„Bezpieczeństwo nie jest wszystkim, lecz bez Szkolenie profilaktyczne dla rodziców „Bezpieczne dziecko → rodzina = Bezpieczna szkoła → uczeń” „Bezpieczeństwo nie jest wszystkim, lecz bez bezpieczeństwa wszystko jest niczym” K. Neuman

DZIAŁANIA SZKOŁY W ZAKRESIE SZEROKO ROZUMIANEGO BEZPIECZEŃSTWA pogadanki i szkolenia dla uczniów spotkania ze specjalistami np. z przedstawicielem policji realizacja programów ogólnopolskich np. Bezpieczna szkoła, Szkoła bez przemocy, Szkoła Bezpiecznego Internetu i inne konkursy i projekty np. „Od ignoranta do eleganta” promocja zdrowia przeciwdziałanie zachowaniom agresywnym i uzależnieniom konferencje i narady dla nauczycieli

ZADANIA NAUCZYCIELA - WYCHOWAWCY Poznanie uczniów oraz ich środowiska rodzinnego. Integracja zespołu klasowego (np. wycieczki, dyskoteki, i inne imprezy klasowe). Rozwiązywanie indywidualnych i klasowych problemów wychowawczych. Interesowanie się postępami ucznia w nauce . Dbanie o regularne uczęszczanie uczniów do szkoły. Realizacja programu wychowawczego klasy i szkoły. Współdziałanie z innymi nauczycielami. Przekazywanie informacji i współpraca na linii: nauczyciel – rodzice. Wdrażanie do samorządności i demokracji . Kształtowanie wzajemnych stosunków między uczniami na zasadach życzliwości i współdziałania.

Kształtowanie nawyków kulturalnego zachowania ( w tym zdrowotnych, ekologicznych). Troska o wychowanie moralno- społeczne uczniów. Zwracanie uwagi na wypełnianie przez uczniów ich obowiązków, a także troska o poszanowanie praw każdego ucznia. Wywieranie wpływu na zachowanie się uczniów w szkole i poza szkołą . Pobudzanie i poszerzanie zainteresowań uczniów (np. motywacja do samokształcenia, preorientacja zawodowa, zajęcia pozalekcyjne). Opieka nad zdrowiem i bezpieczeństwem uczniów. Współdziałanie z rodzicami (opiekunami) uczniów w sprawach wychowawczych a w szczególności: utrzymywanie stałego kontaktu z rodzicami (opiekunami) w sprawach postępu w nauce i zachowaniu się uczniów, organizowanie spotkań z rodzicami, przekazywanie bieżących informacji o uczniach.

ROLA RODZICÓW W PROCESIE WYCHOWANIA „ Podstawą wychowania, a zwłaszcza wychowania w rodzinie powinna być zawsze miłość.” Jakość i siła uczuć mają z całą pewnością wpływ na skuteczność oddziaływań wychowawczych. Dlatego odpowiedzialny rodzic w procesie wychowania powinien: - znać cel podejmowanych przez siebie działań, - przewidywać konsekwencje swojego postępowania .

Rola i zadania rodziców Rola rodziców jest niezastąpiona, gdyż: rodzice wychowują – czyli kształtują i ukierunkowują młodego człowieka poprzez fakt, że są z nim w bliskim i jedynym kontakcie uczuciowym i stwarzają mu jedyną w swym rodzaju rzeczywistość- dom, nikt nie może ich w pełni zastąpić (dziecko zawsze dąży do odzyskania rodziców, nawet ogromnym kosztem), nieodwracalny brak rodzica – to zawsze trwałe szkody w osobowości dziecka, zadania rodzicielskie wymagają głębszych przygotowań, ponieważ wszelkie zaniedbania i błędy wynikające z niewiedzy, trudno później lub nie można wcale ich naprawić, rodzicielstwa nie można znaleźć w żadnym podręczniku, ale równocześnie wiedza, refleksja i świadoma dobra wola jest potrzebna każdemu z rodziców, zwłaszcza w trudniejszych chwilach.

Rodzice przejawiający właściwe postawy wobec dziecka z chęcią otaczają je opieką, dostrzegają i zaspokajają jego potrzeby. Do właściwych postaw rodzicielskich należą: Akceptacja dziecka czyli przyjęcie go takim, jakim ono jest. Współdziałanie z dzieckiem przejawia się w zaangażowaniu i zainteresowaniu rodziców sprawami i problemami dziecka. Dawanie dziecku właściwej dla jego wieku rozumnej swobody .

Przeciwne do nich są postawy: odtrącająca, gdy dziecko jest odczuwane jako ciężar a opieka nad nim wzbudza niechęć. nadmiernie wymagająca i korygująca, gdy dziecko jest zwykle naginane do wytworzonego przez rodziców wzoru bez liczenia się z jego indywidualnymi cechami. postawa nadmiernie chroniąca.

WNIOSKI: W wychowaniu bardzo wiele zależy od samych rodziców, od ich wewnętrznego rozwoju. Rodzice muszą uświadomić sobie podstawowy fakt, że istnieje ścisły związek między ich życiem, a późniejszym życiem dziecka, między ich postawami a tym, co dziecko w siebie wchłonie; czego nie zrobią oni teraz, nikt nie zrobi tego za nich.

Młody człowiek jest z reguły ambitny i z całych sił pragnie uznania, aprobaty i pochwały. Poznaje siebie poprzez opinię innych ludzi, poprzez ich słowa i uczucia. Wśród tych ludzi przez długie lata najbardziej liczą się rodzice, ich opinia, ich zadowolenie, ich bliskość, ich przyzwolenie – i od nich płynąca nagroda oraz pochwała.

Dziękuję za uwagę