SCHEMATY CZTERECH PODSTAWOWYCH DYSKURSÓW: Discours du Maître - MISTRZA / Discours de l’Université - AKADEMICKI S1 S2 S2 a $ a S1 $ $ S1 a $ a S2 S2 S1 Discours de l’Hystérique - HISTERYCZNY / Discours de l’Analyste - ANALITYCZNY 2 1 3 4 W punkcie wyjścia (point d’origine) znajduje się dyskurs Mistrza (czy inaczej dyskurs o Mistrzu), bezpośrednie połączenie S1 S2.

Podmiot ($) wiąże sferę symbolicznego, wyobrażeniowego i realnego, jest podtrzymywany ich ciągłością. Nieświadome jest tym, co pozbawia te sfery hierarchii. Wtrąca się obiekt pragnienia (objet petite a). Rzeczywistość związana jest z wiedzą (savoir), a więc porządkiem wyobrażeniowego, wyrażanym za pomocą języka (symbolicznego). Realne natomiast jest kwintesencją pragnienia, a to z kolei dotyczy kwintesencji naszego życia. Jeśli spróbujemy określić doznanie śmierci - poznamy realne.

Dyskurs mistrza To co czyni nas podmiotem, to Pan – Śmierć. Mistrz jest Mistrzem (Panem wiedzy), ale ceną jaką za to płaci jest wyrzeczenie się pragnienia (przez to wyrzeczenie Mistrz przestaje być ludzki). Dyskurs MISTRZA w punkcie wyjścia produkuje wiedzę idealną (S1): mówię jako posiadający dostęp do wiedzy idealnej (jestem tym, który wyszedł z platońskiej jaskini i zobaczył rzeczy takimi, jakimi są). S1 S2 $ a

Obiekt „małe a” Obiektem psychoanalizy miałby być brak przedmiotu. To, co osnuwa się wokół tego braku byłoby działaniem podmiotu i podmiotem samym. To, co Lacan nazywa objet petit a to nieuchwytne X ze względu na które, gdy stajemy przed obiektem naszego pragnienia, więcej satysfakcji daje nam obtańczenie go dookoła niż prosta droga do celu. (Slavoy Žižek, Lacan, s. 95) Podmiot wypowiedzi jest według Lacana zawsze podzielony między efekt prawdy a wiedzę. Podstawą zaburzenia dyskursu jest związek podmiot - obiekt a. To, jak ten związek się realizuje, jest prawdą dyskursu. Największe wyłączenie pragnienia występuje w dyskursie mistrza. Niebezpieczeństwo dyskursu mistrza polega na tym, że wiedza zajmuje tutaj miejsce utraconego obiektu pragnienia. [1] Slavoy Žižek, Lacan, s. 95. S1 S2 $ a