Z doświadczeń Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II Niewidomy anglista Z doświadczeń Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II

KUL - Program „Angielski dla Niewidomych” Historia: 1992 – utworzenie Zakładu Tyflodydaktyki Języka Angielskiego 1992-1994 praca w OSW w Laskach (nauczanie języka angielskiego) 1994/1995 studia tyflologiczne w Wielkiej Brytanii 1995 – pierwsze seminarium magisterskie z metodyki nauczania języka angielskiego osób niewidomych 1998 – pierwsza niewidoma absolwentka anglistyki KUL 2007 – utworzenie Katedry Metodyki i Tyflodydaktyki Języka Angielskiego 2007 – Centrum Adaptacji Materiałów Dydaktycznych

KUL - Program „Angielski dla Niewidomych” Zadania: wyjście naprzeciw potrzebom wynikającym z luk w systemie edukacji osób niewidomych przygotowanie nauczycieli języka angielskiego do pracy z niewidomymi uczniami opracowywanie adaptacji podręczników lekcje języka angielskiego dla niewidomych uczniów stworzenie specjalistycznej pracowni komputerowej dla niewidomych studentów KUL

Kształcenie nauczycieli dysfunkcje wzroku i ich implikacje pedagogiczne kurs brajla tworzenie adaptacji materiałów dydaktycznych (w tym grafiki dotykowej) znajomość innowacyjnych pomocy dydaktycznych doświadczenie poprzez prowadzenie regularnych lekcji języka angielskiego z niewidomymi uczniami

Adaptacje podręczników Ocena zawartości podręcznika pod względem możliwości adaptacji Adaptacja układu graficznego poszczególnych stron (adaptacja kolumn tekstu, tabel Adaptacja ilustracji: opis, zamiana na scenki dźwiękowe, grafika dotykowa

Praca z niewidomym uczniem Charakterystyka niewidomego ucznia: -mocne strony Dobra pamięć, koncentracji i słuch – efekt intensywnego wykorzystywania tych atrybutów Determinacja i motywacja Łatwość uczenia się pracy na komputerze i korzystania ze specjalistycznych programów i urządzeń

Praca z niewidomym uczniem Charakterystyka niewidomego ucznia / studenta: słabe (?) strony (wyzwania dla nauczyciela) Luki w wiedzy o świecie Brak przygotowania do korzystania z grafiki dotykowej Postępująca niechęć do nauki brajla Gorsza znajomość języka niż u widzących uczestników kursów – efekt braku dostępu do podręczników

Luki w wiedzy o świecie Wypowiedzi dzieci i dorosłych osób niewidomych od urodzenia: Jakiego koloru jest wiatr? Czy kamień wygląda tak samo jaki jest w dotyku? Jak to jest, że można zobaczyć wielką górę przez małe okno? Już wiem, jak ryba pływa, ale jak ryba chodzi? To samoloty nie machają skrzydłami?

Pomoce wspomagające rozumienie relacji przestrzennych i grafiki Transfograf, rotograf, symetrograf Ciągi logiczne – karty z grafiką dotykową o narastającym stopniu trudności Książki z ilustracjami dotykowymi Gry i zabawy zawierające grafikę (np. krzyżówki) Plany pomieszczeń, budynków, miast oraz mapy

Pomoce dydaktyczne Pomoce z zakresu IT (Information Technology) Programy umożliwiające korzystanie z komputera Elektroniczne notatniki brajlowskie Linijki brajlowskie (odpowiednik monitora) Skanery z syntezatorem mowy Drukarki brajlowskie Tablice do udźwiękowiania grafiki dotykowej

Niewidomy anglista: szanse Osoby niewidome mogą i powinny uczyć się języków (predyspozycje) Szanse na wyższe studia determinują już pierwsze lata życia – sposób i zakres edukacji, dostęp do adaptacji, pomocy dydaktycznych i IT Nie wystarczy pomoc szkół specjalnych, pojedynczych osób i wybranych uczelni. Konieczny jest spójny system wsparcia na wszystkich etapach edukacji.