególnych komisjach merytorycznych PE, mogą wpływać i oddziaływać na proces tworzenia unijnego prawa, analizując skutki dla swojego kraju, czy regionu. Mimo, iż deputowany do PE reprezentuje interesy Wspólnoty Europejskiej, powinien dbać o interesy narodowe, poprzez swój udział w różnorakich głosowaniach w zakresie kompetencji PE, wyrażając w ten sposób odpowiedzialność za przyszłe losy ojczyzny

W bieżącej kadencji Parlamentu Europejskiego jest 8 frakcji: Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) i Europejskich Demokratów – 268 posłów; Grupa Socjalistyczna w Parlamencie Europejskim – 198 posłów; Grupa Przymierza Liberałów i Demokratów na rzecz Europy – 88 posłów; Grupa Zielonych/Wolne Przymierze Europejskie – 42 posłów; Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej/Nordycka Zielona Lewica – 41 posłów; Grupa Niepodległość i Demokracja – 37 posłów; Grupa Unii na rzecz Europy Narodów – 27 posłów; Niezrzeszeni – 29 posłów

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego (od 1952 r.) Paul-Henri Spaak, 1952–1954 Alcide De Gasperi, 1954 Giuseppe Pella, 1954–1956 Hans Furler, 1956–1958 Robert Schuman, 1958–1960 Hans Furler, 1960–1962 Gaetano Martino, 1962–1964 Jean Duvieusart, 1964–1965 Victor Leemans, 1965–1966 Alain Poher, 1966–1969 Mario Scelba, 1969–1971 Walter Behrendt, 1971–1973 Cornelis Berkhouwer, 1973–1975 Georges Spénale, 1975–1977 Emilio Colombo, 1977–1979 Simone Veil, 1979–1982 Piet Dankert, 1982–1984 Pierre Pflimlin, 1984–1987 Henry Plumb, 1987–1989 Enrique Barón Crespo 1989–1992 Egon Klepsch, 1992–1994 Klaus Hänsch, 1994–1997 José María Gil-Robles, 1997–1999 Nicole Fontaine, 1999–2002 Pat Cox, 2002–2004 Josep Borrell Fontelles, 2004–2007 Hans-Gert Pöttering, 2007-2009 Jerzy Buzek, od 2009 r.

30 mln euro tyle kosztują polscy europosłowie 44,2 mln euro tyle będą kosztować przyszli polscy europosłowie

Kompetencje powoływanie Rzecznika Praw Obywatelskich obrona praw człowieka, demokracji i państwa prawa prawo uchwalenia wotum nieufności wobec Komisji współudział w tworzeniu prawa poprzez procedury konsultacji, współpracy, współdecydowania i akceptacji uprawnienia budżetowe

Liczebność 1962–162 posłów 1979–410 posłów 1981–434 posłów

Koniec Prezentacje przygotowały: Dominika Kłosińska oraz Agata Strzałkowska kl Ib