FOLLOW ME Paulina SZYMCZUK KL I „E’

WOJEWÓDZTWO PODKARPACKIE

HERB WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO Podkarpackim herbem  jest na tarczy będącej dwudzielnym polem w słup w prawym polu czerwonym gryf ukoronowany srebrny wspięty, w lewym błękitnym lew ukoronowany złoty wspięty o języku czerwonym. Ponad nimi krzyż belkowy srebrny. Elementy herbu nawiązują do przynależności tych ziem m.in. do dwu województw: lwowskiego i bełskiego, zaś krzyż belkowy znajduje się w herbie Lubomirskich, dawnych właścicieli Rzeszowa. FLAGA WOJEWÓDZTWA PODKARPACKIEGO Podkarpackim herbem  jest na tarczy będącej dwudzielnym polem w słup w prawym polu czerwonym gryf ukoronowany srebrny wspięty, w lewym błękitnym lew ukoronowany złoty wspięty o języku czerwonym. Ponad nimi krzyż belkowy srebrny. Elementy herbu nawiązują do przynależności tych ziem m.in. do dwu województw: lwowskiego i bełskiego, zaś krzyż belkowy znajduje się w herbie Lubomirskich, dawnych właścicieli Rzeszowa. Flaga województwa podkarpackiego jest trójdzielna w słup: węższe pola w kolorze niebieskim po bokach, na szerszym polu w kolorze białym pośrodku znajduje się podkarpacki herb. Flaga województwa podkarpackiego jest trójdzielna w słup: węższe pola w kolorze niebieskim po bokach, na szerszym polu w kolorze białym pośrodku znajduje się podkarpacki herb.

Województwo podkarpackie jest jednym z 16 województw utworzonych w 1999 roku. Powstało z województw przemyskiego, rzeszowskiego, krośnieńskiego oraz części tarnobrzeskiego i tarnowskiego. Region położony jest w południowo-wschodniej części kraju, graniczy od wschodu z Ukrainą, od południa ze Słowacją oraz z województwami: od północnego wschodu z lubelskim, od północnego zachodu ze świętokrzyskim i małopolskim. Stolicą i najważniejszym miastem województwa podkarpackiego jest Rzeszów. Trzy największe rzeki w województwie to prawe dopływy Wisły: San i Wisłoka oraz dopływ Sanu: Wisłok. Powierzchnia 17 844 km² Ludność 2 120 237 mieszkańców (2006)

ZNANI Z PODKARPACIA

Aleksander Fredro - pisarz ur. w Suchorowie k. Jarosławia Ignacy Krasicki - poeta ur. w Dubiecku Krzysztof Penderecki - kompozytor ur. w Dębicy

Ignacy Łukaszewicz - chemik ur.w Zadusznikach Płk Leopold Lis-Kula ur. w Kosinie

gen. Władysław Sikorski ur. w Tuszowie Narodowym Józef Szajna - malarz ur. w Rzeszowie

ZABYTKI MIEJSCOWEJ ARCHITEKTURY

RZESZÓW „ Gród Rzecha” jak się popularnie mówi o Rzeszowie położony jest na pograniczu Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Podkarpackiego, na dwóch brzegach rzeki Wisłok. Prawa miejskie nadał król Kazimierz Wielki w 1354 roku, pierwszym właścicielem Rzeszowa był rycerz Jan Pakosławic którego potomkowie przyjęli nazwisko Rzeszowskich. Najstarsza ulica w Rzeszowie - 3 MAJA powstała w XVI wieku nosząc wtedy nazwę „Pańskiej”, znajduje się tu jedna z najstarszych szkół w Polsce założona przez Pijarów w połowie XVII wieku. „ Gród Rzecha” jak się popularnie mówi o Rzeszowie położony jest na pograniczu Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Podkarpackiego, na dwóch brzegach rzeki Wisłok. Prawa miejskie nadał król Kazimierz Wielki w 1354 roku, pierwszym właścicielem Rzeszowa był rycerz Jan Pakosławic którego potomkowie przyjęli nazwisko Rzeszowskich.

XV wieczny rzeszowski ratusz siedziba władz miejskich miasta . RZESZÓW Dawny zamek bastionowy rodziny Lubomirskich z XVII wieku to dzieło wybitnego architekta Tylmana z Garmeren, do dzisiejszych czasów zachowały się potężne fortyfikacje bastionowe oraz sześciokondygnacyjna wieża. Ratusz na rzeszowskim rynku stanął jako drewniany budynek już w z XV wieku, 200 lat później zastąpiono go budynkiem murowanym. Dawny zamek bastionowy rodziny Lubomirskich z XVII wieku to dzieło wybitnego architekta Tylmana z Garmeren, do dzisiejszych czasów zachowały się potężne fortyfikacje bastionowe oraz sześciokondygnacyjna wieża. Ratusz na rzeszowskim rynku stanął jako drewniany budynek już w z XV wieku, 200 lat później zastąpiono go budynkiem murowanym. XV wieczny rzeszowski ratusz siedziba władz miejskich miasta . Zamek Lubomirskich z końca XVII wieku.

JAROSŁAW Jarosław to miasto i gmina w woj.podkarpackim, położone nad Sanem, na pograniczu dwóch krain geograficznych: Doliny Dolnego Sanu i Podgórza Rzeszowskiego. Niegdyś także miasto styku trzech wyznań i trzech kultur: polskiej, ukraińskiej i żydowskiej. Miasto o bogatej tradycji i licznych zabytkach. W latach 1975 - 1988 miasto administracyjnie należało do woj. przemyskiego . Ratusz Kościół pw. św. Mikołaja i opactwo benedyktynek Kościół Dominikanów

PRZEMYŚL Przemyśl – miasto nad Sanem. Najstarsze miasto regionu i jedno z najstarszych miast Polski. We wczesnym średniowieczu jeden z historycznych Grodów Czerwieńskich. Następnie m.in. część Rusi Halickiej, a także stolica niezależnego księstwa. Po 1344 stolica rozległej Ziemi Przemyskiej sięgającej od Rzeszowa po Drohobycz i Stryj. W latach 1975 - 1988 stolica województwa przemyskiego. Siedziba dwóch metropolii kościelnych - obrządku rzymskokatolickiego i greckokatolickiego. Zamek Kazimierzowski Rynek Cerkiew Zaśnięcia NMP

Pałacyk Oborskich w Mielcu Zamek Dzikowski w Tarnobrzegu Krośnieński Kościół Farny

XVII wieczny kompleks pałacowy w Łańcucie. Łańcucki zamek powstał w latach 1629-1641 dla Stanisława Lubomirskiego – wojewody ruskiego i krakowskiego, stanowi jeden z najwspanialszych i najlepiej zachowanych rezydencji magnackich w Polsce. Krasiczyn – rezydencja Krasickich i Sapiechów, prawdziwa perła polskiego renesansu, zamek powstał na przełomie xvi i xvii wieku. XVII wieczny kompleks pałacowy w Łańcucie. ŁAŃCUCKI ZAMEK POWSTAŁ W LATACH 1629-1641 DLA STANISŁAWA LUBOMIRSKIEGO – WOJEWODY RUSKIEGO I KRAKOWSKIEGO, STANOWI JEDEN Z NAJWSPANIALSZYCH I NAJLEPIEJ ZACHOWANYCH REZYDENCJI MAGNACKICH W POLSCE. KRASICZYN – REZYDENCJA KRASICKICH I SAPIECHÓW,PRAWDZIWA PERŁA POLSKIEGO RENESANSU, ZAMEK POWSTAŁ NA PRZEŁOMIE XVI I XVII WIEKU. Zamek w Krasiczynie powstał na przełomie XVI i XVII wieku.

Zamek w Lesku dawna siedziba Kmitów, powstał w II poł. XVI wieku Lesko - usytuowany na malowniczym wzgórzu na Sanem, dawny zamek Kmitów Z II połowy XVI wieku, kilkakrotnie przebudowywany przez kolejnych właścicieli – Stadnickich i Krasickich. Sieniawa – zespół pałacowo-parkowy z XVIII wieku dawna siedziba rodu Sieniawskich. Zamek w Lesku dawna siedziba Kmitów, powstał w II poł. XVI wieku Sieniawa – zespół pałacowo-parkowy z XVIII wieku. Lesko - usytuowany na malowniczym wzgórzu na Sanem, dawny zamek Kmitów Z II połowy XVI wieku, kilkakrotnie przebudowywany przez kolejnych właścicieli – Stadnickich i Krasickich. Sieniawa – zespół pałacowo-parkowy z XVIII wieku dawna siedziba rodu Sieniawskich.

BIESZCZADY Bieszczady ciągną się pasem długości ok. 70 km od przełęczy Łupkowskiej oraz doliny Osławy i Osławicy po przełęcz Użocką. Znajdują się tu dwa parki narodowe: bieszczadzki (wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO i zarazem wchodzący w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „KARPATY WSCHODNIE”) i magurski.

Bieszczady ciągną się pasem długości ok Bieszczady ciągną się pasem długości ok. 70 km od przełęczy Łupkowskiej oraz doliny Osławy i Osławicy po przełęcz Użocką. Na terenie województwa znajduje się Bieszczadzki Park Narodowy (wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO i zarazem wchodzący w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „KARPATY WSCHODNIE”), cześć Magurskiego Parku Narodowego oraz 93 rezerwaty przyrody. Zajmują ogółem 10733,10 ha, czyli 0,6% powierzchni województwa (stan na dzień 1 stycznia 2005 r). Bieszczady ciągną się pasem długości ok. 70 km od przełęczy Łupkowskiej oraz doliny Osławy i Osławicy po przełęcz Użocką. Znajdują się tu dwa parki narodowe: bieszczadzki (wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO i zarazem wchodzący w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „KARPATY WSCHODNIE”) i magurski.

Zbiornik Soliński (tzw Zbiornik Soliński (tzw. Jezioro Solińskie) – jezioro zaporowe (zbiornik retencyjny) położone w pobliżu miejscowości Solina. Dawna wieś Solina znajduje się na dnie obecnego jeziora. Utworzone w 1968 roku poprzez spiętrzenie wód Sanu i Solinki przez zaporę, która ma 81,8 m wysokości (najwyższa w Polsce) i 664 m długości. Zbiornik ma powierzchnię ok. 22 km² i największą w Polsce pojemność (472 mln m³). Maksymalna głębokość zbiornika to 60 m przy zaporze. Poniżej zapory znajduje się elektrownia wodna o mocy 200 MW. Bieszczady ciągną się pasem długości ok. 70 km od przełęczy Łupkowskiej oraz doliny Osławy i Osławicy po przełęcz Użocką. Znajdują się tu dwa parki narodowe: bieszczadzki (wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO i zarazem wchodzący w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „KARPATY WSCHODNIE”) i magurski.

FOLKLOR NA PODKARPACIU

Studencki Zespół Pieśni i Tańca "POŁONINY" to reprezentacyjny zespół artystyczny Politechniki Rzeszowskiej i miasta Rzeszowa. Powstał w listopadzie 1969 roku. W skład zespołu liczącego obecnie ponad 100 osób , wchodzą cztery grupy taneczne, grupa wokalna oraz kapela, a jego człon stanowią studenci Politechniki Rzeszowskiej. W swoim repertuarze zespół reprezentuje głównie folklor rzeszowski, polskie tańce narodowe oraz tańce i przyśpiewki regionów południowej i wschodniej Polski.

Zespół Pieśni i Tańca Lasowiacy powstał w Zakładowym Domu Kultury Huty Stalowa Wola w latach 1955-56 z inicjatywy dyrektora Leonarda Czepika. Grupę baletową utworzono z istniejącego od 1952 roku folklorystycznego zespołu tanecznego, który założył i poprowadzili choreograf Lesław Rzucidło oraz akompaniator Władysław Pysznik. Zespół tańczy tańce bardzo żywe i barwne widowisko. Byli laureatami wielu przeglądów oraz festiwali w kraju oraz poza granicami Za swą działalność zespół otrzymał wiele odznaczeń państwowych.

TAŃCE REGIONALNE Lasowiak oparty jest na kroku cwału. Występuje w nim rytmiczne klaskanie i kroki akcentowane. II część tańca to również, jak w polce hurra i w cebulce, krążenie w miejscu. Lasowiacy nie mają tańca zbiorowego, jedynie cebulka bardzo często była prowadzona przez wodzireja, który zawołaniem "odwrotna", "młynek", "ogólny", "goniony" skłaniał tańczących do jednoczesnego wykonania motywów tanecznych. Polka stawana, w której tańczący zatrzymują się, by wykonać tupnięcia. Elementem tanecznym II części tańca jest wysuwanie do przodu, na zmianę prawej i lewej nogi. Odrębnym tańcem jest szewc. Oprócz naśladowania pracy szewca są w nim jeszcze dwie części, mające charakter tańców rzeszowskich: przytańcowanie i polka uginana obrotami w lewo.

Stroje ludowe STRÓJ KOBIECY Regionalny strój, w który ubrana jest kobieta składa się z haftowanej chustki wiązanej z tyłu głowy. Pod haftowaną chustką, zarzuconą na plecy znajduje się haftowana, biała bluzeczka i czerwona katanka. Na szyje kobieta założone ma czerwone korale składające się z kilku sznurów. Piękna, haftowana chusta jest koloru kremowego we wzór kwiatowy. Wykończona jest ona frędzlami. Spódnica jest długa, marszczona koloru szafirowego, u dołu zakończona jest dwoma lamówkami w odcieniu szafiru. Pod spódnice zakładana jest marszczona, usztywniona halka. Na przodzie spódnicy noszony jest biały, haftowany fartuszek (zapaska). Strój uzupełniają czarne kozaczki.    STRÓJ MĘSKI Mężczyzna ubrany jest w białą koszulę z poszerzanymi rękawami. Pod szyją ma związaną czerwoną aksamitkę. Na koszulę założony jest długi, szafirowy serdak, (kamizelka) przepasany szerokim pasem. Z przodu zapisany jest na złocone, dwurzędowe guziki. Poniżej pasa naszyte są czerwone, zdobione złoceniami patki. Mężczyzna ma na sobie długie, szafirowe spodnie, zdobione z boku czerwono-żółtymi klapkami. Spodnie wpuszczone są w czarne, wysokie buty.